Morgunblaðið - 06.07.1974, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JULl 1974
Minning:
Krístín Sigurðardóttir
húsfreyjat Vatnsleysu
Fædd 5. apríl 1899
dáin 30. júní 1974.
FÁAR AF sýslum landsins eiga
jafn marga merka og kunna sögu-
staði og eins mikið af blómlegum
bændabýlum og Árnessýsla.
Þegar austui er ekið og komið
austur fyrir Fellsko! sést heim að
Vatnsleysu, en þar er eitt af
þessum blómlegu býlum
sýslunnar. Að vísu hefur lengi
verið þar tvfbýli, en á síðustu
árum hefur býlum þar fjölgað og
nú eru búendur þar orðnir 5, en
samstarf hefur jafnan verið náið
milli heimilanna.
I dag hvílir alvara og söknuður
yfir Vatnsleysuheimilinu, þar
sem ein húsfreyjan þar, frú
Kristín Sigurðardóttir, verður
kvödd frá Skálholtskirkju og
hlýtur síðan hinzta hvíldarstað í
grafreit fjölskyldunnar að Torfa-
stöðum, en frú Kristín lézt á
sjúkrahúsinu á Selfossi 30. júní
sl.
með vandamönnum, vinum og
sveitungum og enn fleiri hugsuðu
hlýtt til þeirra þann dag.
Þau Kristín og Erlendur
byrjuðu búskap að Brekku og
bjuggu þar til 1927, en þá fluttust
þau að Vatnsleysu og hafa búið
þar síðan með myndarbrag og var
samstarf þeirra allt með ágætum.
Á síðustu áratugum hafa
ótrúlega miklar breytingar orðið
á búskaparháttum hér á landi. En
þó er það nú eins og áður, að á
sveitaheimilunum hvflir jafnan
mikið á herðum húsmæðranna og
þeirra þáttur í uppbyggingu
sveitalífsins og almennri
menningu sveitanna hefur sízt
verið minni en annarra, og það
hefi ég fyrir satt, að heimilin á
Vatnsleysu hafi ekki látið sitt
eftir liggja, þegar um það var að
ræða að byggja upp félags- og
menningarlíf í Biskupstungum.
Ungmennafélagshreyfingin átti
þar sfna öruggu máttarstólpa og
sönglíf og gleðskapur góða liðs-
menn. Ættjarðarljóð og lög voru
sungin af hjartans lyst og enn f
dag vekja þessi lög bjartar og
góðar minningar um glaða æsku-
daga.
Sízt mætti gleyma þvf, hve
kirkjusöngurinn átti þar góða
hauka í horni. Erlendur var lengi
organleikari í kirkjum presta-
kallsins og víst hefði kirkjulíf bar
Sigurður Sœmundsson
yfirverkstjóri — Kveðja
Frú Kristín var fædd á Vatns-
Ieysu 5. aprfl 1899 og voru for-
eldrar hennar þau hjónin
Sigurður Erlendsson frá Austur-
hlíð í Gnúpverjahreppi og
Sigrfður Þorsteinsdóttir frá
Reykjum á Skeiðum. Eru ættir
þeirra kunnar í Árnessýslu,
traust bændafólk, sem haldið
hefur trútt við æskustöðvar sína
og heimabyggð.
Kristín ólst upp hjá foreldrum
sínum á Vatnsleysu. Voru þau 4
systkinin, Þorsteinn bóndi á
Vatnsleysu og systurnar Ingi-
gerður og Elín, sem nú eru báðar
látnar. Margir eiga góðar endur-
minningar um þetta glaðværa
heimili og góðvild og prúð-
mennsku húsbændanna Sigríðar
og Sigurðar, en þau nutu
almennra vinsælda og virðingar
þar í sveitinni.
Hinn 18. nóv. 1922 giftist
Kristín Erlendi Björnssyni frá
Brekku, sama dag voru þá einnig
gefin saman Þorsteinn bróðir
Kristínar og Ágústa Jónsdóttir
frá Skálholtsvík í Hrútafirði og 50
árum síðar héldu þau öll gull-
brúðkaup sitt í Aratungu; var það
sem vænta mátti góður fagnaður
Þann 10. júní síðastliðinn
andaðist hér í Reykjavík Sigurður
Sæmundsson, sem um langt ára-
bil var verkstjóri og sfðar yfir-
verkstjóri í Malbikunarstöð og
Grjótnámi Reykjavíkurborgar.
Sigurður var dugnaðarmaður
eins og allir vita, sem þekkja
hann.
Sigurður var fæddur 28. ágúst
1896 að Elliða í Staðarsveit á
Snæfellsnesi, en þar bjuggu for-
eldrar hans, Stefanía Jónsdóttir
og Sæmundur Sigurðsson hrepp-
stjóri. Sæmundur féll frá árið
1910, þegar Sigurður var aðeins
14 ára gamall, elztur fimm
systkina. Sigurður fluttist til
Reykjavíkur með móður sinni
árið 1915.
Þaðan ræður Sigurður sig til
sjós og hefur hver sá skipstjóri
verið heppinn, sem réð Sigurð,
því að hann var alla tfð hinn mesti
forkur til vinnu og hlffði sér
hvergi. Hann var um skeið á
togurum, meðal annars með Birni
Ölafssyni skipstjóra á togaranum
Maf og tókst með þeim mikill vin-
skapur.
Sigurður kvæntist í ágúst 1924
eftirlifandi konu sinni, Elínu
Snorradóttur, dóttur Sigríðar
Steingrímsdóttur og Snorra
Frímanns Friðrikssonar Welding,
sem ættaður var úr Hafnarfirði
og fæddur þar, en bjó á Urðarstíg
13, þegar þetta var. Þau Elín og
Sigurður bjuggu saman í hinu
gæfuríkasta hjónabandi og áttu
alltaf mjög fallegt heimili.
Börn þeirra eru Sæmundur
húsgagnasmiður, kvæntur Sigrfði
Kristjánsdóttur, Sigríður, gift
Hauki Pálssyni húsgagnasmið,
Snorri Welding vélstjóri,
kvæntur Stellu Halldórsdóttur, og
Margrét, gift Guðna Gestssyni
bifreiðarstjóra.
Sigurður var vélstjóri í fyrstu
eystra allt orðið fátæklegra ef
Vatnsleysuheimilanna hefði ekki
notið við.
Þau hjónin Kristfn og Erlendur
hafa búið á Vatnsleysu í nærri 50
ár. Hefur frú Kristín jafnan rækt
húsmóðurstörf sín og heimilis-
skyldur af mikilli prýði og þeir,
sem komið hafa þar á heimilið,
hafa notið þar hlýju og gestrisni,
sem ekki gleymist. Unglingar,
sem þar hafa dvalið, munu seint
gleyma húsfreyjunni skilnings-
góðu og hjartahlýju, sem vakti
hjá þeim virðingu og traust.
Frú Kristín var bundin sterkum
böndum við heimili sitt á Vatns-
leysu. Sjaldan var hún að heiman
að nauðsynjalausu, helzt ekki
nema þegar hún fór að leita sér
lækninga og í þeim ferðum var
hún jafnan róleg og æðrulaus.
Þegar ég hugsa um ævi og ævi-
starf frú Kristínar á Vatnsleysu
koma mér ósjálfrátt í hug orð Bj.
Thorarensens, er hann orti um
merka konu sinnar samtíðar.
„Þá eik f stormi hrynur háa
hamra því beltin skýra frá,
en þegar fjólan fellur bláa,
fallið það enginn heyra má,
en ilmur horfinn innir fyrst
urta-byggðin hvers hefur
misst.“
malbikunarstöðinni hérlendis,
sem var við Suðurlandsbrautina
fyrir neðan grjótnámið í Tungu,
skammt þaðan sem nú er Tóna-
bíó.
Þar var blandað malbik í Suður-
landsbrautina, fyrst 1934 undir
stjórn Gústafs E.P., sem þá var
verkfræðingur hjá Vegagerð
Eitthvað svipað mun Biskups-
tungnamönnum vera í huga nú,
þegar frú Kristín Sigurðardóttir
er kvödd og er ekki lengur hús-
freyja á Vatnsleysu.
Þeim hjónum Kristínu og
Erlendi varð fimm barna auðið og
lifa fjögur þeirra, en eina stúlku
misstu þau í æsku.
Börn þeirra eru þessi: Björn
bóndi í Skálholti, kvæntur Maríu
Eirfksdóttur frá Sandlækjarkoti,
Sigurlaug húsfreyja í Reykjavík,
gift Hjálmari Tómassyni skrif-
stofumanni frá Auðsholti,
Sigurður bóndi á Vatnsleysu,
kvæntur Jónu Ölafsdóttur frá
Keflavík, Magnús skrifstofum.
hjá Pósti og síma, kvæntur
Katrínu Kolbeins. Þá má geta
þess, að systurdóttir Kristinar,
Svanhildur Sveinsdóttir, ólst að
verulegu leyti upp á heimili
þeirra. Hún er gift Steini
Þorgeirssyni tæknifræðingi f
Hafnarfirði.
Allir, sem þekktu frú Kristínu á
Vatnsleysu, munu sakna hennar
innilega, en þó mest nánustu ást-
vinir hennar.
Við hjónin minnumst hennar
með þakklátum huga, ekki sízt frá
Framhald á bls. 31
ríkisins, en þá taldist Suðurlands-
braut til þjóðvega alveg niður að
Ási. Þegar að því kom að malbika
átti Reykjavíkurflugvöll á stríðs-
árunum var Sigurður svo ómiss-
andi, að helzt þurfti hann að vera
á öllum vöktum og var brugðið á
það ráð, að hann svaf í skúr við
vélasamstæðuna til að vera til-
tækur, ef eitthvað bjátaði á.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur hið sama,
en orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
Ég votta þér Elín mín, börnum
þínum, tengdabörnum og barna-
börnum dýpstu samúð mína og
allra samstarfsmanna minna á
þessari harmastundu.
Við vitum öll, að maðurinn þinn
á góða heimvon og þetta er aðeins
stundarskilnaður ástvina og góðra
vina.
Blessuð sé minning Sigurðar,
friður veri með sálu hans.
Jóhannes Guðnason.
t
Maðurlnn minn
ÁRNI KRISTJÁNSSON
menntaskólakennari
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri fimmtudaginn 4. júll
Hólmf rlður Jónsdóttir.
t
Útför eiginmanns mlns.
SUMARLIÐA KRISTMANNS ÓLASONAR,
Skúlagötu 78,
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 8. júlí kl. 1 30 Blóm og
kransar vinsamlegast afþakkað, en þeim, sem vildu minnast hans, er
bent á Krabbameinsfélagið
F.h. barna, tengdabarna og barnabarna,
Kristjana EHsabet Ólafsdóttir.
t
Þökkum innilega öllum þeim, er auðsýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför eiginmanns mlns, föður, tengdaföður og afa,
ÞÓRIS KJARTANSSONAR,
bankafulltrúa.
Ennfremur viljum við færa sérstakar þakkir starfsfólki og lækrtum
Landspltalans fyrir frábæra umönnun I veikindum hans.
Steinunn Sveinsdóttir,
Steingerður Þórisdóttir, Jö„ Þ. Hallgrlmsson.
Sveindfs Þórisdóttir, Haraldur Blöndal,
Magnþóra Þórisdóttir,
og barnabörn.
t
Hugheilar þakkir til allra, sem vottað hafa okkur samúð við andlát og
jarðarför
KOLBRÚNAR EDDU JÓHANNESDÓTTUR
Hildegard Þórhallsson
Leifur Þórhallsson
Ari Jóhannesson
Jóhannes Kolbeinsson.
t
Þökkum alla vinsemd og samúð okkur sýnda vegna fráfalls
FRIÐRIKS A. JÓNSSONAR
Guðrún Ögmundsdóttir,
Guðbjörg, Michael,
Halldóra, Hans Petter,
Jón, Edda, Linda, Ögmundur
og systur
t
Þökkum innilega öllum þeim, er auðsýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför, sonar okkar, bróður, barnabarns og frænda,
FRIÐFINNS SIGURÐSSONAR
Margrót Friðfinnsdóttir, Sigurður Ingibergsson,
Ingibergur Sigurðsson, Stefanfa Guðmundsdóttir,
Ingibergur Jónasson, Guðlaug Sigurðardóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir og afi,
JÓN VÍDALfN
GUÐMUNDSSON,
Löngubrekku 39.
Kópavogi
andaðist á Landspltalanum 4.
júll
Jóna Sólveig Magnúsdóttir,
börn, tengdaböm og
barnabörn
t
Þökkum auðsýnda samúð og
vinarhug, við andlát og útför
mannsins míns og föður okkar
ÓLAFS G. EINARSSONAR
bifreiðastjóra,
Laugamesveg 58.
Guðrún Halldórsdóttir
og börnin.
t
Innilegar þakkir færum við öllum
er vottuðu samúð, og auðsýndu
vinsemd og aðstoð, vegna and-
láts og útfarar
INGIBJARGAR GUÐRÚNAR
JÓSEFSDÓTTUR,
frá Litlu-Ásgeirsá.
Aðstandendur.