Morgunblaðið - 18.02.1975, Qupperneq 22

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. FEBRUAR 1975
22
Myndin að ofan: Dómarinn
hefur dregið upp rauða spjald-
ið og vísar Johan Cruyff af
leikvelli, en Hollendingurinn
mótmælir kröfutlega.
Mynd til hliðar: Rinus Michel,
hinn Hollenzki þjáifari Barce-
lonaiiðsins, ætlar að blanda
sér í deilurnar, en vopnaður
lögreglumaður er fljótur til að
gefa honum skipunina:
Pronto; þ.e.a.s. út af með þig.
Johan
Cruyff
hart
leikinn
Johan Cruyff, hol-
lenzka knattspyrnu-
stjarnan, er skein hvað
skærast í úrslitakeppni
heimsmeistarakeppninn-
ar í knattspyrnu s.l. sum-
ar, á ekki sjö dagana sæla
um þessar mundir.
Hann hefur ekki getað
beitt sér sem skyldi f
leikjum sínum með fé-
lagi sfnu, Barcelona, á
Spáni að undanförnu
vegna meiðsla, og and-
stæðingar hans hafa
gengið á lagið og sótt
mjög harkalega að hon-
um í hverjum leiknum af
öðrum.
S.l. laugardag lék Barcelona-
liðið við neðsta liðið i spænsku
1. deildar keppninni, FC Mal-
aga, og voru um 50 þúsund
áhorfendur viðstaddir leikinn,
sem fram fór á heimavelli Mal-
aga, margir þeirra komnir i
þeim tilgangi einum að sjá
Johan Cruyff leika. En Cruyff
var aóeins 20 mínútur meö í
leiknum og megnið af þeim
tíma þurfti hann að nota til
þess að verja sig. I hvert ein-
asta skipti sem hann fékk
knöttinn sendan réðust m.a.
tveir andstæðingar á hann, og
voru ekki vandir að meðulum.
Heimaliðið, Malaga, náðí for-
ystu snemma i leiknum, en ör-
skömmu síðar jafnaði Barce-
lona meó marki sem þeir Cru-
yff og Neeskens áttu allan heið-
urinn af.
Ekki leið þó á löngu unz Mal-
aga-liðið skoraði aftur, og var
leikmaðurinn sem markið gerði
augljóslega rangstæður. Linu-
vörðurinn veifaði, en þegar
áhorfendur sáu það drógu þeir
úr pússi sinu birgðir af
skemmdum appelsínum og epl-
um og byrjuðu að kasta i hann.
Lét þá línuvörðurinn flaggið
falla, en Cruyff hafði tekið eftir
merki hans og dró dómarann
meó sér til hans. Vildi línuvöró-
urinn þá ekki kannast við neitt,
og upphófst heiftarleg deila
milli hans og Cruyff sem marg-
ir leikmanna Barcelona liðsins
tóku þátt í. Enduðu deilurnar á
þann hátt, að dómarinn dró upp
rauða spjaldið og rak Cruyff út
af. Hann neitaði hins vegar að
fara, og kom til handalögmála
milli hans og fleiri Barcelona-
manna annars vegar og Malaga-
leikmanna, dómara og línu-
varða heins vegar. Eftir nokkra
hrið kom lögreglan á vettvang
og bjó sig til þess að taka Cru-
yff með valdi út af vellinum.
Lét hann þá loksins undan og
hvarf af velli.
Eftir atvik þetta var ekki um
knattspyrnu að ræða milli lið-
anna — leikmennirnir lögðu of-
urkapp á að sparka hvern ann-
an niður og meiða. Urslit leiks-
ins urðu þau að Malaga-liðið
sigraði 3—2, og komu þau úrslit
á óvart, þrátt fyrir allt.
Spænskir blaðamenn eru
sammála um það, að nú sé að
verða næstum því útilokað fyr-
ir Johan Cruyff að leika þar-
lendis. Leikmönnum liða þeirra
sem keppa við Barcelona sé ráð-
lagt mjög ákveðið fyrir leiki, að
reyna að afgreiða hann strax í
leiknum með því að sparka
nógu hraustlega í hann, og það
hafa þeir gert svikalaust að und
anförnu. I þessum darraðar-
dansi á Cruyff enga möguleika,
og spurningin er einungis sú,
hvenær hann hlýtur það alvar-
leg meiðsli, að hann verður
óvígur.
Félagi Cruyffs í Barcelonalið-
inu, Neeskens, hefur heldur
ekki sloppið, þótt hann verði
ekki fyrir eins alvarlegum að-
sóknum og Cruyff. Neeskens
segir að jafnvel hörðustu leik-
irnir í heimsmeistarakeppninni
í knattspyrnu hafi verið barna-
leikur hjá þvi sem gerist í 1.
deildar keppninni á Spáni. —
Sleppi maður óskaddaður frá
leik, þakkar maður Guði fyrir,
sagði Neeskens.
Bikarkeppni H8Í
Haukar í bagsli
með Ármenninga
Haukarnir áttu ! heilmiklu basli
með vængbrotið Armannslið ! Bikar-
leik á föstudag. f lið Ármanns vant-
aði tvo lykilmenn, þá Björn Jó-
hannesson, sem fingurbrotnaði í
æfingaleik á þriðjudag, og Hörð
Kristinsson, sem var staddur utan
bæjar.
Leikurinn ! heild var vægast sagt
illa leikinn. Liðin skiptust á um að
gera hver mistökin á fætur öðrum.
Haukarnir voru þó alltaf sterkari
aðilinn á vellinum, en þeir mega þó
muna fifil sinn fegurri.
Haukarnir náðu forystu strax i
upphafi leiksins, sem nægði þeim til
sigurs. Þó tókst Ármanni að jafna,
14—14, þegar tæpar tiu mlnútur
voru til leiksloka, en á endasprettin-
um voru Haukarnir sterkari og
sigruðu með 17 mörkum gegn 15. f
leikhléi höfðu Haukarnir tveggja
marka forystu 11—9.
Haukarnir voru sannarlega langt
frá s!nu besta. Hörður Sigmarsson
var óvenju óheppinn með skot sin,
Stefán Jónsson sást varla í leiknum.
Það var helst hinn bráðefnilegi Ingi-
mar Haraldsson sem sýndi lit. Þá var
Gunnar Einarsson góður i markinu
að vanda.
f Ármannsliðinu vakti mikla
athygli Pétur Ingólfsson, kornungur
leikmaður, sem áreiðanlega á fram-
tiðina fyrir sér. Markaskorararnir
Jón Ástvaldsson og Hörður Harðar-
son voru óvenju daufir. Þá átti Ragn-
ar Gunnarsson i markinu einn sinn
slakasta leik i langan tima. Aftur á
móti varði félagi hans, Skapti
Halldórsson, stórlega vel þann tima
sem hann var inni á.
Kristján Örn og Jón Friðsteinsson
dæmdu leikinn, og orkuðu dómar
þeirra iðulega tvímælis.
Mörkin. Haukar: Hörður 6, Ingi-
mar 3. Ólafur Ólafsson, Elias Jónas-
son og Hilmar Knútsson 2 hver.
Stefán og Arnór Guðmundsson eitt
mark hvor.
Ármann: Pétur 5, Jens Jensson 4,
Jón 2, Hörður, Gunnar Traustason,
Kristinn Ingólfsson og Stefán Haf-
stein eitt mark hver.
Sigb. G.
Pétur Ingólfsson skorar fyrir Armann f bikarleiknum við Hauka.
Markasúpa hjá
Val og Víking
Það var aldeilis markasúpa þegar
toppliðin I 1. deild, Valur og Viking-
ur, mættust i Bikarkeppni H.S.f. á
föstudag. Valur sigraði með 29
mörkum gegn 25 og er greinilega i
miklum ham þessa dagana. Það
verður gaman að sjá viðureign þess-
ara liða i 1. deildinni þann 12. mars,
þar sem ef til vill mun úr þvi skorið
hvaða lið ber sigur úr býtum i 1.
deildinni.
Valur tók þegar forystu i leiknum á
föstudag. Fljótlega hafði Valur náð
fjögurra marka forskoti. Það forskot
náðu Vikingar þó að vinna upp, þvi
jafnt var minútu áður en blásið var
til leikhlés, en Valur átti siðasta
orðið i hálfleiknum, 11 —10 fyrir
Val.
f byrjun síðari hálfleiks tóku Vals-
menn aftur sprett, sem gaf fjögurra
marka forskot. Aftur hafði Vikingur
nær jafnað, 19—18, en á loka-
sprettinum voru Valsmenn sterkari,
29—25, og Vikingur þvi úr Bikar-
keppninni.
Eins og markatalan gefur til kynna
var vörn og markvarsla liðanna ansi
léleg. Það var aðeins á smátíma i
fyrri hálfleik sem Ólafur Benedikts-
son varði eitthvað. Markverðirnir
voru þó ekki öfundsverðir gegn þess-
um stórskyttum sem liðin bæði hafa
yfir að ráða.
Það fór aldrei á milli mála að Valur
var sterkari aðilinn. Sóknarleikur
liðsins var oft á timum stórgóður,
stöðug ógnun, gott linuspil og stór-
skytturnar Gisli, Guðjón og Ólafur
fyrir utan. Þá vakti leikur Jóhanns
Inga Gunnarssonar verðskuldaða at-
hygli. Þar er snöggur og laginn
spilari á ferð.
Vikingarnir með Einar Magnússon
og Pál Björgvinsson i broddi fylk-
ingar hafa oft leikið betri leik heldur
en þennan gegn Val. Sérstaklega
brást Sigfús Guðmundsson i leikn-
um, skoraði ekki mark og ógnunin
hjá honum í hornunum var nú lítil.
Þá voru linumennirnir ekki nógu iðn-
ir við að opna fyrir skytturnar.
Leikinn dæmdu Karl Jóhannsson
og Hannes Þ. Sigurðsson og komust
þokkalega frá því ef á heildina er
litið.
Mörkin. Valur: Gísli Blöndal 6,
Guðjón Magnússon og Ólafur Jóns-
son 5 hvor, Stefán Gunnarsson, Jó-
hann Ingi og Ágúst 3 hver. Jón
Pétur Jónsson, Gunnsteinn Skúla-
son, Steindór Gunnarsson og Bjarni
Guðmundsson eitt mark hver.
Vikingur: Páll Björgvinsson 7,
Stefán Halldórsson 6, Einar Magnús-
son 5, Jón Sigurðsson 4, Viggó Sig-
urðsson 2 og Skarphéðinn Magnús-
son eitt mark.
Sigb. G.