Morgunblaðið - 07.10.1967, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 7. OKT. 1967
Ásgeir Jóhannes Sigurgeirsson,
yfirkennari — Minningarorð
Fæddur 8. júlí 19S2.
Dáinn 2. okt. 1967.
>eir, sem guSirnir elska,
deyja ungir.
I>ESSI orð eru mér efst í huga,
er ég leita ósjálfrátt svara við
þeirri spurningu, hvers vegna
vinur minn og náinn samstarfs-
maður Ásgeir J. Sigurgeirsson,
yfirkennari, skuli fallinn frá
svt> skyndilega, aðeins 35 ára
að aldri.
Láfs- og starfsbrautín virtist
blasa svo bein og björt við hon-
um sem vegurinn, er hann ók
áleiðis til starfs sdns, glaður og
reifur, sólbjartan haustmorgun
á mánudaginn var.
Sólarbirta var yfir ævistarfi
hans. Kennslu, umsjónarstörf
og skipti hans við samstarfs-
lið einkenndist allt af slíkri
barnslegri hlýju, mildi, gleði
og jafnaðargeði, að hvarvetna
birti yfir. Af átta ára samstarfi
í Vogasikóla minnist ég engra
atvika, þar sem skugga legði
á braut Ásgeirs. Hvar sem hann
kom, virtist sól færast yfir.
Vissulega gat hann eigi frem-
ur en aðrir leyst hvem vanda,
en allir fundu, að viljinn var
aetíð fyrir hendi. Ek-kert barn
veit ég hafa farið hryggt af
hans fundi, þótt hann þyrfti |
vitanlega oft að aga og um-
vanda, svo sem skyMustarf
hans og atvik kröfðust. Kennsia
t
Hjartkær móðir okkar,
aimma, langamma og syStir,
Jóbanna Guðlawgsdóttir,
Miðtúni 76,
amdaðist að Borgarspítalanum
5. október.
Börn, barnabörn, barna-
barnabörn og bræður.
t
Eiginmaður minn og faðir
Sveinn Kr. Valdimarsson
fiskeftirlitsmaður,
Háteigsveg 20,
andaðist 5. október. Jarðar-
förin au.glýst síðar.
Elín Theódórsdóttir,
Halldóra L. Sveinsdóttir.
t
Ivar Brudevoll
prentari
andaðist þann 5. októbeir 1967.
Hið íslenzka prentarafélag.
hans og umsjónarstörf mótuðust
af meðfæddum mannkostum,
ást hans á börnum og djúpri
gleði yfir margþættum við-
fangsefnum þess göfuga ævi-
starfs, sem hann hafði valið
sér.
Þegar þesa er gætt, verður
skiljanlegri sár harmur og sökn
uður otkkar, nemenda og sam-
starfsliðs við Vogaskóla, þegar
við vitum skyndílega, að þess
er engin von lengur, að hann
leysi vanda barnanna, leiki við
þau og syngi, eða létti svo skap
okkar hinna eldri, að brúnir
lyftist og birti yfir starfsvangi.
Við spyrjum því m-eð trega:
Hvers vegna var sólarbrautin
svo skyndilega rofin? Hvers
vegna lauk för hans þarna á
hálfnuðum vegi ,miðjum aldri,
við upphaf skólaárs, við byrj-
un starfsdags? Eða villir
skammsýni, eigingimi og van-
trú svo sýn okkar, að við sikilj-
um ei þau þáttaskil, sem þarna
urðu: ekki endir neins, heldur
haMið áfram eftir nýrri braut
í sólarátt „til meiri starfa Guðs
um geim“.
Við ráðum ekki lífsgátuna
miklu með skynsemi okkar
einni, en við vitum það eitt, að
„Hvenær sem kallið kemur,
kaupir sig enginn frí“.
Skyldi það skaða nokkurn
að leita huggunar í því, að
brautin sé raunar órofin áfram
og leiðrmar skiljist aðeins um
sinn?
Ásgeir Jóhannes Sígurgeirsson
var fæddur á Sauðárkróki 8.
júlí 1932. Foreldrar hans voru
þau Sigurgeir Daníelsson, kaup-
maður og Ásdís AnSrésdóttur.
Menntabramt Ásgeir lá fyrst um
Verzlunarskólann, en hugur
hans hneigðist sterkar til ann-
arra átta, svo að hann hóf síðan
nám í Ke nrvar a skól a n um og
lauk þar prófi árið 1955. Næstu
fjögur ár sitarfaði hann við Mýr-
t
Faðir okkar,
Helgi Árnason,
Bláskógum 9, Hveragerði,
tézt að sjúkrahúsinu á Sel-
fossi 6. okt.
Börnin.
t
Jarðarför sonar míns,
Þórðar Magnússonar,
Framnesveg 66,
sem andaðist 29. september,
fer fraan fná Dómkiirkjunini
þriðj udagiinn 10. okkiber.
Athöfni® hefst ikl. 10,30 og
verður útvarpað.
Þóra Þórðardóttir.
nT'húsaskóla á Seltjarnamesi og
gegndi þar starfi skólastjóra eftir
fráfall Sigurðar Jónssonar.
Haustið 1959 hóf hann starf við
barnadeildir Vogaskóla við
stofnun hans, gegndi þar þegar
margs konar trúnaðarstörfum,
v.ar settur skólastjóri við barna-
deildimar í forfölluim um eins
árs skeið og síðan ráðinn annar
tveggja yfirfcemnara við skólann
og gegndi þvi tál dauðadags, 2.
þ.m„ er hann fórst í bifreiðaslysi
á leið til skólans.
Við skólann hlóðust fjölþætt
störf á Ásgeir auk almennra
kennslustarfa. Hann var mjög
félagslyndur og varð því sjálf-
kjörinn stjórnandi ýmissa félags-
og skemmtiþátta í skólastarfi
barna og kennara. Árið 1962 var
stofnuð við skólann barnastúk-
an Vinir, og varð Ásgeir gæzlu-
maður hennar, enda eir.nig
áhugasamur um bindindismál.
Meðal annarra starfa má
nefna, að Ásgeir var formaður
fræðsluráðs i Seltjarnarnes-
hreppi um mörg ár, og síðustu
iumur veitti hann forstöðu sum-
arheimili barna á Jaðri. Leysti
hann það atarf með mikilli prýði
og naut þar einnig aðstoðar
ágætrar konu sinnar Margrétar
Hallsdóttur frá Bringum í Mos-
fellssveit. Þau giftusí 16. júlí
1955 og eignuðust þrjár mynd-
arlegur dætur, Ásdísi Eddu, sem
nú er 11 ára, Hafdísi Höllu, 6
ára, og Jóhönnu Báru, 4 ára.
Heimili sitt áttu þau hjónin á
Seltjarnarmesi, þar sem útsýni
er fagurt um hafa og hauður.
Þar undi Ásgeir sér vel, og taldi
eigi eftir sér að sækja um
borgina þvera til starfa hingað
þótt honum stæði að sjálfsögðu
til boða vinnustaður nær sínu
heimili. Það talar sínu máli um
trygglyndi hans og skyldurækmi.
Ótal verkefni blöstu hér við
manni sem Ásgeir var, enda
urðu vinnudagarnir fleiri og
lengri en nokkur skylda bauð.
Eftir átta ára samstarf við fjöl-
þættustu skólastörf, sem ég hiefi
lauslega drepið á, minnist ég
engrar stundar, er Ásgeir færð-
ist undan starfi, jafnt þótt það
þyrfti að leysa af hendi að lokn-
um löngum skóladegi, að kvöldi,
um helgi, í sumarfríL Glöggt
dæml þessa var síðasta samveru-
■stund okkar, er hann kom fús-
lega ásamt Þoxsteini Eiríks-
syni, yfirkennara, á laugardag-
inn var, þegar helgi var gengin
í garð og .starfsstundir hinnar
almennu skólaviku í margsetn-
t
Þökkum hjartanlega hlý-
hug og samúð við fráfall föð-
ur oktoar, tengdaföður og afa,
GuSmundar Bekk
Einarssonar.
Börn, tengdabörn og
barnabörn.
um skóla okkar þegar orðnar
miklu fleiri en krefjast má með
sanni af neinum. Þessi síðasta
samveTustund ofckar þriggja
entdat mest síðdegi þessa dags
við umræður um margs konar
veTkefni, sem leysa þyrfti næst.u
daga, vikur eða mánuði. Það var
gott, að engan okkar grunaði þá,
að sú viðræðustund yrði hin
síðasta. Þanm veg þykir mér
bezt að geyma minninguna um
hinn góða dreng, trygga aðstoð-
armann og góða vin, Ásgeir Sig-
urgeirsson.
Við kvöddumst glaðir og
hlökkuðum til næstu funda og
.samsrtarfsstunida við ,erilsöm,
erfið en ámægjuleg viðfangs-
efni.
Fram í hugann reika ótal
myndir meðal annars frá
ánægjulegum samverustundum
á eriendum grundum á þessu
sumri, en þar voru skóla- og
uppeldísmálin enn sem ætíð
helzta umræðu- og íhugunarefn-
ið. Slíkur var Ásgeir.
Við kveðjum og þökkum þér
liðnu árin. Þau urðu of fá, en
rík fagurra minninga. Guð
blessi og styrki konu þína og
dæturnar ungu, sem hafa misst
svo mik ið.
Helgi Þorlákssoii.
t
Mánudaginn þann 2. október
barst sú sorgarfregn til vina og
vandamamna Ásgeirs Jóhannesar
Sigurgeirssonar, að hann hefði
látið lífið í hörmulegu slysi.
Svo sinögg geta umskiptin orð-
ið, að við stöndum ráðþrota
gagnvart hinu óskiljanlega.
Huggunina veitir oes sá er blés
lífsanda í nasir okkar. Hans
líknandi hönd mun nú þerra tár-
in af vöngum syrgendanna og
veita þeim styrk.
Ásgeir heitinn var fæddur 8.
júlí 1932. Hann lauk námi frá
Kennaraskóla íslands og stund-
aði kennslustörf til hinzta dags.
Hin siðari ár starfaði hann sem
yfirkennari við Vogaskólann hér
í Reykjavík.
Han.n kvæn.tist Margréti Halls-
dóttur bónda Jónssonar frá
Bringum í Mosfellssveit, og
varð þeina þriggja dætra auðið.
Heimili þeirra hjóma einkennd-
isit af glaðværð og hlýju, hús-
bóndinn ætíð hrókur alls fagn-
aðar, gestagangur mikill og
vinahópurinn stór. Engan vissi
ég fúsari til ajð leysa hvers
manns vanda en Ásgeir, voru þau
hjónin samhent í því sem öðru.
Minningarnar um Ásgeir eru
margar og bjartar í hugum
okkar. Við þökkum honum fyrir
samverustundimar og óskum
honum alls hins berta á nýjum
stigum.
Eiginkonu hans og dætrum
vottum við hjónin okkar inni-
legustu samúð. Megi drottinn
styrkja þau og blessa.
Bjarni Sigfússon.
t
í DAG verður kvaddur hinztu
kveðju Ásgeir J. Sig.urgeirsson,
yfirkennari, Melabraut 47 á Sel-
tjiarnarmieiS'L
Oft er ska.mmt milli lífs og
dauða, eins og sannaðist, er hann
fcvaddi þennan heim.
Ásgeir va.r fæddur á Seuðár-
króki 8. júlí 1932, sonur hjón-
anna Sigurgeirs Daníelsisona.r og
Ásdísar Andrésdóttur.
Ólst hann u.pp þar nyrðra
fnam til fermingaraldurs, er
hann flutti til Reyk j a vikur.
Hann hóf síðar nám í Verzlunar-
skólanum og lauk þaðan prófi
vorið 1951 og fór síðan í Kenm-
anasfcóla íslands1 og var braut-
storáður þaðan 1955.
Það sama ár giftist hamn, eft-
irlifan-dí fconu sinni, Margréti
HaUsdóttur, sem reyndist honum
traustur föruruautur. Eignuðueit
þau þrjár dætur.
Ásgeir hóf þegar að loknu
nárni starf sem kennari við
Mýrahhúsa.skóla á Seltjarnar-
nesL en þar höfðu þau hjónin
af mitolum dugnaði stofnað
Ihieianili sitt,
Árið 1959 gerðist hann kenn-
ari við Vogasfcóla í Reykjavík
og var nú yfirkennari þar.
Ásgeir ■ gegndi fjöimörgum
trúnaðiars'törfum fyrir Seltjam-
arnesihrepp, var m..a. áormaður
■skól'anefndar noktour undanfar-
in ár. Hugux hans var einnig
tengdur mjög æsfcuis.töðvunum i
Skagafirði og naut Sfcagfirðinga-
félagið í Reykjavík ágætra
starfskrafta hans um nokfcurt
skeið.
Það er ekki langt síðan við
kuniningjar og vinir Ásgeirs
sunngum saman með honum:
„Hvað er svo glatt, sem góðna
vina fundur, er gleðin skín á
vonarhýrri brá.“
En skyndilega er hann tekinn
brot-t frá okkur og ástrinum sín-
um. Andlátsfregn h'ans kom eins
og reiðarslag yfir okkur 511, sem
hann þekktu. En svona er lifið.
„Það er svo tæpt að trúa
heimisms glaurni, því táradaggir
fálla stu/ndum skjótt, og vinir
berast burt á tím.amis straumi og
blómin fölna á einni hélunótt."
Hau-sitmorguninn 2. október
S'annaði okkur vksulega rétt-
mæti þessara ljóðlina, sem allir
þafckj'a.
Ásgeir er horfinn frá okkur á
. bezta aldri, þega-r framtíðin.
biasti við honum sem glæstust.
Hans muin ætíð minmst sem
gjörvil'egis manns, sem aetíð var
glaður í bragði, óaénhlifinn og
sta rf sawiu r.
Hann hafðá mikið yndd af fé-
lagismálum og kennar.a-s'tarfiC
var honum mjög fcært, enda var
hainn með fádsemum baimgóður
og ihelgaði börnum og uppeldis-
máluim mest af starfsfcröftum
sínum. Að dagsverki ioknia við
skólamn tók hann tdl við að
hjálpa þeim, sem ekki höfðu enn
aildur tdl að setjaat á skólaibekk,
og leiddi þau fynstu sperin á
leið til mennitunar. Jafnvel á
sumráin hel'gaði hann sig starf-
imu fyrir bömin með því að veita
forstöðu, ásamt fconu sinni,
Barmaiheimill templara að Jaðri.
Starf hans fyrdT börnin var ekki
aðeíns í orði, heldur kunni ha.nn
því ekki sdður vel að leitoa við
þau og leysa vandamál þeirra.
Bindindiisfræðsla og sta.rf á
t
MóSir okkar, tengdamóðir,
amma og lanigamma,
Sigríður Ólafsdóttir
amdaðkt eð sjúkraskýlinu
Bolungarvik 5. þ. m. Jarðax-
för augiýst síðar.
Fjölskyldur hinnar látnu.
t
Hjartans þakkir til allra,
«em auðsýndu aamúð og vim-
áttu við andl'átt og jarftarför
Önnu Stefánsdóttur,
Borg.
Guð blessi ykkur öl.
Ásgrímur Þorgrímsson,
böm, tengdaböm og
barnaböra.
_____________
t
Alúðaatþakkir fænum við
þeim er sýndu oktour samúð
við andlát og jarðarför
Reynis Guðmundss«m»r,
Barmahlíð 56.
Kxistin Jóhannesdóttir
og sonur,
Guðmundur Jónsson,
Júlía Sigurðardóttir,
Jóhannes Jónsson,
^^^^^Guðb^öfj^Arndal^^^^
Hjartanlega þaktoa ég öllum
sem sýndu mér vinarhug og
glöddu mig með skeytum,
blÓŒnium og öðr.um gjöfuim á
áttnæðisafeiæili min.u 29. sept.
Guð blessi ykkur öll
Arnbjörg SigurSardóttir,
Sunnu.brBUit 17,
K.effiLavik.
Þaktoa aLLa vineemd á sex-
tuigjsafmæli mínu, 30. sept.
1967.
Signriair Jóasson,
Borgarnead.
/