Morgunblaðið - 06.09.1969, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 06.09.1969, Blaðsíða 3
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. SEPT. 1060 3 Einkaframtakið bezti grundvðllur heilbrigðs gróandi atvinnulífs — segir Jónas H. Haralz bankastióri Landsbankans JÓNAS H. Harailz, forstöðni- maðlur Efniahíagsstofiniuinair- iininar var í gær ráðinn biamfaa- >stj'óri Lamidlsbaink’ainls í ðta® Pétuirs heitinis Benedifatsson- ar, einis og skýrlt er frá aninars staðar í blaiðiniu í dialg. Biainfaia- ráð Lainidsbainfaainls áfcveS ráðindniguinia á fumidi síimuim í gaer, og atf því tilletfini hitti ég hawn að máli í gærfcvöildi oig spjiaíllliaiði llítilliegia vi@ hamin um störtf hans og þá eimfaum með tiliiti til vænltiantegira stairtfa hamis í Lamidsbainfaanium. Jónais Haraiz ittetour tii starfa í Lamdsbainkainium 1. nóv. n.fa. og hætltir þá jatfin- frarnt að veiltia Elflniahagisistoifn- uiniimni forstöðu, em haom heifuir udamfaimia mámuði veirið í orlofi til þeiss að gagnia öðr- um störfum sem ráðumautur Atvinmuimiáiameifnidar ríkisins og formaður í Háákólameínd- inini. Jónias Haralz hefur verið forstöðuimiaðuir Efmahaigisisitiotfn- uiniairinmair frá uþbalfd henimar 1&62 og ráðumau'tur rífai's- stjÓTmarinmar í etflnialhagtsmáfl.- um firá áriniu 19'57. Um þessi stöwf sín sagði faianm m.a. í samitiaílimu: „Starí mátt sem ráðunaiutur rífaisiSbjóriniariinmar og foustöðu- miaðuir Eefniahagsstafiniuniar- imnair er með þeim hætti, að enigiinm ætti að gegnia því mjög 'lemgd oig mér finmst ég riaiumiar hafa setið þar of lemigi. Það skiptir mieira máli en um flest emþættisstörtf, að þar komi fram ný og fersk viðfliorf Fólfa heldur að störf aif þessu tagi feli í sér mifaifl. vöilid. Sldfat er iað vísu miisisfctlniinigur. Voldin eru hjá þjóðkjömum stjórnmálamönnuim, sem sitja á Alþingi og í rík- isstjóm. Bmþættismenn í lykilstöðum eins og þesis- aæi geta hirns veigar haft mifail áhrif etf þeir rækja startf sitt réttilega. Ein- mitt þess vegna er það sdður en svo heppilegt að sami mað ur gegni samia starfi í lamgam tíma. Yfirleitt má segja, að ædkilegt væri að meiri hreyf- anleiki væri í embættiisikertf- inu en verið hafur hér á landi, enda þótt þetta gildi alveg 'sérstafalega um stönf af því bagi sem ég befi uninið. Hér gegnir hins vegar öðru máii um stjórnmálamenn- ina, þar sem þeir fá umboð sitt endurnýjað frá þjóðinmi í kosningmm. Þegar ég hióf störf sem ráðunautur rífaisstjórnarinnar í etfinalhagsmálum íyrir 12 ár- um, stóð ég bófaistatflega uppi með tvær hendur tómar. Að- stoðarm'emin voru engir og öll starfsaðstaða hin frumistæð- aisfca. VH-nma varð skýrslur og miófca tillögur á grumd- velli mjög ófullfaominna upp- lýsinga. Á þessu hefur orðið mi/kil breyting. Þótt Efna- hagsstofunin sé tfámenn stotfn un og. tfast istarfslið hafi efaíki au'kizt, tfrá því hún var sett á laggirnar, þá er upplýsinga grundvöllur nú miklu víð- tæikari og traustari en áður, og hópur ungra manna er starfandi á þeissu sviði sem hefur til að bera trauista þefafa inigu og hefuir þegair öðlazt máfcla reyinislu. Að vísu má segja að sttarfið í Efna- hagsstofmuiminmi sé ekki auðveddiara en áður, þrátt fyrir þessar breytingar. Kröfurnar til sfaýrslugerðar og náikvæmra upplýsinga auk ast sem sagt alltaf að minnsta kosti jafnört og getan til að leysa störf af hendi. Samt sem áður er hér um mifclar breytingar að ræða, og má raunar segja að hér hafi ver- ið fcornið á fót athugunum á efnahagsmálum og aðstöðu til að móta sfcefniu í þeim málium, sem sé sams komiar og í öðr- urn löndum, þrátt fyrir þá erf- iðleifaa, sem fámeminið veld- ur. Mér finmlst, að þessd upp- byggimig sé nú komim á það sfcig, að rétt sé að yrngri memm taki að fullu við oig baldi starf imu áfram.“ „Bainkaistjórastarf er auð- vifcað mjöig frábr'u.gðið störf- um þíniuim í Efmáhaigsistofniun- inni“. „Já, það er faaminiski eim- mitt þess vegna, sem ég hef áhuiga á því. Eimhliða hag- fræðistörf fela elkki í sér beimt og niáið samlband við at- vinmiulífið og almemmling í landiniu. Samt hefur Efmahags Sbofniunúm komdzt í niádð sam- band við sjávarútveginm, vegma þess að foirstöðuimiaður henimar er oddam'aður yfir- mefndar Verðlagsiráðs sjávar- útvegsimis, em af því starfi mum ég auðvitað láta nú. Eimmig hefur Eflraahagsstofniuinim á síð ari árum, m.a. vegma starfa hagráðs haft allnéið samband við hagsmunasamtölk launþega og bænda. Ég hef einn- ig vegma stairfa Efniahagsistofn unarinin.ar að byggðaáætlum- um ferðazt mikið um land- ið, heimsótt fyrirtæki og rætt við atvininuiretoemd'ur, forystu- rraemin verfaalýðsfélaga og sveitastjórnanmenn, og hefur það aUkið mér sfailming á hög um fóllkisdmis og þjóölífinu. Gildir þetiba samia í enm rík- ana mælli um sfcairf mittt sem ráðunautur Atvinnumáfla- nietfmidiar ríkisiinis. Eiigi að síð- ur geiri ég ráð fyrir og vom- ast til að starf í viðskipta- bainfaa sé í einin niámiari temigsi- um við atvimmiulífið í lamdinu og þjóðlííið yfdrleitt, ög ég getd sagt að femigimini ’reymislu af því starfi það siama og ég heyrði fyrirremmiara minm, Pét uir Beraediktsson eimhverju síininii segjiai, iað hiainin hiaifi 'eklki uppgötvað fyrr en hann var orðinn viðsfaiptabanfca- stjiómi, hive vei sMifat sltartf æitti við hiamin vegraa teragslammia við fólfaið í landinu". „Og befllduirðlu að fmæðimiað- uriinin 'eiigi eikfci eift'ir að tnuiflia viðdkliiþtiaibainlkastjióriamin eða eiigum við Ihell'duir að segja: ónáða Iharan og samivizfciu ihians?“ „Ég voraa að fræðimiaiðuir- iran hjáipd viðiskiipalbantoa- stjónamium tiil að sjá haiutiraa í samlhianigi síiniu, þanindg að iharan gétá átfcað silg á ihvoru ‘fcveggjia í seran: Skióigimium og (biiraum edinisitiöfau tirjám." „Hvað vilfcu álmiemint seigja um dtarfsemii viðsfaiptábanlkia, Jónas?“ „Ég hetf Ibaiflt þá skoðuin, að venu/Legirta breyfciniga væri þörf á dkipiullagi og sfcairif'semi vdiðskipfcalbiainikianiraa, a@ þeir beri enn of mikinm keirn atf banlfaiinm edigi ekfld að simna miaingvísl’eguim þömfum ein- stafalinga. Annað mál er, að æstoillagt væri, ibæði Æyiriir þanfcamia og leinis’tákllfimigairaa, að sú starfsemi sé sfldpuflfögð mieð miotoknuim öðmum Ihætíti en miú er.“ „Þú heflur efaki losraað við gagnrýni, frekar em aðrir. Hvað viltu segjia um þá gagn rýni, sem þú hefur sætt fyr- iir störf þín á umdantfönnum árum?“ „Að því leyti sem gagnrýn- in bedmiist að því að telja mið- ur æ’skilegt að sami m'aður sé mjög lemgi í jatfn áhrifamáklu og viðkvæmu starfi og ég hefi gegnit, þá tel ég hamia rétt- mæta. Em að því leytd, sem hún beimist að þeirri sfcefnu, sem fylgt hefur verið og ég 'hef átt þátt í að móta, þá hef ég góða samvizfcu. Ég tel eikki, að raókkur hagfræðiinigur, sem hetfði baft í höndum þær upp- lýsiragar, sem ég og fél'agair mírair höfum haft á urnidam- förnum árum, fhetfði treyst sér til að mæla með anmiarri stefnu en tékin var. Og ég höld ekki, að raókkiur ríkis- Stjórrn, sem hetfði feragið þess- ar upplýsimgar í hendur og á aranað borð hiaft þor og getu til að fýlgja ákveðimmi stefnu, hefði tekið aðrar áfcvarðam- ir en þær, sem tekmiar hafa verið á uind'antförraum árum.“ „Eiinlhverjir eru famnir a@ balda því friam, að befcra sé 'að hafa höft en gliaifca ölflum gjalldeyrd síraum hatftafliaiust. Hvaið vilfcu sagja um þessar f ulllyrðinigar ? “ „Reyraslan sýnir, að íslemd- iragar haifa alldriei veirið eins gjaflideyrissraauðir og þegar höftiin voru sem mest. Og fcynislóð, sem flestir höfðu eins og ég sprottið úr rót- tækni og marxisma fareppuár ainma. Þalð eru féiagar mímir úr róttækum stúdemltaféliögum á Norðurilöradum, sem hatfa uiradamiflamin ár verið hvað áhritfamestir í stjórm etfmiafaaigs- raála í þeim löndum, ýmist sem hagfræðinigar eða stjórm- málaimenn. En þeir hafa efcíki fylgt þeim sjómiarmiðum skipullaigshyggju, sem við trúð um á fyrir 30 áruirn, heldur hialfa þeir fyfllgt frjáMymidxi Stefirau, sem í miegimdriáitJtum hietfuir verið sú samia í aflílri Vesbur Ewópu. Þessi steifina er hiras veigar að því ieyti frábrtuigðin þeirri gömflu frjálS- hyggju, sem við vocrum mest andstæðir é kreppuiáxumium, að hún beitir mifalU áfaveðira- ari álmenrari stjórm em þá tíðkaðdSt, og húm hetf- ur fuMa ábvimmiu og ömam hagvöxt að eindregniara mark miði en áður var. Þessi Sömu sjóruarmið í efraahaigs- málurn hafa allir helztu lýð- ræðisflolfakarnir í állfunni tileimkað sér á undan- •förnum áratugum, hvort sem þeir hafa staðið til hægri eða vinstri. Þetta gildir bæði um Sjálf- stæðisflofafaiinm og Alþýðu- flófakimn og er í raum og veru grumdvöfllur þess stjórmarsam starfs, sem þessir flofakar bafa haft með sér. Þetta er ekki það sama og að enlgimm mumur sé Lengur á stjórnmálaflokfa- um, helduir að sá gruridvalla.r- sfaoðaraamiuniur sem tíðfaaðdst fyrír 30—40 árum hefúr ekki vsrið ríkjiaradi tvo síðúisfcu ára- tugimia. Anraað atriði, sem ég og aðr ir, sem svipað hugsuðu, hrein lega eklki sfaildum, var þýðdng eimistaklin'gsfiramtafcsimis: að það er bezti grumdvöllur heil- brigðs og gróamdi afcviminiulífs. Of mifail afstoipti stjórravalda af atvinmulífimiu í einstökum atriðum örfar ekfai heilbrigða þróun, heldur drepur haraa í dróma. Með þeesi viðlhoirf í Ihiuiga tték éig við bamlkastjióriaisfcairtf'i í Laradislþamikanium og rniér íinmst það sérstiakiur beíðúr að talka við þessu sltíarfi eftár Jónas Haralz þeim stiarifsháfctiuim, sem vúru eðlilegir og óhjáfavæmilegir. þegar þjóðin var mun fá- mennari en nú er og at< vi'niniuflíifið fáhreybtiama. Þessa afaoðun hief ég að srjáMsögölu myndað mér án þesis að haifa staðið í spoiriuim viðslkiipta- 'banlkastj'óma, og þyfair méT fróðlegt að vita, hvort hún sterazt þegar á flióllminin er ikomiið. Ég hef þó trú á þvú, að veriulegria Ibreytiniga sé þömf, og vifl situðlla að því að þær séu framlkvæmdar, bönlkuinium sijiáflifúim, laltvinmlu- fyrirtækjumiuim og aflmemmingi tiil góðs. Ég hef eimtauim mik- inm áfhuiga á tanigsflum at- vimniulfyrirtælkjia viið við- sfciptabanika eins og Lands- hamtoaran og hverinálg sllálkur þaintai áisiamlfc fjlárlfesfciinigar- sjóðum geti oirðið afcvimiraufllítf- irau öiffluigur balklhfl/afll, stutt eðflilleigan v'öxit Æýriirtiækja og myiniduira nýrma fyríirtæfcja. Þó að þetta sé hölfluiðattriði í starfsemii viðstoiptía/hamikai þýð ir það aulðviltiað elkki, að l fgunt orÁuw Safjjt þarmia er um beimit oxisafca- sam'baind að ræða. Höfltim haifia þau áhrif, að menm halda, að ekkerit airaraað þuirtfi að gera, ef þau eru. En sannleilkurinm er sá, að það sem ræðúr úr- slitum um gjafldieyriseyðisflluina er sfcraminlg gtemigiisimis araniars vagar, og stjóm fj ármiála og pemimigamália hiras vegar. Höflt geta á enigain hátt fcomið í veg tfyrir að gjaildeyrir eyðist, ef fyllgt er ramigri sfceflnu í þess- um greinum. Hötftim lama atft- ur á móti framtak og þrótt og 'þar með framfarir og kjiana- bætur, 'aufa þeiss sem þau eru skerðing á frelsi einstakl- imiga.“ „Nú vamst þú umigur miaðúr marxisti og fyfligdir k'emmimig- um um sfcipufliaigmiiiragu etfina- haigslífsiras og þar með beit- ingu hafta. Hvað læknaði þig?“ „Reymálan atf etfniahaigsmiál- um á hafbaárumium efltir styrjöldinia lækmaði bæði mig og aiðra haigtfræðiraga aif rnimtni Péfcur Beraeidifcbssoin, því að þeissar sömu stooðamiir bair faamm favað eftir 'anmað fmam alf sinmii afllkuminiu eániurð oig hreiraskilni.“ „Já, þú fcekiur aiuðvitaið við faam/kasitijiárastairfimiu mieð þeesu fauigiarfari, lemidla sifcudid- ur í Stiahflið af Sjiáfllfisbæðis- fliolkkiraum“. „J'á, einmiit't á griuradivalfli vitneskju um og trausts til þesis' að þeltfca sé alflstaðia míím. Ég Iheifii elklki tdtoið þáltt í stöirflum Sjáfllfatiæiðisficlktosins, enida faafðli þaið ekki sam- rýmzt störfium m'íraum sem eflnialhaigsráðumiaufcur rílkis- stjjlómiardminiar. É|g faefi efaíki faeildlur í fayiggju að 'gemast fllolklkismaðiur raedins flolklks. í ilijióisd þessaria staðreynida tolas- ir því toefcur við frjá'lsllym'di Sjlállflstæðisfflldkktsinis, að stiuðla að vali máiniu. Ég vomia að þeir, sem að því studdu að ég yrði einn af banlkastjórum Lamidsbanlkians, þiurifi efldki að isjá eftir því.“ M. - S.U S.-ÞIJMG Framhald af bls. 28 Okkar og faugimynduim þann far- veg, að við værum sjálifir sann- færðir um, hvað væri í raun- inni að, hverju þymfti að breyta og í hvaða hortf .... Við þurf- urn að opna faug dkfcax í hrein- Skilnum umræðum og reyma smátt og smátt að fifara oklkiur að því manki að finna favaða leið ir það eru, sem í rauninni sfaipta máli í viðleitni ofafaar til að" sfaapa heiltorigðara stjórnmála- líf, betri Sjáltf'stæðistfliolkk og heilbrigðara þjóðfélag". Að lofainni setningarræðu for- manns hófust umiræður um sfcipulag og starfsemi Sjálifstæð- isifloikfasims og SUS. Höfðu þeir Ellert B. SOhram og Jón E. Ragn arsson framsögu í þesisum mál- um. í umræðunum tófau þátt Steinþór Júlíusson, Ragnar Tómasson, Steinar Berig Björns- son, Friðrifc Sótfusson, iHalldór Bllöndal, Þór Hagalín, Ásmund- ur Einarsson, Pétur Sveinbjarn- arson, Ellert SChram, Jón Magn- ússon, Bergþór Konráðsison, Björn Þorlálksson og Jóm Atli Kristjánsson. Að umræðum loknum fór fram nefndarkjör, en í sameig- inlegum favöldverði flutti dr. Halldór Elíasson erindi um þýð- ingu sérfræðiþefckingar fyrir þjóðairbúskapinn. í gærfcvöldi störfuðu nefndir og f dag halda nefndarstörf og umræður átfram, en þingifulltrúar snæða hádegis- verð í boði miðstjórnar Sjáltf- stæðisflofafcsins og mun dr. Bjarni Benedifatsson formaður Sjállflstæðisifldkksins þá ávarpa þingið. Gert er ráð fyrir að þing- inu ljúfai síðari hluta sunnudags.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.