Morgunblaðið - 22.03.1975, Blaðsíða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. MARZ 1975
Eiríkur Guðlaugsson
frá Fellskoti - Kveðja
Fæddur 20. júlf 1898
Dáinn 12. marz 1975
I dag, 22. marz, er til moldar
borinn Eirikur Guólaugsson frá
Fellskoti í Biskupstungum, er lézt
á Borgarspítalanum hinn 12. marz
s.l. eftir skamma legu. Vitaó var,
aó Eiríkur hafói kennt sér las-
leika um nokkurt skeiö, en fátt
ættmenna hans grunaói, hve
alvarleg veikindi hans voru og
kom andlát hans því á óvart.
Eiríkur fæddist aó Fellskoti 20.
júlí, 1898, og ólst þar upp ásamt
systkinum sínum. Foreldrar Ei-
ríks voru þau hjónin Guðlaugur
Eiríksson, bóndi i Fellskoti, og
kona hans, Katrín Þorláksdóttir.
Eiríkur var næst elztur tiu
systkina og er hann annar úr
hópnum, sem íellur frá. Eyþór dó
árió 1930 á 31. aldursári. Eftirlif-
andi systkini Eiriks eru: Þóra,
Margrét, Þorlákur, Eirný, Guó-
rún, Þórarinn, Sigríóur og Ei-
ríkur yngri. Þau búa öll á höfuó-
borgarsvæóinu nema Þórarinn,
sem býr á föðurleifóinni, Fells-
koti.
A uppvaxtar- og manndóms-
árum Eiríks var mannmargt á
heimilinu i Fellskoti, börnin tíu
eins og áður sagöi, margt vinnu-
hjúa og auk þess mikill gesta-
gangur vegna samgönguhátta þar
í sveit á þeim tima. Eiríkur hóf
almenn sveitastörf á búi föóur
síns strax og hann hafói aldur og
getu til. A vetrum stundaði hann
sjóróóra, fyrst í Grindavík og siö-
ar i Vestmannaeyjum. 1 Grinda-
vík lenti hann eitt sinn í sjávar-
háska, en var giftusamlega bjarg-
aö. Snemma á fjóróa áratugnum
hóf hann störf hjá búnaðarfélagi
sveitarinnar. Fólust þau einkum í
stjórnun fyrstu dráttarvélarinn-
ar, sem kom í Biskupstungur. Var
hún aðallega notuó til jarðabóta,
plægingar og sléttunnar þýfis.
Viö þessi störf vann Eiríkur til
ársins 1938, en þá festi hann kaup
á fyrstu vörubifreið sinni, en þær
átti hann eftir aö eignast margar.
Annaóist hann vöruflutninga og
flutning á grænmeti fyrir gróóur-
húsabændur í Biskupstungum um
tveggja áratuga skeió. Sá, sem
þetta ritar átti sín beztu kynni viö
Eirík heitinn á þessum árum.
Seint líða mér úr minni ótal feró-
ir, sem viö frændurnir fórum
saman, svo sem inn á afrétt á
haustin og suóur á Eyrarbakka,
til aó sækja hleðslusteina um sól-
bjartar sumarnætur. Sem ungl-
ingi varó mér fljótt ljóst, hve Ei-
ríkur var barngóóur og skilnings-
ríkur á þarfir barna og unglinga
til leiks og starfa. Eiríkur kvænt-
ist ekki og var barnlaus. Við
systkinabörnin áttum hann þvi
óskiptan. Eiríkur var mikill dýra-
vinur og haföi hann sérstakt yndi
af hestum og fallegu og vel öldu
sauðfé.
Eítir aó Eirikur hætti vöru-
ílutningaakstri, fluttist hann til
prestshjónanna að Torfastöóum,
séra Guómundar Ólafssonar og
frú Önnu Magnúsdóttur. Upp frá
því var heimili hans aó Torfastöð-
um, fyrst hjá fyrrnefndum prest-
hjónum, unz þau íluttust að Skál-
holti, og síðar hjá frænku sinni,
Katrinu Þórarinsdóttur og manni
hennar, Guðmundi Gislasyni og
börnum. Eg hygg, að Eiríki væri
þaó ljúft aó öllu þessu fólki væru
færóar innilegar þakkir fyrir alla
vinsemdina og umönnunina, sem
hann varð aónjótandi hjá þvi.
Mér er kunnugt um, aö
systkinahópurinn frá Fellskoti
var og hefur alla tíó verið sérlega
samheldinn, og var Eíríkur eng-
inn eftirbátur hinna að efla þessi
tengsl. Ég veit, að þaó eru fleiri
en systkini og frændsystkini, sem
sakna Eiríks. Þaö gera eflaust
margir sveitungar hans, sem áttu
við hann góð og löng kynni. Marg-
ir minnast greióasemi hans og
lipurðar og ótal gleði- og ánægju-
stunda með honum á hestbaki og
á hestamótum.
Ég biö Guð að blessa minningu
Eiriks frænda míns, og er þakk-
látur fyrir kynni okkar.
Far í friði, frændi.
Guólaugur Hannesson.
Ég veit þaó eigi, ævin
líður skjótt
og er í mörgu lík og
báran smáa,
er rís og hneigir síðan
hægt og rótt
sitt höfuö vott í
móðurskautið bláa.
Jóh. Sigurjónsson.
Mikið finnst mér vera stutt síð-
an, a£> Eiríkur, sem þá var kennd-
ur við Feliskot, var eini bílstjór-
inn og bíleigandinn hér á stóru
svæöi, en þó munu þaó vera milli
30 og 40 ár síðan ég man fyrst
eftir honum. Siðan hefur margt
breytzt hér í sveit sem annars
staöar. Þá voru samgöngur erfió-
ar og tæplega bílfært nema um
aðalveg. Eiríkur eignaðist eins og
fyrr segir manna fyrstur hér um
slóðir vörubil og annaðist um ára-
bil flutninga á ýmsum varningi til
og frá Reykjavík.— Eiríkur var
mikill greiðamaður, sem gott var
að biðja og taldi ekki eftir sér
snúningana enda notuðu menn
sér það óspart á þeim árum, því að
þá var ekki hlaupið í kaupstað
fyrirvaralítið þó að eitthvað vant-
aði.
Þegar garðyrkjubændur hér í
sveit tóku að framleiða grænmeti,
sem koma þurfti viðstöðulaust á
markað tók hann að sér þá flutn-
inga og kom hann sér svo vel í því
starfi, að á merkistimamótum i
lífi hans gáfu þeir honum vandað-
an hnakk. Þótti honum mjög vænt
um þá gjöf og sagði hann mér
sjálfur, að betri gjöf hefói hann
ekki getað fengið.
Þegar leið á ævina fór Eirikur
að þreytast við aksturinn og seldi
hann þá vörubíl sinn. Var hann
þá nokkur sumur varðmaður
sauðfjárveikivarna á Kili, en áður
hafði hann lengi séð um flutninga
á vistum til varðanna. Man ég
þegar ég var þar vörður, að það
var ætið tilhlökkunarefni, þegar
von var á Eiríki, því að auk þeirra
nauðsynja, sem sjálfsagðar voru,
kom hann ætíð með bunka af dag-
blöðum og sagði okkur nýjustu
fréttir úr byggð, þvi að hann var
ávallt léttur í máli og sagði vel
frá.
Stuttu eftir að Eiríkur hætti
akstrinum réðst hann til prestsins
á Torfastöðum, séra Guðm. Óla
Ólafssonar, sem stundaði búskap
með prestsstarfinu meðan hann
sat á Torfastöðum. Undi hann hag
sínum vel hjá þeim presthjónum
og var þeirra önnur hönd við bú-
skapinn. Sióar þegar séra Guð-
mundur fluttist að Skálholti tók
Guðmundur, tengdasonur Þórar-
ins, bróður Eiriks, við jörðinni og
dvaldi Eiríkur hjá þeim hjónum
til æviloka.
Eiríki var sýnt um alla skepnu-
hiróingu. Atti hann ávallt góða
hesta og hafði mjög gaman af
þeim. Eiríkur var söngmaður góð-
ur og með afbrigðum lagvíss, söng
hann í kirkjukór Torfastaðasókn-
ar og meðan karlakór var starf-
ræktur i sveitinni var hann sjálf-
sagðurihonum.
Eiríkur Guðlaugsson var dreng-
skaparmaöur, sem gott er að
minnast. Hann átti marga kunn-
ingja og góðvini. Hann var
ókvæntur og barnlaus, en barn-
góður og naut þess að umgangast
börn og unglinga. Mun margur
sakna vinar í stað, þegar hann er
nú horfinn yfir móðuna miklu.
Eiríkur var fæddur i Fellskoti í
Biskupstungum 20. júlí 1898.
Hann var sonur hjónanna Guð-
laugs Eiríkssonvar og Katrínar
Þorláksdóttur. Hann var næst
elztur af sínum systkinum, en ég
hygg, að mér sé óhætt að fullyrða
að þau systkini voru sérstaklega
samheldin.
Nánum ættingjum og vinum
sendum við hjónin samúðarkveðj-
ur.
Gunnl. Skúlason.
Skrifað stendur: „Elska skaltu
náunga þinn eins og sjálfan þig.“
Frá upphafi vega hefur mannin-
um gengið fremur illa að fram-
fylgja þessu boðorði og reyndar
mörgu öðru áþekku. Oft virðist
sem i brjóstum okkar standi dýpri
rótum sjálfselska og eigingirni en
náungakærleikur og tillitssemi.
Þetta sannar sagan.
Ef hið siðar nefnda sæti ávallt i
fyrirrúmi, yrðu vandamál ein-
staklinga og þjóða færri og
smærri.
Þegar Eiríkur á Torfastöðum er
kvaddur hinztu kveðju, koma
ofanrituð orð úr helgri bók ósjálf-
rátt i hugann. Lifsganga hans var
svo mjög í samræmi við þau, —
þjónusta við náungann og elsku-
semi.
Eiríkur var fæddur í Fellskoti
20. júlí 1898, næst elztur 10 barna
hjónanna Katrinar Þorláksdóttur
og Guðlaugs Eiríkssonar bónda
þar.
Þessi sæmdarhjón áttu traust
og gott menningarheimili, þar
sem góðvild og hjálpsemi voru í
öndvegi. Sem að líkum lætur var
heimilið fjölmennt. Þar var og
gestanauó mikil, en öllum var
veitt af rausn. Ekki mun samt
hafa verið mikill veraldarauður í
garði hjá þeim hjónum, fremur
en á öðrum barnmörgum alþýðu-
heimilum i þá daga. En annað var
þar gulli betra, auðlegð hjartans,
sem ávaxtaðist vel í börnum
þeirra. Það sýndi Eiríkur bezt í
lifsstarfi sínu.
Starfsvettvangurinn var hér í
sveitinni, auk nokkurra vertíóa
t
Móðursystir mín,
KRISTRÚN HELGADÓTTIR
Austurbrún 6,
lést i Landakotsspítala þann 20.
þ.m.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda.
Njáll GuSnason.
t
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
sonar okkar og bróður
GRÍMS ÞORSTEINS
THORARENSEN,
Skólagerði 47,
Kópavogi.
Bryndls og Grímur Thoraren-
sen og systkini hins látna.
Úlfaraskreytlngar
blómoual
Groðurhusið v/Sigtun simi 36770
t
STELLA JÓRUNN SIGURÐARDÓTTIR,
Ásgarði 11, Reykjavík,
lézt i Borgarspltalanum 20 marz.
Aðstandendur.
t
Móðir okkar,
SIGRÍÐUR J. SIGURÐARDÓTTIR,
lézt að Hrafnistu fimmtudaginn 20. marz.
Dóra Jóhannsdóttir,
Ellsabet Jóhannsdóttir,
Sigurður Jóhannsson.
t Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓNAS LILLIENDAHL,
Dunhaga 15,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 25. marz kl. 3 e.h.
Margrót J. Lilliendahl, Gustaf Liiliendahl, Anna María Lilliendahl. og börn.
t
Eiginmaður minn
ÓSKARJENSEN,
rafvirkjameistari
sem lést 14 þ.m , verður jarðsunginn frá Háteigskirkju laugardaginn
22. marz kl. 10 30 f.h.
Vilborg Guðsteinsdóttir.
t Faðir okkar og fósturfaðir,
GUÐMUNDUR ÞÓRARINSSON,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 24. marz kl. 3 e h.
Þeir sem vilja minnast hans er bent Hrafnistu. á styrktarsjóð vistmanna á
Björn Guðmundsson, Valgerður Guðmundsdóttir,
Þórarinn Guðmundsson, Karl Heiðar Egilsson.
t Faðir okkar og tengdafaðir.
RAGNAR KRISTJÁNSSON,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 24. marz kl.
10 30 Elfn Ragnarsdóttir, Matthfas Helgason,
Ása Ragnarsdóttir, Guðfinnur Pétursson,
Karl Ragnarsson, Erna Benediktsdóttir,
Kristján Ragnarsson, Steinlaug Gunnarsdóttir.
t
Þökkum auðsýnda samúð við fráfall og útför eiginmanns mlns, föður,
tengdaföður og afa,
PÉTURS H.J. JAKOBSSONAR
prófessors.
Margrót Einarsdóttir,
Jón Ármann Jakobsson, Hafdls Einarsdóttir,
Hrefna Pótursdóttir, Bolli Kjartansson
og barnabörn.
t
Við þökkum innilega fyrir virðingu sýnda hinni látnu og hluttekningu
vottaða okkur, við útför
MARGRÉTAR JÓNSDÓTTUR BJÖRNSON
Kennurum Hlíðaskóla og félögum I leikrænni tjáningu færum við
sérstakar þakkir.
Fyrir hönd fjölskyldunnar
Gunnlaugur G. Björnson.
t Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinsemd við andlát og útför
frænku okkar.
MARÍU B. J. P. MAACK,
fyrrv. yfirhjúkrunarkonu.
GunnlaugurV. Snædal, Þorsteinn V. Snædal,
Elfn Briem, Elfsabet Jónsdóttir,
Eyjólfur Jónsson, Böðvar Jónsson,
Guðmundur Jónsson, Pétur Maack Þorsteinsson,
Páll Þorsteinsson, Helga Þorsteinsdóttir,
Elínborg Þorsteinsdóttir, Karl P. Maack,
Aðalsteinn P. Maack, Viggó E. Maack,
Elísabet Maack Thorsteinsson.