Morgunblaðið - 17.12.1969, Blaðsíða 19

MOBGUNBLAÖIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. DES. 1969
19
j
Leiðrétting á frétt;
V eiðimálaráðstef nan
í SUNNUDAGSBLAÐI Tímans
hinn 14. þ.m. er forsíð'ufrétt um
það, að laxveiðibændur hafi
gengið út af Veiðimálaráðstefn
unmi að Hóbel Sögu hinn 13.
þ.m. til að leggja „áherzlu ámót
mæli veiðiréttareigenda gegn
ræðu Jakobs Hafstein frá deg-
inum áður, en þar mælti Jakob
fyrir frumvarpi þriggja alþingis
manna, sem nú er til meðferðar
á Alþingi, en þingskjalinu hafði
verið dreift meðal fundarmanna.
í>að, sem mestri andstöðu mætti
hjá veiðiréttareigendum, var
,það ákvæði í frumvarpinu, að
engum mætti framleigja eða
framselja veiðiréttindi nema fé-
lagsmönnum í félögum, sem að-
ild ættu að Landssambandi
stanga veiðimanna. “
Sannast sagna held ég, að mér
sé gert helzt til hátt undir
höfði, ef kenna á mér þann
óskiljanlega vanþroska laxveiði
bænda að ganga út af Veiðimála
ráðstefnunni af framangreind
urn ástæðum.
Mestur hluti þeirra laxveiði-
bænda, sem út af ráðstefnunni
geíigu voru netaveiðibændur úr
Ámessýslu og Borgarf jarðar-
sýslu. Ekki er vitað til að þessir
menn framleigi eða framselji
netaveiðiréttindi sínn í fyrr-
greindum sýslum, og gat því sú
forsenda fyrir útgöngu þeirra af
Veiðimálaráðstefnunni, sem um
getur í Tímafréttinni, alls ekki
staðizt.
Mér var fengið það verketni
á Veiðimálairáðstefnunni að
flytja erindi um: Priðunar- og
fiskræktarákvæði laxveiðilag-
anna og bneytingar á þeim.
í upphafi Veiðimálaráðstefn-
unnar flutti landbúnaðanráð-
herra Ingólfur Jónsson langt og
snjallt ávarp. í ávarpi sínu
gerði hann grein fyrir endur-
skoðun lax- og silungsveiðilag-
anna og frumvarpi því, er hann
hafði lagt fram á síðasta Al-
þingi, meira til að sýna hvað í
vændum væri en ek.ki ætlazt til
þess að frumvarpið yrði þá að
lögum, enda þá komið að þing-
lokum.
Jafnframt boðaði landbúnaðar
ráðherra á Veiðimálaráðstefn
unni, að hann mundi eftir ára-
mótin leggja fram á Alþingi
nýtt frumvarp um breytingar á
lax- og silungsveiðilögunum,
þar sem, m.a., yrðu ákvæði um
aukna friðun fyrir netaveiði á
ósasvæðum stórfljótanna.
Næstur landbúnaðarráðherra
flutti erindi á Veiðimálaráðstefn
unni Þór Guðjónsson, veiðimála
stjóri, um þróun veiðimálanna.
Að sjálfsögðu rakti hann laga-
setningar og ýmis lagaákvæði
frá fomu fari og fram á okkar
dag um lax- og silunigsveiði í
landinu.
Þessir tveir ræðumenn höfðu
því þegar fjallað allmikið um
það efni, sem mér var ætlað að
gera á Veiðimálaráðstefnunni.
Ég var svo þriðji flrummæl-
andinn á ráðstefnunni og má
með nokkrum sanni segja að þeg
ar væri búið að gera skil drjúg-
um hluta þess efnis, er erindi
mitt átti að fjalla um, samkvæmt
dagskrá ráðstefnunnar.
En hinn 10. desember varlagt
flram á Alþingi frumvarp, um
breytingar á lax- og silungs-
veiðilögunum nr. 53, 5. júní 1957
flutt af þrem þingmönnum. í
frumvarpi þessu eru einmitt
veigamikil atriði, er féllu efnis-
lega beinlínis undir verkefnj
mitt í erindisflutningi á Veiði-
málaráðstefnunni og því ekkert
eðlilegra og sjálfsagðara en að
ég tæki það til meðferðar.
Frumvarp þetta byggist í meg-
inmáli á frumvarpi landbúnaðar
ráðhenra á síðasta Alþingi um
sama efni, en það er töluvert
ítarlagria varðaodi 3 girunidiwailO,-
aratriði, sem aru:
1. Um aukna friðun
2. Um stofnun Fiskræktar
sjóðs — og
3. Um stjórnun veiði- og fiski-
ræktarmálanina.
Erindli mitt á Veiðiimálairáð-
stefnunini fjallaði einunigis um
þessi atriði frumvarpsiins. Skýrði
ég þau og las þau upp úr frum-
varpimu á hlutlausam hátt, en
mælti hvorki með eða móti frum-
varpinu í heild. Öll erindin á
Veiðimálairáðisteflnuinini voru tök-
in á segulbamd, og er þar siönniuin
fyriir því, að hér er rétt skýrt
frá.
Vert er hins vegar að geta þess,
að laxveiðibændur á ráðstefn-
unni hreyfðu engum mótmælum
við öðrum ákvæðum þessa frum
varps en því, er fréttin í Tíman-
um fjallar um, og verður því að
ætla að þeir séu að öðru leyti
sáttir við ákvæði frumvarpsins.
Ég fullyrði það, að ég hefði
brugðizt því hlutverki, sem mér
var ætlað á Veiðimálaráðstefn-
unni, ef ég hefði ekki skýrt frá
þessu umrædda, merkilega, frum
varpi og laxveiðibændur mega
miklu fremur vera mér þakklát-
ir fyrir slíkt, heldur en að grípa
til kjánalegra aðgerða í lok ráð-
stefnunnar, sem engin áhrif
gátu haft, til eða frá um gang
Veiðimálaráðstefnunnar önnur
en þau, að skilja eftir sig leið-
indi og mest fyrir þá sjálfa.
Ég vil svo geta þess, að margir
„útgöngumaninia" komu til baka
og snæddu árdegisverð að Hótel
Sögu með öðirum flulltrúum Veiði
máiaráðstefniunair og þar var eft-
irfarandi ályktun á ráðstefniunni
borin fram af stjórn Landssam-
bands stanigaveiðimanna og sam-
þykkt mótatkvæðalaust.
„Veiðimálaráðstefnan, haldin
að Hótel Sögu 12. og 13. des.
1969, beinir þeirri áskorun til
flutninigsmiatnma fruirmvarps á
þinigiskjiali 1©6 á Alþingi, um
breytirngar á iögum um lax- og
silungsveiði nr. 53, 5. júní 1957,
að 5. migr. 56. greinar frumvairps
ins verði svohljóðandi:
„5. mgr. 2% af seldum veiði-
leyfum".
Felur ráðstefnan forsetum sín-
um að koma ályktum þessari á
framfæri við flutninigsmenn frum
varpsins“. Þar með hafði ráð-
stefnan sjálf óskað brottfalls
þeirra ákvæða einma í umxæddu
frumvairpi, sem olli taugaveikl-
un laxveiðibænda. Síðam var ráð-
stefnunmi slitið á þanm hátt, sem
ákveðið hafði verið, við mikla
og góða samstöðu.
Loks vil ég svo geta þess, að i
stefnuyfirlýsingu þeirri, er aðal-
fundur Landssambands stamga-
veiðimanna á Akranesi hinn 22.
nóvember sl. samþykkti, segir í
3. lið — orðrétt:
„Fuindiurinn telur ekki óeðli-
legt að erlendir sportveiðimienin.
geti átt viShlitandi greiðan að-
gang að íslenzkum veiðivötn/um,
einkum silungsveiðivötmum, amn
að hvort beint í gegmum félög
veiðiréttareigemda eða^ félög
stanigaveiðimiamma milliliðalaust,
ám þes® að hætta verði á því að
imnflieimdir • stainigaveið-imemn verði
útumdian á þessum markaði,
vegma bættrar aðstöðu útlemd-
imga af fjárhagslegri þpóun um
samkeppni í þessum efnum.“
Tel ég að báðar þessar sam-
þykktir — sem ég átti drjú|?an
þátt í að samdar voru og sam-
þykktar — sýni glöggt afdrátt-
Framhald á bls. 20
ÍSAFOLD
j JÓLABÆKUR ÍSAFOLDAR!
ÍSAFOLD
80GUFRÆCIR ATRURDIR sem
mörkuilii spor um framvindu mála
fyrir aNt mannkyn.
Xafn eins og Abraham l.incoln. Frans Ferdinaml erkihertogi, RaspuUin, Dolfuss, Trotzky
og John F. Kennedy. I»au eiga þad eitt sameiginlegt að vera nöfn frægra stjórnmála-
manna sem féllu allir fyrir moróingjaliendi. l in þessa menn og fjölda annarra fjallar
þessi stórfródlega bók.
Frásögnin er svo lifnndi nð lesnndunum finnst, setn hunn sé sjálfur tneðal þeirrn, er nán-
ast fylgdust með þeim atburðum, sem sagt er frá á blaðsíðum bennar.
w'V'' '' •Isiif
• v i ’ •», . . ... aof -í
Keisarinn lyftir höndum, þegar Grinevitski œtlar aS varpa
sprengjunni. Aadartaki siSar lá keisarinn dauSvona.
Bíllinn er nákvœm eftirliking á bíl Heydrichs, þegar tilrœSiS var gert.
Myndin er úr kvikmynd Fritz Langs um morSiS á Heydrich.
TilrœSismaSurinn Tschernozemsky hefur stokkiS upp á stigaþrep bilsins og
skýtur á konung og utanríkisráSherra. ReiSmaSurinn til vinstri er Piollet majór.
Booth hefur komizt inn í klefa forsetans og skotiS
á hann. Ralhbone majór hefur sprottiS á fœtur.
\okkrar af fjölmörgum myndum úr bókinni.
ísafold^^SSjólabækur ísafoldar£25£Zísafold!