Morgunblaðið - 20.06.1972, Side 7

MORGU'NBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 1972
7
Smínútna
krossgata

m pr
8 9
12 13
“ H ■
m
18 n
Lárétt: 1. jól, 6. loka, 8. anda
hljóð, 10. forfaðir, 12. peninga-
náð, 14. fangamark, 15. frumefni,
16. «eti, 18. næturstaður.
Lóðrétt: 2. sund, 3. á fæti, 4.
Makahröngl, 5. ólamin, 7. band,
9. biblíunafn, 11. pest, 13. tómt,
16. veizia, 17. þeir fyrstu.
Lansn síðustu krossgátu
Lárétt: 1. fnæsa, 6. Ari, 8. pár,
10. nef, 12. Akranes, 14. Ri, 15.
ek, 16. óGa, 18. afiatap.
Lóðrétt: 2. narr, 3. ær, 4. sinn,
5. sparka, 7. afsköp, 9. Áki, 11.
eee, 13. afla, 16. ól, 17. at.
Nýir borgarar
Á sjúkrahúsi ísafjarðar fædd
ist
Sigrúnu Elsu Sigurðardóttur
og Áigústi Salóimonssyini, Hafn-
arstræti 1, ísafirði, sonur 17.6.
M. 8.50. Hann vó 4880 gr. og
var 55 sm.
Á fæðingarheiniili Reykjavíkur-
horgwi \ið Eiríksgötu fæddist:
Valgerði Stefánsdóttur og Eiriki
Gunnarssyni, Bólstaðarhlíð 60,
Rvik, dóttir 19.6. kl. 9. Hún vó
3830 gr. og var 55 sm.
Hrafnhildi Jónsdóttur og Ge-
org Ragnari Árnasyni, Leifs-
götu 12, Rvik, dóttir, 19.6. kl.
3.39. Hún vó 3620 gr. og var 50
sm.
Guðbjörgu Egiisdóttur og Ró
berí Magna Jóhannssyni, Hjalla
vegi 58, Rvík, dóttir 19.6. kl.
1.49. Hún vó 4930 gr. og var 53
sm.
Heigu Ólafsdóttur og Jóni
Inga Ólafssyni, Skálagerði 9,
Rvík, sonur 19.6. kl. 2. Hann vó
4000 gr ag var 53 sm.
Eiinu Danielsdóttor og Karli
Kiristjáni Nikulássyni, Grettis-
götu 76, Rvik, dióttir 18.6. kl. 2.25.
Húm vó 2650 gr. og >var 47 sm.
Höllu Ámýju Júliusdóttur
og Ingibirni Jóhan'nssyni, Suð-
urgötu 6, Sandgerði, sonur 17.6.
kl. 4.52. Hann vó 3275 gr og var
51 sm.
| lllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllll!lllllllll!llllllllllllllllllllllll]IIIIINI»llllllllllllllllllll»|||l|
SMÁVARNINGUR
11 niiiiiniiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiM
— Hví situr þú á pianóstóin-
um? Þ-ú getur ekki spilað.
— Það getur liíka eniginn ann-
ar á meðan ég sit hér.
— Það er ekki hægt að treysta
kvenfóikinu. Konan mín hótaði
að skilja við mig, ef ég léti mér
vaxa skegig — en hún sveikst
<um það eins og amnað.
— Nú er ég orðinn þreyttur
á þessu einiifi.
— Ætlarðu þá að fara að gifta
þig?
— Gifta miig? Hver segir að ég
ætii að fara að gifta mig? Nei
ég ætOa að fá mér gullfisk.
Síí^xí^
íwÆ

DAGBOK
BARMWA..
Hundahald bannað
Eftir Roderick Lull
Verst var, að eigandinn
skeytti ekkert um viðhald.
Ef okkur féll ekki húsnæð-
ið, sagði hann, þá gætum
við bara flutt burt. Það
yrðu tuttugu leigjendur
um boðið strax næsta dag.
Því fyrirtækið, sem pabbi
vann hjá, hafði byggt stóra
verksmiðju í þessum litla
bæ, svo við máttum þakka
fyrir að fá þak yfir höfuð-
ið. Pabbi vildi ekki leggja
út í húsbyggingu, því við
mundum ekki vera hér
nema tvö til þrjú ár í við-
bót. Eina góða leiguhús-
næðið í bænum var í Bann-
er Arms og pabba hafði
verið lofað íbúð þar, þegar
losnaði næst. Þar af leið-
andi: Engan hund.
Ég sat á dyrapallinum
og hugsaði um hunda.
Stóra hunda og litla hunda.
Granna hunda og þétt-
vaxna. Snögghærða hunda
og mikið loðna hunda.
Hunda, sem voru brosleitir
og hunda, sem voru sorg-
mæddir á svipinn.
Loks fór ég inn aftur.
Mamma var að stússa við
matseld í eldhúsinu. Pabbi
var að lesa í vikublaði í
stofunni.
„Mikið dæmalaust hlýtur
þetta að hafa verið
skemmtilegur hundur, sem
þú áttir, þegar þú varst á
mínum aldri,“ sagði ég.
„Sá, sem þú kallaðir Shep.“
Pabbi rétti úr sér í sæt-
inu. „Var ég ekki rétt áðan
að segja þér . . .“
„Ég er ekki að biðja um
neinn hund,“ sagði ég.
„Mér datt bara þessi hund-
ur í hug . . . Þessi sem þú
kallaðir Shep . . . af því þú
sagðir mér hvað hann
hefði verið skemmtilegur.
Ég man eftir myndinni
sem þú sýndir mér einu
sinni af honum.“
Pabbi varð svolítið mild-
ari á svipinn. Honum hafði
þótt undur vænt um Shep.
„Shep var bezti, tryggasti
og vitrasti hundur, kem
nokkru sinni hefur litið
dagsins ljós,“ sagði hann.
„Slíkir hundar fyrirfinnast
ekki lengur. Hann var af
ósviknu skozku fjárhunda-
kyni. Það eru ár og dagar
síðan ég hef séð skozkan
fjárhund."
„Jack Rutherford á
skozkan fjárhund,“ sagði
ég, „með ættartölu.“
„Fjárhund með ætt-n
artölu,“ sagði pabbi. „Þú
átt við að hann eigi það
sem njí til dags er kallað
skozkur fjárhundur, með
trýni eins og mjóhundur
og heilabúið í þeim er
varla umfangsmeira en í
spöríugli. Nei, þú fæddist
of seint, Joe.“
„Ég er viss um það, að
við gætum fundið góðan
skozkan fjárhund eins og
, InnnnnoqgL,
,.l nnnnnnnnl.,
I nnnrmnnnLj
, l nnn n nnnnl-j
innnrm n nni
tinnnn nnnnl^
Linnnnnnnni_|
VEIZTU SVARIÐ?
Hvað heitir höfuðborg Uruguay?
A — Santiago.
B — Buenos Aires.
C — Montevideo.
Svar við mynd 18: C.
Shep, ef við leitum vel.
Og hann mundi ekki kosta
mikið. Við gætum. “
„Joe.“ Pabbi hvessti á
mig augun. „Nóg komið.
Basta.“
„Já. En ég væri ekk-
ert.
„George,“ kallaði mamma.
Röddin var hvell eins og
alltaf þegar eitthvað gekk
FRflMttRLÐS
Sfl&fl
BflRNflNNfl
SMAFOLK
PE.WLTS
I/1 5TILL DON'T \
/ UNPER5TAND HOW
COULP 'mKOU TO
&ROTKEKOUTOFTH6
, H0USE WTH0UT
V FE6LIN6 60ILTV„
UJHV 5H0ULP I FEEl GUILTV?
10NLY DtP 10HAT EVERY 5I5TER
HA$ ALUAYí? WANTED TÖ PO...
Ég get cikUi eninj»á skilió
iH ornig þii ga.zl fongið aif þér
að relsa bróðmr þinn að helm-
an á,n sneifils aif sflMr'.rtilfinin-
ingu ...
— Hv«s vegna ætti ég að
lia.fa sssmvizknbit. Ég gerði
baira það sem steþnir hafa
allta.f (Ireymt nm að g«va . . .
l’lL PROBABLY BE AN IN6PIRAT10N
T0 EVERY 5I5TER U)H0 HA6 HAP A
BKDTHERIJHO BU66E0 HER! IF ÍM AN
IN^PlRATlON, DHY6H0ULD I FÉEL
GUILTY? EVEN V0U6HCULD B£ ABL6
Tö lnperítanpthat: CHARLIE BRöDN
I N0/ER
( UNPER5TAND ANYTHIN6..J N
— Ég verð serinibi >a fyrir-
mynd aBlra stelpna se»n Itaf'a
átt bróður, semi þeSm leiðist.
Og eif ég er f\ rirm>n<I —
hvers vegna ætti ég J»á að
hafa samvizkubit? Meira að
segja, þú ættir að ge«a skil-
ið þetta, lvalii Bjarna!
— Ég skil aidreí néstt...
FERDINAND

2^2