Morgunblaðið - 15.10.1972, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. OKTÓBER 1972
SAI GAI N | í frjálsu ríki eftir V. S. Naipaul
í þýðlngu
Huldu Valtýsdóttur.
En engir gestir voru á barn-
um. Og brandarinn, sem átti við
um Doris Marshall og ofurstann,
féll dauður.
Þau sátu þegjandi yfir sherry
glösum og virtu fyrir sér ljós-
myndir og vatnsiitamyndir, sem
héngu á veggjunum og rykuga
Johnny-Walker-styttuna á
barborðinu. Ofurstinin kom inn
með silf u r s pan gargle r a u gu á
nefinu settist undir eitt loftljós-
ið og fór að lesa í vaaabrots-
bók. Hanm drakk ginblöndu.
Unigi þjórm'km i rauðu blúss-
unnd stóð álútur innan við bar-
borðið og horfði niður fyrir fæt
ur sér.
Fasteignir til sölu
Við Miðtún, 3 herbérgi og eldhús í kjallara, og 3
herbergi og eldhús á hæð ásamt 2 herbergjum í risi.
Við Hátún, 3ja herbergja íbúð á 3ju hæð.
Við Selvogsgrunn, 2ja—3ja herbergja íbúð á hæð.
íbúðirnar eru allar lausar til íbúðar nú þegar.
Semja ber við undirritaða:
HÆSTARÉTTARLÖGMENN:
ÓLAFUR ÞORGRIMSSON,
KJARTAN REYNIR ÓLAFSSON.
Fótatök á möiinni, — á tröpp-
unurn, — á pallinum og hár,
grannur Afríkumaður stóð í dyr
unum inn á barinm. Undir slitm-
um hermanmareigmfrakkamuni
var hanm i svörtum jakkafötum,
óhreinmi hvítri skyrtu og með
brúmt hálstau. Hermianmastigvél-
in sem hanm hafði á fótum sér,
voru stagbætt og ötuð aur.
Hanm stóð kyrr í dyrun-
um, þangað til ofursitimn leit til
UPPSKRIFTIR
hans. Þá hneigði hann höfuðið
og sagði: „Gott kvöld, herria
ofursti."
Afrikumaðurinm læddiist hljóð
lausum skrefum að barborðiinu
og leit varla upp. Þjónmimn hellti
viskíi og sódavatni I glas handa
honum. Afrikumiaðurimm greip
grönmum löngum fingrumum ut-
an um glasið. Um ledð og hanm
bar það að vörum sér, skáskaut
hann augunium til Limdu
og Bobbys.
Ofurstiinm hélt áfram að lesa.
Þögmiim immi var sömu tegundar
og þögmin fyrir utan.
Véliarhljóðið barst utan frá breið
götummd. Það niálgaðist og brátt
féil ljósgeisli inrn yfir bílastæð-
ið fyrir framam. Tveiimur hurð-
um var skellt. Linða, Bobby og
þjónmimm við barimin litu til dyr
amina. Þar voru komnir tveir
ísraelsimenin, lágvaxndr og girann
ir menn, borgaralega klæddir.
Þeir kinkuðu kolli til ofursitiamis
en virtu Lindu og Bobby ekki
viðlits. Þegar þjónminm gekk að
borðinu til þeirra, gerðu þeir
pönibum sdma ám þesis að líta á
hanm. Svo töluðu þeir sammm lág
um rómd á símiu eigim tumigumáli,
eins og þjóð sem hefur verið
velvakandi
barnnað að eiga siamneyti við inn
fædda, gefa sig á tal við þá eðia
sjá þá.
Afríkumaðurinm lauk úr glas-
inu með aðra höndima í jakka-
vasanum. Svo lagði hanm pem-
iniga á barborðsbrúmiina og
gekk til dyranna. Hanm stamz-
aði snöggvast við borð ofursit-
ans, beið eftir því að honium
yrði veitt athygli, hneigði sig þá
og sagði: „Góða nótt, ofursti. Ég
þakka.“
Ofurstinm kinkaði kolli.
Þegar Afrikumiaðurinm var far
inin, leit ofuirisitinn til Bobbys og
Lindu yfir gleraugun og sagði
með munnisvip sem gat átt að
líkjast brosi: „Nú, smmir hafa
enn fataskipti fyrir kvöldverð-
inm.“
Linda brosti.
Velvakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
• Uni leynivínsölu o.fl.
Bifreiðastjóri, sem verið
hefur við akstur á BSR sl. sjö
ár, hafði samband við Velvak-
amda, vegma greinar eftir Ás-
mumd Brekkan, yfirlækni, sem
birtist hér í dálkinum 13. okt.
sl. Bifreiðastjórimn óskaði eft-
ir, að tekið yrði skýrt fram,
að leynivínsala hefði aldrei
verið stunduð á BSR. Bifreiða-
stjórinn sagðist stundum hafa
spurt unglinga hvar þeir kæm-
ust yfir vín það, sem þeir
meyttu og þá væri algengasta
svarið það, að vínið hefðu þeir
tekið heima hjá sér, ófrjálsri
hendi, að sjálfsögðu.
• Frágangi lóðar
ábótavant
Um umíerðarönigþveiti
það, sem jafnan er við veit-
ingahúsið að Lækjarteigi 2,
sagði sami bifreiðastjóri, að
þar væri þvagam um lokunar-
tima Mkust því, sem er á fjöl-
förnustu götum borgarinnar á
mesta umferðartímanum, þ. e.
milli fimm og sex á virkum
dögum. Kenndi hanm ömgþveiti
þetta aðallega þvi, að frágangi
lóðarinear væri mjög ábóta-
vant, t.d. væru akbrautir
ómerktar, gangbrautir vamtaði,
svo og bifreiðastæði. Á þessu
mætti áreiðamlega ráða bót
með Mtilli fyrirhöfn. Einnig
myndi girðing sú, sem Ás-
mundur Brekkan minntist á í
grein sinmi, áreiðanlega verða
til mikilla bóta. Bifreiðastjór-
inm sagði, að mjög vantaði á,
- ÚTSALA —
IIVERFISGÖTU 44.
Fatnaður á böm og fullorðna — skór og fleira.
— GJAFVERÐ. —
— HVERFISGATA 44. —
KAPRI
Höfum opnað nýtízku hárgreiðslustofu
í Miðbæjarmarkaðnum, Aðalstræti 9.
Fljótoggóð afgreiðsla. Allt sem þér þurfið*
til þess að hárið veiti yður þá prýði, sem
skapar vellíðan.
MARGRÉT GUÐNADÖTTIR,
HARGREIÐSLUSTOFAN KAPRÍ,
AÐALSTRÆTI 9, SÍMI 12530.
að löggæzia við staðimn væri
fúllnægjamdi, en svo væri eitnn-
ig við fleiri veitinigahús.
í þessu sambandi væri skylt
að geta þess, að leigubílar
væru einungis Mtið brot af
þeim aragrúa bíla, sem safn-
ast saman við veitingastaði, t.d.
hefðu leigubifreiðasitjórar eitt
sinn gert það, sér til gamans,
að telja bíla, sem fóru frá
Klúbbnum og voru þeir tvö
hundruð, auk leigubíla.
• Ósjálfbjarga stúlka
liggjandi á akbraut
Að endimgu sagði bifreiða-
stjórimm Velvakanda sögu, sem
géfur ljósa mynd af þeirri
eymd, sem rikjandi er. Harnn
sagðist nýlega hafa ekið um
Borgartún, snemma nætur. Þá
hefði sér sýnzt eitthvað liggja
úti á akbrautinni og hefði
hanin sveigt til hliðar til þess
að aka ekki yfir hlut þennam.
Siðam fór hanm út úr bifreið-
iinni til þess að aðgæta hvað
þetta var, em það var stúlka,
sem lá þarma ósjálfbjarga, eða
„dauð“, eins og oÆt er tekið til
orða um þá, sem eru í slíku
ástandi
• „Manstu eftir þessu?“
Tónllstarxmnamdi hafði
sambamd við Velvakanda og
langaði tii að koma á framfæri
þakklæti til Guömundar Jóns-
sonar, píanóletitara, fyrir þátt
HELLESENS
HLAÐIÐ
ORKU.....
hams, „Manstu eftir þessu“. —
Sérstaklega hefði verið
skemmtilegt að hlusta á tvær
óperuaríur, sem María Markan
hefði sumgið.
Tónlistamninandinm bað um
að komið væri á framfæri hug-
mynd, sem hann fékk þegar
hann hlustaði á Maríu, en hún
er sú að gefin verði út hljóm-
plata með gömlum upptökum
af söng henmar. Gefin hefir
verið út hljómplata með söng
Stefáns Islandi. Var það lofs-
vert framtak og mun platan
hafa selzt mjög vel og er ekki
að efa, að sú yrði einmig raum-
in með plötu Maríu Markan.
Velvakandi tekur undir með
tómlistarumnainda og spyr um
leið: Hvað heitir lagið, sem
teikið er í upphafi þáttarins?
• Um þátttöku í norrænu
sundkeppninni
II. J. I>. á Akranesi skrifar:
„Svíar eiga eima fulikomn-
ustu sundstöð í Evrópu, Rósa-
lundbaded í Jönköping. Ég
synti þar 200 mietrana átta
sinmum i sumar fyrir Svíþjóð,
en er raunar búimn að symda
200 metrama eitt humdrað og
sextám sinnum fyrir fsland.
Það var eftirtektarvert að
Svíar örva sitt fóik með happ-
drætti til þess að synda 200
metrania. 1 því eru á boöstól-
um: 10 þúsumd baðhandklseði,
2 full’komnar bifreiðar og nokk
ur hnattferðalög með SAS. —
Hver þáfcttakandi fær einn
happdrættismiða eftir að hafa
synt 200 metrana fi.mm sinn-
Iþróttasamband Islands lof-
aði á sinum timia „gxxlitrimm-
ara“ í verðlaum fyrir 100 simn-
um 200 metrama. En þegar á
átti að herða, kostaði hanm kr.
150.00.
Menm eru að velta því fyrir
sér, að gefnu titefni, hvort
skemmdarvargurinn í sund-
laugum Reykjavlkxir hafi feng-
ið gullæði.
H. J. Þ.“
Það er teiðinlegt til þess að
vita, að þátttaka í norrænu
sundkeppninmi í Svíþjóð skuli
ekki' verk meiri em svo, að
ginma þurfi fólk með happ-
drættisvinminigum til þess að
taka þátt í henmi. Það er mun-
ur hér á íslamdi — hér hefur
þátttakam jafnan verið mest,
miðað við fólksifjölda.
Isadora
Myndim hér að ofam er af
Isadoru Duncan, en um þessar
rnundir er verið að sýna hér i
borg, kvikmynd, sem gerð hef-
ur verið um lif henmar.
Geta menn nú skemmt sér
við að bera samam Isadoru og
Vanessu Redgrave, en húm leik-
ur hlutverk Isádoru í kvik-
myndinmi.
Vanessa