Morgunblaðið - 09.05.1970, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. MAÍ 1970
GEORGES SIMENON:
EINKENNILEGUR
ARFUR
Konurnar þarna kringum þau
voru flestar í loðbrydduðum
kápum. Karlmennirnir, sem voru
sunnudagsklæddir, virtust vera
eitthvað öruggari um sig en á
rúmhelgari dögum. En þarna var
enginn, sem Gilles þekkti — að
minnsta kosti enginn af fyrir
mönnium bæiarins.
Að undanteknum Babin, sáust
þeir aldrei á opinberum veit
ingastöðum. Þeir bjuggu í eigin
húsum og tóku þar á móti kunn
ingjum sínum. Vafasamt, hvort
þeir fóru nokkurntíma á bíó!
Gestirnir hérna voru óæðra
verzlunarfólk, skrifstofumenn,
tryggingasalar og meira að segja
verkamenn af sikárra taginu.

OSTA
RÉTTU
Oá/cUóóO'.
20 g smjör
20 g hveití
4 dl mjólk
2—3 dl rifinn ostur, sterkur
Gouda
salt, pipar
ÐræÖið smjörið, hrærið hveitið sam-
an við og smá þynnið með mjólkinnl.
Sjóðið sósuna I 5 mfnútur.
Bætið rifnum osti í og kryddið með
saltl og pipar.
Berið sósuna fram strax með kjöt-
eða fiskréttum, grænmetis- eða eggja-
Iróttum.
■
I
I
*■
I
■
I
Tveir eða þrír menn frá Mau
voisinbílunum lyftu sér í sæti
fyrir kurteisdis sakir við vinniuveit
anda sinn. Þeir voru feimnir og
vandræðalegir.
Klukkan var lamgt gengin í
sjö, þegar Gililes og Alice brut
ust áfram í rigningunni á heim
leið. Þegar þau fóru framhjá
Bar Lorrain, hreyfðist glugga-
tjaldið, og áður en þau voru
komin langt framhjá, opnuðust
dyrnar og rödd kallaði:
— Hr. Mauvoisin!
Þau litu við og sáu Raoul
Babin standa í dyrunum með
svartan vimdil milli tannanna.
Hann hneigði sig ofúrlítið fyrir
Alice, sem hékk enn á armi
Gilles.
— Afsakið, frú!
Síðan sneri hann sér að Gilles,
og án þess að bjóða honum inn,
sagði hann:
— Ég vildi bara segja yður .. .
að það er hugsantegt, að þér
þurfið að tala við mig, áður en
kvöldið er liðið. Ef svo er, þá
verð ég hjá henni Armandine
til klukkan tólf. Þér munið, hvar
hún á heima . . . ?
Svo veifaði hann hendi og
hvarf inn um dyrnar aftur.
— Hvað átti hann við?
— Það hef ég enga hugmynd
um.
Gilles var áhyggjufullur,
er hann stakk lyklinum í skráar
gatið heima hjá sér. Þegar þau
komu upp, stóð frú Rinquet á
stigagatinu.
— Hr. Gilles!
Hún hikaði dálítið, vegna
Alice, en hún gekk beint inn í
svefnherbergið sitt, tii þess að
komast úr vætunni.
— Það er dálítið, sem ég vildi
segja við yður, áður en frú Col-
ette kemur heim, Ég fékk bréf
frá bróður mínum rétt áðan. Þar
sem hann er í lögreglunni,
finnst honum hann eigi ekki að
koma hingað framar. Það gæti
stefnt honum í vanda. En hann
vill tala við yður, og stimgur
upp á, að þér hittið hann hjá
tengdaforeldrum yðar. Þér vit-
ið, að hann býr í næstnæsta húsi
við þau, svo að enginn þarf að
taka eftir því. Hann segir líka,
að hann hafi gengið frá þessu
við hr. Lepart, og hann búist
við yður. Ég átti ekki að nefna
þetta neitt við frú Colette —
ekki fyrr en þér þurfið — þar
sem hún hefur víst nógar
áhyggjur fyrir.
Colette kom heim kliukkan
hálf átta, og þau settust við
kvöldverðarborðið. Nú var kom-
ið nýtt skipulag á húshaldið
þarna. Colette vildi efeki angra
Alice með vandamálum sínum og
fór því að spyrj a hana um mynd
ina, sem þau höfðu verið að
horfa á.
Eftir matinn fóru ungu hjón-
XXXXI
in aftur í yfirhafnir og lögðu af
stað út í rigninguna. Þegar þau
komu í Jourdangötu, hringdi
Alioe ekki, heldur glamraði í
lokinu á bréfagatinu, eine og
hún hafði alltaf gert áður. Það
var pabbi hennar, sem opnaði
dyrnar.
Þau hengdu upp yfirhafndr
sínar á bambus-fatahengið og
svo þaut Alice til móður sinnar
í eldhúsinu við endann á gang-
imum, en Gidles gekk inn í setu-
stofuna.
Enda þótt Leparthjónin hefðu
vitað um heimsóknina með litl-
um fyrirvara, voru þau við
henni búin í þetta sinn. Nokkr-
ar líkjörsflöskur stóðu á baklka
ásamt gullbryddum glösum, og
þar var líka diskur með kökum.
Esprit Lepart var auðvitað í
sparifötunum og með stífaða
hvíta brjóstið. Lampaljósið
skein á sfeöllóttan kollinn á hon

ÍSLANDSMÓT í JUDO 1970
verður haldið í Reykjavík, dagana 7. til 10. júlí.
Keppt verður í þyngdafiokkum og opnum flokki (lágmarks-
hæfnisstig 5. kyn).
Iþróttafélög skulu hafa sent þátttökutilkynningar fyrir væntan-
lega keppendur sína, til Judonefndar ÍSl, Iþróttamiðstöðinni,
Laugardal, ásamt þátttökugjaldi, kr. 100 fyrir hvern keppanda,
fyrir 22. júní 1970.
Judonefnd ISi.
við „„ÍK"
KSKUR
V.
BYÖL’tt
YDUR
GI/)ÐARST. GRÍSAKÓTELETTLJR
GRIUú\ÐA KJÚKLINGA
ROAST BEEF
GIjÓÐARSTEIKT IAMB
HAM BORGARA
DJÚPSTEIKTAN FISK
xHÖurlandsbraut H ximi 38550
r
um. Svartar augnabrúnirniar og
mikla yfirskeggið gerðu sitt
bezta tii að gera hann öruggan
á svipinn, en gátu sarnt ekki gert
hann annað en það, siem hann
var — hægan og góðlátlegan
mann, sem engan vildi styggja.
— Hr. Rinquet bað mig að
berja upp á hjá sér strax og þú
kæmir. Ef þú vilt afsaka mig
augnablik . . .
Hláturinn í Alioe heyrðist ut-
an úr eldhúsinu. Á næstu mín-
útu kom Lepart með Paul Rin-
quet, sem hafði ekki gefið sér
tíma til að se-tja upp hatt eða
fara í frakfca.
Han-n var háyaxinn og feitlag
inn. En fyrst og fremst var
hann þó dauflegur. Hann var af
sörnu manntegund og Esprit
Lepart, þessari tegund, sem leit-
ar fulilnaegingar — stundum
gremjublanidinnar — í vitund-
inni um að hafa þjónað öðrum
dyggilega.
Honum leið illa út af þessum
leynifundi. Hann skammaðist sín
fyrir hann, og fannst hann þurfa
að koma með einhverja má'ttleys
islega afsökun.
— Þér vitið, að hún systir
mín mundi ganga gegn um eld
og vatn fyrir frú Colette.
Ég er nú hræddiur um, að ég sé
að rjúfa embættiisheitin mín. En
ég get ekki annað en . . .
Lepart fan-nst hann eiga að
ganga af þessum fundi og fara
til fjölskyldu sinnar í eldhús-
inu, en Gilles hélt aftur af hon-
um.
— Nei, farðu ekki. Við höfum
engin leyndarmál fyrir þér, eða
er það, hr. Rinquet?
Lögreglumaðurinn vaT vanur
að koma dálítið hátíðlega fram.
Hann gaf bendingu, sem þýddi:
— Því ráðið þér algjörlega sjálf
ur.
Hann var dálítið feiminn að
setjast á einn gyllta stólinn.
— Hvað get ég boðið þér,
Gilles? Og þér, Rinquet?
Það var óhugsandi að taka
móti nein-um, án þess að þjóða
upp á glas af líkjör og Lepart
hellti því 1 þrjú glös. Þeir voru
dálitla stund að koma sér vel
fyrir og tala um daginn og veg-
in-n, en loksins ræskti hr. Rin-
qu-et sig samt.
— Það er þá svona, hr. Mau-
voisin. Uppgröfturinn á frænda
yð-ar fór fram í morgun, undir
stjórn hr. Vida-1, eims og þér vit-
ið. Fólk kan-n að segja yður, að
Vidal sé kunningi hr. Plantel —
á hverj-um fös'tudegi — og fólk
getur meira að segja farið að
gef-a hitt og þe-tta í skyn. En
lögfr-æðingur Sauva-ge-t læknis
var við'Staddur, og við getum ver
ið öruggir um, að þ-etta fór allt
fra-m lögum s-amkvæmt.
— Liffæri voru send til ra-nn-
sóknarstofnunar í París. Opin-
bera skýrslan er enn ekíki kom-
in, e-n okkur var sagt í síma . . .
Þar eð h-ann vissi ekki, hv-ar
hann gæti s-ett frá sér gl-asið, hélt
hann því á lofti fyrir fram-
an sig. Hann var enn ekki far-
inn að_ súpa á því.
— Ég var inni hjá fulltrúan-
um, þe-gar þessi símahringdng
kom. Og mér datt í hug . . . mér
fann-s-t, að þér ættuð að fá að
vita af því. Það er þá þannig,
að þeir h-afa fiundið arsenik.
Mikið af því.
Esprit Lepart starði niður í
gólfteppið. Mannamál og hlátur
heyrðist enn úr eldhúsinu.
— Þér eigið þá við, að frænd-a
mínurn hafi raunverulega verið
byrlað eitur?
— Já, rannsóknin virðist gefa
það til kynna. Og að þeir
hringdu strax, var til þess, að
við gætum brugðið fljótt við.
Sem simögigvast leið veikluleg
HAPPDRÆTTI HÁSKÓLA ÍSLANDS 4 á 500.000 kr. 4 - 100.000 — 200 - 10.000 — 2.000.000 kr. 400.000 — 2.000.000 —
Á mánudag verður dregið í 5. flokki. 4.200 vinningar að fjárhæð 14.200.000 krónur. 5 flokkur 584 - 5.000 — 3.400 - 2.000 — Aukavinningar: . 2.920.000 — 6.800.000 —
í dag eru síðustu forvöð að endurnýja. 8 á 10.000 kr. 80.000 kr.
Happdrætli Háskóia Íslands 4.200