Morgunblaðið - 24.09.1972, Blaðsíða 20
»1»
t •'*«* *• <+ a* mm 9 * ■ •'
• ,% ^ MMAMK4
20
MORGUNBLAÐIÐ, SÖNNUDAGUR 24. SEPTEMBER 1972
STAHLFIX
GLUGGAKÍTTI
FYRIR TVÖFALT
GLER í MÁLM- OG
VIÐARGLUGGA.
í 5, 10, 25 KG DNK.
VERÐ í 25 KG DUNKUM
GRÁTT KR. 2031,—
BRÚNT KR. 2103.—
RÚÐUKLOSSAR, PLAST
3 STÆRÐIR.
SKRÚFUR FYRIR
GLERLISTA.
GALV. OG MESSING.
KÍTTISBYSSUR —
KÍTTISSPAÐAa
PLASTKÍTTI OG
ÞANKÍTTI TIL ÞÉTT-
INGAR Á STEINI, TRÉ
OG JÁRNI.
PLASTTJARA Á ÞÖK,
RENNUR OG GRUNNA.
ÞÉTTILISTAR FYRIR
GLUGGA OG HURÐIR.
ÞAKSAUMUR
PAPPASAUMUR
STIFTASAUMUR
SKIPASAUMUR
BATASAUMUR
EIRSAUMUR
FÚAVARNAREFNI
SOUGNUM.
PINOTEX - TOPTEX.
TEAK-OUA.
*A£adduL
BORÐLAMPAR
HENGILAMPAR
VEGGLAMPAR
SMÍÐAJÁRNS-
LAMPAR
ARINSETT.
OLÍUOFNAR
HVlTAR
GULAR
RAUÐAR
blAar
GRÆNAR
OLÍULUGTIR
LAMPAR 10”’
LAMPAGLÖS
VASAMOS
rT^GNS-
r ~TIR.
Sjötugur á morgun:
*
Pétur Agústsson
bankastarfsmaður
PÉTUR Ágústissom, toanlkastarfs-
roaður í Útvegsbanka í.slands, er
húnvetnskrar ættar, fæddist 25.
septemiber 1902 að Sellandi í Ból-
staðarhlíðarhreppi í Austur-Húna
vatnssýslu. Foreldrar hans voru
Sigurlaug Bjarnadóttir og Ágúst
Sigfússon, búendur þar.
í foreildrahúsum ólst Pétur upp
ásamt sysitkiinuim síwum og vand-
iisf uingur allri algen.gri sveita-
víihiu og var hentnar full þörf
á manmmörgu heimiii.
Menmtunar naut hanin ekki
annarrar í æs'ku ein timabundiinin-
ar farkemnslu. Þá braut hanin sér
aðra leið til náms og var meðal
fyrstu nám'simamina, er luku garð-
yrkjuprófi frá Reykjuim í Mos-
fellssveit 1941. Eftir það starfaði
haimn mdikið að garðyrkjustörfum
og gerir erm í frístundum hins
daglega starfs.
Hooum voru ávallt frá æsku
sveitastörf kær, þótt ekki gerðist
hanm sveitabóndi. Pétur var eiink-
um buindinin þeirn þáttum land-
búnaðarin's að græða sár fóstur-
moldarinmar og fegra iamdið blóm
skrúði og fögruim trjálumidum.
Hefur það eininia bezt komið
fram í ræktarsemi við áttihagama
lömigu eftir að ihamm fliuttist úr
Austur-Húmav a tmssýslu.
Pétur Ágústssom var eimm aðai-
frumherji og hvatamaður að
ræktun og fegrun Þórdísarlumd-
ar í Húnavatmssýslu. Á hverju
vori um Jónsmessuleyti fór hamm
um fjölda ára með sveitumigum
sínum úr Húnavatnssýslu, er bú-
settir voru suinnanlamds, þangað
norður til gróðursetnimgar, um-
hirðu og ammarra sjálfboðastarfa.
Það mun hafa komið á herðar
Péturs og Hanmesar, bróður hams,
SAMVINNU
BANKINN
RAGNAR JÓNSSON,
hæstaréttarlögmaður.
GÚSTAF Þ. TRYGGVASON,
lögfræöingur.
Hverfisgötu 14 - Sími 17752.
Lögfræðistörf og eignaumsýsla.
Kidde
slekkur alla elda'
Kauptu Kidde handslökkvitækið
I.Pálmason hf.
VESTURGÖTU 3. SfMI: 22235
að bera þunga þeirra fjárhags-
byrða, sem ávallt fylgja forystu
slí'kra áhuga- og hugsjónamála,
sem umrnim eru af trúimemmisku og
óeigimigimi.
Hinrn fagri trjágróður í Þórdís-
arlumdi mum um áraraðir vitma
um fór-mifýsi og áttihagaást Péturs
til fæðimigarS'Veitar siminar í Húma
vatnssýslu.
Pétur hefur starfað í fjölda ára
að fegrun skrúðgarða í Reykja-
vík. Fjöldi borgarbúa hefur ár eft
ir ár falið honum að sikipuleggja
skrúðgarða síma, sjá um fram-
kvæmdir og árlegt eftirlit. Hafa
þaiu störf verið honum hugljúf og
hamdtöik hanis til fyririmyindar
samfara frábærri snyrtimenmsku.
Undamfairin 19 ár hefur Pétur
Ágústssom verið umsjómarmaður
í Útvegsbawka íslands og komið
sér með ágætum í þvi starfi.
Hanm er slkyldurækimin og árvak-
ur í störfum, samvizíkusaimur og
stundvís til starfa.
Hamm er ágætur félagi, vin-
tryggur, áhugasamur og starfs-
fús til liösiminis góðum málum
Glaðlegur i viðmóti, skemmtimm
í viðræðum á góðra vima fumdi.
Koma Péturs var Steinvör Guð-
rún Jóhaninesdóttir, einmig ættuð
úr Húinavatnssýslu. Hún er látin
fyrir nokkrum árum. Hjómaband
þeirra og heimili bar vott um
gagnkvæmt traust og fegurðar-
smekk þeirra beggja.
Ég nýt þess efcki að rétta þér
hömd míina á heiðursdegi þinum,
25. septemiber næsitikoimandi, og
þakka kærar samverustumdir, en
úr fjarlægð sendi ég þér ámaðar-
óskir um bjarta franmtið.
Adolf Björnsson.
Viðarþiljur
Á VEGGFÓÐU RSVERÐI.
Ver/lanasambandií hf.
Skipholt 37,
sími 38560
Platignum
varsity
skólapenninn
B í skólanum verða nemendur að
™ hafa góða penna, sem fara vel í
hendi og skrifa skýrt.
Lítið á þessa kosti
PLATIGNUM VARSITY-
skólapennans:
Er með 24ra karata gullhúð og
iridiumoddi.
Skrifar jafnt og fallega.
Fæst með blekhylki eða
dælufyllingu.
^ Blekhylkjaskipti leikur einn.
£ Varapennar fást á sölustöðgm.
Pennaskipti með einu handtakl.
^ Verðið hagstætt.
FÆST í BÓKA- OG RITFANGA-
VERZLUNUM UM LAND ALLT. ^
ANDVARI HF
umboös og heildverzlun
Smiðjustíg 4. Sími 20433.
Benz sendiferðobíll
árgerð 1967 diesel, til sýnis og sölu að Barónsstíg 2.
Upplýsingar í síma 24144.
Sólveig Jóhanns-
dóttir og Páll Hall-
björnsson
Kveðja frá Kanada í tilefni
af fimmtíu ára hjúskaparaf-
maeli sem var 22. júlí s.l.
„Aftanblærinn andctr
undur tær og hlýr.
Upp frá gleymsku grafast
gömul ævintýr."
Þannig kvað Jón frá Ljárskóg
um, og mér koma þessar ljóð-
línur í hug, þegar ég minnist
þess, að á sumrinu, sem er að
líða eiga fimmtíu ára hjúskapar
afmæli, hjónin Sólveig Jóhanns-
dóttir og Páll Hallbjörnsson,
kaupmaður Leifsgötu 32 í
Reykjavík.
Páll er Vestfirðingur að ætt,
sonur Sigrúnar Sigurðardóttur
og Hallbjarnar Oddssonar, sem
lengi bjuggu á Bakka í Tálkna-
firði, en fluttuis-t isvo tifl Suðuireyr-
ar i Súgandafirði.
Foreldrar Sólveigar voru Guð-
ríður Guðmundsdóttir frá Ljár-
skógum í Dalasýslu og Jóhann
Hallgrímsson ættaður frá Lax-
árdal i Hrútafirði.
Þegar ég kynntist Sólveigu og
Páli fyrst fyrir hálfum fjórða
áratug, þá voru þau enn í blóma
lífsins og stóðu fösturn fótum
i ön.n og athöfnum liiðandi stund-
ar. Páll var á þeirn árum um-
svifamikill kaupsýslumaður og
Sólveig, húsfreyjan á heimilinu,
störfum hlaðin, við að sinna stór
um barnahópi, sem þá var á
þroskaskeiði.
Hér verður ekki farið inn á
að gera skil svo sem vert væri
manndómsferli þeirra hjóna
enda öllum kunnur, sem til
þeirra þekkja. Á uppvaxtarárun-
um fetaði Páll slóð hins fátæka
fiskimanns og kynni þeirra Sól-
veigar hófust meðan þau bæði
voru ung heima í Súgandafirði,
en þar bjuggu foreldrar hennar
um skeið.
Athafnasviðið í fámennu
byggðarlagi fjarðarins fullnægði
ekki framavon hins unga manns
og eftir að hafa aflað sér nokk-
urrar menntunar, ffluittist hann
með fjölskyldu sína til Reykja-
vikur og hóf þar verzlun, sem
síðan varð hans ævistarf. — En
þótt þeim umsvifum sé nú lokið
hiefur Páll ekki setzt í heiigan
stein. Hann hefur á .síðari árum
fengizt talsvert við ritstörf og
eftir hann hafa komið út fjórar
bækur. Einnig hefur hann verið
meðhjálpari í Hallgriimskirkju.
1 Súgandafirði eru vetrarveður
harðari og kuldinn bitrari en
víða annars staðar á landi hér,
en þar er líka hlýrra skin sólar-
innar á sumardegi. Þetta hlýja
skin vermir svo vel, að minning-
in um það nær til að ylja langa
vöku myrkra nátta, og menn
bíða sáttir næsta sólmánaðair.
Þessar eigindir vestfirzkrar
náttúru hafa þau Sólveig og Páll
öðflazit í æsku. Þeirra heita sum-
arást hefur megnað að ylja
kuldaköst mannlífsstormanna,
sem stundum hafa mætt við dyr
þeirra — og gefið þeim þrek til
að bíða samhuga eftir því að
brigði til betra veðurs. Þess
vegna er nú yfir elli þeirra heið
ur himinn. — Og ennþá ljómar
sólhlýtt bros Sólveigar móti
hverjum þeim, sem stendur hug
hennar nærri, og þá ekki sízt,
þegar hún mætir börnum sínum
og barnabörnum við heimaar-
in.
Ég má margra stunda minnaisit,
sem ég og fjölskylda mín áttum
góðar á heimilli þeirra hjóna. Til
okkar gerðu þau alltaf vel og
þar áttum við jafnan vinarhug
að mæta, hvort sem á milli lágu
fjöll og heiðar, ellegar aðeins
grjótgata borgarinnar.
Ljúfast held ég þó, að mér sé
að muna stundirnar sem við átt
uim saman á yndislegu sumar-
heimili þeirri við Álftavatn,
fjarri umbrotum og ys fjölbýlis-
ins. Þá gekk húsbóndinn, þessi
sístarfandi athafnamaður, hug-
rór um land sitt og hlynnti var-
færnum höndum að nýgræðingn-
um, sem var að skjóta kollinum
upp úr hraungjótunum hér og
hvar. — Og svo þegar værð
kvöldsins færðist yfir, safnaðist
hópurinn saman á hlýjum feldi
framan við aringlóðina og rifj-
aði upp gömul og ný gamanmál,
— það er ennþá ylur frá eldin-
um þeirn. —■
Sólveig og Páll.
Þið hafið nú haldizrt í hendur
hálfa öld. — Yfir því samstarfi
er heiðríkja — og um silfurhær
ur ykkar leikur skuggalaus
bjarmi hnígandi sólar. Guð fylgi
ykkur á göngunni til leiðarloka.
Og svo að síðustu þessar ljóð-
línur vestur-íslenzka skáldsins.
,,Já, guð hefur samtengt sálir
tvær,
sem sungnar voru í eitt.
Og aðeins þögnin fær aðskilið
þær,
— ei annað á jörðu neitt.
Og þögnin i lífsins lagi er stutt,
en lagið án enda sjálft."
Þorsteinn frá Kaldrananesi.