Morgunblaðið - 15.09.1974, Síða 15
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. SEPTEMBER 1974
15
stílbreytingu af hálfu
hljómsveitarinnar,
heldur eru lögin
svipuð þeim, sem
hljómsveitin hefur
haft á dagskrá sinni
hingað til. Þau eru þó
betur unnin en áður,
þvf að eftir að hljóm-
sveitin tók ákvörðun-
ina um að dveljast f
Englandi um skeið,
hætti hún við að hljóð-
rita lögin f búnu; lög-
in voru æfð upp á nýtt
og hljóðrituð eitt og
eitt f senn. Gefa slfk
vinnubrögð að vonum
betri árangur en hin
„hefðbundnu“ vinnu-
brögð fslenzkra hljóm-
sveita f plötuupp-
töku.
• NÝR
STtLL
En hvers vegna ætla
þeir ekki að gefa
þessa tónlist út f Bret-
landi, spyrja nú
kannski sumir. Þvf er
til að svara, að á æf-
ingum sfnum að
undanförnu hefur
hljómsveitin fundið
sér nýjan stfl, sem er
ólfkur öllu öðru, sem
hún hefur gert, stfl,
sem engin önnur
hljómsveit f heimin-
um er með, svo að þeir
félagar viti til. Jafn-
framt hafa þeir félag-
ar verið duglegir við
að semja tónlist og
eiga nóg efni til að
hljómgrunn hjá Bret-
um.
Hvernig er hún,
þessi nýja tónlist? —
Það er ekki auðvelt að
lýsa tónlist með orð-
um, en Magnús kvað
hana vera f fimm-
f jórðu-takti, takti, sem
hefur ekkert verið
notaður f popptónlist-
inni hingað til, en
hins vegar talsvert f
jassinum, m.a. af Dave
Brubeck.
Eins og fyrr var get-
ið, lagði Orangefyrir-
tækið ekki mikla
áherzlu á að auglýsa
plötur sfnar, er þær
komu á markað, en nú
er ætlunin að breyta
um stefnu. Hefur ver-
ið gerður samningur
við RAK-hljómplötu-
fyrirtækið, sem er all-
sterkt á brezkum
markaði og hefur átt
fjölmargar plötur á
vinsældalistum, um að
auglýsa plötur Orange
af krafti. Nú eru að-
eins Change og John
Miles Set á samningi
hjá Orange; hinum
var sagt upp, er orku-
kreppan stóð sem
hæst og útlitið var
skuggalegt. Forráða-
menn Orange hafa
mikla trú á þvf að báð-
ar hljómsveitirnar
eigi framtfð fyrir sér í
btezku tónlistarlffi og
fari ekki f súginn.
Miklu fé verður varið
f auglýsingar og svo
kemur þetta væntan-
lega margfalt til baka,
þegar plöturnar fara
að seljast f risaupplög-
um. Og þegar Change
verða tilbúnir með
sfnar plötur með nýju
tónlistinni, fá þær
sömu meðferð, rán-
dýra auglýsingaher-
ferð.
• EINSOG
HVER
ÖNNUR
VINNA
Þeir Change-félagar
hafa innréttað bflskúr
við heimili Magnúsar
sem æfingapláss að fs-
lenzkum sið og þar
hittast þeir á hverjum
degi eftir hádegið og
æfa nýju tónlistina.
Þeir lfta á þetta sem
hverja aðra vinnu og
láta stórborgarlffið f
engu glepja sig frá æf-
ingunum. Kvaðst
Magnús vart hafa far-
ið út fyrir hússins dyr
f heilan mánuð, nema
f plötuupptökur f
Orange-stúdfóinu. Bfó-
ferðir og hljómleika-
ferðir heilluðu hann
l>ar
trissur og enginn frið-
ur.
Svo var lfka annað f
sambandi við spila-
mennskuna heima á
tslandi, sem þeir voru
fegnir að losna við.
Þar væri f rauniqfii
alltaf verið að gura
það sama og engin til-
breyting. Eftir
tveggja mánaða starf
væri hljómsveit búin
að spila á flestöllum
hugsanlegum dans-
stöðum og oft og
mörgum sinnum fyrir
sama fólkið. Þetta
væri til lengdar niður-
drepandi og fyllti
hljómlistarmenn
kæruleysi og doða.
Skömmu eftir að
þeir voru búnir að
koma sér þægilega
fyrir f Dartford, léku
þeir opinberlega eitt
kvöld á kunnum
skemmtistað, þar sem
þekktar hljómsveitir
leika tfðum. Gerðu
þeir þetta fyrst og
fremst til að kanna
grundvöllinn fyrir
flutningi tónlistar
sinnar f Bretlandi, til
að kanna viðtökurnar.
Og þær reyndust mjög
góðar og þeim buðust
fjölmörg tækifæri
til að leika opin-
berlega. En þeir hafa
JOHN
MILESí
HEIMSÓKN
búnir
reiou
eru
tóku í
maðunnw 6Yiappi
ssAs*
sein-h Myudgæðin
«æst tUvtKum-
sutnutu essan
- E” eru
ÓS’J í earðiuum
55 við Vteimm
Maguús^
pessa tónUst tara
þeir að hljóðrita strax
og plöturnar fyrir fs-
lenzka markaðinn eru
afgreiddar, Ifklega
innan fárra vikna. Þeir
gizka á, að stór plata
með nýju tónlistinni
liggi fyrir upp úr ára-
mótum, þannig að f
janúar-febrúar ætti að
sjást, hvort hin nýja
tónlist Change fær
fé
lýsingar til að vekja
athygli á plötum
þeirra. John Miles og
félagar hafa verið
mikið f stúdfóinu að
undanförnu og nú eru
þvf sem næst fullgerð-
ar tvær stórar plötur
með tónlist þeirra.
Hefur ekkert verið til
sparað til að gera þær
sem bezt úr garði og
nú ætlar Orange svo
sannarlega að sjá til
þess, að það fjármagn
Félagar hans
sama streng og lögðu
það áherzlu, að vistin f
Englandi hefði hjálp-
að þeim til að vinna
sjálfa sig. Þeir væru
meira út af fyrir sig
en áður, tfminn nýttist
betur til tónlistariðk-
ana og þeir gætu ein-
beitt sér að þvf sem
máli skipti: Að skapa
góða tónlist. Heima á
Islandi hefði alltaf
verið stöðugur erill,
dansleikjaspila-
mennska úti um allar
, . aUt °g
afþakkaö
ætla að einbeita sér a
æfingunum og plötu-
upptökunum næstu
mánuðina. Auk þess
eru launin Iág fyrir
slfka spilamennsku og
tilkostnaðurinn mik-
ill. Það eru f rauninni
aðeins þekktustu
hljómsveitírnar, sem
hafa eitthvað upp úr
þvf að spila opinber-
lega og þá einna helzt
á hljómleikum.
Er blaðamaðuribn
hafði rætt við þá fé-
laga um stund, spurðu
þeir hann hvort hann
vildi ekki hitta John
Miles; hann byggi
skammt frá Dartford.
Þessu svaraði blað-
maðurinn auðvitað
játandi og skömmu
sfðar birtust þeir John
Miles og Bob Marshall
f stofunni heima hjá
Magnúsi. Reyndust
þeir félagar, John og
Bob, lfka hafa villzt,
þrátt fyrir leiðsögn
Magnúsar, og orðið að
spyrja lögregluþjón
til vegar. Verður
Magnús væntanlega
að endurskoða hægri
og vinstri hugtökin
sfn og samræma þau
staðháttum f Dart-
ford!!
Bob Marshall er
bassaleikari f hljóm-
sveit John Miles og
hann varð einkum fyr-
ir svörum, er blaða-
maðurinn fór að
spyrja þá félaga f
þaula. John Miles er
hlédrægari, enda þótt
hann eigi nú að heita
aðalmaðurinn og til-
vonandi stjarna. Bob
sagði nefnilega við
blaðamanninn, að þeir
reiknuðu fastlega með
þvf að vera orðnir
frægir innan sex mán-
aða. Trfóið John Miles
Set skrapp saman um
tfma og var bara dúó,
þvf að trommuleikar-
inn gerðist liðsmaður
hljómsveitarinnar
Beckett, sem vakið
hefur allnokkra at-
hygli að undanförnu.
En hann er nú kominn
til fornvinanna að
nýju og einnig hefur
orgelleikari bætzt f
hópinn, þannig að
John mun f framtfð-
inni leggja meiri
áherzlu á gftarleikinn.
Þeir John og Bob
lýstu miklum áhuga á
að koma til Islands á
næstunni með nýju
hljómsveitina, strax
og þeir væru búnir að
æfa upp nýtt efni.
Tvær ástæður eru
fyrir áhuga þeirra á
tslandsheimsókn:
Þeir telja mjög heppi-
legt að „reynslu-
keyra“ hljómsveitina
frammi fyrir vinsam-
legum áheyrendum,
eins og tslendingar
reyndust í fyrstu
heimsókn þeirra hing-
að; og svo gefur spila-
mennskan á tslandi
meira f aðra hönd en
þeir geta vænzt f Bret-
landi á meðan þeir
eru svo til óþekktir.
Eru þeir raunar fast-
ákveðnir f að koma til
tslands f þessum eða
næsta mánuði, ef um-
boðsaðili fæst á ts-
landi, svo og tilskilin
leyfi.
t fyrstu heimsókn
þeirra hingað fluttu
þeir nær eingöngu
efni annarra lista-
manna, f sfnum eigin
útsetningum þó. Nú
eru þeir hins vegar
eingöngu með frum-
samið efni, enda er
það vænlegra til
árangurs f samkeppn-
inni f Bretlandi. A
plötunum er þó bland-
að efni úr ýmsum átt-
um.
Þeir félagar John og
Bob luku lofsorði á
hljómsveitina Change,
svo og fslenzkar
hljómsveitir og hljóð-
færaleikara yfirleitt
og sögðu fslenzku
hljómsveitirnar mun
betri en þeir hefðu bú-
izt við og standast
samjöfnuð við margar
kunnar brezkar
hljómsveitir.
# DÝFLISSA
OG
DRAUGA-
GANGUR
Bob Marshall
kemur út úr dýfl-
issunni.
Þeir félagar buðu svo
blaðamanninum og
fylgdarliði hans og
félögunum f Change f
heimsókn á heimili
sitt, en þeir búa f
gömlu og sögufrægu
húsi f litlu sveitaþorpi
utan við Dartford.
Húsið er frá þvf fimm-
tán hundruð og eitt-
hvað, að þvf er þeir
telja, og var lengi að-
setur fógetans eða
„sheriff“ f Kentum-
dæmi. Er húsið hið
veglegasta að allri
gerð og augljóst að
mikil og magnþrungin
saga er tengd svo til
hverri einustu fjöl.
Allir innviðir eru
mjög vandaðir og
miklar skreytingar f
loftum, á veggjum og
á húsgögnum, sem öll
eru f daglegri notkun,
þótt aldagömul séu.
Sterkleg eikarrúm,
útskorin, stólar og
borð, allt myndi þetta
seljast fyrir stórfé, ef
sett væri á markað. En
núna eru það tilvon-
andi poppstjörnur,
sem nota þetta, og
borga sáralitla leígu
fyrir, eða sem svarar
20 þús. kr. á mánuði
fyrir tveggja hæða hús
með 10—12 herbergj-
um.
Og ekki nóg með
það, heldur hefur hús-
ið lfka upp á bjóða
draugagang — sem þó
hefur ekki hrjáð nú-
verandi fbúa — og
leynigöng f tvær áttir.
Handan götunnar er
bjórkrá, sem áður fyrr
Slagsíðan
var dómshús, og
fógetanum þótti gott
að geta læðst þangað
út um leynigöng, þeg-
ar þannig stóð á. (Jti f
risastórum garðinum
er dýflissa, sem var
án efa mikið notuð f
gamla daga, og þangað
liggja Ifka leynigöng
frá húsinu. Sýndi Bob
gestunum opið á leyni-
göngunum, bak við
feluhurð f húsinu, en
kvaðst sjálfur aldrei
hafa þorað niður f þau
f könnunarleiðangur.
Sér hefði Ifka verið
tjáð, að göngin væru
lokuð f báðar áttir, þar
sem loftið hefði hrun-
ið niður á kafla.
En hann bauð gestun
um að ganga með sér
út f garð til að skoða
dýflissuna og var það
boð þegið. Garðurinn
er á stærð við Mela-
völlinn og lftur helzt
út fyrir að vera hluti
af stórum skógi. A
öðru hverju tréi vaxa
gómsæt epli og sáu
gestirnir mikið eftir
að hafa ekki haft með
sér poka til að tfna
epli í. En heimsóknin
f dýflissuna bætti úr
þvf og meira en það.
Ðýflissan er á við tvo
súrheysturna að stærð
og f daufri skfmu vasa-
Ijóss gátu gestirnir
skoðað förin eftir
hlekkjafestingar í
veggjum. Spýtnadrasl
á moldargólfunum
virtist f fyrstu vera
mannabein og vfst er,
að vistin þarna niðri
hefur verið ömurleg
þeim ólánsmönnum,
sem þar lentu.
Að lokinni
skoðunarferðinni um
fógetahúsið og dýfliss-
una, héldu blaðamað-
urinn og fylgdarlið
hans til sfns heima og
þeir Change-félagar
til sfns heima og skild-
ust þar með leiðir.
Lýkur þvf þessari frá-
sögn, sem helzt minn-
ir á þurra lögregiu-
skýrslu, en það er
fyrst og fremst vegna
einstæðs hæfileika
blaðamannsins f að
gera skemmtilegt efni
leiðinlegt!!
—sh.