Morgunblaðið - 30.12.1967, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 30.12.1967, Blaðsíða 11
MOKGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. DES. 1967 11 Sig. Haukur Guðjónsson: Hverju reiddist útgefandinn? í dag, 28. des., birtist í Morg- unblaðinu ritsmíð eftir hr. Gunn- ar Einarsson forstjóra Prent- smiðjunnar Leifturs h.f. Tilefni þessa jólaþréfs útgefandans segir hann vera ritdóm minn um bók- ina „Hefnd Gula skuggans“ eftir Henri Vernes. I upphafi vitnar hann í ritdóm minn, þar sem ég er að hæla bók hans, og tel- ur ortS mín högg í andlit með- borgarans. Hvernig les hann slíkt úr orðum mínum? Af ramm anum, er hann setur um tilvitn- unina, mætti ætla, að hann hneykslist á orðunum „skolp- leiðslur stórborganna." Hann veit það kannske ekki útgefand- inn, að sagan gerist í skolpleiðsl- um og neðanjarðarhvelfingum Parísar? Þarf þó ekki lestur nema í áttundu línu á kápu, t.þ.a. fræðast um slíkt. Orðalagið er því til bókarinnar sótt og sé það álit útgefandans, að það sé meiðandi fyrir me'ðborgar- ana, nú þá fé ég ekki betur séð, en sök mín sé sú að hafa ekki breytt þessum orðum bókarinn- ar. Illa trúi ég, að það sé álit hans. Reiði hans er því ósvarað enn. Næst vitnar hann í þessi orð mín: „Þýðingin er þokkaleg en langt frá góð. Tilvísunarorð klaufalega sett og dönsku áhrif- in glotta til lesandans á mörgum blaðsíðnanna“. Kemur nú í ljós, að Magnús Jochumsson er þýðandi bókar- innar. Það ber að þakka, að út- gefandi lætur það uppi þó seint sé. Ég hefi aldrei efazt um það, að hinn ágæti maður, Magnús, hafi kunnað frönsku, og hefi held ur ekki efazt um það, að hann hafi þýtt bækur og gert það vel, það stendur heldur hvergi, að bókin sé þýdd úr dönsku, held- ur að íslenzkan á bókinni sé dönskuleg. Ég fullyrti, að þýðing bókarinnar, er ég var að rit- dæma, væri illa unnin og við það skal ég standa. Látum bókina sjálfa bera vitni. Tökum fyrst „dönskuáhrifin". Á bls. 70 standa þessi orð með- al annarra: „Annars voru þessir neðanjarðarkanalar venjulegast þráðbeinir og dró það töluvert úr hörðum árekstrum". (Alíh. svona ritað í bókinni.) Þremur síðum aftar er þessa setningu að finna: „ — Það er kyndugt þetta ævin- týri, sem þú hefur upplifað, yfir- foringi." Ég læt þessar tilvitnanir nægja. Snúum okkur næst að óljósri efnismeðferð. Á bls. 114 standa þessar setningar milli tveggja greinarskila: „Miðstöð gerfilima- rannsókna í Moskvu virðist hafa tekið til athugunar að nota þessa aðferð við flugið. Þannig gætu flugmenn, sem fljúga hraðar en hljóðið og svörin við fyrirskip- anir heilans takmarkast af við- brögðum vöðvanna, stjórnað me'ð meiri árangri með því að senda skipanir beint til gerfimanna, sem önnuðust allar framkvæmd- ir í þeirra stað.“ Á blaðsíðu 89 er þessa setn- ingu að finna: „ — Ég veit ekkert, þvert á móti.“ Á blaðsíðu 15 standa þessi orð meðal annarra: „Þar að auki þykist ég þekkja handbragðið hans á þessum dauðsföllum af sjálfssefjun.“ Ef þessar tilvitnanir komast á prent réttar, þá er óþarfi fyrir mig að færa frekari sönnur á hina þriðju fullyrðingu mína, að bókin er líka illa prófarkalesin. Það væri háð að halda því fram að þessi þýðing Magnúsar væri góð. Ég ætla útgefanda það ekki, að hann reiðist mér fyrir það, að hæðast ekki að svo ágætum manni sem Magnúsi. Spurningu minni í fyrirsögn er því enn ósvarað. Útgefandinn ræðir þessu næst bækur þær, er ég nefndi í lok rídóms mins sem dæmi um illa frágengnar unglingabækur. Ber hann mér þar á brýn, að ég svík- ist um það verk, er mér er ,trú- að til, að lesa bækurnar sam- vizkusamlega. Endalaust gætum við deilt um, hvað átt sé við með lélegum lestri bóka. Kom það glögglega fram í viðtali Gunnars við mig í síma í gær, að sjónarmið út- gefanda og kaupanda virðast stundum ósamræmanleg. Uni ég því hið bezta að vera talinn draga taum kaupenda. Þó vil ég láta þess getið, sem hver sá, er lesið hefur ritdóma mína, fær líka séð, að ég er ekki nízkur á lofsorðin, þá útgefendur vanda bækur sínar. Vera má, að útgefandinn sé svona gramur vegna þess, að ég fór rangt með nafnið á síðari þókinni: „Jobbi, Denni og Tobbi leysa vandann" í stað „Jobbi, Denni og Tobbi leysa leyndar- mál“. Víst er mér ljúft að biðja hann afsökunar á þessum mis- tökum. Ég hafði merkt við þau til leiðréttingar, en læt nú þessa afsökun nægja. Eg trúi varla, að reiði hans sé af þessu sprott- in. Hitt mun nær, að hann hafi fengið það á tilfinninguna, að ég sé að eltast við fyrirtæki hans. Ég vísa því heim til föður- húsa á ný, sem tilhæfuleysu. Mér væri sönn ánægja að því að skrifa vel um þá unglingabók frá Leiftri, sem mér bæist í hendur og góðrar umsagnar væri verð. Minna vil ég útgefandann og á það, að Morgunblaðið birti í haust langt samtal við hann um bækur forlagsins, já, og fallega mynd af forstjóra a'ð auki. Til- hæfulaust er því, að Morgunblað- ið eltist við einn eða neinn í rit- dómum sínum. Hitt er rétt, við eltum uppi illa unnin verk, hvar sem þau er að finna, nægja þar engir titlar eða falleg nöfn til varnar. Nöfn þýðanda, er útgef- andi greinir nú frá, eru hreint ekki ósnotur og ég veit með vissu, að þau bera nokkrir valin- kunnir menn, en að verk þeirra séu hafin yfir gagnrýni er álit Gunnars í Leiftri, ekki mitt. Snúum okkur nú aftur að því, hvort ég hafi af „illkvittni" drep- ið á þessar bækur forlagsins. I síðustu viku fyrir jól hélt ég í bókabúð ísafoldar í Austurstræti. Bað ég afgreiðslustúlku að færa mér 5 bækur, sem uppfylltu eft- irfarandi: 1. Bókin átti að vera unglingabók. 2. Bókin átti að vera prentuð á lélegan pappír. 3. Bókin átti að vera þýdd og þýðanda ekki getið. 4. Bókin átti að vera án útgáfuárs. Stúlkan var hröð í snúning- um og af sama borðinu rétti hún mér á augabragði bækurnar 5, er ég síðan fór með heim, las tvær, skrifaði um þær, en gat hinna. Hvernig getur útgefandi nú orðið mér gramur fyrir það, að af þessum bókum var nafn forlags hans á tveim? Enn spyr ég: Hverju reiddist útgefandinn? Nýársbréf yrði e.t.v. svar við því. Billy lygari Sviðið er stofa á heimili milli- stéttarfólks í Bretlandi. Þar búa hjón ásamt syni sínum, Billy, og móður konunnar, sem orðin er elliær. Billy er mesti gallagripur — uppeldið á hon- um hefur gjörsamlega mistek- izt og hann grípur jafnan til lyginnar, þegar að honum er þjarmað. Hann stundar nám í menntaskóla. og nýtur tölu- verðrar kvenhylli, svo að um tima er hann í senn trúlofaður tveimur stúlkum og elskar hina þriðju. Atferli Billy setur óneitan- lega svip á heimilisástæðurnar — faðirinn er óspar á umvönd. unarorð til sonarins, en móð- irin reynir að draga taum hans í lengstu lög. Eitt sinn deila þeir feðgar heiftarlega, og gömlu kon-unni á heimi'linu verður svo mikið um það, að hún fær slag og deyr litlu síðar. Gerast nú margir at- burðir í senn, sem ekki verður lýst hér frekar, en eins og sjá má á framansögðu gefur þetta tilefrú til dramatískr. ar meðferðar.* Þannig segja þeir Kaith Waterhouse og Willis Hall frá brotabroti úr ævi Billy 'lyg- ara í samnefndu leikriti, sem Leikflokkur Litla sviðsins í Lindarbæ mun frumsýna hinn 4. janúar n.k. Leikstjóri er Ey- vindur Erlendsson, leikmyndir gerði Birgir Engilberts, en þýð inguna Sigurður Skúlason. Hákon Waage leikur Billy, Auður Guðmundsdóttir móður ina, Jón Gunnarsson föðurinn, og Jónína Jónsdóttir leikur göm'lu konuna. Unnusturnar leika þær Anna Guðmunds- dóttir, Guðrún Guðlaugsdóttir og Sigrún Björnsdóttir, en Sig urður Skúlason leikur vin Billy. Leikrit þetta hefur vakið mikla athygli erlendis og hef- ur a.m. verið kvikmyndað. í Danmörku tók tiltölulega ó- þekktur leikflokkur þetta verkefni til meðferðar og hlaut mikið lof fyrir hjá öll- um gagnrýnendum. Verður því næsta fróðlegt að fylgjast með því, hvernig móttökur leikritið fær hér í meðferð Leikflokks Litla sviðsins, sem áður hefur getið sér ágætt orð fyrir uppsetninguna á Yfir borðinu og Dauða Bessie Smith. Milll tveggja elda: Billy (Hákon Waage) og unnustumar tvær (Anna Guðmundsdóttir og Guðrún Guðlaugsdóttir). Billy og Lilly: Hákon og Sigrún Björnsdóttir. Hjónin: Auður og Jón. Frá Taflfclagi Kópavogs Jólahraðskákmót félagsins fer fram í dag laugar- daginn 30. des. í Gagnfræðaskóla Kópavogs og hefst kl. 2 e.h. Verðlaun veitt. Hafið klukkur og töfl meðferðis. Öllum heimil þátttaka. I Inghjónaklíibbur Suðurnesja! Munið árshátiðina í Stapa í kvöld kl. 9. Miðar fyrir félaga og gesti þeirra afhentir við inn- ganginn. Nokkrir lausir miðar seldir við innganginn. STJÓRNIN.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.