Morgunblaðið - 03.06.1970, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGOR 3. JÚNÍ 107«
Óskar Lilliendahl
Fæddur 1. júlí 1938
Dáinn 28. maí 1970
ÞAÐ var vorið 1957, setm fund-
uim okkar Ó3kars Lálliendafhls
bar fyrst saman, en þá réðst
hann til afgreiðslustarfa í Spari-
sjóði ReykjavíkuT og nágrennis,
nýútskrifaður úr Verzlunarskól-
anum, með ágætri einikunn.
Veitti ég skjótt athygli óvenju-
legri prúðmennsku og kurteisi
þessa unga starfsmanms.
Fljótt voru honum falin
ábyrgðarmeiri og vandasamairi
störf og leysrti hann þau öll af
hendi með miklum ágætum. Þar
kom, að hann var ráðinn aðal-
bókari sparisjóðsins, aðeins 22
ára.
Er mér óhætt að fullyrða, að
heppnari í vali gat spairisjóður-
inn ekki verið, þar fór saman
vandvirkni, reglusemi, glöggutr
skilningur á lausn viðfangsefn-
anna, frábær rithönd, og í
skemimistu máli sagt, allt það sem
góðan starfsmann má prýða.
Væri þjóð vor vissulega vel á
vegi stödd, ef hún ætti marga
jafnoka Ósíkars Lilliendahls,
hvern í sínu starfi.
f foreldrahúsum mun hann
hafa alizt upp við hógværð og
hófsemi, og þá reglu að gera
meiri kröfur til sjálfs sín en
annarra.
En skjótt skipti sköpum, hættu
legur sjúkdómur tók hann helj-
artökum, og réð niðurlögum
hans á fáum mánuðum.
Mikið skarð er höggvið í fá-
mennan hóp starfamanna Spari-
sjóðs Reykjavikur og nágrennis,
og er hans þar sárt saknað, en
hvað er það á móti söknuði og
sorg aldraðra foreldra, sysbkina
og annairra vandamanna, en þeim
votta ég, stjórn og starfsfólk
Sparisjóðs Reykjavíkur og ná-
grennis, okkar innileguistu sam-
úð.
Hörður Þórðarson.
„Dáinn, horfinn!" — Harmafregn!
Hvílikt orð mig dynur yfir!
En ég veit að látinn Mfir;
það er huggun harmi gegn.
ÓSKAR er dáinn. Það er við
slikar fregnir, gem maður sezt
niður í ys og þys hins daglega
lífs og hugleiðir tilgang lífsins.
Þegar ungur maður í blóma lifs-
ins er kvaddur svo kkyndilega
burt úr okkar jarðneska Mfi, þá
verð ég að játa fyrir sjálfum
mér, að allt líf, hvort sem það er
stutt eða langt, hefur sinn til-
gang. Óskar var fæddur í
Reykjavfk og hefur átt þar heima
alla tíð. Hann lauk prófi frá
Verzlunarskóla fslands vorið
1957 með mjög góðum vitnis-
burði. Óskar var frekar hlédræg-
ur að eðlisfari og bar það því
ekki utan á sér hversu mikil-
hæfur og góður drengur hann
vair. Hann hóf störf í Sparisjóði
Reyikjavíkur og nágrennis að
loknu námi í Verzllunarskóla fs-
lands, og var fljótlega settur í
ábyrgðarstöðu þar, og kemur það
engum á óvart, sem til hans
þekkti, því samvizkuisamari
mann er vart hægt að finna, en
Óskar var. Hann var einn af
stofnendum Kiwainisklúbbsins
Heklu, sem var fyrsti Kiwanis-
klúbburinn hér á landi, en þar
var hamn kosinn ritari klúbbsins
og gegndi því embætti fyrstu tvö
árin, en þar hófust kynni ofckar.
Störf hanis innan klúbbsins áttu
virfcan þátt í því hve vel hefur
til tekizt með útbreiðslu þessara
samtaka hér á l'andi. Það var
sama hvað Óskar var beðinn að
gera, allt gat hann gert, og gerði
það með slífcri prýði að það vakti
athygli allra, sem það sáu. Kímni
gáfu hafði Óskar mikla, en henn
ar varð maður þó helzt efcki var,
nema í þröngum hópi, eða þegar
hann gat lætt henni inn, eins og
í rituðu máli, sem ritstjóri frétta
blaðs Kiwanismanna hér á landi.
En útgáfa þessi var eitt dæmi um
snilld Óskars í öllu þvi, eem
hann tók sér fyrir hendur. Hanm
myndsfcreytti blaðið með eigin
teikningum og ritaði það í þeim
létta dúr, sem honum var eigin
leifcið, svo að það kom öllum í
gott skap, sem fengu blaðið í
hendur,
Að hafa átt Óskar sem félaga,
tel ég eitt af mínum gæfustund-
um í lífirvu því slífcan kyndilbera
hins hreina og hins góða í lífinu
get ég varla trúað að ég eigi eftiir
að fyrirhitta í þessu láfi.
Kæri ÓSkar! Við Kiwaniisfélag
ar þinir í Heklu og víðar þökk-
um þér fyrir allt það, sem þú hef
ur verið ofckur og hireyfingunni í
heild. Huggun ofckar, við brott
kvaðningu þína, verður sú góða
minnimg, sem við eigum um góð-
a« dreng og félaga. Foreldrum,
systkinum og vandamönnum
Óskars sendum við ofckar inni-
legustu samúðarfcveðjur og biðj-
um Guð að styrkja þau í sorg
þeirra. Leið hams vair ekki löng,
en birtan, sem hann skildi efti-r
sig eir slík, að hún lýsiæ upp
hjörtu vor á þessari Skilnaðar-
stund.
Flýt þér, vinur, í fegri heim;
krjúptu að fótum friðarboðans
og fljúgðu á vængjum
morgunroð °in«
meiira að starfa Guðis um geim.
(J. Halllgrímsson.)
Bjarni B. Ásgeirsson.
FYRIR rúmum tuttuigu árum
kom ég 11 ára að aldtri í Austur-
bæj arbamaslrólainn og settist þar
í bekk rnieð bömum, sem mér
voru þá ótoumm, @n höfðu verið
t
Móðúrsystir mín,
Guðlaug Jónasdóttir
amdaðist að Elli- og hjúkrun-
arhieámilimu Gruind 2. júni.
Fyrir hönd vamdiamammia,
Elías Halldórsson.
t
Þöfckum inmdlega auðsýnda
samúð og vimáttu við amdlát
og útför somar ofctoar og bróð-
ur,
Lúðvíks Sveins
Sigmundssonar.
Sérstatoar þatokir skulu færð-
ar skólasy stfc imum hams og
öðrum vinium.
Foreldrar og systkin
hins látna.
saimiam frá upphiafi stoólaigönigu
simnar.
Sessunautur md'nm varð Óskar
Lilliemdahl. Hófst mieð oktour
vinát'ta frá fyrsba diegi, ec varað
hiefur æ síðan.
Vi<5 skólasystkimiin héldium hóp
inn við leiki og nám árum sam-
ae. Nutum við þeiss vegiamestis,
er Jón Þórðarson, fcemmari frá
Borgamholti, hafði búið ofcfcur,
en ég hygg að fleiri em ég standi
í ógoídinná þaiktoarsiould við
bamin.
Að aflofcnu lamidisp'róifi 1954
skldu mámsleiðir otokar Óskans,
er hamm toaus að setjast í Verzl-
uniarskóla Ísilamdis. Þaðam lauto
hainn burtfararprófi árið 1957
með mjög góðum viibnisbui ði,
ernda var hann alla tfð mjög góð-
ur nénrsimiaður og fyrirmynd
anmarra skolaisysitlkioa.
Á umiglimigsórum sínium varð
Óskar fyrir því slysd, að sijón
hans skaddaðist, og óttast ég að
það hafi valdið því að hætfile'k-
ar hamis sem teikiniara femigu ekki
n/otið sín sem skyldi, en Ósfear
var liistateifcnari af Guðs náð.
Þegar æsku- og stoólaárum lýk
ur fækkar samverustundum,
emida oft vík milli vinia. Við Ósk-
ar hittuimst þó oft og héldium
við 'gömlum kynmium. Hafði ég
oft á orði við hamin að ég hefðd
gjiamiain viljað að nóimsibrauitir
ototear hiefðu legið lengur saman,
oig veit ég að fleiri hiuigsuðu á
samia veg og ég.
Að aflokn/u raámi réðist Óstoar
til Sparisióðs Reykjavíkur og
niágrennis og starfaði þar til
dauðadiags. Með hæfileitoum sín-
um og trúmienmstou aflaði hanm
sér traiusts og virðdnigar jafnit
húsbæoda siem vi'ðlskiptamainma.
Þar er nú stoarð fyrir skildi, emda
ómietianlegt fyrir stotfiruum eins og
Sparisjóðimm að njóta starfs-
krafta slítos stai'fsmainms.
Óskar Lillnendahl var fæddur
1. júM 1938, sonur hjónanna
Huldu og Theódórs Lilliendahl
símritara. Hann ólst upp hjá for-
eldrum sámum í Reykjavik og bjó
þar lenigst af ævi sinmar.
Eitt af því, siem erfiðast er að
sætta sig við í lífimu er, að þurfa
að sjá á bafc vimium símum.
Því er það, að í diag drjúpa
viinir Ósfcars LiUiemdalhls hötfði.
Um leið og við þökkium honum
fyrir samrweruina og órofa tryggð,
sendum við foreldrum hans,
systfcimnim og öðrum ættimigjum
inmilegar samúðlairkveðiur.
Benedikt Sveinsson.
SVAR MITT rgi
EFTIR BILLY GRAHAM f i i
BERA átök og taugaspenna heimsi.ns vott um nánd enda-
lokanna? Hvemig hljóða einhver af ummælum Biblíunnar
um þessi efni?
Lærisvein'ar Jesú kcwnu til hans einslega og spurðu
hann þessarar sömu spurningar. Þeir sögðu: „Hvert er
tákn komu þinnar og enda veraldar?“
Jesús sagði þeim, að viss tákn mundu verða augljós,
þegar koma hans nálgaðist.
Hanin sagði þeim: „Margir munu koma í mínu nafni
og segja: „Ég er Kristur,“ og marga munu þeir leiða
í villu.“
„En þér munuð heyra um hernað og spyrja hernað-
artíðindi . . . en ekki er enm kominm emdirimm."
„Þjóð mum rísá upp gegn þjóð og komungsríki gegn
konungsríki. Bæði mun verða hallæri og landskjálftar
á ýmsum stöðum.“
„Og margir falsspámenm mumu rísa upp og leiða
marga í villu.“
„Og þá mumu margir hneykslast og framselja hverjir
aðra.“
„Og vegna þess að lögmálsbrotim magnast, mun kær-
leikur alls þorra mamna kólna.“
„Og þessi fagnaðarboðskapur um ríkið mun prédik-
aður verða um alla heimsbyggðina til vitnisburðar öll-
um þjóðum; og þá mun endirinn koma.“
Allt þetta og margt fleira er að finna í 24. kap. Matte-
usarguðspj alls.
Guðmundur Kristinn
Oskarsson
F. 11. 6. 1928 — D. 26. 5. 1970
VINUR minn Guðmundur K.
Óskarsson er látimn. Það veröur
fleiruim en bóndanuim á Bocg
tregt uim tungutak, þó vilji sé
fyrir hendi að mæla eftir vin
simm. Við Guðmundur höfuim
þéfckzt frá því við voruim 10 ára
gamlir, og höfuim haldið okfcar
vináittu upp frá þvl. En búseta
hefuir valdið því að við höfutm
ekki getað hitzt eins oft og áður,
meðan við áttum báðir hekna
hér í borg. Ég man það eins og
þa® hefði sflceð í gær, þegar við
kynmituimist fyrst. Við vorum í
saima be&k í barna'skóla. Ég var
nýfluttur í bæinn, hann uppalimm
hér í borginmd, þetta fjörlega blik
í brúmum auguim og þessi kýmni
og glettni í tilsvöruim. Við hitt-
ummst daglega, utan þegair við fór
uim í sveit á suimruim, eða óvið-
ráðanilieg atvik hindruðu það.
Seinna, þegar hamn hafði stofnað
heimili, þá var ég þair nær dag-
legur giestur. Við gáturm spjallað
saman endalaust og sem strákar
gerðuma við ýmislegt eins og
strálka er siður, er kallast prakk-
arastrik. En aAlt var þetta
grædfculaust gaiman.
Guiðmundur er fæddur á Helli-
sandi, sonur hjónanma Lovísu
Kristjánsdóttur og Óskars Pálo-
sonar. Þau eru bæði látin. Hann
var yngstur þriggja systkina,
sem upp komiust. Foreldrar hans
fluttust til Reyfcjavflkur, þegar
hann var komungur og ólst hann
því upp hér eins og áður segir.
Umgur gekk hamn að eiga eftir
lifamdi konu sína, Hólmfríði
Oddsdó'ttur, og eiga þau 5 syni
2 dætuir og fjögur bamaböm. Um
tvítugt tók hamn til við verzlum-
arstörf, fyrst hjá KRON, síðan
við eigin verzlun í nokfcur ár,
en seldi verzlun sína og fluttist
til Patreksfjarðar og gerðist
verzlunanstjóri hjá Kaiupfélagdnu
þar. En fyrir ári gerðist hann
verzlunarstjóri hjá útibúi Kaup-
félags Borgfirðinga á Afcramesi.
Guiðmiundur var alltaf mikill
athafnamaður og vildi gera veg
þeirra fyrirtækja, seim hamn
vanm við, sem beztan. Eins og
áður er sagt, vorum við Guð-
mundur mjög nánir vinir, við
trúðum hvor öðruim fyrir leynd-
armálum, sem okfkur hefði ekki
Sfysavarnadeitdin Hraunprýíi
fer í sumarferðalag 20. júní austur að Kirkjubæjarklaustri.
Upplýsingar hjá Rannveigu, sími 50290 og Guðrúnu sími
50231.
Þöktoum hjartamlega auð-
sýnda tryggð og vimáttu í til-
efnd af ofcfcar. 'gullbrúðtoaiupsdegi
Guð blessi yktour öll.
Helga Finnsdóttir, Sigurjón Pálsson, Ferjubakka 10.
t
Eigimmaður mimm, faðdr okkar
og temgdiafaðir
Júlíus G. Loftsson,
múrari,
Sólvallagötu 7a,
andaðist í Lamdatootsspitala
aðfararnótt 2. júní.
María Símonardóttir,
börn og tengdabörn.
t
Þökkum inmilega alla samúð
og vimáttu ofctour sýmda vegna
fráfalls og jarðarfarar somar
oktoar,
Magnúsar Magnússonar.
Fyrir hónd vamdiamamma,
Sigríður Hólmfreðsdóttir,
Magnús B. Magnússon.
t
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðar-
för, eíginkonu minnar, móður, tengdamóður og ömmu
INGUNNAR TEITSDÓTTUR
Alftamýri 58.
Guðmundur Daníelsson,
Steinunn Guðmundsdóttir, Guðmundur Sigurbjömsson,
Ragnar H. Guðmundsson, Guðrún S. Jóhannsdóttir,
og bamaböm.
Inindlegar þaiktoir til ykkar
allra, siem glöddu mig á sjö-
tuigsatfmælinu.
Kristin Sigurðardóttir,
Búlandi.