Morgunblaðið - 19.09.1969, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19. SEPTEMBER 1969
Soffía Þórðardóttir
Kaupkona - Minning
í DAG fer fram frá Fríkirkj-
unni í Reykjavík útför Soffíu
Þórðardóttur, kaupkonu, sem
andaðist sl. sunnudag í Land-
spítalanum.
Soffía var fædd að Helli í
Rangárvallasýslu þann 4. marz
1912 og voru foreldrar hennar
Þórður Gíglason bóndi þar og
kona hans Katrín Guðlaugsdótt-
ir. Þau eru bæði löngu látin, hún
úr spönsiku veikinni 1918, en
hann andaðist hér í Reykjavík
1928, en hingað höfðu þau flutzt
árið 1915.
Soffía hóf á unga aldri verzl
unarstörf og kjólasaum, og vann
m.a. mörg ár hjá verzluninni
,,Gullfossi“, sem þá var rekin af
Helgu Sigurðsson. Árið 1939
stofnaði hún ásamt starfssystur
sinni Kristínu Bogadóttur, sauma
t
Frú Irma Weile-Jónsson
lézt að Vífilsstöðum aðfara-
nótt 18. september.
F.h. fjarstaddra ættingja.
Þórir Kr. Þórðarson.
t
Hjartkær faðir okkar, tengda-
fáðir og afi
Þórhallur Jónasson
hreppstjóri,
Breiðavaði, Eyðaþinghá,
lézt miðvikudaginn 17. þ. m.
á sjúkrahúsimu, Egilsstöðum.
Guðlaug Þórhallsdóttir
Jóhann Magnússon
Borgþór Þórhallsson
Sveinbjörg Eyþórsdóttir
og börn.
t
Útför föðux okkar og tengda-
föður
Guðmundar Erlendssonar
fyrrv. hreppstjóra og bónda
á Núpi í Fljótshlíð,
fer fram laugardagimn 20.
þ.m. og hefst með húskveðju
frá heimild hans Núpi kl. 1.
Jarðsétt veröur á Breiðabóls-
stað kl. 2. Bílferð verður frá
BSÍ kl. 10 árdegis.
Pétur Guðmundsson
Anná Guðjónsdóttir
Fríður Guðmundsdóttir
Leifur Guðmundsson.
stofu í Veltusundi, er þær
nefndu „Kjóllinn", en eftir að
Soffía hlaut meistararéttindi i
kjólasaumi 1943, Stofnuðu þær
stöllur verzlunina „Kjólinn“ í
Þingholtsstræti 3, og er hún þar
enn til húsa.
Ég átti því láni að fagna að
kynnast Soffíu á unga aldri og
hefur jafnan síðan verið með
okkur náin vinátta. Soffía var
góður og skermmtilegur félagi og
trölltrygg vinum sínum. Hún var
ákveðin í skoðunum og hreinskil
in og hafði ýmigust á allri hálf-
velgju og tvöfeldni. Öll störf sín
rækti hún af myndarsikap og sam
vizkusemi, enda var hún mjög
hæf í sinni grein og aflaði sér
trausts og vinsælda hjá viðskipta
vínum sínum. Þótt hún ætti við
ýmsa erfiðleika að stríða, eink-
um síðustu árin vegna heilsu-
leysis, tók hún því með mann-
dómi og þreki og lét aldrei bug
ast þótt móti blési.
Soffía giftist ekki, en eignaðist
einn son, Þórð Theodórsson, sem
nú stundar nám við Iseknadeild
Háskólans. Urðu þá mikil þátta
Skil í ævi hennar. Upp frá því
snerist allt hennar lif um dreng
inn hennar, og helgaði hún hon
um alla sína ást og umönnun.
Hún fékk það líka ríkulega end
urgoldið. Betri son og ástrík-
ari er varla hægt að hugsa sér.
Það var ekki til sá hlutur sem
hanm ekiki vildi gera fyrir móður
sína, og samheldni þeirra mæðg
ina var slík, að þar bar aldrei
skugga á.
Um þetta leyti í fyrra voru
miklir ánægjudagar fyrir Soffíu.
Þórður sonur hennar kvæntist þá
konuefni sínu Vigdísi Ágústsdótt
ur Fjeldsted, og stofnaði sitt eig
t
Útför móðuir okkar,
Sigríður Jónsdóttur,
húsfreyju, Eyvindartunngu,
verður gerð laiugardaginn 20.
september og hefst með hús-
kveðju kl. 1. Athöfn í Miðdals
kirkju hefst kl. 2. Jarðsett
verður a'ð Laugarvatni.
Börnin.
t
Eiginmaður minn, faðir, som-
Uir og bróðir okkar
Páll Birgisson
Eyrargötu 22, Siglufirði,
verður jarðsettur laugardag-
inn 20. sept. frá Sigliufjarðar-
kirkju kl. 14.
Kristín Gunnlaugsdóttir
Gunnar Hilmar Pálsson
Birgir Runólfsson
Margrét Pálsdóttir
og systkin hins látna.
t
Alúðarþakkir til allra, sem á ógleymartlegan hátt sýndu
samúð og vináttu vegna andláts manpsins míns, föður og
bróður
VIGGÓS EYJÓLFSSONAR,
bifreiðaeftirlitsmanns.
Selvogsgrunni 29.
Sérstakar bakkir færum við samstarfsmönnum hans í Bif-
reiðaeftirliti ríkisins, ökukennarafélaginu og félögum hans í
Oddfellov/reglunni fyrir sérstaka virðingu auðsýnda við útför
hins látna.
Olga Hjartardóttir, böm,
systur og aðrir ættingjar.
ið heimili. Gleðin var að visu
blandin trega, sem eðlilegt er,
sonurinn yfirgefur þeirra sameig
inlega hei-milli, eftir svo ástríka
sambúð um 23 ára skeið. En
Soffía hafði fullan slkilning á því
að það er gangur lí.fsins, að börn
in hverfi úr foreldrahúsum, þeg
ar þau hafa náð aldri og þrosika
til þess að stofna sitt eigið hekn-
ili. Þetta sýndi Soffía í verki og
studdi ungu hjónin af allri sinni
orku til þess að framtíð þeirra
mætti verða sem björtust. Þegar
ungu hjónunum fæddist sonur sl.
vetur var það sannkallaður ham
ingjudagur fyrir Soffíu. Hún sá
ekíki sólina fyrir litla drengnum
og var hjá honum öllum stund-
um sem hún gat við komið. Áð-
ur en hún fór á spítalann hinzta
sinn, dvaldi hún um vi'ku tírna á
heimili Þórðar og Vigdísar.
Hændist þá litli drengurinn
mjög að ömmu sinni og voru það
sannkallaðir dýrðardagar fyrir
Soffíu, þrátt fyrir það að húm
væri þá orðin mjög lasin.
Það kom bæði mér og öðrum
mjög á óvart að andlát Sof’fíu
bar að með svo skjótum hætti.
Ég lá þá sjálf á spítalanum á
sömu deild og Soffía, og kvöldið
áður sátum við saman hressar og
kátar yfir kaffibolla. Ek/ki hvarfl
aði þá að mér að hún ætti ekki
eftir að lifa lengur.
Við sem þekktum Soffíu Þórð
ardóttur þölokum henni nú að
leiðarlokum góða og ánægjulega
samfylgd. Við eigum einungis
bjartar minningar um góða, þrek
mikla og trygglynda konu.
H. Fj.
Fædd 4. marz 1912.
Dáin 14. september 1969.
Það var kl. 9.30 sunnudags
morgun þ. 14 að síminn hringdi.
— Döpur en róleg rödd sagði:
Sæl Kristín mín. Hún Soffa er
dáin. Það var unga elskulega
tengdadóttirin sem tilkynnti mér
hvað orðið var. Mér varð mjög
hverft. Ég hafði ekki getað hugs
að mér að kallið kæmi svona
fljótt.
Okkur, sem til þekktum, var
að vísu ljóst, hve alvarlegur sjúk
dómurinn var, og að oft áður
t
Þökkum mnilega auðsýnda
samúð og viniáttu við andlát
og jarðarför
Ágústar Jónssonar
húsgagnabólstrara,
Mjóstræti 10, Hákonarbæ.
Börn, tengdabörn og
barnaböm.
t
Innilegustu þakkir til allra er
sýndu samúð og vináttu vi'ð
andlát og jarðarför
Ólafar Eyjólínu
Eyjólfsdóttur Gjöveraa.
Guð blessi ykkur 331.
Vandamenn.
hafði litlu munað. — Er ég, 3 dög
um áður , heimsótti hana á sjúkra
húsið ,var hún svo óvenju hress
og vongóð, — enda ákveðin í að
slaka á erlinum og freista þess
að ná fullum bata.
Við mennirnir áformum, en
hinn ailvaldi tekur í taumana
þegar honum þykir henta.
Þrátt fyrir sjúkdóm og erfið-
leika hin síðustu ár, var henni
mikil hamingja að eiga einkason
inn góða og prúða, — nú verð-
andi lækni, yndislega tengda-
dóttur, tryggan bróður og mág-
konu, en umfram allt, litla son.ar
soninn, augasteininn.
Hér skal engin ævisaga sögð,
né harmar raktir. Einungis fátæk
legur þakklætisvottur sýndur.
Soffía mín, ég var svo lánsöm
að kynnast þér náið og eignast
fölskvalausa vináttu þína þau
hartnær 16 ár, er við áttum
heimia hvor á sinni hæðinni.
Margar glaðar stundir áttum
við saman, stundum tvær einar,
eða í hópi góðra vina. Slíkar
stundir geymast í þakklátri
minningu okkar, sem enn dvelj-
umst hér.
Sambýlisfólk okkar í 10 ár, og
sameiginlegir góðvinir, frú Ingi-
björg og Eggert Karlsson senda
þér hjartans þakkir fyrir sambúð
ina og vináttu, og ekki sízt ást-
úðina er þú ávallt sýndir drengj
unum þeirra.
Að síðustu. Ég trúi þvi að þú
öðlist nú þá lífsfyllingu og þann
frið, er þú og við öll þráum svo
mjög.
í því trausti fel ég þig blessun
Guðs og handleiðslu í þínum
nýju heimkynnum.
Ástvinum og öllum aðstand-
endum votta ég dýpstu samúð.
Kristín Óladóttir.
„EN HVAÐ mér finmast undar-
legar svona hiljóðar stundir",
sagði tíu ára gamall sonur minn,
gkömimu eftir að okkur bairist and
látsfregn okkar góðu vinkonu
Soffíu Þórðardóttur. Ég vildi
miðla honum af reynslu minni á
sem einifaldastan hátt, og sagði
að þar sem dauðinn kæimi við
væri alltaf hljótt. En hann svar-
aði kyrrlátt og sannfærandi: —
„En svona er það bara fyrstu
dagana".
Ég fann að í þessari barnslegu
athugasemd fólist hin hversdags-
lega speki, sem við verðum að
byggja llf okkar á. Það þarf ekki
háan aldur eða langa lífsreynslu
til að finna og vita að lífið held-
ur áfram, þótt einn þráður þess
bresti. En þó að þessi þráður nái
ekki lengra heldur hann samt á
fram að vera uppistaða í vefnaði
mannlífsins og verður því aldrei
afmáður. Þannig hugsa ég um
líf þessarar horfnu virnkonu
Páll Birgisson frá
Siglufirði — Kveðja
Fæddur 4. marz 1948.
Dáinn 12. sept. 1969.
Drottinn minn, góður guð
gefðu nú styrk og þrek
þeim, sem hið þunga böl
þjakar við dánarbeð.
Ský hylja sumarsól. .
Sorgar er bitur hjör.
Almættið enn sem fyrr
ákvarðar hinzta dag.
Lífið, seim lifum vér,
ligguir um þymibraiut.
Kemur þar skúr og skin
en skilningur naumur er.
Virðist margt vera svo
viðsjálit og ekki rétt.
En ætlunin er oss sögð
á því að læra meir.
Horfinn er héðan burt
hann, sem var mörgum kær.
Afans hlaut ágætt nafn
og það með sóma bar.
Kveðja nú kona og barn.
Kvöl þeirra nistir sál.
Ástvinir allir hans
angursins fella tár.
Sorgin oss sælcir heim
sviplega margan dag.
Lamar oft lífsins þrótt.
Lokast þá virðast sund.
En dagur úr dökkva rís.
Djúpt læknast hjartasár.
Því ofar stund og stað
stjarna guðs alltaf skín.
Ungs miamnis er endað skeið.
Enginn fær sköpum breytt.
Örstutt var ævin hér.
Eilífðin tekur við.
Ljósbirtu líf hans gaf.
Ljúft er að minnast þess.
Þökk fyrir allt og allt
ástvinir færa þér.
Eiríkur Pálsson frá Ölduhrygg.
Útför Páls fer fram frá Sigliu-
fjarðarkirkju á morguin.
Imnilegiar þakka ég öllum
þeim sem glöddu mig á 85 ára
afmælinu 10. sept. siL með
heimsóknium gjöfum og skeyt-
um og geiðu mér dagimn
ógleymamlieigan.
Sigurður Sigurþórsson,
járnsmiður.
Þakka hjartanlega öllum þeim, sem sýndu mér vinsemd
og vinarhug á áttatíu ára afmæli mínu 9. september s.l.
Magnús Magnússon,
Lykkju, Kjalarnesi.
Innilegar þakkir ailra, er glöddu mig með skeytum, blóma-
sendingum og annarri vinsemd á áttræðisafmæli mínu.
Heill og hamingja fylgi ykkur öllum,
Jón Sumarliðason
frá Breiðabólsstað.