Morgunblaðið - 11.08.1971, Page 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. AGÚST 1971
Minning:
»1 ■ — ' ""
Leifur Haraldsson
póstfulltrúi frá Háeyri
Fæddur 6/6 1912. Dáinn 2/8 1971.
1 DAG, miðvikudaginn 11. ágúst,
verður Leifur Haraldsson, póst-
íulltrúi frá Háeyri á Eyrar-
bakka, jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík.
Leifur var af góðu bergi
brotinn. Foreldrar hans voru
Haraldur heitinn Guðmundsson
írá Háeyri, Eyrarbakka, síðast
starfsmaður Búnaðarbanka Is-
lands, fjölhæfur og greindur
maður, sem lagt hafði gjörfa
hönd á margt. Haraldur var son-
ur hins þekkta sjósóknara og út-
vegsbónda Guðmundar Isieifs-
sonar frá Háeyri, sem var fræg-
ur fyrir sjósókn austan fjalls, en
hlekktist þó aldrei á.
Móðir Leifs var Þuríður heitin
Magnúsdóttir frá Árgilsstöðum í
Fljótshlíð. Hún var glæsileg
kona ásýndum á meðan heilsan
entist, trygglynd og greind, enda
var ættfólk hennar allt írá
Asgilsstöðum óvenju greint fólk.
Andlátsfregn Leifs kom okk-
ur bræðrum ekki á óvart vegna
iangvarandi veikinda hans, enda
mun hann sjálfan hafa grunað
að hverju fór.
Hann barðist hins vegar við
hinn ólæknandi sjúkdóm af
seigiu, karlmennsku og æðru-
ieysi eins og honum var lagið.
Við kynntumst Leifi í barna-
skólanum á Eyrarbakka og enda
fyrr, þvi að mikill kunningsskap-
ur var á milli fjölskyldna okkar
frá þvi að við munum fyrst eftir
okkur.
1 skólanum gafst okkur gott
tækifæri til að kynnast hinum
óvenjulegu hæfileikum Leifs.
Hann byrjaði strax í skóla
ungur að árum að kasta fram
visum og átti síðan eftir að
yrkja visur, sem urðu landfleyg-
ar.
Leifur var heldur seinþroska
likamlega framan af vegna veik-
inda, en þvi þroskaðri andlega.
Varð hann snemma mikill
bókamaður og las mikið af
þroskandi bókmenntum.
Þýddi hann heilmikið af bók-
um á íslenzku úr sænsku og öðr-
um erlendum málum, þar á með-
al ýmsar af öndvegis skáldsög-
um erlendra höfunda, eins og
til dæmis skáldsöguna „Stríð og
frið“ eftir hinn heims|>ekkta
rússneska skáldsagnahöfund Tol-
stoy.
Leifur hafði mikinn áhuga á
ættfræði og var orðinn sjór af
fróðleik í þeim efnum.
Hann var og mjög félagslynd-
ur maður, enda tók hann virkan
þátt í félagsstörfum og voru fal-
in á þeim vettvangi trúnaðar-
störf.
Leifur var ekki iangskólageng-
Faðir okkar,
Jóhannes Júlinusson,
skipstjóri,
andaðist 9 ágúst í Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Akureyri.
Jarðarförin fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju þriðjudaginn
17. ágúst kl. 1.30.
Börn hins iátna.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för systur okkar,
Jóhönnu Þórðardóttur
frá Laugarbóli.
Systkinin.
Sonur okkar og bróðir,
ólafur Karlsson,
Brekkubraut 22,
Akranesi,
lézt af slysförum 4. ágúst.
Erna Benediktsdóttir,
Kari Ragnarsson
og systkini.
Þakka auðsýnda hluttekningu
við útför
Stefaníu Kristjánsdóttur
frá Borgartúni.
Þ. Ág. Þórðarson.
Minningarathöfn um föður okkar,
SIGURD ASGEIRSSON,
Bergstaðastræti 34 B,
sem andaðist 31. júlí, fer fram í Dómkirkjunni föstudaginn
13. ágúst klukkan 10.30 árdegis.
Útför hans fer fram frá Kvennabrekkukirkju laugardaginn
14. ágúst klukkan 2 síðdegis.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim sem vildu minnast
hins látna er bent á Blindravinafélagið.
Asgeir Sigurðsson,
Ólafur Sigurðsson,
Þorsteinn Sigurðsson.
inn, hann útskrifaðist úr Sam-
vinnuskólanum með ágætum
vitnisburði.
En hann var að öðru leyti
sjálfmenntaður og þaö í bezta
skilningi þess orðs, þvi að hon-
um var svo lagið að greina kjarn
ann frá hisminu.
Um leið og við kveðjum þig,
kæri vinur og skólabróðir, þökk-
um við þér fyrir hin góðu kynni,
sem við nú sjáum, að mátt hefðu
vera nánari, sérstaklega upp á
síðkastið.
En það er alltaf gamla sagan.
Vegirnir skiljast, en tíminn hins
vegar of naumur til að viðhalda
gömlum og góðum kynnum sem
skyldi.
Það er hins vegar of seint nú
að æðrast yfir orðnum hlut.
Það er von okkar og trú, að
þú eigir eftir í fyrirheitna land-
inu aö halda áfram að þroska
þinn sjálfstæða og óvenjulega
persónuleika, sem einkenndi þig
svo mjög hérna megin grafar
og aldrei féll skuggi á, til æðri
verka guðs í geim.
Blessuð veri minning þin, kæri
Þökkum auðsýnda samúð við
andlát og útför
Jens P. Eriksen
frá Sauðárkróki.
Rósa Jensdóttir
og systur hins látna.
vinur. Systkinum Leifs heitins
vottum við okkar dýpstu samúð.
Árni og Þormóður
Ögmundssynir.
LEIFUR HaraJdsson var verka-
maðajr við hötfnina 1 Reykjavák,
þegar ég kynníist honum fyrst
í byrjun strdðs. Leiðir okkar
lágu otft saman, því hann var
góðiur kunningi okkar ungu
mannanna sem vorum í þá daga
að fást við ritstörí, sat oít
ásamt okkur í stofunni hjá Jó-
hannesi Steinssyni og konu hans,
þar sem vdð kunningjamir mös-
uðum saman um bókmenntir
marga stund, því hann var bók-
menntaiega sinnaður eins og við
hinir og vel að sér í bókmennt-
um. Ég hetf aldrei leitt hugann
að því hvaða skólagöngu hann
hafði að baki sér, en hann las
bókmenntir á norðunlandamál-
um og ensku ekki sáður en ís-
lenzku, hafði miilda hæfdleika tiJ
að þýða á Islenzkt mál og þráði
að geta unnið fyrir sér með slík-
um störfum. Hann freistaði þess
einnig, þegar stundir liðu íram,
en komst að raun um það eítir
nokkurra ára þýðingarstörf, að
sllk vinna var ekki arðvænleg
fyrir þann sem kaus að þýða
góðar bókmenntir og vandaði
verk sLtt eins og framast var
kostur, þvi þannig vann Leifur.
En þótt hann yrði ekki ríkari
á þeim viðskiptum en svo, að
hann varð að snúa sér að öðrum
störfum sér til lifsframfæris,
hafði hann á þessu tímabili
reist sér menningarsögulegan
minnisvarða með þvi stórvirki
að þýða SWð og frið eftir
Tolstoj. Hann þýddi auk þess
margar smásögur og skrifaði
sjáifur greinar um bókmenntir,
enda vel ritfær.
Það var gaman að hitta Leií
hýran í bragði og hiýlegan eins
og hann var i kuntningjahópi. En
menningarsnautt umhverfi smá-
borgarans var honum ekki hag-
kvæmt. Hans rétti staður hefði
verið við friðsælt skrifborð á
bókasafni. En þjóðfélagið var
ekki þannig stildt Hann gerði
ekki miklar kröfur til þæginda.
Ef þess hetfði verið kostur, hefði
honum nægt að fá að njóta hæfi
leika sinna til að ástfunda menn-
ingu og miðla öðrum af þekk-
ingu sinni og smekkvísi.
Leifur Haraldsson var þekktur
í bænum fyrir vísnakveðskap
sinn, því hann lét oft fjúka
hnyttnar vdsur sem skyndilega
komu upp í huga hans við ýmis
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð við and-
lát og útför
GUÐBJARGAR JÓNSDÓTTUR
frá Snartartungu.
Aðstandendur.
Þökkum af alhug samúð og vináttu við andlát og útför
eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
JÓNS ÞORSTEINSSONAR,
bifreiðarstjóra,
Borgamesi.
Elín Jónsdóttir,
Halldóra Jónsdóttir, Ragnar Asmundsson,
Ragnar Jónsson, Guðrún Georgsdóttir
og bamabörn.

t Útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa. t Hugheilar þakkir flytjum við öllum þeim, sem auðsýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og jarðarför eiginmanns
KRISTJANS jóhannessonar. míns.
fyrrverandi lögregluþjóns. GARÐARS H. GUÐMUNDSSONAR,
er lézt 31. júlí slðastliðinn, fer fram frá Fossvogskirkju, húsvarðar.
fimmtudaginn 12. ágúst næstkomandi klukkan 15. Sérstakar þakkir flytjum við laeknum og hjúkrunarliði
Sesselja Jónsdóttir, Landspítalans.
; Elinborg Kristjánsdóttir, Agúst ögmundsson. Fyrir mína hönd og barna okkar.
Guðrún Kristjánsdóttir, Hilmar Sigurðsson, Berta Hannesdóttir.
Jónína Kristjánsdóttir, «g barnaböm. -
tækifæri og voru ortar í græsku-
lausu gammi, en ég var otft við-
staddur þegar haim mæiti visu
atf munni fram og dáðist að því
hve fljótur hann var að yrkja
og hve lipuriega og hnyttiQega
hann komst að orði.
Ég sakna nú þess manns, er var
efcki aðeins gamansamur vísna-
smiður, vel greindur og umræðu
góður, svo um bækur sem þjóð-
mál, hetdur einn af þeim vönd-
uðu mönnum sem skaði er að
missa á bezta aldri.
Jón Óskar.
LEIFUR Haraldsson var fæddd-
ur í Reykjavík 6. júni 1912, son-
ur hjónanna Þuríðar Magnús-
dóttur og Haralds Guðmunds-
sonar írá Háeyri á Eyrarbakka.
Að honum stóðu traustir stofn-
ar, sérkenndir af margslunginni
líísbaráttu sunnlenzks fólks, á
stundum i sumu rættir úr fjar-
lægum jarðvegi. Foreldrar Leifs
fluttust austur á Eyrarbakka er
hann var bam að aldri.
Leifur Haraldsson ólst upp á
Eyrarbakka í skemmtilegu um-
hverfi, þar sem gróin menning
þorpsins á ströndinni blómgaðist
enn i samtvinningi við menningu
sveitanna. Hugsjónir aldamóta-
mannanna voru þar I fullu veldi.
Kennari hans og læriíaðir, Aðal-
steinn Sigmundsson, varð honum
fyrirmynd alls þess bezta og
fegursta, er anda hans ávannst
á ævinni, þótt hann ætti þess
kost síðar að teyga af lindum
öðrum, rennandi úr harðara
bergi.
Leifur var snemma góðum
námshæfileikum gæddur og sótt-
ist bóklegt nám vel og fljótt. Að
loknu barna- og unglinganámi á
Eyrarbakka fór hann í Laugar-
vatnsskólann og lauk þaðan
námi. Að þvi búnu fór hann í
Samvinnuskólann og lauk þaðan
prófi. Um það leyti, er Leifur
hafði lokið skólanámi, urðu sköp
ill í atvinnulifi landsins. Heims-
kreppan mikla varð ráðandi. Það
var illt að fá vinnu, illt að hjara
í landi allsnægtanna eins og Is-
landi. Leifur varð því seldur ör-
lögum margra jafnaldra sinna
að fá ekki vinnu við sitt hæfi,
varð að lúta lögmáli óbilgirni og
tregðu til að komast af, hvað
þá að sækja að þvi marki, sem
hann þráði.
Snemma bar á því, að Leifur
var óvenjulega málhagur og
snyrtilegur til verka i rituðu
máli. Hann fékk einnig ungur
orð af hagmælsku, og mun sú
gáfa halda nafni hans lengi
óbrotgjörnu. Sumar vísur hans
eru landfleygar og eru á vörum
þjóðarinnar, eins og ljóð góð-
skáldanna. Skömmu eftir að
hann lauk námi í Samvinnuskól-
anum, fóru að birtast eftir hann
þýðingar á smásögum. Þýðing-
arnar bera þess glöggan vott, að
þær eru gerðar af hagleik og
vandvirkni. Smekkur hans á
máli, jafnt í orðavali og skipun
setninga er með mestu ágætum,
svo að stundum er algjörlega
aðdáunarvert. Síðar glímdi hann
við stór og mikil viðfangsefni i
þýðingum. Hann þýddi eitt stór-
verk heimsbókmenntanna á ís-
lenzku, skáldsöguna Stríð og
frið eftir Tolstoj.
Leifur var mjög hneigður fyr-
ir margs konar fróðleik, jafnt al-
þýðlegan og sagnfræðilegan, en
þó langtum fremst ættfræði. Mér
er kunnugt um, að til er eftir
hann talsvert af ættfræðifróðleik
í handriti, og kemur mér ekki á
óvart, að þar séu margar athug-
anir bæði skarplegar og til mik-
ils ávinnings í þessum fræðum.
Leifur var hlédrægur maður, ró-
lyndur og lítt á vegi torgmanna
í mótun hugsunar eða til kynn-
ingar skoðana sinna. Hann var
maður hinnar frjóu gerðar tóm-
lætisins, einverunnar í rólegu
umhverfi. Listræn kynngi og un-
aður áttu hug hans allan, án
þess þó að hann gæti fangað til
gagns hin Ijúfu kynni gyðju
bókmennta og ljóða. Svo eru oft
andstæð aðstaða og uppruni
hagra gripa.
1 mörg ár stundaði Leifur
Haraldsson margs konar vinnu,
prófarkalestur og þýðingar, auk