Morgunblaðið - 30.04.1971, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. APRlL 1971
11
f kvöld:
Zorba
„Ástkæra
Búbulína mín,
gamla valkyrja
og vopnasystir“
Zorbadansinn. Nikos og Zorba. Jón Gunnarssson og Róbert Arnfinnsson. Ljósmyndir Mbl. Kristinn Benediktsson.
Suzanne Brenning: í hlutverki forsöngrvarans, en liún syngur á reiprennandi íslenzku.
Og heilt þorp myrti eina ekkju.
„Ég þekkti einu sinni mann,
sem g;róðursetti möndlutré þeg
ar hann varð níræður. Hann
Ufði hverja mínútu eins og
hann ætti alis ekki fyrir sér
að deyja.
Ég Ufi eins og ég ætti að
deyja á næstu mínútu".
I>að er Zorba sjálfur sem
taiar og þeg:ar Zorba talar
skyldi maður hlusta. Fáar per-
sónur bókmenntanna hafa lirif-
ið hugi fólks jafn innilega og
Grikldnn Zorha á siðustu ár-
um. Stóran þátt í því átti liin
vinsæla mynd Zorba með tón-
list eftir Grikkjann Theodórak-
is, en nú flytur Þjöðleikluisið
bandaríska útsetningu á Zorba
sem söngleik. Höfimdur skáld-
sögunnar Zorba, Nikos Kazant-
zalds, fæddist á Krít árið 1885.
Hann hlaut skólamenntun sína
i Aþenu og síðar í París, en
snemma hóf liann að stimda
bókmennt astörf. Einna frægast
ur hefur Kazantzakis orðið fyrir
skáldsögur sinar, scm eru rit-
aðar í kraftmiklum stil og
spanna frumstæða dulúð og
nakið raunsæi.
„Ég lifi eins og ég ætti að
deyja á næstu mínútum", sagði
Zorba. Lýsir homun vel, því
Zorba er ekki manneskja, sem
róast með aldrinum eins og
sagt er. Zorba er alltaf vak-
andi, vakandi fyrir þvi já-
kvæða, tilfinningarika og liam
ingjusama. Zorba er engin
regla og Zorba gæti aldrei haft
nafnnúmer. Hann er tilfinning
og blóð manneskju, sem lifir
vegna lífsins, livort sem það
er rauðvínsglas í grísku fjalla
þorpi, magadansmær í Aþenu,
blóm inn milU jökla íslands
eða svartfugl i vangaveltum á
bjargsyUu í Eyjum.
Sagt er að allir vildu Lilju
kveðið hafa og iíklega eiga
allir eitthvað af þrám Zorba,
þrám sem honum var lifsnauð-
synlegt að fá útrás fyrir. Ein er
þó þráin stærst, konan, og þar
sem Zorba er getur hugmynd-
in að rauðsokku ekki fæðzt.
Því Zorba fær konuna til þess
að muna eftir hlutverki sínu
og eðli og Zorba veit að sá er
að éta sjálfan sig sem reynir
að breyta náttúrulögmálinu.
Andi Zorba rikti í Þjóðleik-
húsinu, þegar okkur bar að
garði eitt kvöld fyrr í vifcunni
til þess að fylgjast með æfingu.
Reyndar var okkur allt í einu
og þvert ofan í gefin
loforð bannaður aðgangur
inn í húsið, skýrt og
skorinort, en vegna rólegs eðl-
isfars okkar úr íslenzkum jarð-
vegi sátum við hinir blíðustu
frammi á gangi, eða svo gott
sem, og biðum þess, að stjóm-
Zorba tuttlar við Búbúlínu sína ástkæru og þorpið fylgist með.
endur stofnunarinnar næðu aft-
ur áralaginu í æsispennandi
hamförum kapphlaupsins milli
síðustu æfinga og frumsýning-
ar umfangsmikils leikhúsverks.
Að vísu sátum við ekki orð-
lausir þótt við værum orðiaus-
Framhald á bls. 24

Skýrari mynd — stærri mynd— ,.
flötur — aðeins 5000 kr. útborgun
Munið að þegar þér ætlið að kaupa
fyrsta sjónvarpstækið, eða það
næsta, að „PHILIPS KANN TÖKIN
Á TÆKNINNI“
W
HEIMIUSTÆKI
HAFNARSTRÆTI 3, SlMI 20455
SÆTÚN 8. SÍMI 24000.