Morgunblaðið - 11.09.1977, Blaðsíða 28

60
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. SEPTEMBER 1977

T-JA': 1
MORfi-dNi- . v
KAFF/NO
í -5____>
-•fe
tfc^-

I ^Jeuepup
I' 1
Grani göslari
Þér finnst streitan vera að
drepa þig? — Blessaður láttu
dæluna ganga, maður, við get-
um ekki setið yfir þessu í allan
dag!
UkUOOöH&^
iToe.
Eg skil vel að þú hafir ekki efni á því að kaupa þennan bfl, en það
lifa bara allir um efni fram í dag!
Láttu þetta duga, þú færð
djobbið!
BRIDGE
Umsjón: P6II Bergsson
Oft þurfum við að velja á milli
ieiða við skipulagningu úrspils-
ins. Og þá er um að gera að finna
þá beztu. En hún liggur alls ekki
alltaf í auguni uppi.
Suður
S. AKG 1075:5
II. ADIO
T. D72
L. —
Norður
S. 6
II. 98542
T. A5
L. Á9482
Suður spilar fjóra spaða en
austur og vestur blönduðu sér
ekki í sagnirnar. Utspilið er lauf-
drottning og hveinig á suður að
haga úrspilinu?
Það er greinilegt að taka verður
strax á laufásinn. Hann er inn-
koina á blindan. En hvaða spil er
bezt að láta frá hendinni? Eigum
við að láta tígul með það i huga að
tvísvína hjarta? Ef austur á ann-
aðhvort kóng eða gosa gefunt við
Ábending til
• r
sjonvarpsins
„Mig langar að koma á fram-
færi nokkrum ábendingum til for-
ráðamanna sjónvarpsins. Ég hef
horft á sjónvarp í 16 ár þrátt fyrir
að ég sé ungur að árum, en ég
horfði mikið á bandariska sjón-
varpið á meðan það var og hét. Ég
skora á forráðamenn sjónvarps að
sýna hina geysivinsælu þætti
Jonny Cash í sjónvarpinu og vil
um leið leggja þá spurningu fyrir
framkvæmdastjóra sjónvarpsins
hvort fyrirhugað sé að sýna þessa
þætti i framtiðinni. Þessir þættir
voru hreint frábærir og stjórn-
andi þeirra, Johnny Cash, er stór-
kostlegur persónuleiki og kemur
mjög vel fyrir, heillar alla með
persónutöfrum sinum auk þess
sem hann syngur mjög vel og er
trúaður og góður maður. Einnig
mætti nefna þætti eins og þá þátt
Johnny Carsons, Andy Williams
og þátt Dean Martins, allir mjög
góðir. Ég vil spyrja þá hjá sjón-
varpinu hvort það sé fyrirhugað
að sýna eitthvað af þeim á næst-
unni, en ég skora sérstaklega á
ráóamenn að fá þátt Johnny Cash,
þar sem hann bar af hinum.
% Banna allar
glæpamyndir
Það er mín skoðun að glæpa-
myndir eigi ekkert erindi í ís-
lenzka sjónvarpið og þættir eins
og Ellery Queen, Columbo og
McCloud og fleiri ætti alveg að
banna, sömuleiðis allar kúreka-
myndir og striðsmyndir. Það er
með öllu tilgangslaust að kenna
börnum og unglingum kristin
fræði í skólum og kristilegan
hugsunarhátt sem er fólginn í því
að menn eigi að elska hver annan
og sýna hver öðrum tillitssemi og
hjálpsemi.
Þessar glæpamyndir, bæði i
sjónvarpi og kvikmyndahúsum,
eiga sinn stóra þátt í því að kenna
unglingum og allri íslenzkri æsku
allt það brjálaðasta og versta sem
þeir geta nokkru sinni lært. Að
lokum væri fróðlegt að heyra frá
uppalendum barna um þessi mál.
1730—6804."
Borizt hefur svar við þeirri
fyrirspurn sem nýlega var hér um
lyftubúnað í Bláfjöllum, en þar
vær rætt um að vélar og tæki
lægju í hirðuleysi.
# Ekki lvftur
Bláfjallanefndar
„I Velvakanda þann 7. þ.m.,
birtust nokkrar línur frá manni
er gengið hafði um Bláfjöllin og
aðeins einn slag þar og þá í mesta
lagi þrjá í alll. Ef lil vill er betra
að láta hjartatíuna í laufásinn,
svína síðan hjartadrottningu og
spila seinna að tíguldrottn-
ingunni.
Af þessum tveimur leiðum er
sú síðarnefnda greinilega betri.
Tvísvíning í h.jarta gefur and-
stæðingunum hugsanlega mögu-
leika til að spila hjarta i þriöja
sinn og trompa. En að spila að
tíguldrottningunní heldur opnum
þeint möguleika að geta trompað
tígul i blindum komi i ljós, að
vestur á tigulkönginn. Til að
hindra það verður vestur þá að
spila trompi, seni er okkur í hag.
En áhættan. sem við tökum með
þvi að svina strax hjartadrottn-
ingu er. að vestur eigi kónginn
ásamt þrent öðrum hjartaspilum
og láti austur þá trompa hjarta.
Getum við fundið leið sem sneiðir
hjá þessari áhættu?
Já. Við látum hjartatíuna í lauf-
ásinn og spilum síóan lágum tígli
frá blindum. Taki austur þá á
kónginn er hjartasvíningin ekki
lengur nauðs.vnleg og spilið er
unnið. En eigi vestur tígulkóng-
inn þá verður hann að spila
tromp: til að hindra tigultrompun
í blindum. Og komi þá í ljós að
annarhvor eigi spaðadrottning-
una fjörðu er hjartasvíningin eft-
ir.
r
RETTU MER HOND ÞINA
F ramhaldssaga eftir
GUNNAR HELANDER
Benedikt Arnkelsson
þýddi
40
eflaust ágætt að vera í Durban,
ba*tti hann við hratt, — enda
geta menn sleikt sólskinið á
baðströndunum 365 daga ársins
þar syðra. Svo eru glæsilegar
veitingastofur við sjóinn með
dýrlegum dansgólfum og ind-
verskum þjónum þeim full-
komnustu f heimi. Það verður
gaman að koma þangað. Kn þú
sjálf, hvað ætlar þú að gera?
Janet svaraði ekki. Ilún
horfði niður á sjúkrahúsgarð-
inn. Þar voru nokkrir svertingj-
ar, sem höfðu verið særðír með
spjótum, bornir út úr sjúkra-
bflnum. Hana fýsti ekki að
halda samtalinu áfram. Orð
Eriks höfðu borið þess greini-
legan vott, að hverju hann
stefndi.
Það er til einskis að ræða
þetta frekar hugsaði hún. Nú er
ekki annað að gera en bíta á
jaxlinn og taka sig á að nýju —
og bíða.
Kannski kemur aftur einhver
snáðinn, sem hún gleptist til að
hinda sig við. En na*st skal ég
ekki gefa kost á mér undir eins.
Eg skil ekki, hvers vegnu ég var
svona blind og treysta þessum
Svía. Hann er jafnfalskur og
óna*rgætinn og aðrir karlmenn
— en þó að hann segði ekki
nema hálfkveðna vísu, mundi
stolt mitt rjúka út f veður og
vind og ég mundi fleygja mér f
faðm hans.
Ilún fékk kökk f hálsinn.
Hún varð að koma Krik út úr
herberginu, áður en hún missti
st jórn á sér og færi að grátbiðja
hann um vináttu hans. Hún
re.vndi í hálfgerðu æði að finna
kröftugt háðs.vrði — trjá-
drumb, sem gæti lyft henni aft-
ur upp á rólegt yfirborðið.
Arangurslaust. Miðstöð Ifkam-
ans virtist hafa fært sig úr
höfðinu niður f hjartað.
— Það er orðið framorðið.
Þú verður að fara núna, ef þú
ætlar að ná leslinni.
Það var það eina, sem hún gat
sagt. Krik varð reglulega leið-
ur. Hann hafði húizt við allt
öðru — bænum og enn þá aug-
Ijósari ósk um giftingu. og þvf
a*tlaði hann að hafna. milt en
ákveðið. Sfzt af öllu hafði hann
gert ráð fyrir, að honum yrði
hálft í hvoru vfsað á dyr.
Ilann stóð upp með pfpuna f
hendinni og streittist við að
horfa alvarlegur á armbandsúr-
ið. — Já, tfminn iíður allt of
hratt, sagði hann óðamála. —
Jæja, hlessuð þá, Janet, og
þakka þér fyrir samveruna
hérna. Þú hefir verið sérlega
viðkunnanleg og góð. Þú a*tlar
að skrifa mér?
— Blessaður, og glevmdu
ekki tóbakspungnum. Janet lét
ekki á þvf bera, hvaða tilfinn-
ingar bærðust með henni.
Erik gekk hratt fram gang-
inn og lokaði dyrunum vel á
eftir sér. Honum fannst eins og
honum hefði verið rekinn kinn-
hestur, og það var ekki meira
en svo, að honum tækist að
hætta við að bretta kragann á
frakkanum vel upp með eyrun-
um. — I raun og sannleika er
ég dauöans asni og vesalingur,
tautaði hann.
A leiðinni niður f lyftunni
sneri hann sér með viðbjóði frá
myndinni af sjálfum ser í
speglinum og horfði sljóum
augum á nakinn vegginn.
XXX
Farþegalestin frá Jóhannes-
arborg til Durhan sniglaðist
áfrani móð og másandi um eyði-
legasta landslag veraldar, há-
sléttuna í Transvaal. Grasið og
þyrnirunnarnir á eyðistepp-
unni voru sviðin og visin að sjá.
Það stóð ekki á þvf. að lestin
næmi staöar við hverja smástöð
og biði þar lengur eöa skemur.
Það var eins og hún vildi gefa
farþegunum tíma til þess að
hugleiöa. hvernig þeim litist á
að setjast þarna að. Ka*fandi
þungt og heitt loft streymdi inn
um opna lestargluggana. Tfm-
inn leið svo silalega sem verða
mátti. Fram með tcinunum
stóðu hópar af ösnum og búpen-
ingi, sem Ifktist hufflum, og
móktu f sólskininu.
Erik sat á skyrtunni og svitn-
aði. Hann hafði hneppt frá eins
mörgum tölum og siðlegt gat