Morgunblaðið - 21.08.1977, Qupperneq 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. AGÍJST 1977
vtte
wí'
kaffinu \\
1 Qíl ' £
iVc'4
— Það sér á að það er mikill
fjöldi ferðamanna hér um þess-
ar mundir. Nú eru ekki aðeins
pesetar í samskautabauknum,
heldur einnig dollarar, pence,
mörk og þessar fljúgandi og
fljótandi íslenzku krónur.

— Þetta er að vísu ekki mín
sérgrein, en ég skal sjá hvað ég
get.
BRIDGE
Skiptum kökunni
réttlátlega
Jóhann Vilhjálmsson, Hafn-
arfirði, skrifar:
Nú heyri ég glymja, bæði í
Utvarpi og Sjónvarpi, að fjárhags-
legur grundvöllur hraðfrystihús-
anna sé algerlega brostinn. Ég
varð nú ekkert hissa á því, en ég
er hissa á öðru. Því f ósköpunum
voru þessir menn að ganga að
stórhækkuðu fiskverði og hækk-
uðum launum starfsfólksins. Sáu
þeir þetta ekki fyrir, eða var það
bara ætlunin að hrópa til rfkis-
stjórnarinnar og biðja um nýja
gengisfellingu eða eitthvað því-
umlikt? Ég held að við verðum að
hætta þessum skollaleik. Forsend-
an fyrir þvf að hægt sé að kaupa
fisk hærra verði og borga fólki
hærra kaup hlýtur að vera sú að
þessi margumrædda kaka sé i
þann veginn að stækka eða sé
orðin stærri. En ég skal játa það
fúslega að mér finnst kökunni
vera ansi illa skipt. Mér brá i
brún þegar ég sá i blöðunum um
daginn hvað ráðherrarnir hafa í
kaup, þ.e. upp i þreföld verka-
mannalaun. Þessir menn ættu að
taka forseta Indverja sér til fyrir-
myndar og lækka sitt kaup og
ganga á undan með góðu for-
dæmi. Ég er nú orðinn 70 ára
gamall og búinn að lifa margar
kauphækkanir og núna i seinni
tfð hafa þær fremur hryggt mig
heldur en glatt, því alltaf hefur
varan hækkað og öll gjöld strax á
eftir, og þessir fáu aurar sem
maður hefur verið að kjánast til
að leggja á sparisjóð hafa jafnóð-
um brunnið þar upp á verðbólgu-
altarinu. Við ættum að forðast að
gera meiri kröfur heldur en hægt
er að standa við hverju sinni. Og
umfram alla muni eigum við að
leitast við að skipta réttlátlega
þessari margumtöluðu köku. Og
vei öllum þeim sem vilja hrifsa til
sin meira en þeim réttilega ber.
• Afsakið
ónæðið
Jónas Jónsson hjá sildar-
verksmiðjunni að Kletti hringdi
út af kvörtun sem birtist hér i
Velvakanda f fyrradag. Honum
fórust svo orð: — Okkur þykir
mjög leitt að hafa valdið okkar
nágrönnum þvi ónæði sem raun
ber vitni. Ætlum við að taka okk-
ur á og koma i veg fyrir þennan
hávaða. Umræddur hávaði stafar
mikið til frá löndunarkrönum
okkar. Hægt er að koma í veg
fyrir þann hávaða með því að þeir
sem á krönunum vinna vandi sig
örlítið meir þegar þeir losa krabb-
ann. Sumir hafa tekið ábending-
Umsjón: Páll Bergsson
Oft veltir lítil þúfa þungu hlassi,
segir máltækið. Og þetta þekkjum
við vel af stundum biturri reynslu
okkar við spilaborðið. Við erum
ánægð með blindan eftir góðar
sagnir en svo trompar allt í einu
annarhvor skúrkurinn og spila-
borgin hrynur. En við erum ekki
alltaf svona óheppin. Og í raun og
veru er kannski meiri hætta á, að
við gerum sjálf villur.
Gjafari austur, allir á hættu.
Norður
S. 975
H. AD73
T. K74
L. AD2
Vestur
S AKG1063
H. K98
T. G2
L. 53
Austur
S 82
H. 6
T. D9853
L. G10876
©PIB
COSPER
— Nú er það svart maður, það er verið að byggja
banka þar sem við grófum þýfið.
RETTU MER HOND ÞINA
Framhaldssaga eftir
GUNNAR HELANDER
Benedikt Arnkelsson
þýddi
Suður
S. D4
11. G10542
T. A106
L. K94
Þegar spil þetta kom fyrir opn-
aði vestur á einum spaða, norður
doblaði og suður varð síðan sagn-
hafi í fjórum hjörtum.
Vestur spilaði út spaðaás, siðan
kóng og lágum spaða í von um, að
austur gæti trompað með annað-
hvort gosa eða tiu. Svo reyndist
nú ekki vera. En í ljós kom að
sexið gerði sama gagn. Suður yfir-
trompaði með tiunni en eftir það
var ekki hægt að vinna spilið.
Hann komst ekki hjá að gefa slagi
á tígul og tromp auk spaðaslag-
anna tveggja.
Var þá ekki hægt að vinna spil-
ið? Jú, vonandi hafa lesendur átt-
að sig á því og séð hvað fór úr-
skeiðið hjá spilaranum.
ViIIan kom í þriðja slag þegar
austur trompaði með sexinu. Suð-
ur var með öruggan tapslag i tígl-
inum og þvi ekki að losa sig við
hann strax. Þetta kallar útlend-
ingurinn „loser on loser“ en við
gætum nefnt þetta að gefa tapslag
í gefinn slag. Austur mátti fá
þennan slag og þá hefði spilarinn
fengið afganginn.
22
manna. Andrúmsloftið var
mettað þeirri dásamlegu stað-
reynd, að allir voru í fríi.
Mary lá I þilfarsstól með lok-
uð augun og baðaði sig f sól-
inni. llún var klædd I hvíta
hlússu og stuttbuxur og var
reglulega falleg. Með mjóleitu,
svipbrigðarfku andlitinu gat
hún túlkað allar kenndir —
nema feimni og hlédrægni.
Þessa stundina virtist svo sem
henni leiddist fram úr hófi. Við
hlið hennar sat sá horaði með
tannbursta.vfirskeggið, dr.
Rinkey, og horfðí á hana f
fábjánalegri undirgefni. Hann
hélt þreytandi ræðu án áheyr-
enda um, hversu heppinn hann
hefði verið f læknaprófi sfnu í
Edinborg.
Erik tyllti sér hinum megin
við Mary og kveikti sér f
sfgarcttu, til þess að hendurnar
hefðu eitthvað fyrir stafni. Hún
gaut til hans hálfopnum augun-
um og hló með sjálfri sér.
— Hvcrnig líður þér í dag?
Hefur þú náð þér eftir allt
madeirað? Aðeins ertu nú
veiklulegur.
Erik reyndi að svara. en dr.
Rinkey greip fram f fyri. hon-
um. Hann virtist staðráðinn f
að ná aftur forskotinu, sem
hann hafði misst.
— Já, konjakið, það var cins
og högg í hausinn. Kaunar
skrifaði ég ritgerð um alkó-
hóleitrun. þegar ég var I F.din-
borg. Það var sagt, að hún væri
ágæt. Ég geri margar tilraunir
á sjálfum mér, ha. ha!
Samtalið gekk stirðlega.
Spenna lá I loftinu. Marv hætti
tilraunum sfnum til að vera
félagslynd, lokaði augunum og
hélt áfram að sleikja sólskinið.
Erik hallaði höfðinu aftur á
bak og leit á hana. Ég gæti
ósköp auðveldlega lagt hand-
legginn rólega utan um hana,
hugsaði hann. Hönd hans rann
hægt undir bak hennar. A
miðri leið rakst hún á eitthvað
múkl og óþægilegf. Það liðu
nokkrar sekúndur. áður en
hann gerði sér Ijóst, hvað þetta
var, og hann fylltist viðbjóði.
Hann kippti hendinni snögg-
Jega að sér, eins og hann va-ri
bitinn af ormi. Hann hafði tek-
ið í hönd Kinkeys, sem var á
leiðinn* I gagnstæða átt, en
hann hal'ði hið sama í hyggju,
að halda utan um Mary.
Ungu mennirnir tveir voru
eins og mýs undir fjalakettí.
Þeir störðu fram fyrir sig, eld-
rauðir f framan. Loks gat Mary
ekki setið á sér lengur. Hún hló
hátt og hjartanlega.
Erik jafnaði sig strax. Mary
hafði lagt mjóa. hvfta hönd sfna
á hönd hans. Hin höndin hvíldi
enn f skauti hennar. Hún hafði
valið. Erik þrýsti hönd hennar
og var að springa af hrifningu.
llann fór að blfstra ósköp veikt
og samhengislaust til þess að
veita tilfinningum sfnum útrás,
og honum fannst sem hann
gæti stokkið ha*ð sfna f öllum
herklæðum. Þetta er telpa. sem
töggur eru í. hugsaði hann.
Hún skal verða mfn, hvað sem
það kostar.
Rinkey sleikti sólskinið með
lokuð augun og reyndi a<' láta
sem hann hefði ekki séð, hvert
Mary rétti hönd sína. Þegar
nokkrar mfnútur voru liðnar.
þoldi hann ekki lengur ,,
stóð upp, tauiaði eit■ ' nm
að sækja sígarettur og uélt leið-
ar sinnar með uppgerðartóm-
læti.
XXX
Nú tóku við nokkrir yndisleg-
ir dagar. Sólin skein, og Mary
var dásamleg. Erik var svo ást-
fangínn, að hann vaknaði að
minnsta kosti tveimur klukku-
stundum fyrr en hann átti
vanda til á morgnana. Ilann
fann sér rólegt skot : efsta
afturþilfarinu, þar sem hann
gat hugsað um hana ótruflaður.
En það var svolftill diikkur
skýhnoðri á himninum. Það gat
nefnilega verið, að Mary liti
allt öðrum augum á kynþátta-
málið en Erik, þar sem hún var
Suður-Afríkubúi. Ilann reyndi
að fresta samræðum um þetta.
en það var ekki gerlegt til
lengdar. Hvassviðrismorgun
einn héldu þau hvort utan um
annað og virtu f.vrir sér útsýnið
frá hinum nöktu, hröttu klett-