Morgunblaðið - 09.08.1974, Qupperneq 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. ÁGUST 1974
Kveöja:
Kristinn Jónasson
F. 12. október 1912
D. 1. ágúst 1974.
Mér er þungt um, er ég sezt
niður til að skrifa þessi fátæklegu
kveðjuorð, svo mjög sakna ég
Kristins, sem var svo frábærlega
góður, að ég cfast um, að það eigi
sér nokkra hliðstæðu.
Það er stundum sagt, að allir
menn séu góðir, þegar þeir eru
dánir, en eitt er víst, að hér eru
engin falsorð á ferðinni.
Já, svona er lífið. Kristinn hafði
miklar áhyggjur af minni heilsu,
en nú er hún að lagast, en þá er
hann burt kallaður. Ég minnist
þess, er ég kom upp á spítala til
hans og fékk að sitja hjá honum f
nær því 2 klukkustundir utan
heimsóknartímans, þá var hann
svo hress og reyndi að líta f dag-
blað, vildi alltaf fylgjast með, þó
það kæmu stundum kvalakippir á
andlit hans. Ég fann, að Kristinn
hafði áhyggjur af ýmsu, þegar
hann félli frá sem von var. Hann
hefði heldur kosið að hafa ein-
hvern tíma til að ráðstafa sínum
málum, og er ég viss um, að hann
hefði gert það með þeirri sömu
rósemi, sem hann bar alltaf með
sér, því að Kristinn var svo raun-
sær. Hann talaði undir rós. Það
var eins og honum veittist þá auð-
veldara um áhyggjuefni sín; svo
tók hann upp léttara hjal um
veðrið, sumarið, sem væri svo
gott, og ferðalög, sem gaman væri
að fara, hringveginn og V-Skafta
fellssýslu, því að þangað hafði
Kristinn aldrei komið. Svona gat
hann talað við mig, þótt hann
vissi, að það væri ekki nema eitt
ferðalag, sem hann ætti eftir ófar-
ið; svo sterkur var Kristinn.
Eflaust hefur Kristni í veik-
indastríði sfnu verið oft hugsað
vestur að Rauðasandi, þar sem
hann sleit barnsskónum. Hann
varð að fara að vinna fyrir sér
ungur að árum og í þá daga var
ekki alltaf spurt að því, hvort
barnið væri svangt eða hvað það
fengi að borða. Þá varð að tjalda
því sem til var. En hann bar mik-
inn hlýhug til allra, sem hugsuðu
um hann á þessum tíma. Það var
ekki að undra, þó að hann talaði
oft um þær miklu framfarir, sem
orðið höfðu á stuttum tíma, enda
fylgdist hann vel með þeim í einu
og öllu.
Kristinn elskaði sveitina sína
fallegu, sandinn rauða, sem finnst
hvergi nema þar, svo ég viti til.
Hann var ekki einn um þetta, því
að allir Rauðsendingar, sem ég
þekkti, eru honum sammála.
Sennilega var honum kærastur
bærinn Gröf, þar sem hann var
bóndi um tíma. Honum þótti svo
vænt um allar skepnur. Hann
þekkti ærnar sínar úr fjarlægð,
enda glöggur maður. Kristinn var
giftur æskuunnustu sinni, Sigrfði
Halldórsdóttur. Ég kynntist
hjónabandi þeirra ekki fyrr en
þau fluttu til Reykjavíkur eða fyr-
ir 16 árum, er ég varð tengdadótt-
ir þeirra. Hjónabandið var til fyr-
irmyndar og sambúðin innileg.
Þess vegna missir tengdamóðir
mín mikils. Ég bið þann, sem öll-
um æðri er og ofar okkar skiln-
ingi, að styrkja hana í þeirri
miklu sorg, sem hún stendur nú
frammi fyrir.
Hinn 27. mai var Kristinn flutt-
ur á sjúkrahús. Það varð mér
harmafregn. Hann bar veikindi
sín með rósemi, allt fram á síustu
stund.
Nú er skarð fyrir skildi í Álf-
heimum 32 og mikið er ég hrædd
um, að mér og fleirum finnist
eitthvað vanta, þótt hans góða
kona verði þar. Við getum ekki
lengur, ef eitthvað er að, hringt,
beðið Kristin að koma og leysa úr
vandræðunum. — Börnum sfnum
var hann góður faðir þó að hann
yrði að dveljast utan heimilis síns
í lengri eða skemmri tíma vegna
atvinnu sinnar, sjómennskunnar.
A stríðsárunum hefur efalaust
verið erfitt fyrir móðurina að
vera alltaf í sífelldum ótta, því að
öðru hvoru voru að berast fregnir
af slysum. Ekki gat hún verið viss
um, að röðin kæmi ekki einhvern
tíma að þeim skipsfélögum, því að
ekki var hægt að fá neinar fréttir;
hann bara kom og fór.
Ekki var Kristinn barnabörnun-
um síðri; var góður afi. Mér þótti
vænt um, að drengurinn minn,
sem ber nafn hans, skyldi geta
heimsótt hann á sjúkrahúsið.
Ég bið almáltugan góðan guð að
styrkja Sigríði í þeirri miklu sorg,
sem að henni steðjar, og gefa
henni heilsu, og bið enn fremur
að hugsað sé til dótturinnar, sem í
fjarlaegu landi býr, barnanna
hennar og eiginmanns. Kristinn
sé að eilíf u blessaður.
Dfsa.
Bjarni Sigurðsson
trésmíðameistari
Kveðjuorð frá fyrrverandi sam-
býlisfólki:
Það var árið 1940 að vori til,
sem f jölskylda okkar fluttist inn f
húsið nr. 98 við Njálsgötu;
eigendurnir Bjarni Sigurðsson og
Margrét Skúladóttir tóku vel á
móti okkur, en það hefir áreiðan-
t
MARGRÉT PÉTURSDÓTTIR
andaðist 8. ágúst
Kristjana Fenger.
lega þurft kjark til þess að leigja
ellefu manna fjölskyldu. En þetta
gekk allt vel, og sýndi sig bezt í
því, að árin urðu 25 sem við
bjuggum á Njálsgötunni.
En nú er Bjarni horfinn héðan,
en Margréti vildum við með
þessum lfnum senda okkar inni-
legustu þakkir fyrir allt. Einnig
sendum við henni og börnunum
samúðarkveðjur á sorgarstund.
Hannsfna og Vietor Strange.
Minningarathöfn um t
HELGU SVEINSDÓTTUR
Laugarnesvegi 76,
fer fram í Neskirkju laugardaginn 10. ágúst kl. 10.30. Jarðsett I
Landakirkju, Vestmannaeyjum þriðjudaginn 1 3. ágúst kl 2.
Börn, tengdabörn og bamabörn.
t
Sonur okkar og bróðir
KRISTINN ESMAR
SKARPHÉÐINSSON,
verður jarðsunginn laugardaginn
10.8. kl. 10.30 frá Fossvogs-
kirkju
Aleth Kristmundsson,
Skarphéðinn Kristmundsson
og systkini.
Minning:
Ólafur Kr.
Við báðir, sem undir þetta rit-
um, minnumst í þessu greinar-
korni góðs vinar og tengdaföður
með virðingu og þakklæti. Hér á
eftir stiklum við á ýmsu í lífi
hans, sem við höfum fyrir satt og
reynslu af. Hann fæddist að
Hlöðversnesi á Vatnsleysuströnd
15. ágúst 1891 og lézt 27. f.m. og
því tæpra 83 ára, heilsuhraustur
og heilsteyptur allt að leiðar-
lokum. Foreldrar hans, Teitur
Þorleifsson og Gróa Arnadóttir,
bjuggu þar syðra unz þau fluttust
í hárri elli til Hafnarfjarðar. Þau
voru sæmdarhjón. Börn þeirra
voru Þorleifur, Guðni, Sigríður,
Eyjólfur Arni, Teitur, Ölafur og
Margrét yngst. Ólafur lézt síðast-
ur þessara heiðurssystkina, sem
öll láta eftir sig dugnaðarfólk og
fjórði ættliðurinn gefur ekkert
eftir mannkostum þess. Ólafur
var snemma til forystu fallinn og
má sjá það af hans starfsferli.
Ungur byrjaði hann baslið en
hertist við hverja raun.
Sjómennskan varð hans hlut-
skipti, ungur að árum — útróðrar
— skútuöld og að henni lokinni —
togveiðar á nýsköpuninni — var
um borð hjá Halldóri heiðurs-
manni f Háteig og fékk þar góðan
skóla.
Gu-mundur sálugi á Skalla-
grími, hinn frægi aflakóngur, leit-
aði náða Halldórs þegar hann tók
við skipinu og spurði: „Hvern
bendir þú mér á sem góðan báts-
mann af strákum þinum?“ Ekki
stóð á svarinu: „Hann Óla Teits."
Þar með er ekki sagt, að Halldór
hafi eftirlátið Guðmundi sinn
bezta mann, en hvað um það, Ólaf-
ur ílentist með honum þar í 25 ár,
á Skallagrími og Reykjaborginni
— þeir urðu sannir vinir, og bar
aldrei skugga á þá vináttu. —
Ólafur lét oft orð að því falla, að
þegar hann væri allur yrði hann á
ný bátsmaður hjá Guðmundi. —
Eitthvað þessu líkt komst Ólafur
að orði í spjalli við Matthías
Johannessen skáld á áttræðis-
afmæli sinu, sem birtist í Morgun-
blaðinu.
Eftir að Reykjaborginni var
grandað f hildarleiknum mikla,
réðst hann sem bátsmaður á b/v
Baldur frá Bíldudal og síðan há-
seti á m/s Foldina um skeið og
þar með tekinn pokinn. Eftir
landtökuna vann Ólafur hjá
t
Litli drengurinn okkar
BJÖRN SIGMUNDUR,
andaðist I sjúkrahúsi Selfoss 7.
ágúst. Verður jarðsunginn frá
Selfosskirkju laugardaginn 10
ágúst kl. 2 e.h.
Björk Ingólfsdóttir
Björn Þórarinsson,
Holtagerði 50, Kópavogi.
Eiginmaður minn, t
SIGFÚS GUÐMUNDSSON.
Suðurgötu 2, Sauðárkróki,
verður jarðsunginn frá Sauðárkrókskirkju, laugardaginn 10. ágúst kl.
2 e h.
Fyrir hönd vandamanna.
Hólmfrlður Sveinsdóttir.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og tengdamömmu,
ODDNÝJAR FRIÐRIKU JÓHANNESDÓTTUR,
Tunguvegi 1.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki 3 D Landspítalanum fyrir ein-
staka umönnun.
Guðrún Jónsdóttir, Sigurður Álfsson,
Álfheiður Jónsdóttir, Vilhjálmur Ingólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartanlegustu þakkir til allra, er sýnt hafa mér, systkinum mínum og
aðstandendum öllum samúð og vináttu, vegna andláts og jarðarfarar
GERÐU GUÐJOHNSEN
Háagerði 15,
Reykjavik.
Þóra Ása Guðjohnsen.
t
Við þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
eíginmanns mins, föðurokkar, stjúpföður, tengdaföður og afa
ÁRSÆLS V. SVEINBJÖRNSSONAR,
Sólvöllum. Garði.
Lilja Vilhjálmsdóttir,
Sveinbjörn Ársælsson, Eva Valgeirsdóttir,
Guðbjörg Ársælsdóttir, MagnúsTh. Magnússon,
Halldór Ársælsson, Guðfinna Sigurjónsdóttir,
Bára Þórarinsdóttir, Haukur Sævaldsson,
Sigurbjörg Stefánsdóttir og barnabörn.
Teitsson
Eimskip — um borð í skipum —
langt fram yfir sjötugsaldur og
var f miklu uppáhaldi hjá vinnu-
félögunum þar. Ólafur var vinur
vina sinna, trúr og tryggur sínum
húsbændum. Kveldúlfsbræður
sem áttu Skallagrím, virtu Ólaf að
verðleikum og sýndu honum
sóma. Hann bar mikinn hlýhug til
föður og bræðranna allra.
Ólafur kvæntist ungur að árum
(11/10 1913) Vilborgu Magnús-
dóttur frá Innri-Ásláksstöðum á
Vatnsleysuströnd og settust þau
að hér í borginni, fyrst að Hverfis-
götu 58 en 1917 eignuðust þau
Skólavörðustíg 20A og þar bjó
hann til æviloka. Nú ræður
ekkjan þar húsum.
Börn þessara hjóna urðu 7 —
þrjár dætur og fjórir synir — af
hópnum eru á lífi: Ingibjörg,
Gróa, Vilborg og Hafsteinn —
Ólafur lézt ungur. Hlöðver fórst
með Max Pemberton og séra
Eggert lézt vegna afleiðinga slyss
á bezta aldri — barnmargur.
Tengdafaðir okkar og við öll I
fjölskyldunni urðum fyrir mikilli
sorg er yngsti Ólafurinn, sonur
Eggerts sáluga, fórst af slysförum
aðeins 16 ára — indælis drengur.
Þeir nafnarnir verða samferða á
góðra vina fund.
Á sjómannsheimili þegar bónd-
inn er fjarverandi, fellur það í
hlut konunnar að sjá fyrir barna-
hópnum og I þvf stóð hún Vilborg
sig með ágætum. Hún kappkost-
aði að mennta dætur og syni og
það bar árangur, um þetta voru
þau hjón sammála.
Fyrir börn okkar og barnabörn
þökkum við þér ástríki þitt, um-
hyggju og góðvild. Þeim þótti
undurvænt um ykkur bæði hjón-
in. Guðs blessun.
Guðmundur Kristjánsson og
Jens Guðjónsson.
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á þvf, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á I mið-
vikudagsblaði, að berast I sfð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera f sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
lfnubili.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda
samúð og vinarhug við andlát og
bálför eiginmanns mlns,
MAGNÚSAR
ÁGÚSTSSONAR
(Max Peschel),
Auðbrekku 19, Kóp.
Fyrir hönd barna og
tengdabarna,
Ida Anna Karlsdóttir.