Morgunblaðið - 15.04.1973, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. APRlL 1973
7
Jirmny Savile léttir örkumla hermanni lífið.
segi, fari 'það allt . . . Annað
hvort láikar fólki við mig og ég
er vinsæil, eða því líkar ekki
og ég verð að fara aftur niður
í námumar. Ég er ekki í feg-
urðarsamkeppni. Ef ég er með
stórt nef, þó er ég með stórt
nef. Mér er hjartanlega sama
hvort það snýr í norður, aust-
ur, suður eða vestur."
Jim segir gjarnan söguna af
þvi, þegar lögreglan ætlaði að
fara að ónáða hanm á bað-
strönd. Hann hafði setið í
mestu makindum í félagsskap
tveggja fagurra stúikna, þegar
allt í einu komu lögregluþjón-
ar á spretti, en stönzuðu
skyndilega og fóru að skelli-
hlæja. Þannig var, að einhver
hafði hring.t í lögregluna og
sagt 'henni að ljóshærð stúlka
væri brj óstahaldaralaus í sól
baði á ströndinni. Þetta var á
stað, þar sem siðgæðishugmynd
irnar eru fremur gamaldags, og
lögreglan kom því á fuUri ferð
með frakka og teppi til að
hylja dömuna. En lögregluþjón
amir sprungu auðvitað af
hlátri, þegar þeir sáu djörfu
dömuna — Jimmy Savile.
Jimmy er ókvæntur. Hann
býr aleinn í húsinu, sem hann
fæddist 'í, en á auk þess litla
íbúð í háhýsi í annanri borg.
Móður sinni gaf hann íbúð á
friðsælum og sódríkum stað við
ströndina og þar heldur hún
sig ahan lársins hring. Jimmy
er annars sjaldnast í íbúðum
sínum; hann sefur oftast í hjól
hýisinu — við tilfallandi stöðu-
mæli. Hann 'hefur ekkert starfs
fólk í sinni þjónustu — keyrir
sína bíla sjálfur, sér um öl'l sin
fjármál sjálfur og annast allar
bréfaskriftir. Hann svarar
hverju einasta aðdáendabréfi,
sem hann fær, og þau geta
orðið hátt í þúsund á viku.
Hann er í frábærri likams-
þjálfun. Hann og faliMifa-
stökkshermaður eiga í samein-
ingu metið í níu milna (14,4
km) hraðgöngu landgönguliðs-
ins og tvisvar á ári dveilst hann
um skeið í þjálfunarbúðum
hörðustu herdeildar Breta.
„Þið ættuð að sjá framan í ný-
liðana, þegar ég er á fullri ferð
yfir heiðarnar, afturendinn á
mér er að hverfa út í buskann
og hárið flaksast út 1 loftið og
þjálfarinn öskrar á nýliðana:
„Þið kallið ykkur harða karl-
menn og getið ekki einu sinni
náð siðhærðum piötusnúði!" Ég
elska þá tMinningu sem því
fylgir."
1 fyrra hjólaði hann nær
1500 'km í þágu góðgerðastarf-
semi um endilangt Bretland. Ár
ið áður gekk hann þessa vega-
lengd — 50 km á dag í 30 daga.
Þegar hann kom til Evanton í
Skotlandi tóku lögreglubilar á
móti honum við bæjarmörkin.
frskir aðkomupiltar hugðust
stofna til slagsmáia við inn-
fædda — en vildu ekki byrja
fyrr en eftir að Jimmy hefði
farið hjá. En hann var ekki á
þeim buxunum að láta þá slást
og þegar hann þeystist í gegn-
um bæinn, fór hann að tala við
piltana. Og þeir urðu þá auðvit
að að ganga með 'honum til að
geta talað við hann. Fljótlega
var fjórðungur bæjarbúa kom-
inn í hópinn og þá sagði Jimmy
að sér væri hálfkalt og stakk
upp á því að allir fœru að
skokka. Og síðan tók hann á
rás — með allt liðið á eftir sér
og stefndi upp á hæð í ná-
grenninu. Miðja vegu upp hana
leit hann við og sá nökkuð,
sem helzt liktist stærstu fjölda
morðurn sögunnar! Helmingur
íbúa bæjarins lá tvist og bast
fyrir aftan hann, eins og hrá-
viði út um ai'lt, sumir héngu á
staurum, aðrir iágu á girðing-
um, og allir voru að springa
af mæði. Og lögregluþjónarnir
stóðu hjá og voru furðu lostn-
ir. Rétt áður höfðu þeir átt við
að striða yfirvofandi fjölda-
slagsmál, en síðan hafði þessi
hvirfiivindur farið ’Um bæinn
og bæjarbúar höfðu gjörsam
lega misst stjóm á sér. Og nú
lágu allir örþreyttir og voru
með engu móti færir til siags-
mála.
Jimmy starfar mikið á sjúkra
húsum. Hvers vegna sjúkrahús
um? Vegna þess, að þar er að
finna fólk í vanda og nákvæm-
lega ekkert tillit er tekið til
stjórnmálaskoðunar, hörunds-
litar, félagslegrar stöðu — eða
annars þess, sem not-
að er til að skipta fólki í
filökka eða fylkingar. 1 sjúkra
húsum eru allir jafnir, hvort
sem er í geðsjúkrahúsum,
skurðlækningasj úkrahúsum
eða hælum fyrir lamaða og
fatlaða. Ef til vill er starf hans
í sjúkra'húsunum ekki mikið
eða merkilegt að sumra dómi.
Stundum keyrir hann fólk á
milli deiida í hjölarúmum eða
sópar gólf. Mesitum tima ver
hann þó til að tala við sjúkl-
ingana og gera þeim lífið bæri-
legra. Og slíkt starf er ekki
hægt að meta á neinn hátt til
fjár. Hann hefur hlotið al-
menna virðingu fyrir þetta
starf sitt og drottningin hefur
sæmt hann heiðursmerki sinu.
Merkt er lika framiag hans
tii ýmiss konar annarrar mann
úðar- og góðgerðastarfsemi.
Sérgrein hans á því sviði er að
stjórna göngum í þágu góð-
gerðastarísins — fyrir peninga!
Allir þeir, sem taka þátt í göng
unni, 'hafa gert samminga við
fjársterka aðila, fyrirtæki eða
einstaklinga, um ákveðna
greiðslu í söfnunarsjóðdnn fyr-
ir hvern kílómetra, sem þeir
ganga. Og Jimmy er alltaf
fremstur í flokki í slikum göng
um.
Hann er vel lesinm í mörgum
fræðigreinum. Áhugi hans á
þeim efnum vaknaði, er hann
vann í námunum. Hann iaumaði
bókum innan á sér niður í nám
urnar og las, þegar færi gafist.
1 um tvö ár var hann jaínan
aleinn að starfi i miðjum náma
göngunum — hann átti að sjá
um, að kolavagnarnir færu
ekki út af teinumum í bey.gju
þar. Á milli komu vagnanna sat
hann og las fræðibaskur um
stjörnufræði, eðlisfræði, mann-
kynssögu, goðafræði og fleira.
Dáleiðslu lærði hann og fimm
tungumál, sem hann hefur
reyndar öilum gleymt aftur,
nema frönsku.
En hvernig sem á hlutina er
litið, finnst mörgum 'hann hafa
of hátt kaup — miUjón á mán-
uði. Hann er ekki sammála.
Auðvitað eru þetta mikiir pen-
ingar, segir hann, en þegar lit-
ið er á þá staðreynd, að hann
er uppi á guilöld fjölmiðlanna
og skemmtir á einn eða annan
hátt um 40 miUjón manns á
viku (17 miiljónir horfa á sjón
varpsþáttinn, 15 miUjónir
hlusta á útvarpsþættina og
nokkrar miUjónir lesa dálkinn
í sunnudagsblaðinu), þá virðist
honum iþetta vel við hæfi.
Hér að framan var sagt, að
enginn þekkti með vissu Leynd
armál Jimmys, sem vœri lyk-
iUinn að veigengni hans. En
hann á sér þó sjálfur þrjár
kenningar um það, hvert þetta
leyndarmál sé.
Kenning eitt: „Ég er fulltrúi
hins ánægjulega í lífi fólksins,
þess létta, Skemmtilega, fal-
lega — og gjörsamiega ábyrgð
arlausa. Ég er breyting frá
skothrið, sársauka, hungri, erf
iðleikum, verkföllum og flug-
slysum."
Kenning tvö: „Ég kem fólki
til að hlæja. Eutrapelia heitir
það. Ég get ekki sagt skrítlur,
get ekki sungið, ekki dansað,
en samt hlæja allir að mér.“
Kenning þrjú: „Enginn öf-
undar mig. ÖUum finnst þeir
vera svoMtið fremri mér. Eng-
an langar til að taka mitt sæti,
því að ég er svolitið Skritinn,
og engum sámar neitt það sem
ég segi eða geri.“
Jimmy Savile á framtíðina
fyrir sér, á því leikur enginn
vafi.
Bótog
betran
Eitt helzta vandamál okkar varöandi viöhald og
viðgerðir Volvo bifreiöa er nú leyst.
Volvo verksmiöjurnar hafa veitt tveim bifreiöaverk-
stæöum rétt til viðgerðarþjónustu viö eigendur bæöi
fólks- og vörubifreiða frá Volvo. Eru þá viðurkennd
Volvo verkstæöi á stór-Reykjavíkursvæöinu orðin
þrjú; - verkstæöi Veltis h.f. aö Suöurlandsbraut 16,
DÍESELVERK H.F., HYRJAHÖFÐA 4, REYKJAVÍK,
SÍMI: 86250 og
BIFREIÐAVERKSTÆÐIÐ KAMBUR,
HAFNARBRAUT 10, KÓPAVOGI,
SÍMÍ: 43922.
Þaö er von okkar aö þessi ráöstöfun
stuðli aö aukinni þjónustu, styttri
biötíma og meiri hagræöingu.