Morgunblaðið - 02.12.1972, Blaðsíða 23

MORGUNBL.AÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. DESEMBER 1972
23
BORMANN
Framliald af bls. 10.
líklega mest fyrír miskunn-
semi Georges Patton, hers-
höfðingja.
Það var þegar byrjað að
leita að Bormann. Banda-
riska ríkislögreglan var að
leita að honum í Suður-
Ameríku. Gagnnjósnaþjón
usta hersins leitaði á líklegri
stað: í Merano. Verðir, bæði
í einkennisbúningi og borg-
aralegum klæðum, um-
kringdu sjúkrahúsið, þar sem
Gerda Bormann var að
deyja, í von um að Bormann
reyndi að heimsækja hana.
Þegar Patton frétti það,
sagði hann: — Leyfið vesa-
lings konunni að deyja í
friði. Varðgæzlunni var hætt
og Bormann var enn einu
sinni óhætt.
Þekktist
Bolzano
Þegar Gerda dó, 22. marz,
1946, fluttist Bormann til
Bolzamo og settist að í dom-
inikönsku klaustri, segjandi
sig vera flóttamann að nafni
Luigi Boglilio, frá Trieste
Framkoma hans var dálítið
einkennileg miðað við að
hann var eftirlýstur stríðs-
glæpamaður.
Það mátti oft sjá hann á
ferli í borginni og eiinu siinnd
mætti hann konu sem hann
þekkti. Það var frú Thalheim
er og ég hef fengið aðgang
að leyniskjölunum frá yfir-
heyrslunni yfir henni. Saiga
hennar er miun seninilegri en
saga Arthurs Axmamn, fynr-
verandi leiðtoga Hitlers
æskunnar, sem kvaðst hafa
séð lík Bormanns í Berilín.
Frú Thalheimer þekkti
Bormamn vel frá Miinchen
þar sem hann hafði verið
einn af sjúklómgum
mainns hennajr. Og núna,
í iseptember 1945, á Via Leo-
nardo da Vinei í Bolzano,
hitti hún Martin Bormann,
kæruleysislega til faira, i
sikyrtu og leðuirsituttbuxum.
Bormamn þekkti hana sam-
stundis og tók til fótainna
inn í húis sem hún kærði sdig
ekki uim að fara inn í, á eft-
ir homuim.
Flóttinn
undirbúinn
Þetta var aðeinis edtt af
íáikum „slysum" og það
sannfærði Bormann um að
það væri aðeins timiaspurs-
mál hvenær upp um harun
kæmist ef hanin yrði áfram í
Bodzano. Með aðsitoð Hudails
biskupis, gerði hann nú allt
sem hanin gat tdi að hraöa
gamgi 'mála, sérstaikiega var
honurn umhugað um að kom-
aist sem fyrst til Argentíniu,
þar sem fjársjóðuriinn bedð
hans.
Ég get upplýst, í fyrsta
skipti, að argentinisikum yfir-
völduim var vel kumniugt um
þegar fjámsjóðuir Bormainins
kom tii iandsiinis 1945. Meðal
Transatlantieo Aleman,
Baneo Germanico og Banco
Tornquitt. Féð var lagt inn á
reikning hinnar þekktu ledik
konu Evitu Duarte Ibargur-
en. Þetta var auðvitað kon-
an sem síðar varð Eva Peron.
Eva Peron: Fór til Evrópu til
að lijálpa Bormann að flýja.
skjaianna sem ég hef undir
höndum frá argentinsku
leyndiþjónustunni er furðuleg
skýrsla frá leynlþjónustu
mannimium Nicerforo Alar-
con, til leyniþiónustu flota-
málaráðuneytisins. 1 henni
gireinir 'hann frá uppiýsing-
uim sem hann hafði femgið frá
eimum njósnara sinna sem
gekk undir duinefndnu Nata-
lio.
Eva kemur til
sögunnar
Natalio Skýrði frá því að
7. febrúar hefði kafbát-
ur sem tilhéyrði flotá Döndtz,
aðmiráls flutt til Argentinu,
f jársjóð, sem fyirirhugað
væri að nota tii að endiur-
byggja heiimsveldi nasásta í
heiminum. Gifuriegax upp
hæðir höfðu verið lagðar inn
í Bamco Aleman, Banco
F ramgangur
Perons
Peron og Eva voru samein
uð, ekki aðeins i hjómaband-
inu, heldur einnig í viðskipta
málum og þau viðsikipti
gengu vel. Þau áttu þó eftír
að ganga enn betur og fjár-
sjóður Bormannis var bezta
tryggingin fyriir ‘því.
Peron vann ótrauður að þvl
að hrifsa til sín embættí og
náði þvi t.d. að verða hemaðar
máiteráðherra, verlkamáteráð-
herra, velferðarmáteráö-
herra og varaforsetí. En miú
þurftu hjúin að koma því
þainndig fyrir að hægt yrði að
fara að nota pendmgana, þvi
þótt þau hefðu viljað gátu
þau ekki bara hreimlega hirt
þá. Bormamn hafði enm
mokkra stjórn á hdiutunium
þótt hann væri í fedum hér
um bil 4000 milur í burtu.
Bormann lagði hart að Pe-
ran hjónunum að halda loí-
orð sitt og hjáipa sér til Ar-
gentinu. Hann lofaðd í stað-
inn að teta þeim eftír mdk-
iinm hluta fjársjóðsáms. Það
var þá, 1947, sem Eva Peron
tók málið í sinar eigin netbu
hendur.
Eva fer í
ferðalag
Sumarið 1947 var tilikyrunt
Foringjabyrgið, árið 1945. Þar dó Hitler og þaðan flúði Borinann.
í næstu grein rruun ég, upp
úr ieyniskýrsluinUm, rekja
hvernig Bormianin fjár-
festi sinn hluta af hlóðpem-
ingunum og hvernig hámn og
samstarfsmenn hans byggðu
efniahagsiegt stórveddi með
uppháflegu fjárfestingunnii, I
Suður-Ameríku.
Juan Peron, snýr sigrihrósandi til Argentinu í fyrra mán-
uði. Hann þáði 200 milljón dollara fyrir að hjálpa Bormann.
að forsetafrú Argentirau væri
að leggja af stað í feurteisis-
heimsóknir til Evrópu, með
viðkomum í Portúgal, á
Spáni, í Monaco, Frakklandi,
Sviss og á Ítalíu. Það var
tekið sérstaklega eftir því að
Bretland var ekki á listan-
um, því Eva var að faira í
verzluniarferð og hún bjóst
ekki við að Bretar yrðu rnjög
hrifnir af ferðalagi sem fyrst
og firemst var farið tíl að
smygla Bormann frá Evrópu
svo hægt væri að skipta fjár
sjóði hams.
Argentínska leymiþjómust-
an fyigdist náið með ferðum
Evu og það er vitað að hún
gerði ýmisa saimninga í lömd-
unum sem hún heimisótti.
Samminga sem snertu fjár-
sjóð Bormamms. Síðast -em
ekki sízt kam hún tíl Rómar,
og það var þar sem geragið
var frá málum Bormamms.
Páfagaröur
hjálpar til
Hvemig húm fór að þvi má
finma í skýnslu frá séra Egd-
dio Esparza sem var yfirmiáð
ur samtaka sem mættí kalla
Kaþólsku upplýsingaþjónust
una fyrir Argentírau.
Þar segir m.a. að árið 1947
hafii Jose Momtími verdð yf-
inrruaður þeirrar Skrifstofu
Páfagarðs sem sér um að að-
stoða itendlau'sa flótta-
menn og aðstoðarmaður haras
hafi verið argentínski prest-
urinn . . . (nafniirau sleppt).
Það var sá síðarnefndii sem
kom á fundi milli biskups-
dms af . . . (nafninu sleppit),
Evu Peron og Martins Bor-
miann.
Hvorki presturinn né bisk
upinn vissu í upphafi hver
Bormann var, þar sem Eva
Peron kynniti hann sem
fjarskyldan ættingja af
Gyðingaættum, frá ftaiíu.
ÍBiskupinn fydltist þó fljót-
lega grunsemdum þar seam
italska Bormanns var ekki
nægilega góð. En 10. júlí,
1947, kom Eva Perom tíl hans
ásamt tveim ítölskum hers-
höfðimgjum, Graziami og
Cassiani og þar að auki
Commandatore Giovamni
Maggio og þau þvimguðu
hamn til að þegja yfdr þvl
hver Bormamn vaari.
Biskupinn féllst á það en
lagði áherzlu á að það væri
af kriistilegum kærleik, ekki
vegna þess að harnn væri
sömu skoðuinar og
þessir „vinir“ sem uranu fyr-
ir Bormann. Frá þvi augna-
bliki var Bormarun Eliezer
Goldstein.
Fjársjóðnum
loks skipt
1 skýrslu prestsiins segir
svo að lokum: Juan Dom-
engo Peron, lætur af hendi
við Martim Bormainn, eimm
fjórða af eftirtöldum verð-
imætum:
187.692.400 guillmörkuim.
17,567,386 Bamdaríkja-
4,632,500 dölum. Stertim'gs-
4.632.500 sterlimgs-
24.976.442 pumdumi. svissmeskum
8.379.000 frönkum. hollenzkum
17.280.000 florinuim. belgískuim
54.908.000 frömkum. fiönskuim
87 frönkum. kiióuim af
(Platiinu) 2511 hvítagulLli kílöum af gulll
4638 karötuim af
demöntum og öðrum dýr.mæt-
um steimum.
Umdirritað: Egido Esparza.