Morgunblaðið - 06.07.1968, Síða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JÚLÍ 1968
Björn Dagbjartsson, efnaverk fræðingur, fitumælir síldina.
Ljósm. Mbl.: Sveinn Þormóðsson)
Fitumagn síldar-
innar 18 -19%
RANNSÓKNASTOFNUN fisk
iðnaðarins annast fitumæl-
ingar á síld fyrir Síldarút-
vegsnefnd og við heimsóttum
þá í gær til að forvitnast um
gæði síldarinnar að norðan.
Á ganginum hittum við unga
laglega stúlku í hvítum slopp,
sem hélt á ógnarstóru til-
raunaglasi með einhverjum
göróttum miði í.
— Eruð þið búin að fá síld
að norðan?
— Búin að fá? Ég held nú
það, þetta er líklega hæsta
söltunarstöð á landinu 1
augnablikinu.
Til að fá nánari upplýsing-
ar heimsóttum við Björn Dag-
bjartsson, efnaverkfræðing.
— Eftir að síldin er komin
fáum við alltaf 2 sýnishorn
vikulega, og við erum nýbú-
in að fá það fyrsta að norðan.
Þetta var nokkuð stór og
falleg síld, meirihlutinn var
33 sm. og þar yfir og fitu-
magnið er 18—19%. Það er
nokkuð minna en í fyrra, þá
var hún farin að losa 20%
um þetta leyti. Fyrr á árum
var síldin ekki talin söltunar-
hæf fyrr en hún var komin
í 20%, en nú eru markaðs-
horfur breyttar og þessi síld
ágæt, a.m.k. upp í sérsamn-
inga hvað fitumagn snertir.
í þessari síld, sem við fengum
núna ,er þó nokkuð mikil
áta“.
— Hvernig fáið þið síld-
ina í hendur?
— Starfsmenn ferskfisk-
eftirlitsins á hverjum stað
taka frá sýnishorn fyrir okk-
ur og senda með fyrstu flug-
vél.
— Og hvernig er svo síldin
fitumæld?
— Við mælum lengd henn-
ar og þyngd oig vigtum inn-
yfli og haus frá. Síðan er
hún hökkuð, blönduð natrium
sulfa-t og hrist í eina klukku-
stund í eter. Eterinn er svo
eimaður frá og þá verður fit-
an eftir.
Fiskifræðingarnir hafa úr-
skurðað, að síldin undan
Norðurlandi sé 7—9 ára göm-
ul. Það er engin breyting frá
því sem verið hefur, hún hef-
ur yfirleitt verið einhvers
staðar frá 6—10 ára.
Hljómar hjá styttu Leifs heppna, Vínlandsfara.
HLJOMAR TIL VINLANDS
HLJÓMAR hafa nú ákveðið
að fara til Bandaríkjanna í
hljómleikaferðalag. Tveir
bandarískir umboðsmenn um-
fangsmikillar skemmtikrafta-
skrifstofu í Illinois, John
Stephen Yeact og Gene Maas,
voru hér fyrir skömmu og
undirrituðu samning við
Hljóma til þriggja mánaða.
Möguleiki er að Hljómar
framlengi samninginn, þá til
hálfs árs eða árs, en þeir
mundu væntanlega koma
heim í millitíðinni. Hljómar
munu byrja að spila 1. sept.
nk. í Illinois.
Hljómar eru nú búnir að
fá liðsauka í ferðina, en það
eru hin vinsæla söngkona
Shady Owens, sem syngur nú
með Óðmönnum og trommu-
leikarinn Gunnar Jökull Há-
konarson, sem leikur með
Flowers. Gunnar lék í eitt ár
með enskri hljómsveit i
London.
Nýliðarnir í Hljómum
munu byrja æfingar með þeim
í ágústbyrjun, en í ágústlok
mun hljómsveitin halda utan
til London og leika þar inn
á 12 laga SG-hljómplötu.
Frá London fara Hljómar síð-
an til Bandaríkjanna og
munu að mestu leyti halda
sig í fylkinu Illinois.
Hljómar munu byggja upp
sérstaka hljómdagskrá, sem
verður um 45 mínútur og eft-
ir hverja skemmtun munu
Nýliðarnir Shady
og Gunnar Jökull
þeir leika fyrir dansi, en þeir
munu skemmta í klúbbum,
skólum og einnig munu þeir
halda sjálfstæðar skemmtan-
ir.
Fyrir í Hljómum eru: Gunn
ar Þórðarson, Rúnar Gunnars
son, Engilbert Jensen og Er-
lingur Björnsson, en sem fyrr
segir eru nýliðarnir Shady
Owens og Gunnar Jökull Há-
konarson.
Aðspurð kvaðst Shady
hlakka mikið til að fara í
þetta ferðalag og vonast til
þess að það gangi vel. „Ég
byrjaði með Óðmönnum og
mér finnst það skrítið að vera
nú að skipta um starfsfélaga.
Mér hefur alltaf líkað mjög
vel hjá Óðmönnum, en ég gat
ekki sleppt þessu tækifæri
hjá Hljómum. Mér hefur allt-
af líkað mjög vel við Hljóma
og þeirra stíl, sem er mjög
fjölþættur og þeir eru með
ýmislegt í bígerð sem er
skemmtileg tilbreytni, svo
Framhald á bls. 27.
Erlendu síldarrannsóknarskipi n í höfn á Seyðisfirði, en ráð-
stefnan var haldin um borð í einu skipanna.
Logarnir úr tréþekjunni sleiktu hana
en hanzkar og sólgleraugu hlífðu
— ÞETTA gerðist alveg eins
og stóð í Morgunblaðinu í
morgun ,sagði Hjördis Guð-
mundsdóttir, sem í fyrra-
kvöld óð gegnum loga og
reyk til að bjarga aldraðri
móður sinni í húsinu á Grett-
isgötu 58a. Þetta var síðdeg-
is og þær systurnar búnar að
vera hjá móður sinni á Landa
kotsspítala. Gömlu konunni
líður eftir atvikum vel, sögðu
þær, en hún er brennd á
höfði og niður á axlirnar.
Hjördís kvaðst hafa verið
Ráðstefna fiskifræðinga í síldarleit
RÁÐSTEFNA fiskifræðinga af
islenzkum, norskum og rússnesk
um hafrannsóknarskipum á síld
armiðunum norður í hafi hófst
á Seyðisfirði í fyrradag. Fyrir ís
lands hönd situr Hjálmar Vil-
hjálmsson af Áma Friðrikssyni
ráðstefnu þessa, en í höfn á Seyð
isfirði era einnig rússneska rann
sóknarskipið Friðþjófur Nansen
og norska rannsóknarskipið Jo-
hann Hjort.
Mbl. náði tali af Hjálmari í
gær, og kvaðst hann þá ekkert
geta sagt um þau mál, sem á dag
skrá væru, en fréttatilkynning
yrði gefin út í dag. Þá lýsti
Hjálmar yfir ánægju sinni með
samstarfið við hina norsku og
rússnesku fiskifræðinga. Ráð-
stefnunni lýkur í dag.
að koma heim í mat úr vinn-
unni klukkan 10 mínútur yfir
eitt, en hún vinnur á skrif-
stofunni hjá Ölgerðinni Egiil
Skallagrímsson. í fyrstu hélt
hún að kviknað væri í næsta
húsi, nr. 60. En þegar nær
kom sást að logaði út um alla
glugga á efri hæðinni heima
hjá henni. 15 ára gömul
frænka hennar var ein heima
niðri og ætlaði að fara upp
til ömmu sinnar, en komst
ekki. Það var óskemmtileg
aðkoma.
— Ég kastaði frá mér tösk-
unni og þaut upp, segir Hjör-
dís. — Það vildi svo vel til,
að ég var með skinnhanska
á höndunum og sólgleraugu
fyrir augunum, eins og ég er
alltaf úti. Það hlífði mér. Ég
brenndist því aðeins af log-
unum úr þekjunni, sem var
úr tré. Úr henni fór niður á
höfuðið á mér.
— Var mikill reykur?
— Já, bæði logar og reyk-
ur. Ég hélt að ég mundi ekl
hafa það.
— Og þú fórst í gegnur
þetta?
— Já, ég fór beint af aug
um.
— Fannstu gömlu konun
strax?
— Hún var í glugganum a
kalla á hjálp ,svo ég vis;
hvar hún var. Og ég rata ur
okkar eigin íbúð.
— Hvernig gekk ykkur t
baka?
—• Okkur gekk hörmuleg:
Við ultum hvor um aðra o
svo voru það húsgögnin..
— Fékkstu ekki taugaáfa
á eftir?
— Jú, eiginlega, en ekl
fyrr en eftir að ég var korr
in af spítalanum, þangað sei
farið var með móður mín:
Þá komu eftirköstin.
Hjördís kvaðst vera al
hress.
Framhald á bls. 217.