Morgunblaðið - 04.02.1971, Qupperneq 5

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. FEBRÚAR 1971
5
Ólafiir Guðmundsson kennarí útskýrir Ieyndardóma eðlisfræðinnar fyrir nem- IJngir nemendur vinna þarna að ritgerð um stari'sfrjeðslu, sem J>eir síðan kynna
endum sínum. öðrum nemendum skólans.
ÞAÐ er kuminara en frá þurfi aö segja,
að nú á síðuisitiu árum hafa orðið
miikiar og mairgvíslegar umrseður um
ístanzk skólamál og haifa þar eðli-
lega ekki allliiir orðið á eiitt sáttir. Hér
er vitanliega um að rseða einm miikiJ-
vægasta málaiflo'kk hvers memmdmg-
arþjóðfélaigs, sem miklu varðar
hvemiig skipast.
Tii þess að kynmast viðho'rfum umigs
skólastjóra, sem brotið hefur upp á
ýmsum nýjumigum í skóiastarfi simiu,
ræddum við stundarkom við Gumn-
iaiuig Siiguirðsson, skölastjóra i Gagn-
fræðaskóla Garðahrepps. Skólimm tók
tiil starfa fyriir fjórum árum, og var
byggimg skólams fyriir margra hhvta
sakir mjög athyglisverð. Skólabygg-
toiigim var reisit af sveiitarfélaigimu án
aðstoðar rikisvaidsms og reyndist
lamgtum ódýrari í byggimgu heldur
em skóiiabyggimigar þær sem rikis-
sjóður hefur haft forgöngu um að
reisa. Skólahúsið viirðist samrt sem
áður vera hið .snyrtilegasta, þótt yfir
því sé ef fcil viU dáíítið öðru vísi blœr
en mörguim skólahúsum. 1 þvi er
grefaiidega mimni harðviður em þykir
tileigandi í sllkuim byggimiguim, em
þeim mum meiira af margs konar
skeytimgum eftir niemenduima sjáifa,
sem sertja skemmrtilliegam og heimiiis-
legan blœ á stofnunáma. Lóðim er
eimmig sérstaklega vel frágengim og
þar komiið fyrir ýmiss konar aðstöðu
við hæfi unglinga, svo sem kmatt-
vöirtum. Athygli vekur líka að þar
hefur verið plamtað miklum trjá-
gróðri.
— I vetur eru 280 nemendur í skól-
amium, sagði Gummliauigur Sigurðsson,
þegar við vorum komnár inm á skrif-
stofu hans og tekmir að spyrja, — og
eru nemendur um 100 í fyrsta bekk.
Er það i fyrsta simm sem við höfum
svo fjöimenmam árgang, em í næstu
framrtáð mumu um 100 nemendur verða
í árgamgi. Þrát.t fyrir þenmam nem-
endafjölda er skóliimn etoisettur og
húsrýmá er nægiilegt til þess að svo
verði etomág a.m.k. tvö næsrtu ár. Við
leggjum höfuðáherzliu á að geta haft
skólamm eimsefcimm. 1 skóiamum eru nú
12 bekkjardeildir m.a. landsprófs-
deiild, em i hemná eru 27 nemendur.
— Er það ekki of lágt hlutfali að
aðeins 27 nemendnr reyni við lands-
próf í 280 manna skóia?
— Þvert á móti. Hliutfallstalan er
mjög há, miðað við töiu nemenda í
öðrum bekk i fyrra. HlutfaJilstalan
var eimnig mjög há sl. vetur, em það
var í fyrsta skipti sem landsprófs-
deáild var sitarfrækit við skólanm, og
ég var ánægður með útkomuna.
— En hvað finnst þér um sjiílft
landsprófsfyrirkomiilagið?
— Það er ekkert vafamál, að
landsprófið stefnár í rétta átrt þó að
hægt fatri. Nemendur verða nú að
hugsa meára um námsefnáð em áður
og draga sinar eigim ályktamár. Prófið
ér ekiki eims rigskorðað við kennslu-
bókima og það var. Mér fimmst að
eigi þrjú aitriðí tiJ grundvail-
Rætt við Gunnlaug
Sigurðsson
skólastjóra
Giinnlaiigur Sigurðsson
ar inmgönigu i menmitaskóla: 1. Að
nemamdimm standist landspróf i fá-
eimiuím greinum. 2. Að nemandimm
standist próf skólamis í öðrum
greinuim og 3. Að roeitra tilMt
verði tékið tii roats og ummæla skól-
ams. Anmars finmst mér persónulega
mjög koma til greima að leggja nið-
ur próf i núveramdi mynd á sex til
ÞAÐ ÞARF
AÐ SÝNA
UNGA
FÓLKINU
TRAUST
OG VEKJA
ÞAÐ TIL
ÁBYRGÐAR
átta fyrstu sikólaárunium, og taka upp
hamdleiðsiu í þeirra stað, svo sem
þróumám heíur orðið í aáHmörgum
löndurn,
— En livað finnst þér uin sjálft
skólakerfið?
— Skipuilag skóliaikeríisims er ákaf-
lega óþjálit og þar er sanmarlega
breytimga þörf. En stoolamiemm bimda
mikliar vondr við skólarammsóknir, sem
þarf að efla stórkosrttega til þess að
þær getd sinmit hlurtverki sinu sem
skyldi.
Eftir að haifa spjalllað um iamds-
prófið og skólaikerfið smerist taláð
aftur að Gagníræðaskóla Garða-
hrepps og nýjumgum þeim sem Gumm-
laugur hefur brortið upp á í starfi
skólams. Við spurðum hvorrt: ekki væri
rétrt: að ein þessara nýjumga væri að
nemendum væri vetortur tMöguréttur
í starfi og stjómum skólans ?
— Við höfium héma nememdaráð,
sagði Gunmilaugur, — og leggjum
miikið upp úr starfi þess. Fumdir em
haidnir vitoiuliega, þar sem fyrst og
fremst er ræfct um starf skólams og
starf nememda. Á siðaista fumdi var
t.d. rætit um möguledtoa á því að
lenigja skólal.ímanm, og draga úr
heimamámi.
— Og hver er skoðun þín á því
máli?
— Já, þama tel ég að um mikil-
vægt mál sé að ræða. Það er stað-
reynd, að fiesrtir nemendur verða að
vinna 40—60 stumdir á viku, ef vel
á að vera. Sjálifur er ég þeirrar skoð-
umar, að námið eiigi að fara sem
mest fram í skóliamum, og nemend-
ur eigi fri þeg£ir heim er komið. Ég
tel etoinig, að með þessu móti myndi
hinn daglegi námstími nýtast miklu
betur fyrir nememduma, sem hefðu
þá eimniiig betra næði till þess að taka
þátrt í margs konar félagslífi.
— Þið liafið einnig sfarfandi for-
eldraráð, Gunnlangur?
— Við byrjum jafman skólaárið
raeð foreld rafumd um fynir hvem ár-
ganig, þar sem foreldrum er gerð
greim fyriæ srtarfi skólans á komamdi
námstímabiilá. Á þessum fundum er
kjörið foreddrairáð og á sætá í þvi
einm fuJitrúi fyrir hverja bekkjar-
deild og einm tii vara. Foreldraráðið
kemur samam fcil fumda eimu simmi í
mámuði og ræðir þar ýmislegt sem
viðkemur skólanum og skólastarfimu.
Fumdargerð þesisara fumda er svo
fjölri'tuð og send úrt tirt foreldra. For-
eldrair í Garðahreppi hafa sýnrt þessu
starfi miktoim og vaxandi áhuga og
vænrt.um við góðs af því. Þá er þama
kjörimm vertitvamgur til að ræða vitt
og breitrt: um uppeidismál. Foreldrar
— niemenduir og skólimm, þertta er þri-
hyrniingur sem stefnir sameiginlega
að því marki að þroska hæfileika
hvers einstaikllimgs og gera hamm hæf-
ari tdi þess að mæta Mfsverkefnum
símium og ganiga ósrtuddur. Nemamdimm
er virtarrlega mikilvægasta horn þessa
þrihyrnings.
— En hvað um nemendurna —
unga fólkið?
— Mér fimmst námsáhugi og skilm-
toiigur nemenda á öilu srtairfi i stoólan-
uim fara srtöðugt vaxamdi. Ég tel, að
það megi sýna umga fóllkimu autoið
traust og láta það bera meiri ábyrgð.
Það þarf að vekja nemendurna til
ábyrgðar og gera umga fólíkmu ljósa
stöðu þess, t.d. í pendmgamáluim. Það
þarf að vita, að það eru ekki bara
hetondrtis'f a ðiirimn og móð’ii'im, sem
þurfa að spara og gæta hagsýni, —
þau þuirfa það llíka. Ég held að ungl-
imgamir hafi yfirieitit of rúm fjár-
ráð, enda er sagt að feður séu öriát-
ari en eigimmenn.
— Hvernig hefur gengið að fá
kennara til skólans?
— Kenmaraskortuirimm á gagnfræða-
stigiruu er eitit alvarlegasta vandamál
skólamma í dag og verður það áreið-
amlega á næstu árum. Himgað hefur
komið úrvaíisfólk tii starfa og kenn-
arahópurimm er mjög áhugasamur og
samstilltur. Ástæðan tl!l þess að okk-
ur hefur tekizt að fá himgað gott
fóllk til stanfa, er fyrst og fremst sú,
að starfsaðstaðam er góð. Hér er eim-
setimm skóii, sérstatelega vel búimm
kenmisilutækjuim og alri vimnuaðstöðu.
Ábugasaimir kennarar sækja eírtir að
vimma við sem fullkoranastar aðstæð-
ur.
— Það er sveitarfélagið, sem sér
ykkur fyrir kennskitækjum ?
— Já, og þess ber að geta, að ár-
ieg fjárveitimg þess til kenmslutækja-
teaupa hefur verið um tvö humdruð
þúsumd krónuir, sem hefur nægt til
þess að við höfum getað fylgzt vel
með öllum nýjumgum í kemnsiutækja-
gerð og notfært okteur þær. Slikit er
ótrúlega mikils virði fyrir skólanm.
Einniig ber að geta þess, að sveitar-
stjómin hafði forgöngu um að koma
hér upp himu ágætasta bókasafni.
Það hefur nú yfir að ráða á þriðja
þúsumd bimdum og ágætri iesstofu, sem
höfð er opim fjóra daga vikummar.
Þetta hafa umgMmgaimir kummað að
meta og nofcfæra sér safmið óspart,
enda eru þeir bókasafmi vamir úr
barnaskólanuim, þar sem er ágætasrta
bamabókasafn.
— Þá hafið þið vel búna eðlis-
fræðistofu?
— Já, eðtísfræðiteenmarimm, Ólafur
Guðmundsson, hefur séð uim imnrétt-
imgu á stofumnd og öll tækjakaup.
Stofan gefuir kennara góða mögu-
Veite til sýniikenmisiu og 30 nememd-
um aðstöðu til vinmu 2 og 2 sam-
am að tilirauntum. Nemendur sýna
mifcmm áhuga á eðMsfræðtnmi, og er
það fyrst og frernst að þatoka góðri
aðstöðu og iitfamdi kennslu. í I., II.
og III. betek læra nememdur eðlis- og
efnafræði, en i IV. bekk er aðal-
áherzLam lögð á efnafræði.
Frandudd á bls. 11