Morgunblaðið - 02.08.1973, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ — FIMMTUDAGUR 2. ÁGÚST 1973 '
7

Bridge
Sagnihafi kom e'kki auga á
vimnings'ieiðiiia í eftÍT-farandd
spili, þótt hún sé afar einföiid.
Norðuir
S: Á 4
H: 9-8-7
T: K-D-3-2
I,: Á-K-3-2
Auslw
S: D-10-8-7
H: 2
T: Á-7-6 5
L: D -10-9-5
Siaiðiir
S: K-5-3-2
H: K-G-10-6-5-4
T: 4
L: 6-4
Suður var sagnhafi í 4 hjört-
ucm og vestur lét út tígul gosa.
Sagnhafi driap í borði með drottn
fagu, austur drap roeð ási, lét
siðam út tromp, vestur tók 2 slagi
á tromp og lét tromp í þriðja
smm. Þetta varð til þess, að sagm-
haii fékk aðeims 9 siagi og tap-
aði spGlimu.
Tirompið liggur mjög ö’Uia íyrix
siagnhafa, en hefði harm gefið
sér tíma til að athuga spiiám nán-
ar þá hefði hanm átt að sjá að
spilið gat spiillzt éims ag það
gerði. Hanm átti að sjá að færi
svo, þá femgi hanm aðeins 9 slagi.
Hvermig gat hamn tryggt sér 10
silagi? Jú, lausnin er ofiur eimföld.
Sagnhafi á ekkd að drepa tigul
gosanm, þvi þá fær sagmhafi siagi
á kóng og drottming’u og fær
þann'iig 10 siagi. Þetta orsiakar,
að austur kemst ekki imm til að
spiia trompi og sagmhafi getur
því trompað spáða áður en hamm
reymir við trompin og vinnur á
þemm hátt spilið.
NÝIR
BORGARAR
Á Fæðimga.rheimilli Reykjavík-
nj"fo®rgar við E3ríksgötu fæddist:
Hffldi Theodórsdóttur og Inga
Rúnari Amarsyni, KJeppsvegi
18, Rvk., sonur þamm 30.7. W.
05.40. Hann vó 3600 grömm og
mældist 52 sm.
Fjóiu Harðardóttur og Unmar
Erflinigi Óskaj-'ssyná, Garðastræti
3.9, Rvk., dóttir þamm 29.7. ki.
15.15 Húm vó 3560 grömm og
Dmældist 52 sm.
Kriistiniu Siigumðardóttur oig
Áima Guinmiarssyni, Hiíðarveigi 6,
Grumdarfirði, dóttir þamn 28.7.
ki. 08.27. Hún vó 3250 grömrn o-g
mældiijst 49 sm.
önonu Jóniwu Hauksdóttur og
Erlemdi Jónssymi, Sævargörðum
2 Seltjamarnesi, sonur þamm 29.7
fcl. 03.57. Hamm vó 2800
gtrömm oig mældist 49 sm.
Ester Guðmumdsdóttur og F'imn
boga Rút Þormóðssym, BMkanesi
10, Garðaihreppi, somnir þann
30.7. ikl. 05.03. Hann vó 3250
grömjn og mældist 50 sm.
Vestur
S: G 9-6
H: Á-D-3
T: G-10-9-8
L: G 8-7
DAGBÓK
BARMMA..
EYRÚN
verður andvaka
Eftir Franees Burnett
„Ja,“ sa’gði maðurinn. „Ég gæti svo sem þegið að
vera borgarstjóri eða þingmaður eða ráð'herra, en það
er víst eitthváð í vegjnum fyiir því að ég nái kosningu.“
„Geturðu ekki reynt að verða eitthvað aimað?“ spurði
Eyrún. „Þú þarft víst að vita svo afskaplega mikið til
að verða ráðherra, og þingmenn eru svo gáfaðir. En
hann pabbi minn 'er rits-tjóri. Viltu ekki verða ritstjóri?“
bætti hún ioks við eftir langa umhugsun..
„Ja,“ sagði innbrotsþjófurinn, „fyrst ég get hvorki
orðið ráðhexra né þingmaður að þínu áliti, þá hefði ég
ekkert á móti því að verða ritstjóri, því að mig hefur
alltaf langað til að skrifa svona í laumi. Þeir gera það
hinir.“
Inmbrotsþj ófurinn stakk bendinni í vasann og honum
hnykkti við.
„Ég gleymdi nafnspjaldinu míftu á píanóinu heima,“
FRRftAHflLBS&RMN
sagSi hann. „Ske’lfingar heimskuhaus get ég verið. Ég
mátti svo sem vita, að ég þyrfti að sýna nafnspjaddið
mitt hérna.“
„Ef þú segir mér, hvað þú heitir og hvar þú átt
heima, gleymi ég því e’kki,“ sagði Eyrún.
„Grunaði ekki Gvend,“ sagði innbrotsþjófurinn. „Ég
heiti anmars Hábarður Hávarður Hallmundarson.
Manstu það?“
„Erns og nokkux gæti gleymt slíku nafni!“ sagði Ey-
rún. „Að hugsa sér! Þú hlýtur að vera þingmaðux!*1
„Ég hef alltaf álitið, að ég ætti bezt heima í efri
deild,“ sagði innbrotsþjófUrinm og hristi kollinm. „En
því miður er því ekki að beilsa. Ég vil ekki ónáða döm-
una alltof lengi. Komdu nú að skoða draslið hans pabba
þíns.“
„Viltu gexa mér einn greiðann enn?“ hvíslaði hún.
„Leyfðu mér að læðast upp á loft og sa-kja rhunina,
sem ég á þar. Það er. auðvelt að bera þá og þeir eru
mjög dýrmætir — og ég skal gefa þér þá, ef þú lætur
allt það kyrrt, sem bann pabbi á. Honu'm þykir nefni-
lega mjög vænt um dótið sitt og svo er hamn einstak-
lega góður.“
Innbrotsþjófurinn leit eitthvað svo unclarlega á hana.
„Farðu að sækja draslið,“ sagði hánn hálf reiðilega.
DýrgTipirnir hennar voru í herberginu hennar og það
EFTIR GUNNAR KARL&SON.
SMÁFÓBK
FFRDTX \ VD