Morgunblaðið - 15.04.1973, Blaðsíða 10
10
MORGUN'BLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. APRlL 1973
BJARKARÁSI
Hér öðlast einstaklingarnir sjálfstraust, sem
gerir þeim færara en ella að nýta getu sína
og hæfileika til fulls ....
UM það bil er blaðamað-
ur Morgunblaðsins kvaddi
Bjarkarás á dögunum eftir
að hafa átt þar ánægjulega
stund, var vistfólkið að
standa upp frá kaffiborði
og heitum lummum og var
byrjað að telja mínúturnar
til þess er tími væri kominn
til að leggja af stað niður í
Gamla bíó, þar sem því
hafði verið boðið að koma
og sjá kvikmynd Walts
Disneys. Sumir vildu ólmir
fara að leggja af stað, úr
því klukkan var fjögur og
hver spurði annan: „Ætl-
arðu ekki á bíö?“„ Á ekki að
fara að fara?“ Og það var
þyrpzt utan um forstöðu-
konuna, Grétu Bachmann,
og þjálfa piltanna, Hafliða
Hjartarson, sem tóku öllum
spurningunum með jafnað-
argeði og brosi á vör.
Fram eftir síðdeginu hafði
verið ofur kyrrt á vistheimil-
inu, piltar og stúlkur voru nið
ursokkin í störf og nám, en er
á leið fór að fjörgast nokkuð.
Ungur skátaforingi, Ólafur Ó1
afssan, kom með þrjá ylfinga
úr Garðahieppi til að halda
skátafund með piltunum og
mátti heyra, að þar rikti 'grtn
og gaman. Að fundinum lokn-
um þrömmuðu menn út i ein-
faldri röð með græna klúta um
hálsinn og snúrur utanum og
það var heilsazt með skáta
kveðju í göngum og stigum. Ól-
afur hafði fyrir nokkru tekið
það upp hjá sjálfum sér að
hefja skátastarf að Bjarkarási
og fengið í lið með sér unga
skátastúlku til að sinna kven-
þjóðinni — og nú var verið að
undirbúa ylfinga og Ijósálfa-
próf.
,
p m
■Rj
\ : .
Margrét Guðmimdsdóttir matráðskona og Guðrún Hrólfsdóttir,
starfsstúlka í eldhúsi.
Gréta Bachmann hafði geng-
ið með okkur um húsið og
skýrt frá starfseminni og við
bárum saman hinar stórkost-
legu aðstæður i Bjarkarási og
aðbúnaðinn á gamla Skálatúns
heimilinu, þar sem við höfð-
um síðast hitzt fyrir tíu áxum
eða svo, þegar ekki var byrjað
á nýja húsinu þar. Hún hefur
sannarlega kynnzt tímunum
tvennrun í aðbúnaði vangefinna
á Islandi og má öllum ljóst
vera, sem eitthvað þekktu til
þeirra méla áður en Styrbtar-
félag vanigefinna var stofnað
fyrir fimmtón árum, að það hef
ur fengið ótrúlega miklu áork-
að á ekki lengri tkna — þó
segja megi, að enn sé mikið
starf óunnið.
Vistheimilið að Bjarkarási er
Gréta Bachmann
falleg bygging, teiknuð af þeim
bræðrum Helga og Vilhjálmi
Hjálmarssonum. Þar eru ríkj-
andi ljósir litir, svart og app-
elsínugult en dökkrautt áklæði
á stólum. Má því tryggt heita
síféllt sólskin innan dyra,
hversu grámyglulegt, sem úti
kann að vera.
Húsið er 1125 fermetrar að
gólffleti á tveimur hœðum og
lóðin umhverfis verður líklega
8—10.000 fermetrar. Þar er
gert ráð fyrir aðstöðu til
iþróttaiðkana og þegar hafnar
framkvæmdir við íþróttavöll.
Sömuleiðis á þar að verða mat-
jurtarækt að sumrinu. Sagði
Gréta, að vistfólkið færi mik
ið út í garðinn tU alls konar
leikja, þegar viðraði, auk þess
sem stundum væru farnar
gönguferðir um nágrennið og
upp í sveit.
Húsið er þrískiipt, tvær áim-
ur, sem liggja frá vestri til aust
urs og tengiálma þvert á þær.
í henni er skrifstofa forstöðu-
konu, eldhús og borðstofur,
setustofa, sem ætluð er sem fri-
stundaheimili jafnframt og til
fundahalda fyrir féiagið. Þar
er leiksvið með búningsað-
stfiðu og annað svið minna, sem
hugsað er fyrir hljóðfæri og
hefur heimilið til umréða bæði
píanó og hljómplötutæki, sem
óspart eru notúð. Þama kemur
vistfólkið jafnan saman eftir
hádegisverð dálitla stimd áður
en vinna hefst atftur.
Þangað kama líka stundum góð
ir gestir til þess að skemmta
vistmörmum, meðal annars
hafði sá kunni Vestmannaeying
ur, Ási í Bæ heimsótt þá dag-
inn áður og glatt með söng og
skemmtilegheitum.
1 hinum álmunum eru m.a.
skrifstofa fyrir lækni, sálfræð-
ing og félagsráðgjafa heimilis-
ins, kennslustofa fyrir bóklegt
nám, vinnustofur, aðstaða til
heilsuræktar og vélasalur.
Bjarkarás ibyggði Styrktar-
félag vangefinna og rekur, en
heimilið fær lögboðin dagjöld
til stuðnings starfseminni.
Laun kennara em greidd af
ríkinu en önnur laun af félag-
inu.
Þess skal og getið að ýmis
félagasamtök hafa veitt heimil
inu margháttaðan stuðning og
stuðlað að því að aðstaða þar
er svo góð sem ratun ber viitni.
Miðað er við, að vistfólk á
Bjarkarási sé 14—15 ára og
eldra, en nú er yngsti vistmað
urinn tólf ára og Sá elzti 49
ára. Þegar heimilið tók til
starfa 18. nóvember 1971 voru
vistmenn þrettán talsins en
þeim hefur fjölgað jafnt og
þétt og eru nú þrjátfu og tveir.
Nú er búið að þjálfa þann
flokk það vel upp í undirstöðu
atriðum og vinnubrögðum, að
heimilið getur vel tekið á móti
allt að tuttugu vistmönnum til
viðbótar.
Allir búa vistmenn heima hjá
sér en eru í Bjarkarási frá
klukkan niu á morgnana til
fimm síðdegis fimrn daga vik-
unnar. Flestir fara einir á milli
í strætisvögnum, að því er
Gréta sagði.
Tilgangur starfsins, sem unn
ið er í Bjarkarási, er að þjálfa
vistmenn til einhverra starfa er
þeim hæfa, hvem eftir hœfi-
leikum og þroska. Er markmið-
ið að reyna að koma þeim til
starfa úti i þjóðfélaginu ef
mögulegt er, en þannig, að
þeim sé sýnd tillitsemi og
nauðsynlegur skilningur og
gert kleift að hafa sem éðlileg
ast samneyti við annað fólk.
Við heimsóttum stúlkurnar
fyrst, þar sem þær voru við ým
is störf í syðri álmu hússins.
Þar er saumastofa og önnur
handaviinnustofa en handa-
vinnukennsla er miðuð við
Að hnýta öngla á línu.
Plastpokapökkun