Morgunblaðið - 07.08.1968, Blaðsíða 16
16
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. ÁGÚST 196«
Minning:
Michael Hassing
Minningarnar eru verðmætar
og augnablikin koma ekki aftur,
nema þér eigið þau á Kodak filmu,
en þó getið þér líka notið þeirra
éins oft og þér viljið.
ILINSI
SfMI 20313
reTEBse k iir.
BANKASTRÆTI 4
Fæddur 29. september 1907.
Dáinn 27. júlí 1968.
Mágur minn Michael Hassing,
matsveinn, varð brá'ðkvaddur 27.
f.m. að heimili sínu að Háaleitis-
braut 48 hér í borg. í dag verður
hinn jarðneski hluti hans fluttur
í sinn afmarkaða reit í Fossvogs-
kirkjugarði.
Michael var danskur að sett og
uppruna. Hann var fæddur og
uppalinn í Kaupmannahöfn. For-
eldrar hans voru hjónin Alfred
Hassing og Thomine Hassing,
sem bæði eru látin. Böm þeirra
hjóna voru 10, fjórir bræður og
sex systur. Af þessum systkinum
Michaels eru nú á lífi einn bróð-
ir og þrjár systur, sem öll eru
búsett í Danmörku.
Michael, sem var tvíburabarn
foreldra sinna, var að nokkru
alinn upp í klaustri í Odense,
eða frá 7 til 14 ára aldurs. Eftir
það stundaði hann nám í kjöt-
iðnaði og matreiðslu, en vann þó
að námi loknu fremur við önnur
störf í Kaupmannahöfn, t.d. vann
hann um skeið hjá flutninga-
fyrirtæki, en lengst af sem spor-
vagnsstjóri og bifreiðarstjóri.
Árið 1930, er Michael var 23
ára, giftist hann eftirlifandi korru
sinni Guðbjörgu S. Jónsdóttur
frá Kambi í Reykhólasveit, en
hún dvaldist þá við nám í Kaup-
mannahöfn. Þau Guðbjörg og
Michael stofnuðu sitt heimili í
Kaupmannahöfn og bjuggu þar
í 9 ár.
Árið 1939, eða sama árið og
síðari heimsstyrjöldin skall á,
vom veður válynd í ýmsum efn-
um í Danmörku, sem og fleiri
löndum Vestur-Evrópu. Atvinnu
ástand, herskylda og styrjaldar-
ótti voru næg atriði til a'ð hafa
áhrif á hugarfar og ákvarðanir
ungra hjóna með ung börn sín.
Á þessu ári tóku hjónin Guð-
björg og Michael þá ákvörðun,
að flytja til íslands ásamt tveim
ur elztu bömum sínum, sem þá
voru mjög ung. Mun nokkru
hafa ráðið í þessu efni, að tengda
foreldrar Michaels, Jón Brands-
son og Sesselja Stefánsdóttir að
Kambi í Reyhólasveit, höfðu ráð
BEZTU KAUPIIM ERL í
IUICHELIIM
HJÓLBÖRÐLIMLIVI
MICIIELIN endast lengur og þér akið fleiri
km. á MICELIN X.
MICHELIN spara benzín 1—13 %. — Þetta er
staðreynd og hefur verið sann-
prófað af RAC í Englandi og
ýmsium bifreiðatfélögum í Hol-
landi, Belgíu, Þýzkadandi og
Fraikklandi.
MICHELIN veita mjög litla mótstöðu við
veginn, en aukið öryggi við fram
úrakstur og akstur á kröppum
beygjuim vegna hins góða grip-
flatar.
FOLKSBILA
OG
VÖRUBÍLA
HJÓLBARÐAR
FLESTAR STÆRÐIR
MICHELIN HJÓLBARÐA
FYRIRLIGGJANDI.
NOTIÐ ÞAÐ
BEZTA. NOTIÐ
MICHELIN.
Hf. Egill Vilhjálmsson
LAUGAVEGI 118, SÍMI 2-22-40.
á ábúðarjörð þeim til handa,
jörðinni Berufirði í sama hreppi.
Áð Berufirði bjuggu Guðþjörg
og Michael í rúm 20 ár, eða til
ársins 1961. Oft var fremur
þröngt í búi hjá þeim að Beru-
firði, einkum fyrstu árin. Slíkt
var þá og fylginautur flestra
frumbýlinga hér á þeim árum,
og það jafnvel þótt undirbúning
ur til að reka ísl. búskap væri
annar og meiri en sá er felst í
því, að vaxa upp í erlendri borg.
Jafnt fyrir þetta leið Michael og
fjölskyldu hans furðu vel öll þau
áæ er þau bjuggu í Berufirði.
Hjónin voru gestrisin, glaðlynd,
bjartsýn og samhent í blíðu sem
stríðu. Börn þeirra voru mjög
efnileg og samhent foreldrum
sínum bæði við búskapinn og
önnur störf og hugðarefni. Kaup
mannahafnarbúinn undi því hag
sínum furðu vel, sem ísL bóndi.
Árlð 1961 seldu Michael og
Guðbjörg, Berufjörð, og fluttu
til Reykjavíkur, en þangað voru
þrjú elztu börn þeirra áður flutt.
í Reykjavík keyptu þau hjónin
sér íbúð og hófu borgarlíf að
nýju. Er til Reykjavíkur kom,
gerðist Michael sjómaður. Hann
sigldi í nokkur ár á millilanda-
skipum Sambands ísl. samvinnu-
félaga, ýmist sem matsveinn eða
bryti, en hin síðari ár var hann
matsveinn á einu af skipum
Hvals h.f. Á því skipi var hann
við störf er hann kenndi þess
sjúkleika er varð hans bana-
mein. Hinsvegar höguðu örlögin
því svo, að hann hresstist í
nokkra klukkutíma, komst heim
til að kveðj a konu, börn og bama
börn á'ður en að hann var allur.
Michael var maður heilsteyptur
og drengur góður. Drenglyndi
hans takmarkaðist ekki við fjöl-
skyldu og nánustu aðstandendur,
heldur kom það og fram í öllum
hans störfum. Þessa forfeðra-
dyggð okkar íslendinga átti Mic-
hael í svo ríkum mæli, að tæpast
munu margir íslendingar
hafa skákað honum í því
efi»i. Ég efa, að ég hafi
anrlpn mann þekkt er var
húslAíndahollari í störfum sínum
fyrir aðra, en Michael. Fyrir
slíkt mun hann hafa verið mikils
metinn af hinum glöggskygna
forstjóra Hvals h.f., hr. Lofti
Bjarnasyni. í tilefni af umræddri
dyggð hafa hin kunnu heiðurs-
hjón, Sólveig og Loftur, heiðra'ð
minningu Michaels af mikilli
rausn í sambandi við útför hans.
Michael leit ávallt á Dan-
mörku og ísland sem sín ætt-
lönd að jöfnu. Hann unni þeim
báðum jafnt, og staðfesti það
meðal annars með því, að nota
fána landanna ávallt hlið við
hlið. 1 þau tæp 30 ár sem Michael
lifði og starfaði á íslandi heim-
sótti hann nokkrum sinnum vini
og vandamenn í Danmörku, en
ávallt sagðist hann finna, er
hann kom til Danmerkur, að hug
urinn stefndi aftur til íslands.
Slíku ástfóstri hafði hann tekið
við sitt síðara föðurland.
Börn Guðbjargar og Michaels
eru: Víví og Elín, sem báðar eru
giftar og búsettar hér í Reykja-
vík. Jón véLstjóri og Tómas stýri
Framhald á bls. 19