Morgunblaðið - 28.09.1971, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐEÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 1971
Tryggvi Þorfinnsson
skólastjóri — Minning
TRYGGVI Þorfinnsson er látinn.
Hann lézt á Landspitalanum að
morgni hins 21. september eftir
langa og erfiða sjúkdómslegu, á
bezta aldri. Við, sem fylgdumst
með honum, máttum vita að
hverju stefndi, en ég trúði því
ekki, gat bókstaflega ekki trúað
því allt fram á hans síðustu
daga, því hann var svo sterkur
andlega, og við ræddum áhuga-
mál okkar eins og ekkert væri
að. En sem himinblær um hvít-
ar rósir fer slokknaði ljós augna
háns, og hann hné höfði.
t
Eiginkona min,
Benedikta Benediktsdóttir,
Álftröð 1, Kópavogi,
andaðist 25. september.
EUert Ilalldórsson.
t
Eiginmaður minn,
Kristján G. Jónsson,
netagerðarmeistari frá
fsafirði,
andaðist 24. september að
Hrafnistu.
Jóhanna Benónýsdóttir.
Ég kynntist Tryggva fyrst,
þegar við unnum saman ásamt
þriðja manni í nefnd skipaðri af
ráðherra, er vinna skyldi að und-
irbúningi skóla fyrir matreiðslu-
og framreiðslumenn. Hér var þá
enginn shkur skóli starfandi, og
þvi ekkert til að styðjast við
eða byggja á. Varð því að leita
til annarra landa, og varð Dan-
mörk fyrir vaiinu.
Tryggvi hafði lært matreiðslu
i Kaupmannahöfn og unnið síð-
an nokkur ár í Svíþjóð að loknu
námi. Hann var þvi vel kunnug-
ur skólamálum þessara öndveg-
islanda á sviði veitingastarfsem-
innar.
Haustið 1955 var skólinn sett-
ur í fyrsta sinn og Tryggva haf ði
þá verið veitt skólastjórastaðan.
Það er ekki út í bláinn sagt, að
í raun og veru sé Tryggvi Þor-
finnsson faðir Matsveina- og
veitingaþjónaskólans. Hann átti
stóran þátt í uppbyggingu hans,
og sem skólastjóri lagði hann sig
frá upphafi allan fram við að
efla og fullkomna kennsluna,
bæði bóklega og verklega.
Sem matreiðslumaður var
t
Systir min,
Ingibjörg Sigurðardóttir,
andaðist í sjúkrahúsinu í
Stykkishólmi 26. þ. m.
Fyrir mina hönd og annarra
vandamanna.
Finnur Sigurðsson,
Stykkishólmi.
t
Eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir, tengdafaðir og afi
GESTUR ÓLAFSSON,
forstöðumaður Bifreiðaeftiriits ríkisins,
er andaðist 23. þ.m. verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
fimmtudaginn 30. sept. kl. 3 e.h.
Ragnhildur Þórarínsdóttir,
Jón Már Gestsson, Guðlaug Gunnarsdóttir,
Bjamveig Valdimarsdóttir og bamabörn.
t Móðir okkar, tengdamóðir, systir. amma og langamma
LILJA BJÖRNSDÓTTIR,
skáldkona.
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni Reykjavík miðvikudaginn
29. september kl. 1,30.
Fyrir hönd annarra vandamanna.
Ingibjörg Jónsdóttir,
Jóhannes Jónsson, Guðbjörg Arndal,
Hreiðar Jónsson, Jóna Pétursdóttir,
Úlfljótur Jónsson,
Bjami Jónsson, Margrét Þorsteinsdóttir,
Gislina Jónsdóttir, Óskar Kristinsson,
Þorvarður Bjömsson,
Pétur Björnsson,
barnabörn, barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfaii og jarðarför
konu minnar, móður okkar og ömmu
ASDlSAR REYKDAL,
Hermann Sigurðsson,
Böðvar Hermannsson,
Ragnheiður Hermannsdóttir,
Þórunn Hermannsdóttir,
Lovisa Hermannsdóttir,
Haraldur Hermannsson,
Herdís Hermannsdóttir,
Asdis Jónsdóttir.
hann í allra fremstu röð hér á
landi, mikils metinn £if öllum,
sem til hans þekktu og hans ráða
nutu, enda voru honum falin
mörg vandasöm verkefni á því
sviði. Tryggvi sótti margar ráð-
stefnur um skólamál veitinga-
stéttanna, bæði erlendis og inn-
anlands, á vegum skólans og
ríkisins.
Það er mikiU skaði fyrir veit-
ingastarfsemina í landinu, að
hann skuii einmitt nú hverfa af
sjónarsviðinu, þegar framundan
er alger endurskipulagning á
skólanum samkvæmt hinum
nýju lögum, sem samþykkt voru
á Alþingi snemma á þessu ári,
um Hótel- og veitingaskóla Is-
lands. Það hafði lengi verið bar-
áttumál hans, að skólinn fengi
nýtt húsnæði, og yrði þá öll
starfsemi hans og kennslufyrir-
komulag endurskipulagt í sam-
ræmi við vaxandi kröfur á þvi
sviði. Tryggvi mótaði mest þá
stefnu, sem tekin var, og fylgd-
ist með þeim málum fram á
síðustu stund.
1 daglegri framkomu var
Tryggvi hæglátur og hógvær og
bjó yfir skemmtilegri kímni-
gáfu. 1 skólanum v£ir hann virt-
ur — og þó strangur í kröfum
sínum, en mildur og sanngjarn
í dómum, og aldreí heyrði ég
t
Bróðir minn,
Þorsteinn Björnsson
frá Gásum við Eyjafjörð,
andaðist að heimili sínu, Hove
á Sjálandi, 15. þessa mánaðar.
Jarðarförin hefir farið fram.
Sigmar Björnsson, prentari.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andiát og jarðar-
fór eiginmanns mins og föður
okkar,
Einars Björgvins
Gíslasonar,
Krossgerði,
Berufjarðarströnd.
Rósa Gísladóttir,
Fjóla Margrét
Björgvinsdóttir,
Krlstborg Björgvinsdóttir,
Einar Björgvinsson,
Slgurður Óskar
Björgvinsson.
hann hallmæla nokkrum manni.
AHtaf leysti hann vanda þeirra,
sem til hans leituðu, væri þess
nokkur kostur. Tryggvi var að
vissu leyti heimsmaður, glaður
í góðra vina hópi — hafði
ánægju af mannfagnaði, ekki
sízt ef hann sjálfur var veitand-
inn. Hann var mikill starfsmað-
ur, hamhleypa að hverju sem
hann gekk. Ég mat hann æ
meira eftir því sem samstarf
okkar varð lengra.
Tryggvi var tvikvæntur. Seinni
kona hans er sænsk, Birgit Jo-
hanson, glæsileg og elskuleg
kona. Ber heimilið vott um
smekkvísi hennar og samheldni
þeirra á öllum sviðum. Þau áttu
eina dóttur barna, og á hún ung-
an son, Tryggva litla, sem var
augasteinn afa síns.
Konan er hið hljóða afl heim-
ilisins, sem jafnan stigur hæst
og reynist sterkust, þegar á móti
blæs. Hér varð sú raunin á, að
Birgit var sterkust, þegar
Tryggvi þurfti hennar mest með.
1 veikindum hans, erlendis,
heima og á sjúkrahúsi, var hún
við hlið hans öllum stundum, er
hún mátti, og hlúði að honum
með ástúð og varfærni.
Ég og kona mín vottum Birgit
og fjöiskyldunni allri dýpstu
samúð. Lífið er nú einu sinni
þannig, að þegar frá líður er það
ljúfsár minningin, sem hfir og
sættir okkur við tilveruna.
Sig. B. Gröndal.
AÐ morgná þriðjudagsins 21.
sept. s.l. lézt á Landspítalanum,
Guðjón Tryggvi Þorfkmsson
skólastjóri Hótel- og veitingaskóla
fslands, aðeins 54 ára að aldri.
Þegar okkur berst slík fregn, að
félagar ökíkar og vinir séu ball-
aðir burtu á bezta aldri, teknir
burtu frá störfum sínum og
áhugamálum eigum við, eins og
svo oft áður, erfitt með að sætta
okkur við þau tíðindi og erfitt
eigum við með að skilja slíkar
ráðstafanir.
Kynni mín og Guðjóns
Tryggva hófust árið 1945, þegar
hann kom til landsins að lokinni
síðari heimisstyrjöld. Hann var
öll styrjaldarárin í Danmörku og
Svíþjóð, en í Danmörku lauk
harm árið 1941 sveinsprófi í mat-
reiðslu frá „Restaurationens Lær-
lingeskole“ í Kaupmarunahöfn
með loflsverðum vitnisburði. Það
ár luku 44 nemendur prófi úr
þessum skóla, og varð Guðjón
Tryggvi annar í röðiruni, og hlaut
sérstök verðlaun fyrir þennan
árangur sinn. Að prófi loknu,
stundaði haron srtörf í iðngrein
sinni í Kaupmannahöfn, unz
hann fer til Stokkhóims í desem-
ber 1943, og starfar þar við mat-
reiðslustörf þar til hann kemur
til Ísland3 með m/s Esju í fyrstu
skipsferð til landsinis að ófriði
loknum. Eftir að heim kemur,
starfar hann við miatreiðslustörf
og við hótelstjóm á ýmsum stöð-
um.
Strax eftir heimkomuna gerð-
t
Hjartans þakkir til allra sem
sýndu samhug, vinarhug og
margvislega hjálp við andlát
og jarðarför fósturföður
míns,
Ragnars Einarssonar,
múrara, Hvammstanga.
Iljálmdís Gnðmundsdóttir
og aðstandendur.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra sem auðsýndu okkur samúð
og vináttu við andlát og jarðarför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa
JÓNS GUÐMUNDSSONAR
frá Drangsnesi.
Ingibjörg Kristmundsdóttir,
börn, tengdaböm og bamabörn.
ist hann virfkux þátttabandi að fé-
lagssrtörfum sitéttarbræðra sinna.
Hanin var kosinn í stjónn Mat-
sveina- og veitingaþjónafélags ís-
lands, strax árið eftir heimkom-
una, og lét hann hagsmuna- og
velferðarmál stéttar sirniar mikið
til sín taka ætíð síðan, allt til
dauðadags.
Á þeim áruxn má segj a, að
menntunarskilyrði matreiðslu-
og framreiðslumannastéttarininar
hér hafi verið í mótun, þessar
greinar höfðu þá fengizt viður-
kenndar sem iðngreinar, en að
öðru leyti var verið að hef ja und-
irbúning að framtiðarverkefnum,
varðandi fræðslu í þessum grein-
um. Öllum var ljóst á þeim árum,
að jnauðsynlegt var að stofnisetja
sériðnskóla fyrir starfsgreinar
þessar og fór stéttarfélagið því að
vinna að lausn þess máls. Gerðist
Guðjón Tryggvi strax mikill
áhugamaður um þau mál, og
verður ekki á nokkurn rnann hall
að, þó að sagt sé, að munað hafi
um hann við skipulagnángu
skólamálsins á þeim tíma, sem
og ætíð síðan. Lög um Matsveina-
og veitingaþjónaskóla eru frá ár-
inu 1947, en fyrsta skólanefnd
fyrir sikólann var skipuð í lok
ársins 1949, og var Guðjón'
Tryggvi þegar einn nefndar-
manina. Erfiðlega gekk að koma
skóla þessum upp, og voru
ýmisar ástæður fyrir því, en ég
tel að mestu hafi þó ráðið þar
um skilningsleysi ráðamanma
þessara mála. En þrátt fyrir allt
gafst skólanefndin ekki upp, og
var skólinn vígður 1. nóvemiber
1955, og var Guðjón Tryggvi
skipaður fyrsti skólastjóri skól-
ans, og er hann sá eind, er því
starfi hefur gegnt. Matsveina- og
veitimgaþjónaskólinn hefur vaxið
mikið undir farsælli stjóm Guð-
jóns Tryggva. Ég átti í tæpan
hálfan annan íiratug sæti í
skólanefnd skólans, og fylgdist
því mjög náið með vexti hans,
og vil ég þakka hinum látna fyrir
sanmstarfið að þeim málum,
áhugamálum sem við áttum báðir
saman. Og eftir að ég hætti í
skólanefnd, hefur skólastjórinn.
ætíð leyft mér að fylgjast með
málum hans. Eins og áður segir,
óx skóliinn mikið í höndum Guð-
jóns Tryggva, þrátt fyrir mjög
þrönga aðstöðu, sem skólinn
hafði, og hefur haft. Á síðasta
Alþingi voru samþykkt lög fyrir
skólann, og nafni hans breytt í
Hótel- og veitingaskóla fslands.
Og um leið var skólanum veitt
bætt aðstaða og aukin verkefnd,
þannig að nú er urn alhliða
menntastofnun fyrir allar starfs-
greinar innan veitinga- og gisiti-
staðahalds, í landi, á sjó og í
lofti. Er leitt til þess að hugsa
að dkólinn á þessum merku tíma-
mótum sínum geti ekki notið
frábærra hæfileika þess manns,
sem með stjóm sinnd allri og
starfi hefur gert þessa mennta-
stofnun að því, sem hún nú er
orðin. Skarð hans verður aldrei
að fullu fyllt, þótt segja megi, að
maður komi í manns stað.
Eins og gefur að skilja, hef
ég ekíki komizt hjá þvi á þessari
stundu að geta hins mikla braut-
ryðjandastarfs Guðjóns Tryggva
Þorfinmssoniar, að menntarnál um
þessarar stéttar, en ekki vil ég
gleyma öðrum störfum að félags-
málum sem hann ætíð gaf sér
tíma til að sinna af miklum
áhuga. í stjóm stéttarfélags síns
átti hann lengi sæti, og hann
skoraðist aldrei undan störfum
þar, þegar til hans var leitað.
Eftir að hann varð skólastjóri,
var hann alltaf boðinn og búinm
til að aðstoða forustumenn
stéttarfélagamma á ýrnsan hátt.
Ég hef oft dáðst að fórmfýsi hans
og áhuga. Ég vil, fyrir hönd
Félags bryta og Félags mat-
reiðslumianna sérstaklega, færa
honum beztu kveðjux og þakkir
á þessaxi kveðjustund. Undir
þessar kveðj ur er óefað tekið af
öllum þeim stéttarfélögum, er á
sama hátt hafa motið aðstoðar
hans. Félag matreiðslumiamina
heiðraði hann á merkum tíma-
mótum sínum árið 1967.
Atvinmu minni er þanmig hátt-
að, að daginm eftir að Guðjóa
Tryggvi lézt, fór ég úr bænum,
og af þeim ástæðum m.a. hef
ég ekki getað gert límur þessar
eins úx garði og ég hefði viljað,