Morgunblaðið - 05.09.1970, Qupperneq 20

20
MORGOTTBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. SEPTEMRER 1970
gleyma öllu saman. Hún var
móð og brjóstið gekk upp og
niður — hún var reið. — Jæja,
ég gleymi því nú samt ekki. Við
Michael lentum i hræðilegu rifr
ildi, og ef þú vilt vita það, þá
ætla ég að skilja við hann!
Sally leit snöggvast á hann, æst,
en brast svo í ákafan grát.
— Fáðu þér aftur í bollann.
— Ég er búinn að drekka tvo.
— Fáðu þér einn til. Mark
hellti í bollann. Hálftími var lið
inn síðan Sally hafði fleygt sér
á legubekkinn, grátandi, og
Mark hafði farið frá henni og
fram i eldhús, til þess að hita
te. Nú hafði Sally jafnað sig
með því að nota stóran vasa-
klút og drekka tvo bolla af te,
og var sezt upp!
— Hvernig líður þér?
Ég er með skjálfta og ekka.
Afsakaðu þennan óhemjuskap í
mér.
— Það er allt í lagi.
— Þú hefur sjálfsagt séð marg
ar stúlkur gráta.
— Hvers vegna I ósköpun-
9.
um heldurðu það?
— Ég býst bara við, að þú
hafir séð ýmislegt sitt af hverju.
Hún hikaði. — Segðu mér, Mark,
þú hefur sjálfsagt séð fjölda af
dauðum mönnum? Mark varð
hugsað til Kóreu.
— Já, ég hef séð mörg lík.
— Það hef ég aldrei, sagði
Sally. Ég hef aldrei áður séð
neitt, sem líkist þessari mynd,
sem þú sýndir mér.
— Nei, það datt mér einmitt í
hug. Þess vegna sýndi ég þér
hana.
— Mér fannst það skammar-
legt af þér. En þú hafðir sér-
stakan tilgang með því, var það
ekki? — Til þess að hræða mig
til að segja þér það sem ég
vissi um Edith Desmond?
— Nei, bara til að sýna þér,
við hvað við eigum að fást. 1
augum flestra er morð ekki
annað en frétt í blaði. „Kona
fundin kyrkt á Almenningnum".
„Höfuðið mikið skaddað". „Sár-
in virðast vera eftir hníf-
stungu" •— eitthvað á þessa leið.
Og það er svo sem ékki neitt.
Fólk, sem mundi falla i yfirlið,
ef það sapi einhvern merja á sér
fingur við hurð í jámbrautar-
vagni, les um morð, rétt eins og
það væri veizla i konungshöll-
inni. Dauði hennar Edith Des-
mond kom ilia við þig, en þú
varst samt ekki reiðubúinn til
að segja sannleika, sem gæti
hjálpað til að finna morðingj-
ann. Þögn. .
— Þú ert talsvert aðgangs-
harður, sagði Sally máttleysis-
lega.
— Viltu, að ég sýni þér mynd-
ina aftur?
— Nei. Ég er enginn bjáni. Ég
skil, að þú átt við að glíma mann,
sem er algjörlega samvizkulaus.
Ég skal hjálpa þér ef ég get.
— Þá ertu væn. Fáðu þér í
bollann aftur. Hann hellti aftur
í bollann hjá henni, og i sinn
eiginn bolla. — Segðu mér, sagði
hann. — Talaði Michael nokk-
urntíma við þig um hana Edith?
Sally hrærði í bollanum.
— Hann gerði það oft áður.
Allt fram að veizlunni hjá Guest
hjónunum. Það var þá í gamni,
enda þótt ég væri ekki neitt hrif
in af því. Sally lækkaði röddina
á siðustu orðunum. — Þú skil-
ur, að Edith var alltaf á fart-
inni i boðum og þess háttar, og
einu sinni, þegar ég var í heim-
sókn hjá mömmu, gerði hún
harða hríð að Michael í einu
boði. Þú veizt, hvernig það er í
þessum boðum. Michael var bú-
inn að fá sér nokkra og þarna
var garður. Það gerðist nú ekki
neitt, en Michael sagði, að Edith
hefði látið alveg eins og villidýr.
Hann gamnaði sér nú að þessu
við mig, en . . . Röddin í Sally dó
út. Hún hafði setzt á annan fót-
inn á sér á legubekknum og skór
inn fór af henni.
— En . . . hvað? sagði Mark.
— Nú, ég veit hvað hann
Michael er stór og stillilegur og
syfjulegur, en hann leynir á sér.
Hann hefur gaman af að leika
sér að eldinum. Ég held hann
hafi orðið eitthvað hrifinn af
Edith. Þú sást hana nú ekki
nema einu sinni, en hún var
bráðfalleg, eins og þú veizt. Þeg
ar hún var á mínum aldri, var
hún alveg dásamieg. Og ég býst
við að karlmaður verði fyrir
áhrifum af konu, sem brennur
af ástríðu. Hafi Mark langað til
að brosa, þá hætti hann að
minnsta kosti við það, er hann
sá eymdarsvipinn á Sally.
— Svona nokkuð kemur nú
alltaf fyrir í boðum, þar sem alls
konar fólk er samað komið, sagði
hann. Sally hleypti ofurlítið
brúnum um leið og hún saup
aftur á bollanum.
— Mér var nú alveg sama um
þetta — en ekki það, sem síðar
gerðist.
— Og hvað gerðist?
— Edith dró hr. Rick í boðið
til Guest, til þess að gera
Michael skuldbundinn sér. Hún
vissi, að hann gæti haft hag af
því að hitta hr. Rick. Hún lét
sem hún vissi ekki, að Michael
væri neitt hjá Assec, en það var
bara kænskubragð, því að hún
vissi það mætavel. Svo bauð hr.
Rick Michael til hádegisverðar.
Michael er það sem kallað er
„háskólalærður aðstoðarmaður"
hjá Assec. Það er ætlazt til, að
þeir geti tekið að sér mikilvæg
erindi síðar meir, svo að þeir
eru mikið á ferðalögum. Michael
var í Brasilíu í sex mánuði og
þar varð eldsvoði, sem var næst
um búinn að eyðileggja verkið,
sem þeir höfðu með höndum. Ein
hvernveginn tókst Michael að
bjarga því — hann sagði mér
annars ekki neitt nánar frá því
— en hann meiddist á fæti og
var i gipsi mánuðum saman.
Assec gerði mikið stáss af hon-
um, sem ekki var nema maklegt,
og hann hafði verið í sérstökum
erindagerðum fyrir Herbrand
lávarð, stjórnarformann Assec.
Mark kinkaði kolli, hann hafði
eins og allir aðrir, heyrt getið
um Herbrand lávarð.
— En eftir þennan hádegis-
verð með hr. Rick, bauð hr.
Rick honum vinnu við kanadiska
Assec og fékk Herbrand lávarð
til að gefa hann lausan. Þetta
er stórt verk og Michael var af-
skaplega hrifinn. Og ég líka. En
'hann gekk með þá heimskulegu
hugmynd að hann ætti þessa at-
vinnu Edith að þakka. Svo
þurfti ég að fara aftur í heim-
sókn til mömmu, og fyrirætlun-
in hjá Edith tókst betur en hún
hafði nokkurn tima vonað.
— Ég skil, sagði Mark. — Þú
eimsækir hana mömmu þína tals
vert oft?
— Þú skilur, að hún var veik
og vill þá gjarnan hafa ein-
hverja okkar hjá sér.
— Og var svo annað boð?
— Michael bauð Edith út í
kvöldverð. Og þá . . . þá skeði
það.
— Sagði Michael þér frá því?
— Já, já, og hann var afskap
lega aumur. Eða það sagðist
hann vera. Og blaðraði eitthvað
um, að hann stæði í þakklætis-
skuld við Edith. Og kom með
alls konar afsakanir.
Sally leit á Mark, rjóð af reiði.
— Hvernig hann hefði leiðzt í
freistni og ég hvergi nærri, og
svona gæti alltaf komið fyrir og
eitt einasta hliðarhopp gæti ekki
verið svo sérlega alvarlegt.
-— En þér finnst það alvar-
legt ? Sally þaut upp.
— Vitanlega finnst mér það
alvarlegt! Til hvers eru hjú-
skaparheit? Til þess að rjúfa
þau, hvenær sem manni dettur í
hug? Michael kann að halda það
en ég er bara ekki á sama máli.
Þú ætlast sjálfsagt til, að ég fari
að fyrirgefa honum?
Skriistofustúlka
Heildverzlun i Miðborginni óskar að ráða stúlku til að annast
símavörzlu og vélritun á nótum. Vélritunarkunnátta nauðsyn-
leg. Þarf að vera reglusöm og traust.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og fyrri störf
sendist til skrifstofu Félags íslenzkra stórkaupmanna, Tjarnar-
götu 14 fyrir 12. september n.k.
Skrifstofa F.i.S.

OHTSU GÆÐi
Verð m/ söluskatti:
825—20—12 PR
900—20—12 —
900—20—14 —
1000—20—12 —
1000—20—14 —
1100—20—14 —
KR. 9.050.-
— 10.510,-
— 11.560,-
— 12.750,-
— 14.020.-
— 15.150,-
OHTSU VERD
Einkaumboð:
(íriJpn O.GLJaAonF
-5

IKI fi/VUMATINN
WWm”

askubTi
liVocit
YOUK
)DARSrr. GRÍSA KÓTK LKTTI
GRILL\ÐA KJI 'TKJJNGA
ROAST BEEF
GI iJÐARSTI J KT IAMB
HAM BORGARA
DJIJPSTEIK'I'AN FISK
R
.v u/hir!ti>i<Mira ut 14
xími 38550
r
Hrúturinn, 21. tnarz — 19. apríl.
Starf þitt verður æ vandasamara. Ráðamenn vilja gjarnan ljá þér
eyra, svo að þú skalt endilega skýra málefni þín.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Tilfinningapressan neyðir þig til að leggja spilin á borðið.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Það virðist allt of margt ganga á í dag, tii að hægt sé að ein-
beita sér að neinu.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Það skaðar ekki að sýna fólki smá tillitssemi á stundum.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Fjárreiður eru það eina, sem getur skyggt á gleði þína i dag.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
j>ú kemur betur auga á smáatriðin en fólkið í kringum þig. Gefðu
því tækifæri til að kanna málin.
Vogin, 23. september — 22. október.
Nú er góður tími til að fást við áhrifafólk.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þér virðast vinir þínir hópast saman gegn þér framan af, og
þú fáir ekki þínu framgengt.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Það eru svo margir, sem vilja Ijá þér lið, að þú gerist of kröfu-
harður.
SteingeitSn, 22. desember — 19. janúar.
Nú miðar þér fyrst eitthvað í áttina að langþráðu marki. Fólk
er þér velviljað. Gakktu ekki of langt, heldur láttu allt hafa sinn gang.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Byrjaðu snemma á verkinu og hamastu þar til er náð er settu
marki. Hættu þá, og reyndu að skemmta þér smástund.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Fólkið í kringum þig er ekki allt sammála um, hvernig vinna skuli
verkin, og því fer ver. Þú verður að láta eitthvað af mörkum, og
þolinmæði þína kunna allir að meta.
^ þohnmæði þma kunna allir að