Morgunblaðið - 19.01.1977, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. JANUAR 1977
23
Einar Scheving
Árnason -Minning
Einar lést að Elli- og hjúkrunar-
heimilinu Grund 8. janúar s.l.
Hann var fæddur 8. september
árið 1900 að Hrærekslæk í
Hróarstungu, N-Múl. Foreldrar
hans voru Árni Stefánsson, Árna-
sonar bónda í Gagnstöð í Hjalta-
staðaþinghá, N-Múl., og Sigurlin
Einarsdóttir frá Krossstekk í
Mjóafirði. Árni bjó á Hrærekslæk
frá 1894—1906, er hann lést.
Hafði hann þá misst konu sína og
einn son. Eftir stóðu fjögur börn
munaðarlaus. Tvö eidri börnin
voru tekin í fóstur, Guðbjörg og
Stefan, en Einar og Rannveig,
yngstu börnin, voru áfram á
Hrærekslæk. Jón Ármannsson,
frá Snotrunesi í Borgarfirði
eystra, og Margrét Snorradóttir,
kona hans, keyptu jörðina með
þvi skilyrði að annast uppeldi
þeirra Einars og Rannveigar og
greiða erfingjum eftirstöðvar af
kaupverði jarðarinnar, er þau
gætu séð um sig sjálf.
Arið 1911 kynntumst við Einar
fyrst. Við vorum saman I skóla.
Þá var farskóli í sveitinni og
kennt var einn mánuð i einu á
bæjunum. Fljótt urðum við Einar
góðir félagar. Við renndum okkur
á skiðum og skautum, vorum allt-
af í keppni og svo flugumst við á,
til að jafna ágreining. Á milli
bæja okkar, Hrærekslækjar og
Hallfreðarstaða, er aðeins hálf-
tíma gangur. P’ært var frá á
báðum bæjum, eins og þá var
algengt. Oft hittumst við i hjáset-
unni. Alitaf fórum við að reyna
með okkur í einhverjum leik.
Einn sunnudagur er mér minnis-
stæðastur. Ég sit yfir ánum, en
Einar kemur að finna mig. Hann
heldur áfram ferðinni og hittir
mig I hjásetunni. Það er glaða
sólskin og við verðum ásáttir um
að fá okkur bað í Hallfreðarstaða-
læknum. Við leitum uppi hyl og
vöðum út í. Okkur kemur saman
um að reyna nú með okkur og vita
hvor geti vaðið lengra út í hylinn.
Við vorum álíka stórir, eða litl-
ir. Svo vöðum við út í. Vatnið er
kalt, en hvorugur lætur á þvi
bera. Við höldumst i hendur.
Þegar vatnið nemur við höku, lít-
um við þegjandi hvor á annan.
Eitt skref enn og báðir fara í
bólakaf. Nú vissi hvorugur hvað
gerðist fyrr en við skriðum upp á
bakkann og slepptum handtak-
inu. Við skulfum meir af hræðslu
en kulda. Nú urðum við vinir. Við
áttum okkur leyndarmál.
Þegar Einar var tuttugu og eins
árs fór hann frá Hrærekslæk til
Seyðisfjarðar. Réðst hann lær-
lingur hjá Sigurði Björnssyni, tré-
smið og og lauk því námi eftir að
hann fluttist til Reykjavíkur og
vann að húsabyggingum og ann-
arri trésmíði meðan heilsa og
kraftar leyfðu. Hann slasaðist ár-
ið 1952, féll af vinnupalli og
hryggbrotnaði. Eftir það gekk
hann ekki heill til skógar, en
vann þó í iðn sinni allmörg ár
enn. Hann fékk heilablæðingu ár-
ið 1968 og svo aftur 1971 og iam-
aðist all mikið. Fyrst var hann
heima i umsjá dóttur sinnar. Svo
iá leiðin að Reykjalundi, Ási i
Hveragerði og þaðan að Grund.
Einar kvongaðist Guðrúnu
Þórðardóttur árið 1931. Þau eign-
uðust einn son, Örn Scheving,
sem nú er fasteignasali. Þau
skildu samvistir árið 1934.
Hann stofnaði heimili öðru
sinni með Þórönnu Friðriksdótt-
ur árið 1936. Þau eignuðust fjög-
ur börn. Eitt dó ungt, en þessi
þrjú eru á lífi: Birgir, sem er
trésmiður, Árni, hljóðfæraleikari,
og Sigurlín, flugfreyja. Öll eru
þau fjölskyldufólk og búa hér i
borginni. Þórönnu konu sina
missti Einar árið 1965.
Einar var harðduglegur að
hverju sem hann gekk. Hann var
vinsæll og vinfastur. Einarður var
hann og fylgdi ótrauður því máli,
er hann taldi sannast. Glaðvær
var hann og undi vel i góðra vina
hópi. Félagslyndur var hann og
félagshyggjumaður, sósialisti og
hernámsandstæðingur. Einum
traustum íslendingi er nú færra,
er hann kveður.
Á heimili Einars var gott að
koma. Þar fann ég alltaf sömu
traustu vináttuna og hlýja hand-
takið og á æskudögum.
Börnum Einars og fjölskyldum
þeirra færi ég minar innilegustu
samúðarkveðjur.
Eiríkur Stefánsson
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
ER það ekki veikleiki meðai ykkar mótmælenda að leggja
áherzlu á „endurfæðingu“ og nema staðar þar, án þess að
halda áfram og heimfæra kristindóminn til athafna I sam-
félaginu? Hvað hafið þið gert t.d. f sambandi við baráttuna
gegn fátæktinni? Mér finnst þér hafið lftið gert eins og flestir
yðar Ifkar.
Má ég minna yður á, aö það var ,,mótmælandinn“
William Booth, sem stofnaði Hjálpræðisherinn, og að
það var annar mótmælandi, George Williams, sem
stofnaði Kristilegt félag ungra manna (KFUM),
fyrir unga menn, sem börðust í bökkum og áttu
ekkert heimili? Drjúgur hluti starfs mins snertir
ýmis svið í lífi samfélagsins.
Ef þér lesið söguna án allra hleypidóma, geri ég
ráð fyrir, áð þér komizt að raun um, að evangeliskir
menn eða mótmælendur (sem þér gagnrýnið) hafa
sennilega gert meira en nokkur annar hópur til þess
að létta þjáningum og fátækt meðal mannkynsins.
Þeir hafa vissulega tekizt á við vandamál sam-
félagsins.
Nú vil ég bæta því við, að ég lít svo á, að til sé
fátækt, sem nái dýpra en sú, er snertir efnahag
manna, og þurfi að vinna bug á, og það er hin
andlega fátækt. Framkvæmdastjóri í þjóðfélags-
vísindum sagði fyrir nokkru í menntaskóla einum:
„Andleg fátækt — fólki finnst einmitt, að það sé
þjakað af henni. Hún kemur stundum fram í sinnu-
leysi, uppgjöf, sektarkennd og örvæntingu. Það er
nauðsynlegt að vinna gegn henni engu síður en
efnalegri fátækt." Ef satt skal segja, hef ég varið ævi
minni til þess að létta alls konar fátækt, og ég ætla að
halda því áfram, meðan mér endist aldur.
Bandalag Reykjavíkurkvenna
kynna sér skattalagafrumvarpið
LAUGARDAGINN 15. þ.m. hélt
Bandalag kvenna í Reykjavík
kynningarfund um frumvarp það
til laga um tekju og eignaskatt,
er nú liggur fyrir Alþingi.
125 fulltrúar frá öllum aðildar-
félögunum sóttu fundinn, en í
Bandalaginu eru 30 félög með um
11 þúsund meðlimum.
Gestir fundarins voru:
Ríkisskattstjóri Sigurbjörn Þor-
björnsson
Form. Kvenfélagasambands ís-
lands Sigriður Thorlachius
FRÁ LEIBBEININGASTðÐ HUSMÆÐRA
Hvað þarf að hafa í huga, þegar
kegptur er ngr kæliskápur
Fyrst þarf að athuga, hve stór
hann má vera, miðað við það
pláss, sem fyrir er i eldhúsinu.
Athugið einnig, hvort þægileg-
ast sé að hjarirnar á skáphurð-
inni séu vinstra megin eða
hægra megin en á mörgum teg-
undum má breyta því, hvort
hurðin opnast til hægri eða til
vinstri. Það er mikið atriði, að
skáphurðin falli nægilega þétt
að skápnum. Athuga má með
pappírsræmu, hvort svo sé.
Hún á að festast á milli, þegar
skapnum er lokað. Ennfremur
þarf að athuga, hvort auðvelt sé
að opna og loka skápnum og
hvort góðar geymslur séu í
skaphurðinni og auðvelt að
hreinsa þær. Er ljós í skapnum
og er unnt að breyta bilinu á
milli hillanna? En hæfilegt bil
á milli hillna er um 15 cm. Eru
hillufestingarnar sterklegar og
-þannig útbúnar, að auðvelt sé
að draga hillurnar fram, og er
brík á hillunum að aftan, sem
kemur I veg fyrir að mætvælin
detti niður, þegar hillurnar eru
dregnar fram? Er auðvelt að
komast að hitastillinum og er
skápurinn sléttur að innan
(engin skörp horn), þannig að
auðvelt sé að hreinsa hann? Er
unnt að stilla fæturna á skápn-
um, svo að hann geti staðið lá-
réttur á gólfinu, enda þótt það
kunni að hallast dálítið? En
hætt er við að hurð skápsins
kunní að skekkjast, ef hann
stendur ekki alveg láréttur.
Nokkur munur er á frostinu i
frystihólfinu í hinum ýmsu teg-
undum af skápum. Hafa flestir
kæliskápaframleiðendur merkt
hurðir fyrstihólfa með stjörn-
um, sem gefa til kynna, hve
mikið frost er í frystihólfinu,
enda hefur alþjóðleg mæli-
kvarðaskipulagsnefnd (den
internationale standard-
iseringsorganisation ISO) sam-
þykkt reglur þar að lútandi:
Stjörnur eiga að vera með 6
oddum, staðsettar í ramma á
loki frystihólfsins. Ein stjarna
merkir, að í frystihólfinu sé
a.m.k. 6° frost, tvær stjörnur
12° frost og þrjár stjörnur 18°
frost.
Frystihólf kæliskápa eru ein-
göngu ætluð til að frysta i van-
illuís o.þ.h. og til þess að geyma
matvæli, sem þegar er búið að
hraðfrysta. Ef ekki er nema
—6° i frystihólfinu, geymast
frosin matvæli þar einungis i
nokkra daga en ef hins vegar er
—18° i frysti hólfinu, má
geyma þar frosin matvæli i
lengri tíma.
Sigríður Haraldsdóttir.
Form. Kvenréttindafélags ís-
lands Sólveig Ölafsdóttir og
framkv.stj. Jafnréttisráðs Berg-
þóra Sigmundsdóttir.
Ríkisskattstjóri skýrði og ræddi
mjög ítarlega frumvarpið. Eftir
framsöguræðu ríkisskattstjóra
fóru fram fyrirspurnir og umræð-
ur um frumvarpið.
Höfðu konur geysilegan áhúga
á mörgum atriðum og að sjálf-
sögðu var rætt mest um atriði er
snertir skattlagningu útivinnandi
húsmæðra, sérsköttun hjóna o.fl.
Þá þótti konum mjög athyglis-
vert, að engin kona átti sæti í
nefnd þeirri er fjallaði um frum-
varpið, þótt hæg hefðu verið
heimatökin, þar sem við eigum
ágætar konur á Alþingi.
Fundurinn stóð frá kl. 9 og 'n til
kl. rúmlega fjögur með aðeins
kl.tíma hádegisverðarhléi.
Fóru konur stórum fróðari
heim og þökkuðu ríkisskattstjóra
ánægjulegan dag.
Innan bandalagsins starfar
skattamálanefnd, sem er skipuð
eftirtöldum konum:
Geirþrúður H. Bernhöft formað-
ur,
Gerða Ásrún Jónsdóttir,
Guðrún S. Jónsdóttir,
Sólveig Alda Pétursdóttir og Þór-
unn Valdimarsdóttir.
Stjórn bandalagsins skipa:
Unnur Ágústsdóttir formaður,
Halldóra Eggertsdóttir vara-
formaður og ritari og Margrét
Þórðardóttir féhirðir.
Sigalda:
Flæddi inn í
stöðvarhúsið
Á SUNNUDAG flæddi inn á tvær
neðstu hæðirnar f stöðvarhúsinu
við Sigöldu, en vatnið náði þó
ekki upp f aflvélarnar og hlaust
Iftið sem ekkert tjón af.
Rögnvaldur Þorláksson verk-
fræðingur sagði í samtalí við
Morgunblaðið i gær, að bráða-
birgðastifla framan við stöðvar-
húsið hefði brostið og þvi hefði
vatnið náð til að flæða inn og
dælur hefði ekki haft undan.
Sagði hann að í framtiðinni ætti
vatn að renna í gegnum tvær
neðstu hæðirnar, en sográsirnar
lægju þar i gegn og í næstu viku
hefðu átt að fjarlægja bráða-
birgðastifluna, þannig að vatn
fengi aðgang inn í húsið.
Frá fundi Bandalags kvenna í Reykjavík, þar sem rætt var um skattalagafrumvarpið. I ræðustóli er
rfkisskattstjóri, Sigurbjörn Þorbjörnsson.