Morgunblaðið - 16.05.1970, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR It6. MAÍ 1970
Sr. Úlafur Skúlason:
Andans gjöf og ávextir
FYRIR mak!kiriuini áiruin hnieytosluðuist
ýmöóir á 'því, er vieilþelkíkt'Uir sáttasemjari
í sitöðiuigtuim deilium Gyðiniga og Anafea,
tovatlti dieituaiðila til þess arð reyma aö
leysa á grein imgamál sín í kristiliegiuiin
amida. Þeóir, sema toemtu þetta á liafiti, þótt-
uist þatrraa finina furðuiega rökrvillu •—•
eða a. m. k. smiekkleysu — hjá svo
■greimidiuim og þjáifiuðuim saanningiamanmii,
iaið fara að biainda nialfinii Jesú Krists imm
í mlál Gyðirnga og Múhaimeð stnxarm aruma.
Þeir mumdu ei þektkja eða virða himm
fcristiiiLega -amida, sem sáttasemj'arimn höfð-
aði til.
Nú fcamtn ýmislegt að vera saigt í hita
umiraeðnammia, sem heifði ósaigt verið, ef
nóleg yfirvegum. heifði komið til. Em það
skiptir höfúðmáli í þessu samibamdi, að
í hiutga þessa virta sáttasemjara, voru
vissar dygðir og viss aifstaiða bróðúr til
bróður og þar af leiðandi líka þjóðar til
þjóðar, sem í hains huga voru bezt auð-
kenrudar með þvi að kall a þær kxisti-
leigar.
Hvítasuinnian er hátíðleg haldin til þess
'aið mdmmia okkur á þessi eintaenmd. Nú er
toátíð andans, og þaið er anditnm, sem toafli-
ar fram hið góða, bjarta, milda og fiaigra,
þ. e. það sem bætandi er í fiari hvers og
eins. Hinn upprisni hafði lofað læri-
sveinum sínum þvi, að hamm skyldi senda
þeim ammam huggara, þeir áttu ekki að
vema mumlaðarilausir, hann mumdi stamfa
með þeim áfram í ainida sínum. Á þess-
um dietgi, fömmtíu dögum eftir páisflca,
rættist þetta, og lærisveinaimir tóku á
móti heilögum amda.
Hverjir eru þá ávextir amidams? Hvað
er það, sem igjörir eimstakiiniginn kris/t-
inn, samtfélaigið ifcristileigt og kirkjuma að
líbamia Krists? Páll talar um þettia, oig
telur þessa áivextd. upp: „Bn ávöxtur
amdams er“, segdr toamm, „kærleiki, gleði,
friður, iiamiglyndi, gæzka, góðvild, trú-
menmska, hógværð, bindindi". Þessir eru
amdiams ávextir, þeirra minmiumsit við nú
og ökoð'um, tovort við fraimgönigum í amd-
anum, hivort einnig í okkar ilífi, okkar
viðhonfium, Okítoar samfélagd, megi kenrna
þessa sömu þætti
Vitainilega er það ljóst, að sá tilheyrir
kirkjunimi, sem skírðúr er. B'liessun skím-
arinmiar verður ekki frá hornum tekin.
En hvort lif toanis er í samræmi við það
maÆn, sem hatnn í skírninmi hlaút og
nlefnist kristinm, er umdir því komið,
hvort þar miegi greina ávexti andans.
Og séu einkemni þessara ávaxta dregim
saman í stuitta setnimgu, eru þeir þetta:
Þú skail t elska máumga þinn eins og sjálf-
am þig. Á þessu byiggist afllt lögmiálið,
þetta einlkenradi boðum o,g líf Jesú sjákfis.
Ofit getur það verið þægilegt að reyna
að átta sig á sjáifum sér mieð því að
höifða tiil einhverrar viðmiðúmar. Eflski
þarf það að spilfflia a@ leita mok'kuð lanigt
til fawga, því sá spegili, sem við tounm-
um að líta í, þamf ekki að vera settur
upp í gær eða daig, toamm 'getur ekki sið-
ur isýnit rétta miymd á fleti sínum, þó
harnn hafi igeigmt hflúitiverki sínu um afldir.
Form er sagan um Babelisturminm. Húm
segir firá hroka miammsins. Skoðum það
atriðd eitt, en l'átum ekfki túfikum heims-
mymdarinmiar, sem þar kemur fram,
skyggja á kjama sögunmar. Þarma kem-
ur miaðúrinm fram í íháimairfki dnambsem-
inoar, þar má sjá amdspyrniu hamis. við
áð lúta æðra vafldi en hams eigin. Því er
turminn ímynd þess hroka, sem vilkiur
Guði til hliöar em viill setja miamninm í
hams stað. Þess vegrua hlaut hamn iílka
að hrymja, og cLrunumar frá hnumi hams
toaifa eikfci látið hærra en öSkrin og ýfllfirið
frá babeflistumum mútímams, þegar þeir
toafa faöllið sem sprengjur á Londom og
Beirlím, á Manil'la og Hiroshima, á Saigon
og Hamoi.
Spegilllinn, sem sýnir okikur atfleiðing-
ar dram'bsins, er fom, en hamn sýnir
okikur nútimamm emgu að síSur. Við sjá-
um manminn, sem er aíleiðiragin af viflja
animams, 'því harnn er Skapaður, arsöfc, já,
hmoðaður úr atfgamigi, em þó öMu Sköpuðu
3
æðri. í því er vamdinm fódginm. Við lif-
um í sflouigga himins, sem emdalaus þanst
yfir igjörvailla jörð, en við máum ckki upp,
j'atfravel þó beitfi sé efldflaiuigum og tumgl-
skotum. Samt má maðurinn ekiki Skiríða
miður í jörðina, þvi reyni hanm að verða
sem dýrim, varðúr toanm hverri sikepmiu
grimmiari og svívirðiiiegri.
Þýkist maðurinm vera enigi'lil, er haimrt
fánárafleg slarípamynd aiðeins og bllidkk-
imgangríma. Því þá seilist hamm ætíð off
hátit, og gleymir jafnveil Guði í dramlb-
semi hánria tinida. Þess vegma er jörðdm
þakin rúisitum byggðra em toruminma balb-
eflstuirmia, llílkmieskj'a, sem emginn þekkir,
veðraðra pýramída og ösku hrumimma
bartga. Þess vegnia er sagam fiuill af rnöifin-
um heimisveldia og drottmara, sem í dalg
eru efldki meir en nöfn, sem á morgum
gleymaist.
Hvítasummiam er svar við gflúndrioða
alflna sliikra tumnia, a'iilrar þeinrar við-
lieitrai mamnsins, að koma í staðinm fýrir
Guð. Gjöf andans gneiðir úr ruiglinlgi og
lætur mamminn færa bróður kærlleikamm
að gjöff. Hrofld miamnsins og sjálfisefllsflca,
sem fær hamn tifl þess að byggja tuwn
yfirlætis í óheyriflleigu sjáflfistrausti, flwerf-
ur sem dögg fyrir sólu, briáðmar sem
máfltmur í eldi, þegar amdi Krists nœr
tii hams.
Þörtf manmsins er söm og jöfn. Hrópið
á kærleikamm, Sk'iflmimginm, fyrirgefnirngu.
Sumdurskotdm veröld, toatursfiuQllir huigir,
tortryggir leiðtogar, hrasgjamit fólk, a'U-
ir þanfmast toims sama. Guðlauöt líf er
gagnisflia'ust Iff, friðurinn finmst aðeins í
samtfélagimu við harnn.
Til Þjóðviljans:
„Ein kveisan enn“
EŒTT af því sem afi minn lcenndi
mér unguim var að láita mig litílu
varða illmaöligi annarra, þvi að
það sem maður vissi sjálfur bet-
ur skipti mesitu máli. Þess vegna
toeff ég eflcki lagt það í vana minn
að elta óflar við sflíkt Hins
vegar, ef aðrir eiga að liða fyrir
uimmæli um mi’g þykir miér rétt
og Skylt að skýra frá því sem
uim er að ræða og í þessu til-
vi'ki er einnig um það að ræða
hvort fréttamaður má hegða sér
ei.ns og honum sýnist án þess
að véra ábyrgur gerða sinna.
Tilefni þessara skrifa minna
er ein kveisan enn, sem Þjóð-
viljinn hefur fengið og hefur
hrjáð blaðið undanfarna daga.
Það á ekki af þeim að ganga,
blessuðum, og í þetta skipti er
kveisan af tegundinni „vondi
kallinn, Árni Johnsen".
Upphaf þessa máls eru að-
gerðirnar í menntamálaráðuneyt
inu fyrir skömmu, þar sem lög-
reglan varð að fjarlægja hóp
umgs fólks með valdi úr ráðu-
meytinu til þess að unnt væri
að sinna eðlilegum skyldustörf-
um þar. Eins og sagt hefiur ver-
ið frá í fréttuim var hegðun
Baldurs Óskarsson ar frétta-
manns hjá Útvarpinu slik, að
lögreglunni hefur þótt ástæða
til að ákæra hann.
Síðastliðinn þriðjudag var und
inritaður beðinn að koma í yfir-
heyrslu hjá Sakadómi og bera
vitni vegna aðigerðanna í
menntamálaráðuneytinu. Þegar í
réitt kom, var ég beðinn um að
bera vitni í máli fréttamanns-
ins og meitaði ég því á þeirri
fonsemdu að ég vildi kynna méi
í þessu sambandi siðaregflur
blaðamanna og skyldur mínar
samnkvæmt landsiögum í þessu
efni. Einnig gat ég þess, að ég
vildi ekki verða til þess að
koma fréttamanninum í kland-
ur, einfaldliega vegna þess að
sumu fólki kemst maður ekki
hjá því að vorkenna. Fékk ég
frest til vituisburðar um einn
dag og varð rúðunstaðan sú að
mér bar samkvæmt landslögum
að bera vitni.
Um framburð minn, segir
Þjóðviljinn að um sé að ræða
samræimdar aðigerðir lögreglunn
ar og blaðamanna Morgunblaðs-
ins um lognar sakir fréttamanns
ins, en sannllleikurinn er sá að
ég hafði ekki hugmynd um
hverjir báru vitni — og veit
ekki enn. Þá mun Sverrir Ein-
arsson, fiulltrúi jrfirsakadómara
hafa sikýrt fréttamanninuim, lög
fræðingi hans og blaðamanni
Þjóðiviljans frá því, að éig hefði
í fyrstu neitað að bera vitni í
málirnu þar sem ég vildi ekki
koma honuim í klandur og einn-
ig að ég vifldi kynna mér skyld-
ur mínar í þeim efnum, þar sem
hér væri um að ræða vitnis-
b-urð gegn öðrum fréttamanni.
Það má einnig geta þess, að
þegar Mbl. spurði fréttastjóra
Útvarpsins um þetta mál, sagði
hann, að umræddur fréfitamað-
ur hefði alls ekki verið sendur
til þess að fylgjast með aðigerð-
unium í ráðuneytinu og að hann
hefði efldci verið látinn vinna frétt
ir í þessu sambandi fyrir Út-
varpið.
Dylgjur Þjóðvifljans í þessu
efni verða því að hrökkva oní
hann aftur eins og svo margt
annað og engan ætti að undra
slíkan rógburð í því blaði, þetfca
er víst þeirra háfctur. Það skipt-
ir ekki máli í þessu tilflviki að
firéttamaðurinn sé andlega Skyld
ur þeim úrelta kláf, sem Þjóð-
viljinn ruggar sér á í erfiðum
draumtförum sínum.
Úr því að ég er hér kominn
á skrið með penna minn í mann
vi'tsbrekkunnii, sem einihversagði
að byrjaði á íslandi, en næði
hæst í rúissniestou þjóðllífi, þá þyk
ir mér rétt að tilgreina hér lítil-
lega vírusinn í fréttaskrifum
Þjóðlvi'ljans um mig og afis'kipti
mín af herstöðvaigömgunni sl.
sunnudag, en Þjóðviljinn sagði
að ég hefðd þar stjórnað hópi
ungmenna og farið öskrandi um
Arnarhól á útifúndi göngu-
manna og rutt þar um fólki.
Einnig þessi „frétta“skrif Þjóð-
viljans bera vott um þá ill-
raerndu kveisu, er fyrr er getið
um og ruglar eðlilega blóðrá3
Þjóðviljanis. Afiskipti mín af her
stöðvagöngunni voru nákrvæm-
lega, sem hér segir: Sem frétta-
maður stöðvaði ég bifreið mína
á Hafnarfjarðarveginum á með-
ÞRÍR ungir frambjóðendur á
lista Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík, þeir Birgir ísl.
an gamgan fór fram hjá. Svavar
Gesfcsson blaðamaður Þjóðvilj-
ans kallaði kurteisl'ega til mín
inn í bifreiðina að ganga með.
Ekki hafði ég álhuga á því, en
Veifaði Svavari um leið og hann
fiór fram hjá. Önnur afskipti
hafði ég ekki af göngumönnum
utan þesis að þegar Birna Þórð-
ardóttir gekk fram hjá bifreið-
inni gnetti hún sig ógurflega, rak
út úr sér tunguna og hvæsti.
Ég undraðist ekki og veifaði
ekki.
Næst komsfc ég í námunda við
gömguna á Arnarhóld, en þar
stanzaði ég í fáar mínútur, án
f DAG opnar málverkasýningu
í kínverska garðinum í Hábæ
við Skólavörðustíg, Snorri Hall-
dórsson. Sýnir hann þar allmörg
málverk, sem öll eru til sölu.
Flest eru þetta vatnslitamálverk,
en einnig nokkur olíumálverk. —
Verðið á vatnslitamálverkunum
er iruian við 1000 krónur upp
til hópa. Við hittum Snorra mitt
í hinni austrænu fegurð og ró
kínverska garðsins í gær, og
spjölluðum lítillega við hann um
málverkin.
„Ég mála þetta ofitast úit um
bílrúðúinia, en óg er leigubílstjóri
að latvilnrau, og kem því ofit á
sfcaiðfl, sem lalmieranlinigur toemuir
Sjialdiara á. Þess veigraa enu fiyuir-
mynidSr mámar víðsvegatr að, ern
Gunnarsson, Markús Örn
Antonsson og Ólafur B.
Thors, hafa ákveðið að efna
þess að hafa notokur afskipti af
göngumönnum eða hrópa með
þeim eða öðrum. Mér finnst
háttalag þessa fólks nefnilega
ekki þjóna íslenztou þjóðlífi, og
ef Þjóð'vilj amenn undrar að ég
sfculi í upphafi þessa spjallshafa
vitnað í afa minn, vil ég aðein3
segja þeim, að hann var alinn
upp við ísilenzkar aðstæður og
léfc sig varða það sem skipti ís-
land máfli, en lét ekki stjórnast
af enlendum hu'gsjónafræðium.
Bf Þjóðviljamenn gerðu slíkt hið
sama myndu þeir ekki þjást af
hugsýki yfir „vondum kölflum".
Ámi Johnsen.
lalflt enu þefcta laindisflaigsmálverik.
Ég tók þá/t't í dtofimun Félaiga
iisieinzlkna ínisturadiaimlálam tmleð
Axel toeiitnium Helgaisyinli og
Helga S. í Kefflaivilk. Nokkiruim
sinrauim toef ég sýnit áður, t. d.
árlilð 1'9S2 í Vefitbmiammaieiyjuinn,
þá seldi óg 30 mlálveirlk aff 50.
Síðan sýradd ég tvflsvar á Skjiald-
bneilð og 'tVisvair á Týsgö/tlranli ihjá
honiuim Kniistjánii Fr. Auk þess
heff ég fceflcilð þátt í samisýnlitag-
ium.“
Sýninig Smonna verlðiur opáin í
kintvenstoa garðiinuim firá kl. 11 til
11.30 á kvöldin, en efldká er máð-
iið, hvensiu lemgi (húin isteradiur.
Myndiinia aif Sraonna og miálvenk-
um hains tók Svefilnin Þanmióðsson
í gær.
til skemmtikvölda fyrir ungt
fólk í Reykjavík, sem tekur
í fyrsta sinn þátt í horgar-
stjórnarkosningum nú í vor.
Sk'em'mjtikvöld þessi verða að
Hótel Söigu fimimfcudaigiran 211.
maí ag sum.nudaginin 24. maí nk.
ag hiefj'ast bæðd kivöldiin kl. 21.
Á skemmtitovöldiuim þessum
verða margvísleg SkemmtiaitriðlL
Þar kamia fram Jón Siigurbjörtnfl-
son og Ómar Ragniarssom, Ráó-
tríó og Húð>sitroitousiveit Reykja-
vikur (nokkrir félaigar úr
Comtoói Þórðar Hall ásamit fleir-
um) en siðam mum hlj'ómisivedt
Raigmars Bjarn/asomar leitoa fyrir
danisd til kl. 1 eftir miðnœttL
Boðsmiðar á þasisi skemmtifcvöld
hafa verið semdir öllum þeim,
sem tatoa í fyrsta skipti þátt í
borgarstjórraarkoisrainiguim í vor.
Jaffnfraimt því a@ mjófca gó'ðra
Skemmfciatriða hefur umga fólkið
tækifæri til að hitta þrjá unga
frambjóðemdur Sjálfstæðisflokks
iras í vor.
Sumarvinna og skóiar í Bretlandi
Sem einkaumboðssali hinnar traustu og merku stofnunar „Intemational
Hospitality" getur Sunna boðið unglingum skólavist og sumarvinnu I
Bretlandi, sem bæði við og foreldrar getum treyst.
Skólar og vinnustaðir í Suður-Englandi, eynni Whigt á Ermarsundi og
London. Hægt að velja úr nokkur hundruð störfum.
Menntastofnunin „International Hospitality" tekur árlega á móti þúsund-
um unglinga frá mörgum löndum, m.a. miklum fjölda frá Finnlandi og
IMoregi. Islenzk stúlka starfar á aðalskrifstofunni og leiðbeinir og að-
stoðar islenzku unglingana.
Vikukaup: 7}—11 sterlingspund. Enginn aukakostnaður, utan skrásetn-
ingargjalds, þar sem atvinnuieyfi eru veitt ókeypis af brezkum stjórnar-
völdum.
Fargjald með leiguflugi kr. 9.500. — Slðusu forvöð að skila umsóknum.
03330
Bankastræti 7, símar 16400 og 12070.
Skemmtikvöld fyrir ungt fólk
— á vegiim ungra frambjóðenda Sjálfstæðisfl.
Snorri sýnir í Kínverska garðinum