Morgunblaðið - 11.09.1977, Síða 9

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. SEPTEMBER 1977
41
þetta verið textar eftir lagahöf-
undana sjálfa og textar sem
„textagerðamennirnir" fyrr-
nefndu, iðnaðarmennirnir í grein-
inni, hafa rubbað af. Hroðvirkni
og hnoð hafa einkennt þessa texta
og því er þeim gefið hroðvirknis-
legt og hnoðið heiti: Hroðhnoð-
textar. Það eru þessir textar sem
hafa komið óorði á dægurlaga-
texta og það er gegn þessum text-
um sem þarf að berjast.
0 Uppruni lags
Popptónlistin, sem gefin er út á
islenzkum plötum, er annaðhvort
islenzk eða erlend. Viss munur er
gjarnan á textum eftir uppruna
tónlistar.
Textar við erlend lög:
Þessir textar eru, ef eitthvað er,
heldur lakari í heildina en textar
við íslenzk lög. Þessir textar eru
gjarnan þýddir eða hafa beinzt i
ákveðinn farveg fyrir áhrif frá
erlendu textunum. Það eru ekki
ljóðskáld sem gera þessa texta og
alltof oft verður útkoman hroð-
hnoðtextar, óttalegur barningur.
Þó eru ýmsir höfundar sem ná að
setja þessa texta i bundið mál og
er það strax skárra, en hins vegar
er efni textanna oftast heldur
rýrt.
Textar við íslenzk lög:
Þessir textar eru, ef eitthvað er,
heldur skárri en hinir. Bæði er,
að þau ljóð sem á annað borð
verða að dægurlagatextum, eru
undantekningalítið notuð með ís-
lenzkum lögum og svo ereins og
textahöfundar reyni að hugsa ör-
lítið skýrar, þegar þeir semja
texta við íslenzk lög. Þeir hafa
enda ekki neina erlenda texta til
að styðjast við eða til að hafa sem
fyrirmynd og svo er þess einnig
að vænta, að höfundar íslenzku
laganna reyni að hafa einhver
áhrif í þá átt að fá góða texta við
lög sin.
0 Viðhorfið til
hlustandans
1 lokin er svo rétt að nefna ei
atriði sem vissulega setur sitt
mark á texta, en það er viðhorf
textahöfundar til hlustandans.
Má skipta textum í tvo flokka,
eftir viðhorfum höfundarins:
Hlustandinn er hugsandi
vera: Þetta viðhorf leiðir yfir-
leitt af sér góða texta. Þeir höf-
undar, sem vilja miðla einhverj-
um boðskap í texta sínum eða
gera sér vonir um að textinn veki
til umhugsunar á einhvern hátt,
reyna yfirleitt að skila textunum
frá sér þannig að hann geti staðið
einn og óstuddur af tónlistinni.
Þeir halda i heiðri bragfræðiregl-
ur eða reyna að gera ljóð, listræn-
an kveðskap, úr textanum. Þeir
gera nefnilega ráð fyrir þvi að
hlustandinn hugsi ekki bara um
innihald textans, heldur lika um
formið.
Hlustandinn er ósköp
takmarkaður: Þetta viðhorf
leiðir af sér lélega texta. Höfund-
urinn hugsar sem svo: Það er bezt
að sletta i liðið einhverri sögu eða
boðskap sem það getur sungið i
vinnunni, á ballinu, i partíinu.
Skítt með alla bragfræði og svo-
leiðis, það er bara gömul þvæla.
Þá hefur Slagbrandur lokið
greiningu á dægurlagatextunum
að sinni. Sjálfsagt eru ekki allir á
sama máli og hann i þessum efn-
um. Kannski telja þeir skilgrein-
ingarnar og skýringarnar ekki
standast og vilja gera athugasemd
þar við ^ða kannski finnst þeim
viðhorf Slagbrands til vissra
flokka texta rangt eða ósann-
gjarnt. Ef svo er, þá er þeim vel-
komið að leggja orð i belg í um-
ræðunni um þetta efni hér á sið-
unni á næstunni og gætu þeir þá
sent Slagbrandi linu um skoðanir
sínar. Bréf um þetta mikilvæga
mál eru vel þegin. En sem fyrr
segir tekur Slagbrandur þráðinn
upp að nýju innan skamms og
býður þá ýmsum að leggja orð I
belg um íslenzka dægurlagatexta.
— sh.
„í morpn-
sárið”
ÖLAFUR ÞÖRÐARSON: „I
morgunsárið" (Fálkinn KALP
54). Ölafur Þórðarson: söngur,
gítar, klukkuspil, tréspil, orgel,
ásláttarhljóðfæri. Aðstoð: Karl
Sighvatsson (rafmagnspfanó, org-
el og pfanó), Ragnar Sigurjóns-
son (trommur og ásláttarhljóð-
færi), Magnús Einarsson (bassi,
rafmagns- og hljómgftar, söng-
ur), Reynir Sigurðsson (vfbra-
fónn, marimba), Ingólfur Steins-
son (söngur, bassi, ásláttarhlhóð-
færi), Þórður Arnason (raf-
magnsgítar), Helgi Guðmundsson
(munnharpa), Pálmi Gunnarsson
(bassi), Guðmundur Benedikts-
son (söngur), Magnús Þór Sig-
mundsson (söngur), Jón Sigurðs-
son (trompet), Sæbjörn Jónsson
(trompet), Hafsteinn Guðmunds-
son (flauta. saxófónn, fagott,
kontrafagott), Gunnar Ormslev
(saxófónar), Vilhjálmur Guð-
jónsson (saxófónn, klarinett,
bassaklarinett), Kristján Þ.
Stephensen (óbó, enskt horn),
Eggert Þorleifsson (klarinett,
flauta), Jósef Magnússon (flauta,
piceallóflauta), Sigurður Snorra-
son (klarinett), Sigurður Markús-
son (fagott). Utsetningar blást-
urshljóðfæra gerði Magnús Ingi-
marsson. Stjórn upptöku: Ölafur
Þórðarson. Upptaka fór fram f
stúdíói Hljóðrita hg. f Hafnar-
firði. Tæknimenn: Jón Þór
Hannesson. Jónas R. Jónsson og
Tony Cook.
Olafur Þórðarson á að baki
langan feril seni liðsmaður Ríó og
í þeim félagsskap hefur hann gert
fjölmargar hljómplötur. Vafa-
laust hefur við geró þeirra piatna
oft komið upp sú staða, að Ölafur
hefur þurft að flytja tónlsit sem
hann hefur sjálfur ekki verið
nógu ánægður með af einhverjum
ástæðum. Það væru enda ein-
kennilegir hljómlistarmenn sem
væru hjartanlega sammála i einu
og öllu um þá tónlist sem þeir
flyttu saman. En Ólaf hefur sjálf-
sagt dreymt um það að fá að ráða i
einu og öllu gerð hljómplötu,
lagavali, útsetningum. flutningi,
og eftir að hann hætti í Róó hér
um árið bauðst honuni tækifærið
til að gera einmitt þetta.
Olafur er tónlistarkennari að
mennt, fjölhæfur hljómlistarmaó-
ur og með mikla reynslu í stúdió-
vinnu. Hann gaf sér góðan tima til
að gera þessa plötu og hefur
væntanlega reynt að sýna sinar
beztu hliðar i þvi starfi, þannig að
landsmenn fengju nú að kynnast
hljómlistarmar.ninum Ölafi Þórð-
arsyni „i sparifötununV', ef svo
má að orði komast.
Það verður að segjast, að spari-
fötin hans Ólafs eru einkennilega
ósamstæð, nánast sitt af hverju
tagi. Þetta eru þó aiit vandaðar
flfkur og eigulegar, en hæfa illa
hver annarri.
Lögin eru flestöll eftir Óiaf
sjálfan og eru hvorki betri né
verri en gengur og gerist. Utsétn-
ingarnar megna að ná þvi sem
unnt er út úr þessum lögum og
eru þau þvi ágætlega áheyrileg.
Hins vegar eru þau ólik innbyrðis
og ósamstæð í útsetningum, þann-
ig að heildaráhrifin eru ekki nógu
góð. Það er eins og Ólafur nái
hvergi að sýna verulegan styrk,
hann er eins og iþróttamaóur sem
sýnir áhorfendum að hann ráði
við fjölmargar greinar, en enginn
fær að sjá i hvaða grein maðurinn
getur náð beztum árangri.
Þó má segja, að á einu sviði sýni
Ólafur styrk sinn, en það er í
stuttum stefjum milli laga á plöt-
unni. Stef þessi minna á íslenzku
nútimatónskáidin og láta vel i
eyrum. Ölafur ætti að semja
nokkur verk fyrir kammersveitir
til að láta reyna fyrir alvöru á
hæfni sína í þessum efnum.
Sem fyrr sagði er hver flík i
sparifötunum hans Ólafs vönduð
út af fyrir- sig. Lögin eru öll vel
flutt, engir veikir punktar í þeim
efnum. Textar eru einnig ágætir
og sýna glöggt, að Halldór Gunn-
arsson er maður sem treysta má
til að gera dægurlagatexta án þess
að grafa undan málvitund is-
lenzkrar æsku. Þvi miður eru þeir
of fáir sem fylla þann flokk með
Halldóri.
1 lokin þetta: Platan er vönduð i
alla staði, en samt er ekki hægt að
segja, að hún sé „góð". Hún er á
hinn bóginn alls ekki ,,slæm“ eða
„léleg“, heldur er efni hennar
einum um of ósamstætt til að plat-
an sé nógu sannfærandi um ágæti
tóniistarmannsins Ólafs Þórðar-
sonar.
— sh.
„Hríslan og
Stranmnriiiii”
EIK: „llrislan og Straumurinn'*
(Steinar 017). Hljómsveitin Eik:
Magnús Finnur Jóhannsson:
söngur, sleða-flauta. Þorsteinn
Magnússon: gitar, Mini-Moog,
söngur, Hi-Fly. Pétur Hjaltested:
Hammond C-3 Orgel, Fender
Rhodes, Oregel Harmonium,
Mini-Moog, A.R.P. String
Synthesizer, slagverk, söngur.
Asgeir Oskarsson: trommur, slag-
verk, Tympani, Conga-trommur.
Lárus Halldór Grimsson: pianó,
Fender Rhodes, A.R.P. Odissey,
Mini-Moog, Marimba, flauta.
Piccolo-flauta, slagverk. A.R.P.
string synthesizer, söngur.
Ilaraldur Þorsteinsson: Fender
Jazz hassi, bandalaus bassi, slag-
verk, söngur, blfstur. Tryggvi
Júlíus llubner: gítar, kassagftar,
IIi-Fly, söngur. Upptaka fór fram
í stúdfói Hljóðrita hf. í Hafnar-
firði. Upptökumaður Anthony
Malcolm Cook. Stjórn upptöku:
Eik og Tony ook.
Lengstan hiuta ferils síns hefur
hljómsveitin Eik átt mun minni
vinsældum að fanga en geta henn-
ar og hæfileikar liðsfnannanna
gáfu tilefni til. Hljómsveitin naut
mikils álits meðal fámenns hóps
tónlistaráhugafóiks sem kunni að
meta viðleitni hennar til að flytja
erfiða tónlist, sem reyndi til hins
ýtrasta á getu hvers liðsmanns.
En hjá þorra ungmenna fékk Eik
Htinn hljómgrunn framan af.
Með seiglunni hafðist þetta þó
að lokum og nú er Eik orðin ein
vinsælasta og virtasta hljómsveit
landsins. Allir eru auðvitað
ánægðir fyrir hönd hljómsvcitar-
Framhald á bls. 53
Lóubúð
Nýjar dömupeysur.
Kjólar og kápur.
Sími 13670.
LÓUBÚÐ,
BANKASTRÆTI 14. II HÆÐ.
Snjólausar
gangstéttir
Gangstéttir, innkeyrslur og götur með
POLYBUTEN-plaströrlögnum
Nýtið frárennslivatnið frá hitaveitunni.
25. mm POLYBUTEN rör eru fyrirliggjandi.
ff&annai S^ógehóóan k.f.
Suðurlandsbraut 16. R. S: 35200
Enn einu sinni kemur CANON
á óvart með frábæra reiknivél.
+ Pappírsprentun og Ijósaborð
+ Allar venjulegar reikniaðferðir
+ Sérstaklega auðveld f notkun
+ ELDHRÖÐ PAPPÍRSFÆRSLA
(SJÁLFVIRK EFTIR TOTAL OG ENGIN BIO)
+ Ótrúlega hagstætt verð.
Pað hrffast allir sem sjá og reyna þessa vél.
Skrifvélin hf
SuSurlandsbraut 12 Pósth. 1232,
Slmi85277