Morgunblaðið - 04.12.1970, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. DBSEMBER 1970
— Minning - Karl
Framh. af bls. 14
Rumóltfsson, ásamt viim sínum,
Bimi JónssynS, síóar fram-
kvæm dast j óra Tóniiistarfélags-
ins, sem átti frumkvæðið að því,
að þessar lúðrasveitir voru sam-
einaðar i eitt félag árið 1922,
„Lúðrasveiit Reykjavíkuir“. Þeár
fengu síðam þýzkan hljóðfæra-
teilkara, Otito Böttcher, tiil að
kenna hljóðfæraleikurunum og
stjóma sveitínnd og varð strax
miikil! áranguir af starfi hams.
Otto Böttcher hvarf siðan af
iandi burrt eftir um tveggja ára
starf, en þá tóku aðrir við stjóm
sveitariininar. Saga KarLs á sviði
lúðrasveitamna er miklu lengri
og er alkunn, t.d. stjómaði hann
Lúðrasveitiinni Svand í 21 ár og
hefur þjálfað l'úðrasveitir í kaup-
stöðum úti á iandi. Það er ekki
ofmælrt, að hann er einm hedztd og
merkasti forystumaðurinn á
þessu sviði hér á landi.
Árið 1925, 3. október, hteypti
Karl heimdraganum, tók sér far
tdd Kaupmainnaihafnar með
gaanda „Gullfossi" tdl þess að
leggja þar srtund á músik. Fjár-
haguirinn var þrangur, en eftir
nákvæmari áætíiun átti hann að
gerta dregdð fram ldfið á því fé,
sem hann hafðd handa á mdlli. 1
bankanum fengust 93 d. kr. fyr-
ir hverjar 100 íslenzkar. Hálfu
ári siðar fengusrt 53 d. kr. fyrir
hverjar 100 ístenzkar. Þetta var
hálfgert redðarslag og erfirtt að
láta aurana hrökkva tdl. Karl
þraufcaði edns lengi og hann sá
sér fært, en varð að lokum
vegna fjárskorts að hverfa hedm
tdd starfia. Þetta var homjm
óljúft, því hann eygði mögu-leika
á vdmnu, t.d. hafði hann ledkið
sem trompetistt í konunigtegu
hljómsvedtinni við uppfærslu á
óperunni „Othello" og fledra smá
vegis hafði falildð til, og hann
var fairinn að verða þekktur.
1 Kaupmannahöfin stundaði
Karl námið af kappi hjá góðum
kennurum, lærði á trompet og
fiðlu og hljómfræðd. Til marks
t
Móðir okkar,
Ástríður He' fadóttir,
verður jarðsumgin frá Stokks-
eyrarkdrkju laugardaginn 5.
desember kL 2 e.h.
Blóm afþökkuð, en þeir, sem
vildu mdnnast hennar látd
líknarsto fnanir njóta þess.
Bílferð verður frá Umferðar-
mj'ðstöðinini kl. 12.
Börnin.
t
Minningarathöfn um mann-
inn mdnn,
Ásgeir Sigu- ðsson,
Laugavegi 27 B,
fer fram frá Hallgrírriskirkju
laugardaginn 5. desember
kl. 1.30.
Fyrir hönd bama og systkdna
hins látna.
Hólmfríður Steinþórsdóttir.
t
Þöklrum innfflega auðsýnda
samúð við fráfall og jarðar-
för móður okkar, tengdamóð-
ur og ömmu,
Si, rlaugar
Sigurðardóttur.
Sigrún Theodórsdóttir,
Birgir Erlendsson,
Kristín Theodórsdóttir,
Öniar Zóphaníasson,
Þorsteinn Theodórsson,
Maria Snorradóttir
og bamabörn.
um það, hve fast Kari sótrtd námáð
er það, sem nú skai sagt frá.
Ég var honum samitima í Kaup-
mannahöfin og fluttdisrt í sama her
bergið, sem Kairl hafði haft, þeg-
air hann fór hedm tdl IsLands.
Þar kynnitliisit ég ágætum seldó-
leikara. Eitt sdnn spurði hann
mdg, hvort ég þekfctd isienzka
trompetíeikairann, sem hafðd bú-
ið niðri í húsinu. „Já, mjög vel,"
sagði ég, „hann er æskuvinur
mlinn.“ Sefflótedkarinn kvaðst
aldred hafa kynnzt öðrum edns
dugnaði hjá nokkrum mamni.
Karl hafði byrjað að spila á
trompet kL 9 á morgnana og
haldið slieitulauist áfram tffl kl. 6
síðdegis. Síðan hefði hann tekið
fiðluna og æft sig frá M. 7 tdi
kl. 10 á kvöldin. „Þetrta er stór-
kosttegt vinnuþrek," sagði hann
og bættt svo við: „En þó vair
dagsverkinu ekki þar með lokið,
þvi þá tók hann tffl vdð hljóm-
fræðina til kl. 12—1 á nóttunmi,
en hann máttd ekiki spiia á hljóð-
færi í húsinu eftir kl. 10 á kvöld-
in.“
Sellóteáfcaranum fannst mikið
til um dugnaðinm. Þanndg vann
Karl öffl sín störf. Þanniig stund-
aði hann prentldstamámdð hér
heima, sem varð honum dýrmæt-
ur skóld. Þair kynntást hann
mörgum gáfumönnum, sem mót-
uðu hinn hrifnæma svein og
varð honum gott vegaimestd, sem
gerði hann snemma að hugsandi
r.iannd.
Karl var trygglyndur og vin-
fasitur. Hann var umtalsfrómur.
Hann varð ósjálfrártt forystu-
maður félaga sdnna, hljóðfæra-
leikaramma, og sýndi fesrtu og gat
orðið harður i hom að taika, þeg-
ar svo bar undir, en hélit þó
ávafflit vináttu þeirra, því hann
var góður félagi.
Ekká er þörf fyrir mig að tada
hér um tónskáldið og starfsfer-
iliinn, en um það eru menm sam-
mála, að hann sé í fremstu röð
ístenzkra íómskálda. Um þessa
hllið á málíinu hefur Baldur
Andrésson og aðrir ritað nýtega
í tilefnd af sjötugsafmæld Karis.
En ég tel adveg víst, að hefði
Kairid auðnazt tengra líf, þá
hefði margrt gortt komdð frá hon-
um, sem hefði auðgað ístenzka
tónddist og tóndiistarlíf, þvi ekki
vantaði hann áhugann og hæfi-
leikamir voru fyrir hendi.
Að liokum vffl ég geita þess, að
Karl Otto Runólfssom, eins og
hann hét fufflu nafnd, var fædd-
ur í Reykjavík 24. okt. árið 1900.
Foreddrar hans voru Runólfur
Guðmiundsson frá Árdal í Anda-
kilshreppi í Borgarfirði og kona
hans, Guðlaug Margrét Guð-
mundsdóttir frá Saltvik á Kjad-
amesi. Kari var tvíkvæntur.
Fyrri konan, Margrét Sigurðar-
dóttir, lézt 1934, en síðairi kon-
an, Heliga Krisrtjánsdóttir, ldfiir
mann sinn. Er þungur harmur
kveðinn að hennd og bömium
þeirra og votta ég þedm mdna
innffliegusrtu samúð.
Óskar Gíslason.
Miig bresrtur bseði tunigu og tal,
þó boðum ég koma vfflji.
Til þeiirra sem áður birtan bar,
en bera nú þumigam harm.
Það syrti að fyrir sólarlag,
þá sorgin nístó hvem barm.
En Guð er styrkur í sorg og
þraut,
hann sefa váffl hvers manns sorg.
Nú Kari er horfámm af
jarðarbraut,
hann gisitir nú aöra borg.
Þið vátóð að vel homum Idður nú,
og væntir af ykkur hins sama.
En mdnminigin lifir mæt og hrein,
um miann, sem var öðrum medri.
Nú tóniliist hans hljómar með
tregakeim,
í tómum og tár náður srtreyma.
Stjaman er horfin, sem áður
skedn,
en Kaonl — þér mun eniginn
glieyma.
Kolbrún Jónsdóttir.
ÞEGAR ístenzk tónlásrtarsaga
verður skráð, munu menn edns
og Karl O. Rumólíssom, sem við
kveðjum í dag, skipa vegtegan
sess í þeánri sögu. Það var lamigt
frá því að vera sjálfsaigit á Is-
landi á öndverðri þessard öid að
yflirgefa netlim og hlýða kaíllll tón-
liiistarimmiar. Við, sem nú Ilifum,
mjótum ávaxitanna af fómfúsu
starfli braurtryðjendanna, þeárra
miamna og kvenna, sem byggðu
upp og gróðursettu, án þess að
spyrja um laum. Þetta fólk hef-
ur þegar reást sér óbrotgjaiman
mánndsvarða með verkum sinium
og einn slíkur maður var Kari
O. Runólfsson. Að halda áfram
verki hans er í senn vandi og
vegsemd.
Lúðrasveit Reykjavíkur.
Ytri-Njarðvík
BLAÐBURÐAR-
FÓLK óskast
UPPLÝSINGAR í SÍMA 1565

Vegna útfarar Karls O. Runólfssonar tón-
skálds verða skrifstofur vorar lokaðar í dag.
S T E F
Samband tónskálda og
eigenda flutningsréttar.
Skrifstofustúlka
Iðnaðar- og innflutningsfyrirtæki óskar að ráða vana stúlku.
Umsækjandi þarf að hafa:
A. Góða menntun.
B. Bókhaldsþekkingu.
C. Leikni í meðferð skrifstofuvéla og vélritun.
D. Tungumálakunnáttu.
E. Meðmeöli ef fyrir hendi eru.
Allar umsóknir verður farið með sem trúnaðarmál.
Væntanlegir umsækjendur leggi umsóknir inn á afgreiðslu
Morgunblaðsins fyrir 13. þ.m. merkt: „6159".
TRÉSMIDIR
DELTA 10” hjólsagir fyrirliggjandi.
g. mmmm & johnson hf.
Grjótagötu 7 Ármúla 1.
Sími 2-42-50.
t
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTJANA G. EINARSDÓTTIR
Vesturbrún 14,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni laugardaginn 5. þ.m.
kl. 10,30.
öm Geirsson, Erla Jónsdóttir,
Sigurður Geirsson, Ásta Erlingsdóttir,
og bamaböm.
t
Hjartkær eiginmaður minn og faðir okkar
ARI EINARSSON
húsgagnasmíðameistari, Sandgerði,
verður jarðsunginn frá Hvalsneskirkju laugardaginn 5. desem-
ber nk. kl. 2 e.h.
Erla Thorarensen og böm.
N auðungaruppboð
Eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík, tollstjórans í Reykja-
vík og ýmissa lögmanna, fer fram opinbert uppboð að Síðu-
múla 20 (Vöku hf.) laugardag 5. desember nk. kl. 13.30 og
verða þar seldar eftirtaldar bifreiðar:
R 1592, R 1686, R 2364, R 3150, R 3657, R 5011, R 6688, R
9519, R 9971, R 10233, R 10262, R 10347, R 12667, R 13692,
R 14605, R 14639, R 15148, R 15267, R 15383, R 15736,
R 16138, R 16379, R 7183, R 18513, R 18546, R 19644,
R 19897, R 20345, R 20362, R 20660, R 21319, R 21878,
R 23061, R 23111, R 23334, R 23760, R 24043, R 24920,
R 25430, A 3051, G 1837, H 87, ö 706 og vinnuvél Rd. 153.
Ennfremur verða seldar tvær óskrásettar bifreiðar, Vaux-
hall Victor Super de luxe 1962 og Chevy II, árg. 1962.
Tékkávísanir verða ekki teknar gildar nema með samþykki
gjaldkera uppboðsréttarins.
Greiðsla við hamarshögg.
Borgarfógetaembættið í Reykjavlk.