Morgunblaðið - 02.08.1973, Blaðsíða 22

22
MORGUNBL.AÐIÐ — FIMMTUDAGUR 2. ÁGÚST 1973
Jón S. Þórarinsson
Fseddur 16. desember 1902
Dáinn 18. maí 1973.
Nú á ttmum þykir sjötugsald-
ur ekki ýkja hár aldur. Þó er
það svo, að flestir, sem þeim
aidri ná, hafa œði margt upp-
lifað — bæði sætt og súrt. Sjö-
tuga merm nú rámar í tvær
heimsstyrjaldir, auk ýmissa ann
arra mÍTmi styrjalda. Svo hafa
þew- sjálfix háð sín stríð, Mísbar-
áttu í öitam sánum margbreyti-
leska, orðið að þola ástvimamissi,
sjúkdóma eða fátækt emhvem
tima á æviskeiði sinu, velflestir,
að visu í misríkum mæli.
Þrátt fyrir batnandi efnahag
þjóðar og einstakhnga, aukna
þekkingu og meðul við mörgum
þeim sjúkdómum, sem mest hafa
piagað menn, þá dansa fæstir á
rósum í gegnum veröldina enn í
dag. — Guði þykir hæfa, að hver
hafi honum nokkra baráttusögu
að segja, sem heldur á hains fund
að kdónni jarðgöngu sinmi.
Sturla Jón Þórarinsson, Hverf
isgötu 18, Hafnarfirði, er lézt
hinn 18. maí sJ. á 71. aídursári,
var gæfumaður í ýmsu tilliti.
Hann missti að vísu móður sina
komungur — svo vart mun hann
hafa munað hana, nema þá mjög
ógiöggt — en var svo heppinn
að lenda hjá ágætum fósturfor-
eldrum, er ólu hann upp sem
þeirra bam væri. — Síðar á lífs-
leiðinní eignaðist hann yndislega
eiginkonu, sem reyndist honum
trúr förunautur allt tii æviloka.
í öiTnum hennar fékk hann að
deyja, þegar kallið kom. Hann
eáignaðist fjögur mannvænleg
böm og síðar bamaböm til að
hSyn-na að, þessi bamgóði maður,
sem að eðlisfari var vinur alls
þess, sem vanmegmugt var og
leitandi. Heimiiið var honum líka
allt. Heimilið og fjölskyldan í
víðtækri merkingu. Hagur bama
hans, eftír að þau fluttust í
braut, var hanum jafnhugstæð-
ur og hagur hams eigin heimilis,
þar sem dóttir hans yragsta bjó
enn með foreldrum sínum, en
hún var aðeins 15 ára, er hann
lézt.
Jón var hreinskiliran rnaður og
heilsteyptur, arlynduT nökkuð, en
fljótur til sátta. Hvers koraar bak
tjaldamakk og óhreinskbni voru
horaum framandi. — Nú er í
tízku, að ,,stórir menn" fljúgi
landa í millum með sterkan tíf-
vörð, ræði saman með silkimjúku
brosi um framtiðarskipan heims-
byggðarinnar, Kklega í þeirri trú
að þelr hafi forlög marana á sínu
vaWi. En þar mun þó nokkuð á
bresta, og auk þess ekki vist, að
SMkir herrar hafi ávalit hrein-
skilrai og saransögli að æðsta leið
arljósi í samræðum sínum, þótt
ljúft sé brosað og mikál upp-
skeruháttð mjmdatökumanna og
hirðsiðameistara.
Jón fiórarinsson reyndi litt að
móta hiran stóra heim eftir sinu
höfði eða láta aðra haJda, að
stíkt væri honum tiítækt. Hann
lét sér nægja að sirana af trú-
mennsku þeim störfum, sem
hann tókst á hendur og hlúa að
sínu heimili með hægri hönd
listasmiðsins. Ljósmyndarar voru
ekki ávailt tM staðar, er Jón
brosti sirau einlæga brosi viranu-
gleðinnar að afloknum góðum
starfsdegi. Þó voru störf hams
sjaldnast lltilvæg og ávatít unn-
Móðir okkar,
KRISTÓLlNA KRAGH,
Birkimel 6 B,
andaðist að Ellrheimílinu Grund, miðvikudagirtn 1. ágúst. —
Jarðarförin ákveðin síðar.
Böm hirmar látnu.
Eiginmaður minn og sonur,
HAUKUR B. HAUKSSON.
bílam., Blöndubakka 13,
lézt af slysförum 30. þ. m. í Landspítalanum. Jarðarförin fer
fram frá Fossvogskirkju, föstudaginn 3. ágúst kl. 10.30.
Fyrir hönd barna og annarra aðstandenda,
Brynja Guðmundsdóttir,
Ásta Kristinsdóttir.
Eiginkona mín, móðir okkar og tengdamóðir,
ELÍN ARNÓRSDÓTTIR,
Smyrlahrauni 15, Hafnarfirðí,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju, föstudagin'n 3. ágúst
W. 14. — Blóm eru vinsamlega afbeðin, en þeir, sem vildu
minnast hinnar látnu, láti Ifknarstofnanir njóta þess.
Friðþjófur Sigurðsson,
böm og tengdadóttir.
Yið þökkum innilega auðsýnda samúð, hlýhug og veitta
virðingu við andlát og jarðarför
BJÓRNS KRISTJANSSONAR
frá Kópaskeri.
Sórstakar þakkir færum við starfsfófki Landakotsspítalans
og Kaupfélagi Norður-Þingeyinga.
Rannveig Gunnarsdóttir,
Gurmar Bjömsson, Lovísa Bjömsson,
Gunnþórunn Bjömsdóttir, Bjami Guðbjömsson,
Þórhallur Bjömsson, Margrét Friðriksdóttir,
Guðmundur Bjömsson, Guðlaug Ólafsdóttir,
Kristveíg Bjömsdóttir, Halldór Sigurðsson,
Asta Bjömsdóttir, Bjöm Benediktsson,
bamabom og bamabamaböm.
in af óeigingirni, alúð og virð-
iragu fyrir gildi þjóðnytjastarfa.
Mér hefur verið tjáð, að á
yngri árum hafi hugur Jóns stað
ið til æðra náms, og hefði hann
þá, ef þess hefði verið kostur,
helzt viljað nema læknisfræði.
Ég tel vist, að hann hefði orðið
góður læknir, þar eð saman
fóru handlagni, samvizkusemi í
starfi, góð almenn greind, auk
þess sem haran var skjótur tíl,
ef hjéilpar var þörf og úrræða-
góður.
En á þeirai árum voru færri úr
kostir en nú fyrir fátækan ungl-
ing að fá námslöngura sirani sval-
að, og eiras og getíð var áðam,
varð Jón gæfumaður, þótt ekki
fengi hann tækifæri tíl að ná
þessu marki.
Þó urðu síðustu árin honum
ærið erfið. Hamn fékk snert af
slagi í desember 1967. Náði hann
þó nokkurri heilsu aftur, þótt
aldrei yrði haran samur síðan. —
Æði margur hygg ég að hefði þá
lagt árar í bát og hætt störfum
utam heimilis, enda skammt í eft
irlauraaldur. Jóra var þá skóiaum-
sjónarmaður við ÖWutúnsskóla
í Hafnarfirði. Og þvi starfi
gegndi haran aílt til 1970 og mun
engimn hafa þurft yfir vinnu
haras að kvarta þar, þótt heilsan
væri á þrotum. Naut hanra vin-
sælda jafnt skólastjóra, kennara
og nemenda.
Æviíerill og uppruni Jðns hef
ur verið rakinn annars staðar,
en haran var fæddur og uppruran
iinn í Bolungarvík og búsettur
þar alla tíð, unz hann fluttist
með fjölskyldu sinni til Hafnar-
f jarðar vorið 1964, þá liðlega sex
tugur. Jóra Rafnar, eini sonur
hans, giftist hafníirzkri korau, og
hygg ég, að það hafi nokkru ráð
ið um staðarvalið úr því á anmað
borð var flutzt suður.
Hér syðra undi Jón hag sín-
um á margan hátt vel, og eru
það þó æði mikil viðbrigði fyrir
mann á sjötugs aldri að flytjast
úr litlu sjávarþorpi til Stór-
Reykjavíkursvæðis ras. Slík við-
brigði munu þó snerta vinnu-
gefna menn, umkringda ástvina-
hópi minraa en aðra. —
Eftir að heilsa Jóns tók að
bila og einkum eftir að hann
varð með öllu óvinnufær, mun
þessum starfsglaða mainni haía
þótt þyragjast fyrir fætí. En hon-
um var lítt að skapi að láta erf-
iðleikaraa buga sig, enda hélt
haran gleði sinrai að mestu á ytra
borðl. — Og þó var homun brugð
ið. Það var sárt að sjá starfandi
hendur aUt í kring en vera ó-
vinnufær sjálfur.
Jóra Þór, eins og hann var vist
oftast kallaður af kunnkigjum
vestra, gerði mér ýmsam greiða
þaran tæpa áratug, sem við
þekktumst, en þann þó mestan,
er hann gaf mér elztu dóttur
sína fyrir tæpum níu árum, en
hún hefur æ síðan staðið trú-
iega við hlið mér i blíðu sem
stríðu, enda skapgerð heranar of
ira úr beztu eðlisþáttum beggja
foreldra hennar: tryggðirani, btíð
lyndinu og manndómslegu lifs-
viðhorfi. Héfði hún þó eflaust
getað valið sér vandaminraa hlut
skipti en kjósa sér mig fyrir tífs
förunaut.
Tengdafaðir minn var eiinlægur
trúmaður, trúði á einn og sann-
an Guð og líf að loknu þessu.
Hreinlyndi hans og einlægni hafa
gert horaum leitina að Guði auð-
veWa, er yfir um kom, og
kaninski hefur hann nú fengið
svalað æskulöngun sinni og tek-
ið að nema þau fræði, er efna-
hagslegar aðstæður gerðu hon-
um þá ókleift að gefa siig að.
Kannski gengur hann þegar um
meðal syrgjandi vandamarana
siinna, gæddur þeim líknarhönd-
um, er sérfræðínám í háskóla
Guðs eitt fær veitt.
Höfundi lifsins, heilbrigðimnar
og gleðinnar hefði verið ljúft að
uppfylla bón hans um stíkt.
Sveinn Kristinsson.
Ráðunautastöður í
Kenya og Tanzaníu
DANIDA, danska þróunarstofn-
unin, sem sér um framkvæmd
norrænnar leiðbeiningarstarf-
semi tun samvinnurekstur í
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTlN ANGANTÝSDÓTTIR,
sem lézt 27. júlí, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju, föstu-
daginn 3. ágúst, kfukkan 13 30.
Böm, tengdaböm og barnaböm.
Þökkum innilega sýnda vináttu og híuttekningu við fráfall
og jarðarför systur minnar, móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
GJAFLAUGAR EYJÓLFSDÓTTUR,
Vesturgötu 59.
Þórdís Eyjólfsdóttir.
böm. tengdaböm og bamaböm
hinnar látnu.
Hugheilar þakkir til alira, sem auðsýndu okkur samúð og
vinarhug við jarðarför konu minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR ÞORKELSDÓTTUR,
Sólvallagötu 45.
Sigurjón Snjóffsson,
Sigrún Sigurjónsdóttir, Sveirm Eiriksson,
ÞorkeH Sigurjónsson, Kristín Guðmundsdóttir,
Sverrir Sigurjónsson. Svanhildur Torfadóttir,
Gunnótfur Sigurjónsson, bamaböm og bamabamabóm.
Tanzaníu og Kenýa, auglýsir um
þessar mundir 24 stöður, 12 f
hvoru landi, til umsúknar, —
Þetta eru h'iðbeiningastöður,
eða ráðunautastöður stjórn-
valda.
Góð ensfkukuraraátta er nauð-
synleg, þar sem starfið fer allt
fraraa á herarai. Æskilegt þykir,
að umasiæikjendur haffl urai sfcedð
starfað hjá samvinraufélögum
hérlendis, en þó er það ekki
dkilyrði. Ársiiaun eru 14.000
BandasrikjadiaUr, skattfrjálsir, ó-
keypis húsnæði og ferðir fram
og aftur með fjöiskyldu.
Norrænt námsikei'ð tffl þjálifun-
ar þeim, er stöðurnar fá, verð-
ur haldiS á Norðurlöndum,
seranilega í Danimörku, í byrj-
un næsta árs. Umisófcraarfreisitur
reraraur út 23. ágúst. Lysthaf-
endur geta snúið sér tM sfcrif-
stoíu Aðstoðar íslands við þró-
unarlöndin, Limdargötu 64, 2.
hæð, herbergi 12. Hún er opin
á miðvákudöguon og föstudög-
um fcl. 13—16, og fást þar um-
sókraareyðublöð, sem sendist
Aðsftoð ísiands við þróuraar-
löndira, pósthólí 4065. Þetta kom
m. a. fram á fundi með stjórra
stofnunarinm ar.
Stofraun þessi fcom til árið
1971, en ha fði þó fyrst kcnmið
tffl taLs árið 1964. Húra heyrir
undár utan rílkisrráðuraeytið, og
Alþiirugi kýs stjórra henraar. —
Stærsta verk hennar er þátt-
taikia í taunum till skipstjóra á
Indlandshafi, ásamt öðruzn norr
ænum þjóðum. Okkar framlag
til samvinnunraar er jafnt að
hundraðsMuta og framlag okk-
ar tH SÞ. S»ma er að segja um
hinar þjóðímar.
Við höfum Penigið tilimæli um,
að við tækjum þátt í fiskveiða-
verkefni með Norðmönnum. Er
þetta á viðræðusti'gi enmþá.
Við þökkum auðsýnda samúð og vínáttu við fráfafl og út-
för móður okkar og tengdamóður,
DAGMAR ÞORLAKSDÓTTUR.
Hóbnfríður Mekkinósdóttir, Eiríkur Ketilsson,
Bjöm Mekkinósson, GunnhiWur Jóhannsdóttir,
Gunnar Mekkinósson og böm,
Magnús Mekkinósson, Guðrún Sigurðardóttjr
og fjölskyldur.
Brautarholt en
ekki Gunnarsholt
ÞAU mistök urðu í biaðinu í gær,
að i viðtali við Bjama Þorvarðs-
son kom fram að þeit bræðotr &
Bakka á Kjalamesi létu gera
grasköggla í g ras köggla verk-
smniðjunni í Gunnarsholti. Þetta
er rangt því auðvitað keyra þeir
grasið í graskögglaverksimiðju
PáLs og Jóns Ólafssona 1 Brautar
holti á Kjalamesi.