Morgunblaðið - 20.03.1970, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. MARZ 1070
Skrifstofuhúsnœði
Nokkur skrifstofuherbergi til leigu nú þegar í Austurstræti 10 A.;
Upplýsingar hjá Verk h.f., Laugavegi 120, símar 10385 og
11380.
DIESELVÉLAR
Vorum að fá B.M.C. dieselvélar fyrir Rússajeppa.
Verðlækkun vegna tollabreytinga.
Gísli Jónsson & Co. hf.
Skúlagötu 26 — Simi 11740,
TEAK
Lækkað verð kr. 1344 kbf.
TEAKSALAN
Hlégerði 20, sími 40418.
Heildverzlun
í borginni
óskar að ráða ungan reglusaman mann með
verzlunarmenntun til skrifstofu- og af-
greiðslustarfa frá 1. maí eða fyrr.
Umsóknareyðublöð liggja frammi í skrif-
stofu Félags íslenzkra stórkaupmanna
Tjarnargötu 14.
Sænsku
vinnulomparnir
vinsælu,
komnir aftur.
2 lengdir —
margir litir.
Sendum í póst-
kröfu.
RAFBÚÐ
Domus Medica — Sími 18022.

A.
LÁTIÐ OKKUR
SJÁ UM BRAUÐIÐ
FYRIR FERMINGUNA

CAFETERIA
STRANDGATA l - HAFNARFIRÐI - SÍMI 51810 - 52502'
------------------V--------------------
Nanna
EITT af því, sem margar uti/gar
stúlkiur dreymir um, er að verða
ljósmyodafyrirsæta. Nokkrar íslenzk-
ar stúlkur hafa spreytt stg á þeissu starfi
á erleimdri gnund og hefur leiðdn yfir-
leitt legið uim feg u r ða rsamkeppniina.
Enda hafa þær þrjér, sem lenigist hafa
náð, María, Guðrún og Theknia, allar
verið feigurðiardrottiniinigar íslamids.
I erlenidiuim tízlkiuiblö'ðluim má alltaf
öðru hverju sjá myndir af þedim þreimur,
og niú hiefur fjórða íslenziba stúlkan
bætzt í hápdmm, Nammia Bjömsdóttir. Var
til dæimiis heil myndasería af hemmi í
febrúarhefti þýzka blaðsins „Pefcra“, sem
hér er selt.
I haust voru birtar mymidir af Nönnu
í Morgiunblaðiinu, em þá hafði birzt uim
hana igredn í Ioelanid Review. Fáir vissu
hver Namna var, enidia (hiafði hún hvoriki
tekið þátt í fegurðarsamibeppni, sýmt föt
né setið fyrir á myndum. Nainna stiarfair
nú í Lo'nidiom, em fyrír sík'ömmu var húm
hér hieirna í hálfs miámaffiar fríi og not-
aðii ég þá tækifærið og spurði hamia svo-
lítiið urn starf hennar.
Naona er 22ja ára Reykj'avíkurstúlka.
Hún var'ð fyrirsæta „af tilviljum", því
hana lamgaðd alls eklki í þetta sfcarf. Hún
ætlaði sér að læra einhvens konar mynd
list og fór á námsikeið í lisitaskóla í
London til þesis að átta sig á hvaða
grein hún æfcti að talka — var helzt að
huigsia um mymisturteibniinigu, auglýsiniga-
teikmiinigu eða aðra „praktíslba" greim.
Noklkru síffiar fór hún í sumarfrí
til Svisis og einm siuminiuidag, er húm var
á gamigi á götu, kom til hienmar maður og
sagffii, að nú befði hamm fumidið prófílimn,
sem hann væri að leita að. Reyndist
þefcta Carlo del Martelli, frægur hár-
greiðslumeisfcari, oig féllst Nanna á að
leyfa honuim að greiða sér og taka myind
— og Martelli var svo ámœgður með
prófílimm að það varð úr að Namma
lenigdi dvölina í Svisis um þrjá mánuði
og var einmig fyrirsæta hjá sólgler-
augmiaframleiðamida. Henmii famnist þetta
skemmtileig tilbreyting, en lamigaði ekki
til að gera þefcta að starfi símiu. Á leið-
inmi heim til íslanids kom hún við í
London oig þá hvöttu viiniir heminar bana
eindregið til að reyna fyrir sér sem
fyrirsæta .
„Ég hiugsaði með mér að það væri allt
í laigi að reyna — mig lainigiaði til að
vera í Lomidom, em átti ekiká peniing svo
að ég labba'ða með mymdinnar til eicus
umboffisins og vair strax teikm til reynslu
í 3 mámruði.
Umboðið, sem heitir Askews, var ekki
í milklum vamdræ'ðium með að útveiga
Nönrniu vimmu, og nú hefur hún starfað
Notalegur heimabúningur í „Petru".
sem fyrirsæta í hálft anrnað ár og vinm-
am eykist sitöðuigt. Hún vonar að hún
geti saifniað það miklum pemimgum að
bún geti tekið sér frí 2—3 daga í viku
og farið í liistaiskóla og lært eimhverja
grein, sem hún getur siíðar rneir umn-
ið við hér heima — því það er ekki
anmað á bemmi áð beyra em hún hygg-
ist snúa heim.
Nannia sagði, að hún hefði alls ekki
vitað út í hvað hún var að fara þegar
hún byrjaði. „Eigimlega þyrfti maður
að vera nioikkiuð fjársterkur til að kom-
ast af stað í þeeisu, því það kioistar ekik-
ert smáræði. Maffiur þarf að eiga svo
ótal margt, því stundum er mainmii saigt
Nanna horfir út um gluggann á reyk-
víska rigningu. (Ljósm. Mbl. Ól.K.M.)
að konia til myndatökiu með „það
helzta" (basic) og umidir það flokkast:
snyrtivörur, hárkollur, skór, slæður,
skartgripir og hattar og allt þetta
er dýrt. Svo þarf maður sjálfur
að eiga föt samkvæmt nýjustu tízku,
því eklki getur maður genlgið um klædd-
ur eins og „lummia". Einmig þarf maður
að geta tekið leigubíla með allan far-
angurinm oig þiað kostar siitt.“
En Nammia byrj'aði meffi tvær hemdur
tómar, því ekiki vildi hún skrifa beim
og biðj'a urn pemiiniga — svo bún eigmað-
ist þessa n'auðlsymlegu fylgihluti smám
sairuan.
„Vinnian er islkemmtileg, ef maður er
vel úthvíldur og verkefmi'ð er sikemmti-
legt. En það igetur verið erfitt að þurfa
að vera með geislandi bros þagar mað-
ur er þreyttur og þolinimiæðim er á þrot-
um. Þetta er því mjög erfið vimmia og
lainigt frá því að vera dians á rósum, edns
og rmargiir virffiaist halda. Oig þaffi kemst
engin sitúlka lamigt í þesisiu starfi öffiru
vísi en legigju hart að sér — og hafa
svolítið vit í kollinium," sagíði Namnia.
Samikeppnin er hörðúist í London,
enda sagði Namima að fyrirsætum væri
hivergi eims illa borgáð og þar. Þó hield
ég að fleistum íslenzk/um stúlkum fynd-
ist baiupi® allsiæmilagt: 7 pumd á tímamm
fyrir mymd í dagblað, 8 pumid fyrir
tízkumynd í tízikuiblað og 9 pumd fyrir
auglýsimigamynd. En þeiss ber að gæta
að vinman er mjöig óreg'luleig oig urnidir-
búningur getur tekið talsverffiain tíma.
Stúlkumar þurfa að borga 20% af laun-
unium til umbaðlsins — en í Þýzkalamdi
og Italíu, þar sem Nammia befur unnið
um tíma, eru það auiglýsiendumir sem
borga uimboðlslaiunin.
Bkki eru gerðar ákve'ðmar kröfur til
fyrirsætanmia varðandi hæð, þymigd,
fegurð eða útlitið í heild, beldur þurfa
þær að vera þammig, að ljósmymidiarinn
geti „mótiað" þær, eftir því hvers eðliis
myndin á að vera. Þammiiig þurfa þær að
geta verið sakleyisislegar, „sexý“, sport-
leigar og mömmuleigar — og þeir, sem
séð haf'a mymidiir af Nönnu, eru ekki
í vafa um áð húm hiefur þeminian „breyti-
leika“ til að bera.
Þórdís Arnadóttir.