Morgunblaðið - 11.08.1971, Side 11

! 'ý ’’ 'K/i
íáiii
MORGUNBLAÐ]Ð; MIÐVIKUDAGUR 11. ÁGÚST 1971
11
Um ráðstefnu félaga
Sameinuðu þjóðanna
Vegna heilsiðu,greinar Bjarna
Beiwteinssonar i Morgumfolaö-
inu á Xaugardaginn, sem mér
barst eWci i hendur íyrr en í
gærkvöLdi, vildi ég foiðja rit-
stjóm blaSisins að toirta efitirfar-
anjdi athugasemdir.
í»ar sem ég geri ráð fyrir að
greinarhöfundur eigi við mig,
þegar hann klykkir út með þvi
af sinni aikunnu smekkvisi og
hógværð, að á bak við blaða-
skrifin um alræmda ráðstefnu fé
laga Samehruðu þjóðanna á
Norðurlöndum í Loftleiðahótel-
inu i síðustu viku hafi staðíð ,4s
lenzkur maður, sem er þekktur
íyrir ofstopa og fljótfærni", er
ekki úr vegi að upplýsa hann
og aðra þá, sem áhuga kynmu
að hafa á raunverulegum máls-
atvikum, að afskipti mín af ráð-
stefniumni voru litil sem engin og
hófust ekki fyrr en á hádegi á
miðvifcudag eða á þriðja degi
hennar. Þá bauð Dik Lehmfcuhi,
forstjóri Upplýsingaskrifstofu
Sameinuðu þjóðanna í Kaup-
mannahöfn, mér til hádegisverð
ar á Hótel Loftleiðum, þar sem
ég hef verið fuMtrúi skrifstof-
urnnar hérlendis undanfarin 15
ár. Við þetta tækifæri hitti ég
þá Jon Reinholdt frá Noregi og
Stig Johnsom frá Svíþjóði, sem
sögðu sínar farir ekki sléttar.
Undruðust þeir mest að ekki
skyldi hafa sézt einn einasti ís-
iendingur á ráðstefnunni fyrstu
þrjá dagana, þegar frá væru
taldir islenzfcu fyrirlesararnir
og formaður islenzka félagsins
Gunnar G. Schram, sem flutti
setningarræðu fyrsta dagimn og
hvarf síðan af landi brott. Fram
kvaemda.stjörinn, Bjarni Bein-
teinsson, hefði ekki sézt síðam á
sunnudag, þegar hann tók á
móti gestu.num á flugvellinum,
og hefði ekki verið nokkur leið
að ná tali-af honum síðan.
Báðir létu þeir Reinholdt og
Joíhnson vel af öllum viðurgern
ingi og aðstöðu á Hótel Loftleið-
um, en áttu vart nógu sterk orð
til að lýsa furðu sinni yfir
áhugaleysi Islendinga og þá
einkanlega forráðamanna Fé-
lags Sameinuðu þjóðanna á Is-
lamdi. Ég tjáði þeim sem satt
var, að ég hefði ekki haft hug-
mjynd um ráðstefnuma fyrr en
ég heyrði stuttlega frá henni
sagt í útvarpsfréttum daginn áð-
ur. Blaðafrásagnir hefði ég eng-
ar séð. í>eir kváðu þetta þeim
mun furðulegra sem ráðstefnan
væri fyrst og fremst haldin hér
tii að vekja áhuga almennings á
umhverfisvandamálum og væmt-
auilegri alþjóðaráðstefnu Sam-
ein.uðu þjóðanna um þau árið
1973, og hefði verið gert ráð fyr
ir að ráðstefnan yrði opin al-
menningi og rsekilega kynnt í is-
lenzkum fjölmiðlum. Það sem
þeir áttu þó kannski erfiðast
með að skilja var, hvers vegna
Félag Sameinuðu þjóðanna hefði
boðið til ráðstefnuhalds hérlend
is, úr þvi ekki væri fyrir að fara
meiri eða djúpstæðari áhuga á
málinu meðal forkólfa félagsins
en raun bæri vitni um.
Eftir hádegisverðinn báðu
þeir Jon Reinholdt og Dik
Lehmkuhl mig um að hjálpa sér
til að ná tali af Bjarna Bein-
teinssyni og töldu ráðlegast að
fara til skrifstofu hans við
Tjarnargötu. Ók ég þeim þang-
að, og hittum við þar fyrir stárfs
manm Bjarma, sem tjáði okkur að
hann hefði veikzt um hádegi
þennan sama dag og lægi rúm-
fastur. Báðum við hanh þá að
gera okfcur þann greiða að
spyrja Bjarna, hvert væri hægt
að snúa sér. Kom hann til bafca
með þau boS, að við skyldium
fara til Árna Reynissomar fram-
kvæmdastjóra Landverndar og
biðja hann ásjár. Þegar þangað
kom tók ekki betra við, því Ámi
kvaðst í fyrsta lagi alls ekki
vera viðriðinn Félag Sameinuðu
þjóðanna á neinn hátt, og i ann-
an stað hefði hann hvergi nærri
u.ndirbúningi , ráðstefnunnar
komið. Hins vegar hefði verið
hringt til sin tveimur vikum áð-
ur en hún hófst, og hann beð-
inn að taka þátt í henni, en þá
hef.ði hann verið á förum til út-
landa. Síðan hefði verið hringt
til sín á ,nýjaleik kvöldið áð-
ur en ráðstefnan hófst og hann
beðinn að smala „sinu fólki" til
ráðstefnunnar, en þá hefði verzl
unarmannahelgin verið gengin í
garð og vonlaust að ná i nokk-
urt ungmenmá.
Nú sá ég ekki annan úrkost
en hringja til skrifstofu Bjarna
Beinteinssonar og æskja þess
eindregið að fá að segja við
hann nokkur orð. Var sú bón
veitt (hann er búsettur á sama
stað). Bjarni bar sig báglega,
en fékk þó sagt mér þau tíðindi
að hann hefði haldið að Gunnar
Sehram mundi sjá um forustu
ráðstefnunnar þar sem hann
ætti ekki að fara úr landi fýrr
en 10. ágúst (hann fór óvart 3.
ágúst), en nú vissi hann engin
ráð önnur en reyna að finna
þriðja stjórnarmann Félags
Sameinuðu þjóðanna, Baldiur
Guðlaugsson, formann Stúdenta-
ráðs, en það tókst okkur ekki.
Meira vildi hann ekki við okk-
ur tala, enda þungt haldinn, en
ég sagði honum í allri vinsemd,
að mér fyndist framkoma for-
ráðamanna islenzka félagsins
hreint hneyksli.
Við svo búið gáfumst við upp.
Lehmkuhl kvaðst mundu hafa
samband við utanrikisráðuneyt-
tð, en ég kvaðst mundu vekja at-
hygli dagblaðanna á ráðstefn-
unni og þeirri ósvinnu sem hér
væri um að ræða. Ég fór þess
einungis á leit við þau dagblöð,
sem ég hafði samband við, að
þau sendu menn á vettvang til
að kynna sér málin af eigin
raun og tala við leiðtoga ráð
stefnunnar. Þau gerðu það
am.k. þrjú, hvert i sínu Iagi, og
birtu viðtöl við Jon Reinholdt,
en það fjórða, Þjóðviljinn, vitn-
aði orðrétt í viðtal Tímans við
Reinholdt.
Nú heldur Bjarni Beinteins
son því fram, og er raiunar enn
sem komið er eimm tii frásagmar
um það, að Jon Reinholdt hafi
lýst því yfir við sig, að islenzku
blaðamennirnir hafi afbakað
urnmæli hans. Þetta er meðal
ammars fróðlegt fyrir þá sök, að
blaðamennirnir ræddu við
Reinholdt hver i sínu lagi
og fengu einkennilega áþeKKar
upplýsingar, sem koma alveg
heim við orð hans og þeirra íé-
laga við mig. Sú aðdróttun i
garð blaðamamna Alþýðublaðs-
ins, Morgunblaðsins og Tímans,
sem Bjarni Beinteinsson leggur
Reinholdt í munn, er svo alvar-
leg, að ástæða er til að fá úr
þvi skorið, hvort og hvernig um
mæli Reinholdts hafa verið af-
bökuð. Að beiðrni Difcs Lehm-
kuhls verða öll skrif isienzkra
blaða um ráðstefnuna þýdd og
send Upplýsingaskrifstoíu Sam-
einuðu þjóðanna i Kauþmanna-
höfn, og þá einnig hin prúð-
mannlega grein Bjarna Beirn-
teinssonar, og gefst þá vonandi
kostur á að kanna sannieikann
í málinu.
Eins og ég gat um, luku gest-
irnir lofsorði á viðurgemmg
Hótel Loftleiða, en hvort ein-
hverjir þeirra hafa staðið i þvi
að prútta eða þrátta um umsam-
ið verðlag, sé ég ekki að komi
þessu máli við. Gagnrýnin
beindist að slælegum undirbún-
ingi og fáheyrðu áhugaleysi fbr
ráðamanna félagsins, sem stóð
að boðimu til landsins, og fæ ég
ekki séð að hin lágu fargjöld
og hótelgjöld, sem Loftleiðir
buðu upp á, hreyti þar neinu.
Eitt dæmi um undirbúninginn
birtist í yfirlýsingu heilbrigðis-
málaráðuneytisins, sem hafði
ekki neinn pata af ráðstefnunni
fyrr en hún var haldin. Sama
máli gegndi um Rannsóknaráð
rikisins, sem hafði þó efnt til
ráðstefnu um mengiun og um-
hverfisvernd fyrr á árinu. Þvi
bárust engar upplýsingar um
þessa ráðstefnu, að sögn fram
kvæmdastjóra Rannsóknaráðs.
Mér er með öllu ókunmugt um
innibyrðis deiiur þátttakenda um
tilfoögum ráðstefnunnar, sem
Bjarni Beinteinsson rekur i al'l-
löngu máli, og íæ ekkd heldur
séð að þær varði þann mer,g
málsins, að Félag Sameinuðu
þjóðanna á Islandi hunzaði ráð-
stefmuna gersamlega. Utanriikis-
ráðuneytið hljóp undir bagga á
síðusitu stundu og bauð þátttak-
endum upp á kiokkteil að skita-
aði ásamt „nokkrum íslenzkum
áhugamönnum" (hverjir sem
þeir hafa nú verið) og mun það
hafa glatt ^estina.
Þau 15 ár, sem ég hef verið
fulltrúi U pplýsingaskrifstofiu
Sameinuðu þjóðanna hér á
lamdi, hef ég aðeins etaiu sinni
setið aðalfund Félags Samein-
uðu þjóðanna, vegna þess að ég
frétti um hann af tilviljiun.
Þann fund sóttu stjóm og vara-
stjörn félagsins (þó ekki öll) og
etan eða tveir utanstjórnar-
menn. Starfsemi félagsins hefiux
verið í algeru lágmarki og ná-
lega einungis verið bumdin ár-
legum afmælisdegi Sameinuðu
þjóðanma. Má því segja að það
sé enn ein af fiurðum málstas,
að þetta lifvana pjattfléiag
skyldi ætla sér þá dul að standa
að norrænni ráðstefnu. Vanmátt
ur þess hefur ekki fyrst og
fremst stafað af féleysi, eins ag
Bjarni Beinteinsson gefur í
skyn, heldur fullkomnu and- og
áhugaleysi, sem aiftur stafar af
pestarlofti lokaðs félagsskapar.
Bjarna Beinteinssyni þykir
mjög fyrir þvi, að blaðasikrif
skuli hafa orðið um þetta ráð-
stefnuhald, og lætuir þar eflaust
stjórnast af þeirri sannfæringu,
að dugleysi og sinnuleysi séu
einkamál hvers einstaklimgs —
og það verða þau vissulega þar
sem tekizt hefur að hefta opin-
skáar umræður og kefia fjöl-
miðla. Það er væntanlega ekki
draumsýn Bjarna Beinteinsson-
ar, eða hvað?
Reykjavík 10. ágúst 1971.
Sigurður A. Magnússon.
Grensásvegur 12
- Til leigu
húsnæði á jarðhæð að Grensásvegi 12, 140 fm (áður útibú
Útvegsbanka Islands).
Hentugt fyrir fasteignasölu, lögfræðiskrifstofu, endurskoðun
(stór eldtraust skjalageymsla) auk verzlunar.
Upplýsingar gefur Þorgrímur Tómasson í síma 36940 og
í heimasíma 11930.
Tónlistarráð Ólafsfjarðar óskar eftir að ráða
tónlistarkennara
sem tekur að sér stjórn og kennslu við Tónskóla Ólafsfjarðar.
Upplýsingar gefur Kristinn G. Jóhannsson, sími 96-62133.
Hfúkrunarkona
Bæjarhjúkrunarkona óskast til starfa í Hafnarfirði frá 1. sept. nk.
Laun samkvæmt 17. launaflokki.
Usókharfrestur er til og með 20. ágúst nk.
Umsóknif sendist formanni heilbrigðismálaráðs i bæjarskrif-
stofu Hafnarfjarðar, Strandgötu 6.
Heilbrigðismálaráð Hafnarfjarðar.
SUKKULAÐIPINNI
HNETUTOPPUR
NÝJUNG! APPELSÍNBOX
NÝJUNG! JARÐARBERJABOX
NÝJUNG! POPP-PINNÍ
NÝJUNG! BANANA-TOPPUR
®Fmm
Lmm ess [EJ