Morgunblaðið - 08.06.1977, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVlKUDAGUR 8. JUNÍ 1977.
Útfor föður okkar.
VALDIMARS SIGURÐSSONAR,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 9 júní kl 3 e h
Fyrir hönd vandamanna,
Jóhann Valdimarsson,
Esther Valdimarsdóttir,
Erla Valdimarsdóttir
Útfor bróður míns. + INGVA PÉTURSSONAR
verzlunarmanns,
Drápuhlfð 22
fer (ram Irá Fossvogskirkju föstudaginn 10 júnikl 13 30
Óskar Pétursson Ásdfs Magnúsdóttir.
t
Figinkona min og móðir,
RAGNA SIGURGÍSLADÓTTIR,
Melgerði 27
Reykjavfk,
lést 6 júní s I Jarðarform ákveðin siðar
Magnús Þórðarson og börn.
Móðir min
andaðist 6
KARITAS GUÐMUNDA BERGSDÓTTIR,
Hringbraut 63,
júní
Laufey Friðriksdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi
ÞÓRHALLUR JÓNSSON
frá Svlnafelli I Öræfum
andaðist að Hrafmstti 6 júní
Ragnar Þórhallsson
Jón Þórhallsson, Sigriður Einarsdóttir
Ingólfur Jónsson, Sveinbjörn Þór Jónsson
t
Eiginmaður minn, faðir. tengdafaðir og afi,
SIGUROUR Þ. GUÐMUNDSSON
frá Háhóli,
heima Völvufelli 48
sem lé/t I Borgarspitalanum 26 maí, verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju fimmtudaginn 9 júni kl 1 30
Blóm og kransar afþakkað. en þeim. sem vilja minnast hans, er bent á
Krabbameinsfélagið
Aðalbjörg Bjarnadóttir
Guðrún Sigurðardóttir Gunnar Kristófersson
Ólöf Sigurðardóttir Kristinn Pálsson
Guðmundur Sigurðsson Hildur Hrönn Hreiðarsdóttir
Sigmundur M. Sigurðsson Jóhanna Erlendsdóttir
Dlana Bára Sigurðardóttir
og barnabörn.
Be/tu þakkir fyrir tengdamóður, + sýnda vínáttu og samúð víð andlát móður okkar og
INGVELDAR EINARSDÓTTUR
frá Garðhúsum,
Grindavlk
Ólaffa og Níels P. Sigurðsson
Sigurður Rafnsson. Sólveig ívarsdóttir.
og barnaborn
t
Þökkum innilega hluttekningu og vinarhug við andlát og jarðarför konu
minnar. móður , tengdamóður og ömmu.
SIGRÍÐAR EINARSDÓTTUR
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarliði á deild A 7 á
Borgarspitalanum fyrir góða umönnun, fyrr og síðar
Pétur Lárusson
Valgerður Pétursdóttir. Jóhanna Pétursdóttiír,
Guðmar Pétursson Elsa Ágústsdóttir,
Einar Pétursson, Edda Hákonardóttir,
Guðrlður Pétursdóttir, Jón A. Kristinsson,
og barnaborn
Þóra Agústdóttir
Minningarorð
Fædd 10. marz 1907.
Dáin 28. mal 1977.
Með örfáum línum vil ég þakka
Þóru frænku eins og hún var ætíð
kölluð af frændfólki sínu fyrir
allt það sem hún var mér, foreldr-
um mínum og nú síðustu árin
lítilli dóttur minni.
Einhvern veginn finnst mér
hornið á mótum Bræðraborgar-
stígs og Bárugötu og sá hluti af
Vesturbænum, þar sem ég oftast
sá þessa móðursystur mína ganga
af sínum alkunna myndugleik og
reisn vera risminni og fátæklegri
nú heldur en fyrir viku og ég veit
að svo mun vera áfram, því að
hún Þóra átti engan sinn líka.
Hvort heldur var á mannamótum,
þegar gleði og fögnuður voru í
hásæti eöa þegar eitthvað bjátaði
á, þá var hún ávallt svo stór og
sterkur persónuleiki, sem gott var
að leita til. Það voru ekki ein-
göngu töluð orð sem höfðu þýð-
ingu í sambandi við Þóru, heldur
var það straumurinn frá henni
sem var svo sterkur og allt hennar
fas var hughreystandi, uppörv-
andi, sálarbætandi. — Því hefur
mér oft dottið í hug að ekki gæti
ég kosið dætrum mínum né öðr-
um ungum stúlkum betra vega-
nesti en að þær mættu erfa eitt-
hvað af kostunum sem prýddu
Þóru frænku.
Alvikin hafa hagaö þvf þannig
til að lítill sonarsonur hennar og
dóttir mín hafa gengiö í sama
leikskóla nú s.l. tvö ár og held ég
að flest börnin í þeim skóla hafi
þekkt vel ömmu hans Loga litla,
svo og fóstrur og forstöðukona.
Það er því ekki af ástæðulausu að
4 ára barn neitar að trúa og viður-
kenna að Þóra ömmusystir sér
dáin og komin til Guös. „Það
getur ekki verið, hún sem er svo
lifandi." Og þannig var hún Þóra,
hún var „svo lifandi" allt þar til
yfir lauk.
Ég vil votta eiginmanni hennar
dýpstu samúð mína, börnum,
barnabiirnum, systkinum, sem nú
sjá á bak elztu systur sinni, en
samheldnari systur held ég séu
vandfundnar, — einnig sam-
hryggist ég Helgu minni'að missa
sína kæru vinkonu og frænku.
Megi góður Guð styrkja þau í
sorginni.
Svenný.
Nú þegar Þóra mágkona mín
svo skyndilega er horfin okkur
sjónum um stundarsakir, langar
mig til þess að minnast hennar
með örfáum orðum.
Þó að ég væri ung að árum er ég
kynntist henni fann ég fljótt hvað
í henni bjó. Hún tók mig strax að
hjarta sínu sem væri ég hennar
eigin systir, enda var hún í
mínum augum aldrei annað en
Þóra systir. Þóra var ótal góðum
kostum gædd. Glæsileg var hún,
vinföst og elskuleg. Lundin
hennar létta hjálpaði henni yfir
erfiða hjalla í lífinu. Hjálpsemi
hennar, fórnarlund og gjafmildi
áttu sér engin takmörk.
Þegar litið er yfir farinn veg
fyrnist yfir margt, en órofa tryggð
Þóru og hennar elskulega eigin-
manns í garð okkar hjóna mun
aldrei gleymast. Ég veit að vel
hefur verið tekið á móti Þóru,
handan móðunnar miklu, af und-
angengnum ástvinum hennar, en
styrkur okkar, sem eftir lifum,
hlýtur að felast í björtum endur-
minningum um góða og elskulega
konu. Þær munu ylja okkur öllum
til æviloka.
Blessuð sé minning hennar.
A. A.
Það er með sárum trega að ég
tek mér penna í hönd til að minn-
ast minnar kæru frænku og vin-
konu Þóru Ágústsdóttur.
Margs er að minnast og allt á
sömu lund. Við vorum búnar að
þekkjst i 56 ár og aldrei borið
skugga á okkar vináttu.
Ég var velkomin á heimili Karls
og hennar, hvort sem var á nóttu
eða degi. Þóra var ein af þeim
fátíðu konum, sem alltaf var
reiðubúin að leysa hvers manns
vanda. Alltaf sama hlýjan og fórn-
fýsin gagnvart öðrum. Hún var
+
Faðir okkar. tengdafaðir. afi og langafi
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON.
Freyjugötu 10 A,
verður jarðsungiitn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 9 júnt kl 1 3.30
Börn. tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
Maðurinn minn + GÍSLI INDRIÐASON
Egilsgötu 10
andaðist 7 júní. Laufay Bjarnadóttir
Þökkum samúð og vinarhug við andlát og útför
KRISTINS GÍSLASONAR
Ingirfður Friðriksdóttir,
Gfsli Kristinsson. Birna Olafsdóttir.
Baldur Kristinsson, Guðni Hermansen.
Sigrfður Kristinsdóttir,
Sveinbjörg Kristinsdóttir.
og barnaböm.
+
Ykkur öllum. sem sýnduð okkur samúð og vinarþel við andlát og úttör
ÞÓRÐAR HALLDÓRSSONAR
Tómasarhaga 16.
sendum við inmlegar þakkir ..Kærleikurinn fellur aldrei úr gildi".
Svanfrfður Kristjánsdóttir og börn.
tákn hinnar elskulegu eiginkonu,
og börnum sínum öllum var hún
yndisleg móðir. Eiginmaður
hennar var togaraskipstjóri árum
saman og sigldi öll stríðsárin. Það
hlýtur að hafa verið mikið tauga-
stríð að eiga mann sinn í slíkri
atvinnu, en Þóra æðraðist ekki og
tók því sem hetja.
Ég votta eiginmanni hennar,
börnum og öðrum ættingjum dýp-
stu samúð.
Helga C. Jessen.
Þá finnst mér aðeins yndi, blfða, fegurð
sé alheims mál,
að allir hlutir biðji bænum mfnum
og hlessi mig,
við nætur gæskuhjartað jörð og himinn
að hvfla sig.
En þegar hinzt er allur dagur úti
og uppgerð skil,
og hvað sem kaupið veröld kann að virða,
sem vann ég til:
f slfkri ró ég kysi mér að kveða
eins klökkan brag
og rétta heimi að sfðstu sáttarhendi
um sólarlag.
(Stephan G. Stephansson.)
í dag verður jarðsungin frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík Þóra
Ágústsdóttir, fædd 10. mars 1970.
Þóra var næstelst sjö barna þeirra
hjóna Ingigerðar Sigurðardóttur
og Ágústs Guðmundssonar, og sú
fyrsta sem fellur frá af þeim syst-
kinum. Eftirlifandi manni sínum,
Karli Jónssyni fyrrv. skipstjóra,
giftist Þóra 1926 og eignuðust þau
fjögur börn, þau Valdimar, Ingi-
gerði, Karl og Jón Þór.
Þóra var sérlega glæsileg kona,
og hafði skemmtilega framkomu.
Hún bar höfuðið hátt hvað sem á
bjátaði, ávallt hress i bragði og
gantaðist við alla.
Það var svo undarlegt með hana
að sama var hvað bar á góma, hún
skildi allt, jafnvel áður en hlutir-
nir voru sagðir. Mannkærleikur
var einkennandi í fari hennar.
Hún settist sjaldan í dómarasæt-
ið. Allir hlutir áttu sína orsök í
hennar huga.
Þóra var búin ótrúlegum mann-
kostum. Hún hafði mikla og djúpa
sál, sem rúmaði vandamál allra
sem til hennar leituðu. Hún átti
alltaf til raunsæ huggunarorð.
Fór venjulega ekki mörgum orð-
um um hlutina og fáraðist ekki
yfir smámunum. Þeir voru ekki
þess virði. Boðin og búin var hún
til að hjálpa þar sem hjálpar var
þörf. Sistarfandi og þeirrar skoð-
unar að vinnan göfgaði manninn.
Allt lék i höndum hennar, sama
hvað hún tók sér fyrir hendur. Þó
naut sköpunargáfa hennar sín
sérstaklega við sauma. Ótrúlegar
flíkur tókst henni að skapa úr
litlu efni.
Ég hef oft hugleitt það, ekki
aðeins eftir lát Þóru, að ekki væri
vandlifað i þessum heimi ef
mannkynið væri gætt aðeins litl-
um hluta af fórnfýsi hennar og
kærleika.
Fjölskyldan á Vesturgötu 52
mun sakna þess að fá ekki að
njóta nærveru hennar og inni-
legrar vináttu áfram.
Sendi eftirlifandi eiginmanni,
börnum og barnabörnum innileg-
ar samúðarkveðjur.
Ágústa Guðmundsdóttir.
Fátækleg orð ná ekki að lýsa
Þóru svo nokkru nemi, enda
kynnti hún sig best í lifanda lifi
með skörulegri og skemmtilegri
framkomu, sem allir hlutu að dást
að.
Okkur þykir þó einna mest til
hennar koma fyrir þær sakir hve
vel hún tók okkur, börnum
tengdadóttur hennar. Reyndist