Morgunblaðið - 13.10.1972, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUOAGUR 13i OKTÓBER 1972
Otför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
Þóru Jónsdóttur
frá Hamri,
fer fram frá Þjóðkirkjunni í
Hafnarfirði laugardaginn 14.
okt. kl. 1030.
Fyrir hönd aðstandenda.
Einhildur Jóhannesdótir
Lilja Jóhannesdóttir
Jón Jóhannesson.
Jón Pálsson
Dungal — Minning
„Ég kem seinna kannski í kvöld.“
Þegar sjötugsaldri er náð ög þar
yfir, þá stækka skörðin ár frá
ári í hópi samferðafólksins frá
æskuárunuim.
Nú hefur Jón Dungal jafnaldri
minn, frændi og vinur, kvatt jarð
Faðir okkar,
HALLDÓR JÓN EIIMARSSON
frá Vestmannaeyjum,
andaðist í sjúkradeild Hrafnistu 11. þessa mánaðar.
Sigríður Halldórsdóttir,
Súsanna Halldórsdóttir,
Einar Halldórsson.
Eiginmaður minn og faðir okkar,
GUÐMUNDUR JÓN GUÐNASON,
frá Hælavík,
sem andaðist að Hrafnistu 8. okt. verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju laugardaginn 14. þ. m. kl. 10.30.
Blóm og kransar afbeðin, en þeir, sem vildu minnast hans,
láti Sjálfsbjörg njóta þess.
Jóhanna Bjamadóttir og bömin.
Hjúkrunarkonur
Hjúkrunarkonur óskast strax í Endurhæfinga- og hjúkrunardeild
Borgarspítalarvs i Heilsuvemdarstöðinni.
Hálft starf eða hluta úr starfi kemur til greina.
Upplýsingar gefur forstöðukonan í síma 81200.
Reykjavík, 12. 10. 1972.
BORGARSPÍTALINN.
Tilboð merkt „9783"
Með tilvísun til auglýsingar í Mbl. hinn 11. þ. m. óskar undir-
ritaður vinsamlegast eftir því að hafa samband við handhafa
umræddrar íbúðar.
Undirritaður leitar nú að íbúð fyrir ungan efnaverkfræðing,
Sturlaug Daðason, og konu hans, en þau koma heim frá námi
um miðjan næsta mánuð.
Rétt er að geta þess að þau eru barnlaus.
Varðandi húsaleigu vill undirritaður taka fram að Sturlaugur
hefur kost á að greiða háa leigu þar sem hann hefur nú þegar
fengið góða stöðu hér við stofnunina.
Vinsamlegast hafið samband við
Halldór Gíslason efnaverkfræðing,
sími 16858. 36252, eða 15566.
Auglýsing
um greiðslu fasteignagjalda
til Ölfushrepps
Fasteigniagjöld til Ölfushrepps gjaldárið 1972 eru
fallin í gjalddaga. Ógreidd fasteignagjöld verða tek-
In lögtaki á kostnað gjaldenda án frekari aðvar-
ana verði þau eigi greidd til skrifstofu Ölfusihrepps
í síðasta lagi 31. október nk.
Þorlákshöfn, 11. okt. 1972.
Sveitarstjóri.
heiminn. í þvi sambandi hlýt ég
að minnast hans óviðjafmanlega
foreldraheimilis.
„Þat berk út
ór orðhofi
mær'ðar timboir
máli lauifgað."
í Sjómannaskólanum hjá Páli
Halldórssyni og Þuríði Níelsdótt-
ur átti manngæzka og rausn
höfðinglegt hásæti. Þar átti ég
annað foreldraheimili. Þess
vegna voru Pálssynirnir Dumgal
ekki aðeins frændur mínir held-
ur einnig bræður og samleið okk-
ar Jóns var ævinlega mjög náin.
Sem dæmi um þann jarðveg
sem þessir bræður eru sprottnir
úr og það andrúmsloft, sem þeir
ólust upp við, ætla ég að segj-a
frá atviki, sem ég var sjónar- og
heyrnarvottur að.
Það var eitt sinn að morgni
dags að Páll fékk frú sinni, Þur-
íði, 200 krónur til heimilisþarfa.
f þann tíð voru 200 krónur kýr-
verð. En augnabliki síðar fréttir
frænka mLn að ung hjón í HtJiu
hjáleigukoti vestur á Mýruan,
hefðu misst kú. 200 krónunuon
var í skyndi stungið inn í um-
slag og skrifað utan á til ungu
hjónanna í kotinu. Ekkert send-
andanafn var látið fylgja.
Nokkru seinna kom reikmingur
til heimilisins. Frúin fór með
reikninginn til manns síns.
„Varst þú ekki að fá peninga hjá
mér?“ spyr skólastjórinn. „Jú,
Páll minn, ég er búimn með þá,“
var svarað. Páll greiddi reikn-
inginn, án þess einu sinni að
spyrja til hvers hún hefði brúk-
að 200 krónurnar. Hann vissi
sem var að Þuríður fór aldrei
NYTT
NYTT
Vitamin permanent
fyrir feitt hár.
PERMA, Garðsenda 21,
sími 33968.
iCAypnii
hreinar og stórar
LÉREFTSTUSKUR
prentsmiðjan.
DinsHEiFinj
nunmFLDnjs
Sometime in New York City — JOHN LENNON
Close to the Edge — YES
Triology — EMERSON, LAKE & PALMER
Demons and Wizards — URIAH HEEP
Never a dull Moment — ROD STEWART
Black Sabbath Vol 4 — BLACK SABBATH
Roxy Music — ROXY MUSIC
Bandstand — FAMILY
Headkeepers — DAVE MASON
The Slider — T. REX
FÁLKINN
Hljómplötudeild
Laugavegi 24, Suðurlandsbraut 8
með eyri í neina vitleysu.
Niels Dumgal og störf hans
þekkir þjóðin, þeim þarf eikki að
lýsa. Þegar hann var bam dvaldi
hann á suimrin á heimili foreldra
minna, sem þá bjugigu í sveit
Sömiuieiðis dvöldu foreldrar
hans þar einnig nokkra daga á
hverju sumri. Þá var ég bam,
en fyrir hugskotssjónum minum
lék alltaf glampamdi sólskin um
Pál og Þuríði.
Þannig var uppruni bræðranna
Dungal.
Jón frændi minn var í raun-
inni hlédrægur, en hann var
alltaf hispurslaus, hreinn, djarf-
ur en ljúfur í viðmóti við hvem
sem var — háa sem lága. Yfir-
borðsháttur, stertimennska var
honuim jafn fjarlæg og fjarsta
heimsálfa — sjálft Suðurheim-
skautið.
Jón var bóndi, lærður í Dan-
mörku og reymdi ýmsar greinar
búskapar. Fyrst bjó hann al-
mennu búi í Bæ í Hrútafirði, en
fluttist þaðan að Mjóanesi í Þing-
vallasveit. Þá gerðist hann einn
af frumherjum þessa lands í loð-
dýrarækt (silfurrefa). Ekki mun
hann hafa auðgazt á þvi fyrir-
tæki, frekar en aðrir. Memn voru
þá ekki farnir að gera sér grein
fyrir duttlungum tízkunnar og
hverjir þeim réðu. Tízkuvöm-
framleiðsla er óframkvæmanleg
nema í nánum tenigslum við
tízkuráðaklíkurnar, svo sem
Hudsonflóafélagið. Það þarf að
fylgjast nákvæmlega með hvað
prangaramir láta klukkuna slá
hverju simni. Þessir sýklar mann-
félagsins lifa á heimsku og fá-
fræði fjöldans. Ef heilbrigð skyn-
semi —- rökhygigja réði heimin-
um, þá væri engin tízka til. Þá
réði persónuleiki smekk oig hátt-
um manna.
Smekkvisi og háttvíisi em
systur og það voru einmitt þess-
ar systur, sem áttu svo mikinn
þátt í dagfari Jóns. Öh fegurð
var honum yndi. Meira og minma
listhneigðir vom reyndar allir
þessir bræður og auðvitað s_at
þar tónlistin í æðsta sæti. Ég
held að fáum blandist hugur um
að hún sé drottning listgrein-
anna.
Nú um langt skeið bjó Jón i
landi Reykjavífeur og stundaði
garðrækt, þar með blómarækt.
Þar hygg ég hugur hans hafi ver-
ið óskiptur. Níels bróðir hans
stundaði líka blómarækt í frí-
stundum sinum og það af fiullri
alúð. Feigurðarþráin átti svo
sterk ítök í lunderni þeirra. Þess-
ari hneigð skýtur viða upp í okk-
ar ætt.
Þó ég kveðji nú frænda minn
að sinni með söknuði, þá hressi
ég mig við þá staðreynd að ég
er orðinn gamall svo varla verð-
ur langt til endurfumda.
„Skalk þó glaður
igóðum vilja
ok óhræddur
heljar bíða."
Ásgeir Bjarnþórsson.
Ellsiku tengdafaðiir mirun. Ljós
þitt er hofrfið jarðaraugum mín-
um, en irunira mieð mór skim það
áfram, þó raunu giremiitrén og
rósirnar þinar halda áfram að
veita gleði og sityrk þeirn, sem
augu hafa og sjá.
Ég þekkti þiig síðustu fimm-
tán ár ævi þinnar og með hverju
áriniu urðu mér verðleikar þínir
ljósari. — Mest dáði ég rósemi
þina, hlýju og .skap.stillJ.ingu.
Ég vissi að í þér bjug'gu miklar
tilfinininigar og stórbroitiinin lisita
mia'ður, sem var alltaf tiltæfeur á
sitórum stundum lífs þínis. Það
sýna bezt ljóð þín og lög, sem
þú kaust aðeirus að gefa þin-
um nánustu. Orð verða allitaf
ófullkominiari em þær tilfimniinig
ar, sem við viljum tjá. Þó vil ég
kveðja þiig með miruum fátæk-
íegu orðum og þakka inmilega
þær stumdir, sem ljós þitt veitti
mér. Von min er, að í fyllimigu
timams fái ég iitið það ljós aft-
ur. Þú átt mí'rua dýptstu viirð-
inigu.
öm Jónsson.