Morgunblaðið - 17.12.1969, Blaðsíða 3
MORiGUNBLABIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. DES. H9®9
3
Jólaösin í seinna lagi
— segja bóksalar
MORGUNBLAÐIÐ snerl sér í
gær til nokkurra bóksala til þess
að kanna, hvemig salan gengi á
jólamarkaðinum og fékk þær
upplýsingar að yfirleitt væri
jólaösin ekki byrjuð fyrir al-
vöru, byrjaði heldur með seinna
móti í ár.
í bókabúð Braga Brynjóllfsison
ar stóð saian þainnig:
Jónas Sveinsson er efstur, svo
er Syndugur maður isegir frá,
eftir Magnús Magnússon, Hetj-
urear frá Navaroaie, eiftir Aliister
McDean koma þar á eÆtir, svo
er Undir Jökli eftir Áma Óla og
því næst Mannlifsmyndir etftir
Tómas og Sverri, þá Deiðin heim
eftir Guðrúnu Sigurðardóttur.
Síðan kemur Hjónaband í hættu
eiftir Theresiu Gharle-s. Fraim til
onrruistu etftir Frímann Helgason
(íþróttabðk) seillst og vel og eiinn
ig Menn sem ég mætti etftir VSV
og lóks Robert Kennedy.
í Bólkaverzlun Lárusar Blöndal
seljast mest etftirtfarandi bækur:
Jónas Sveinsison, Sigurjón á Garð
ari, Mannlífsmymdir etftir Tómas
og Sverri, RoðsQcinna, Stetfáns
Jórasisonar, Undir Jö'kli eftir Árna
Óla og Pétur Ottesen.
Óskar Bjömsson, bófesali í
Bókaverzlun Þorsteins Jóhnson í
Vestenannaeyj um, sagði: Bókin
hamis Jónasar Sveinssonar, selst
milkið og hefur selzt jatfnt, síðan
hún kom út, en vont að gera sér
vel grein fyrir aknenmri sölu á
öðruim bókum ennþá, elkki fyrr
en seinna í vikummi.
Bókaverzlun Grönfelts í Borg
arneisi: Það er nóg að gera og
lífllegt í bóksölunmi. Mest seljast
Jónas Sveinsson og Ámi Óla,
Robert Kennedy og ekki má
gleyma Pétri Ottesem, það er
mjög máíkil eftírspum etftir hon
um. Annars má segja, aið nokkuð
jötfn sala sé á öðrum bókum.
Bókabúðin Huld á Akureyri:
í fyrstu seldist mest, Látfið er dá
samlegt etftir Jónas Sveinisson,
þá er að netfna bðkina Hetjumar
frá Navarone, eftir Alister Mac
Lean, sem selst mest atf þýddum
bókuim. En sú fyrri hefur selzt
mest, og er það áreiðamlega atf
því, að ekki kom nein bók eftír
Guðrúnu frá Lundi. Þetta getur
nú auðvitað allt breytzt er nær
dregur jólunum.
Halldór með einn af uppsettu
skrautsteinunum
Reykvíkmgar kaupa
flesta miða í H.H.Í.
Brúttótekjur happdrættisins
112,5 millj. kr. 1968,
en nettótekjur 17 millj. kr.
Isl. steinar ekki aðeins grátt gr jót
FJÁRHAGSNEFND neðri-deild-
ar Alþingis hefur sent frá sér
nefndarálit um frumvarpið nm
happdrætti fyrir ísland. Leggur
nefndin einróma til að frumvarp
ið verði samþykkt óbreytt, en
eins og frá hefur verið skýrt í
Mbl. urðu nokkrar deilur um það
við 1. umræðu í deildinni, og
kom þá Pétur Sigurðsson fram
með nokkrar spumingar, er vörð
uðu happdrættið, sem hann ósk-
aði eftir að nefndin leitaði svara
við.
fróðileg aitriði fram í svörrnm þess
um um stanfsemd happdrættisdinB.
í g rei rnairger ð iirani kemiur fram,
að sjóðseign HHÍ niam 11. des. slL
62,8 m'iillj. kr., en af þeirri upp-
hæð miumu 40 mililij. kr. greiddar
út sem viininiinigar í 12. fllokki. >á
miuin happdrættið gneiða um
næstiu áramót vegma bygginigla og
tælkja fyrdr Háskóiiamm imklar
fjárihæðir, m.a. vegna byggimgar
ÁrniaigairöLs, og er útlit fyrir að
sjóðseigm um áramót miuni því
aðeinis mema 13.817,8 miUj. kr.
ÞAÐ er undarlegt, hve erfitt er
að koma íslendingum í skilning
um, að íslenzkir steinar eru
ekki einungis grátt grjót, held-
ur búa þeir yfir hinum marg-
vislegustu tilbrigðum í litum og
lögun, sagði Halldór Pétursson,
steinasafnari, þegar Mbl. heim-
sótti hann fyrir skömmu.
Halldór hetfur satfnað steinum
í um það bil 30 ár og hetfur kom-
ið sér upp miklu steinasaíni.
Þar að aulki hefur hann nýlega
komið sér upp öðru safirui, sem
hann hyggst 'hatfa til sölu. Á nýja
steinasatfninu gefur að líta bóka-
stoðir, öslkubalkka, uppsetta
dkrautisteina og alls konar vegg-
myndir.
Eæ satfnið til húsa í Snælandi
H. v/Nýbýlaveg og mun verða
opið daglega frá 4—6.
Aukið íslenzkt efni
í norska sjónvarpinu
um oig á jólaikvöld verðuir óper-
í niefndiarálitÍTOu fylgir mieð
sem fylgiskjad svör Guðllauigs
Þorvaldssoniar, formainns Happ-
drættis Háskóla íslands, við
spuirnáinigum 'þessuim. Koma ýrnis
Kröfur
sjómanna
* *
LIU afhentar
þær
SJÓMANNASAMBAND íslands
afhenti Landssambandi íslenzkra
útvegsmanna sl. mánudag kröf-
ur um breytingar á samningum.
Ekki hefur verið ákveðið enn,
hvenær viðræður fara fram milli
aðiia.
Tekjur HHÍ voru 112,5 millj.
kr. brúttó árið 1968, en 21,3
millj. kr. metftó, þ. e. að ftnádregm-
uim vdmninigum, re(ksitrar(kostinaði
aðaliskritfstofu oig umboðsilaunum.
Hlliutí ríkissjóðs af hreinium tekj-
um niam kr. 4.269.561, en hlutfi
Háslkóiainis var 17.078.204.
Áætlað er að hluti Háskólans
aif tekjum happdrætitiisiinis árið
1969 nemi 22,2 miflilj. kr. og álít-
ur stjórn happdrættisips að þær
telkjur ,geti aiukizt niokkuð ef
leyfð verði útigáía miðamna, svo
sem frumivarpið gerir ráð fyrir.
Þá fcemiur fram í greiniairgerð
fomainns happdrættisstjómiarinn-
air 'hverndig tefcjur þess dkiptfast
eftir landsiMutum. í Reykjavik
varð sallam mest, 122.933 miðar,
sem gátfu af sér 61.238 þús. fcr.,
nœst kemiur Reykj aimesikjördæmi
þar selduist 20.887 miðar fyrir
10.404 þús. kr., og í þriðja sæti
var svo Norðuirlamdskjördæmd
eyistra, þar seldust 16.750 mdðar
fyirir 8.344 þús. kr.
HLUTUR íslenzks efnis í norska
sjónvarpinu hefur vaxið mjög
mikið borið saman við síðastlið-
ið ár. Fyrir skömmu gerði norska
sjónvarpið könnun á, hve aukn-
ingin væri mikil og kom þá í
ljós ,að ef miðað er við útsend-
ingartíma, nemur hún um 400%.
Á árdmu 1968 sýmidd norska
sjómrvarpið aðeims tvær diagskinár
mieð ísdlemzlku efni, em á þessu árd
hetfuir sjónivarpið sýnit sjö eftir-
taldair diagsikrár: „Lýðivelidiið ís-
diamid 25 áma“, erimidli fiutfit atf fioæ-
iaata ísiiaimds, dr. Krdistjémi Edd-
jóirn, „Leið ísiamids táll sjálfsitæð-
is“, „Svipmynidk- frá íslamidd í
diag“, „Loftbódiur“ eftir Bimgi
Emigililbeints ag „EdldtfjölH oig hiver-
ir“. í nóvembar var sýnd diag-
skná mieð hdljáms’veditimmii Hljóm-
am „Amiaihil ag ruætuingestinniir“
sýnid í upptöku ísiienzka sjón-
vairpsims.
Garða- og Bessa-
staðahreppur
AÐALFUNDUR Sjólifistæðdistfé-
iaigamina í Giarða- ag Bessiasitaða-
’hreppd verður hialMiinm í kvöid,
17. des. kl. 20.30 í Samkomulhús-
iruu á Gairðalhaiti. Á dagskmá enu
venjulieg aðadlfumidiainatiörtf. Auik
þess veröuir gerngfð frá reglum
uim prófkjör vegmia næistu sveit-
anstjónnarlkioismiinigia.
Féiaigair enu hrvattir tid að fjöd,-
mjemmia. Þá gieta mienin gerzt fé-
iaigar á fum<iinium.
ROBERT
KEOTEDY
Hann stefndi morkvisst að því að verða
forseti Bandaríkjanna, ekki aðeins til
að feta í fótspor bróður síns og rétta
hlut hons, heldur fyrst og fremst til að
gera hugsjónir nýrrar aldar oð veru-
leika. f þessari bók er rakin saga Ro-
berts og hinnor óvenjulegu Kennedy-
fjölskyldu, sem hófst of eigin rammleik
til auðs og æðstu metorða með þjóð
sinni. — Hér er lýst þeim atburðum,
sem dýpst hofa snortið ibúa heimsins
á vorum dögum. í bókinni er einnig
fjöldi mynda.
STAKSTEIHAR
Rödd frá
liðnum tíma
1 gamla ðaga var það háttur
blaða að skýra þannig frá út-
varpsumræðum eða öðrum stjóm
málaumræðum, að eigin flokks-
menn hefðu borið frægan sigur
af hólmi, en andstæðingamir tap
að slagnum. Slík blaðamennska
tíðkast ekki nú orðið að jafnaði.
f vaxandi mæli láta blöðin al-
mennan skæting í garð andstæð-
inga liggja á milli hluta, þótt
stundum hvessi dálítið í þeim
dálkum blaðanna, sem eru ein-
vörðungu fyrir stjómmálaskrif.
En því miður — fortíðin í þess-
um efnum skýtur stundum upp
kollinum og dæmi þess mátti t.d.
sjá í laugardagsblaði Tímans
hinn 13. desember sl. Þar var
birt frásögn af umræðum um
EFTA á Alþingi daginn áður.
Þessari frétt lauk með þessum
orðum: „Lúðvik Jósepsson (!)
hrakti ýmis ummæli og öfug-
snúning staðreynda, s*m kom
fram í ræðu ráðherrans“, (þ.e.
forsætisráðherra). Engin tilraun
er gerð til þess að skýra lesend-
um blaðsins frá þvi hver þessi
„öfugsnúningur staðreynda“ var
að þess dómi. Aðeins órökstudd
fullyrðing í almennri frétt — og
hvílík umhyggja fyrir Lúðvík!
Afleiðingarnar
Þetta litla dæmi skiptir í sjálfu
sér nákvæmlega engu máli að
öðru leyti en því, að það er vís-
bending um, að vinnubrögð, sem
ætla mætti að heyrðu fortíðinni
til, skjóta upp kollinum aftur.
Og því miður er þetta ekki eina
dæmið í þessu umrædda blaði
um forneskjuleg skrif um stjórn-
mál. Nú segja kannski sumir
sem svo, að það sé einkamál
hvers blaðs hvernig það er skrif-
að og að lokum verði dómur les-
enda, jafnvel síminnkandi les-
endahópur, þyngsti dómurinn.
Og það er alveg rétt. En hættan
er sú, að þrýstingurinn aukizt
á aðra að taka upp sams konar
starfshætti, ef almenn fréttaþjón
usta og önnur þjónusta við les-
endur er látin víkja fyrir fárán-
legum áróðursskrifum. Þá er illa
farið. Og þá er ekki lengur um
að ræða einkamál viðkomandi
blaðs — heldur spurningin um
það, hvort blaðamennska á ís-
landi taki stórt stökk aftur í for-
tíðina.
Framtíðin
Auðvitað er engin saklaus i
þessum efnum. En það skiptir
nokkru máli, hvort stöðugt er
unnið að framförum á þessu
sviði eða vísvitandi stigin spor
nokkra áratugi aftur á bak. Öll
íslenzk blöð hljóta í framtíðinni,
ef þau bera þá nokkra virðingu
fyrir sjálfunv sér, að stefna að
því að þjóna fyrst og fremst les-
endum sínum og því hlutverki
að upplýsa almenning um gang
mála í þjóðfélaginu. Þau hljóta
jafnframt smátt og smátt að
hverfa frá því að vera þjónusta
stjórnmálaflokka, . ríkisstjóma,
stjórnarandstöðu eða annarra
slíkra aðila. Þessi þróun verður
aldrei í stökkbreytingum. Hún
verður hægt og sígandi, en samt
sem áður verður alltaf að miða
eitthvað fram á við. Ef eitt blað
sker sig úr og tekur upp starfs-
hætti fyrri tíma, getur það bor-
ið ábyrgð á því, að þessi þróun
stöðvist um lengri eða skemmri
tíma — og það er vissulega þung
byrði að bera.
r
t.