Morgunblaðið - 01.11.1977, Qupperneq 38

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. NÓVEMBER 1977
38
Óli V. Metúsalemsson
kaupmaður - Minning
F. 23. ágúst 1901.
D. 25. október 1977.
1 dag er til moldar borinn Óli V.
Metúsalemsson kaupmaóur í
Reykjavík. Hann andaðist á Borg-
arspitalanum hinn 25. f.m. eftir
nokkurra mánaða stranga legu.
Óli var fæddur á Akureyri 23.
ágúst 1901. Foreldrar hans voru
bæði þingeysk, Sigrún Sörens-
dóttir frá Tjörnesi og Metúsalem
Jóhannsson fæddur á Svalbarðs-
eyri en fluttist síðar að Einars-
stöðum. Níu ára gamall fluttist
Óli ásamt foreldrum sínum til
Óspakseyrar við Bitrufjörð þar
sem faðir hans stundaði útgerð,
búskap og verzlun. Óli fékk
snemma áhuga á sjómennsku og
sagði hann mér eitt sinn, að sín
fyrsta útgerð hefði verið frá Poll-
inum á Akureyri, þegar þeir
strákarnir hirtu það, sem féll
milli skips og bryggju viö löndun.
Var ,,aflanum“ þá ekið í hjólbör-
um til kaupmannsins, sem lét
þeim í staðinn innlegg út á
kandíssykur eða rúsínur. A
Óspakseyri snerust áhugamál Óla
enn um sjóinn og þó hann væri
innan við fermingu stundaði
hann eitthvað stutta róðra, kast-
aði jafnvel á síld, veiddi sel og
skaut fugl. Tíminn leið og sláttu-
maðurinn mikli fór ekki hjá garði
fjölskyldunnar heldur hjó stór
skörð. Þannig mátti Öli á ferming-
araldri sjá á eftir móður sinni
ungri. Fluttíst hann þá til Reykja-
víkur ásamt föður sínum og syst-
kinum. Arið 1925 andaðist Sören
bróðir hans, aðeins 20 ára gamall,
og þremur árum síðar missti hann
Fríðu systur sína, sem einnig var í
blóma lífsins vel innan við tví-
tugt. En i bernsku á Akureyri
hafði Óli einnig misst bróður sinn
Jóhann, sem dó 3ja ára.
Óli starfaði í Reykjavík frá
1916, fyrst sem sjómaður og síðar
sem útgerðarmaður til 1930 er
hann hætti útgerð og hóf inn-
flutning og verzlun. Öli var mað-
ur mjög hár vexti og snar í snún-
ingum enda stundaði hann lík-
amsrækt fram á seinustu ár.
Hann var mjög dagfarsprúður,
hinn bezti félagi í góðra vina hópi,
fórnfús, glaður og reifur. Hann
var alla tíð mjög áhugasamur og
kappsamur í starfi meðan hann
naut sín og gekk heill til skógar.
Jafnvel í veikindum sínum lagði
hann hart að sér til þess að fylgj-
ast með gangi mála í verzluninni.
Óli kvæntist eftirlifandi konu
sinni Sigríði Agústsdóttur frá
Vestmannaeyjum 23. ágúst 1941,
dóttur hjónanna Ólafar Ólafsdótt-
ur frá Hlíðarendakoti i Fljótshlíð
og Ágústs Arnasonar kennara frá
Vestmannaeyjum. Þau Öli og Sig-
ríður eignuðust tvær dætur, tví-
burana Sigrúnu Fríðu og Ólöfu
Erlu.
Undirritaður átti þvi láni að
fagha að giftast Ólöfu og kynnast
þannig því ástríka og fallega
heimili, sem Óli og Sigga bjuggu.
Óli var ætíð sannur leiðtogi fjöl-
skyldu sinnar og gleymdi þá held-
ur ekki systrum sínum Helgu og
Regínu. Avallt var hann sá, sem
leitað var til i gleði og sorg.
Kynni okkar hófust fyrir 9 ár-
um. Urðu kynnin strax mjög náin
og þó aldursmunurinn væri nærri
50 ár, þá gat maður talað við hann
sem jafnaldra svo áhugasamur
var hann um nýjar stefnur. Þær
eru einnig ótaldar ferðirnar, sem
við fórum saman austur í sumar-
bústaðinn við Þingvallavatn, þar
sem Óli naut sín bezt, þá átti hann
það til að taka lagið eóa fara með
góðar stökur. Þar sem þannig hag-
aði til, að oft var farió á vélbát
þvert yfir vatnið í misjöfnum
veðrum, þá var gaman að hlýta
leiðsögn Óla. Hann gjörþekkti
vatnið og kunni manna bezt að
fara með bát. Þótti nágrönnunum
oft glannalega siglt, en það var
með þá siglingu eins og sjálfa
lífssiglinguna, hann var lánsmað-
ur og átti gott með að fá fólk til að
vinna með sér. Hvað undirritaðan
snerti voru kynnin við hann bezti
skóli lífs míns. Óli hafði upplifaó
hæðir og lægðir í útgerð og verzl-
un enda leyndi reynslan og að-
gætnin sér ekki. Það voru líka
einkunnarorð hans við okkur hin
yngri, „að það sem einu sinn hef-
ur skeð getur alltaf komið fyrir
aftur“. Innrætti hann okkur skil-
vísi og aðhald í fjármálum, en
sjálfur var hann þannig, að hann
mátti ekki vita til þess að eiga
óuppgeróa skuld vð nokkurn
mann. Var hann einn af fáum,
sem ég hef kynnst er hridgdi þá
gjarnan í lánadrottinn sinn og rak
jafnvel á eftir því að reikningar
skyldu uppgerðir.
Það munu margir sakna höfð-
ingjans Óla Metúsalemssonar og
er ég, sem þessar línur rita, einn
þeirra og eiga þessu fáu kveðju-
orð að færa tengdaföður mínum
að leiðarlokum beztu þakkir fyrir
elskulegt viðmót og góðan vin-
skap, sem ég hef notið á heimili
þeirra hjóna.
Hvíli hann í friði, blessuð sé
minning hans.
A.B.E.
Þá hefur minn kæri vinur, hinn
sterki stofn, orðið að lúta því helj-
ar afli, sem við köllum dauða.
En trúarvissa okkar er sú, að
látinn lifi.
Ekki verður þetta sem hér verð-
ur ritað fullkomin æviminning,
henni gera aðrir skil hér f blað-
inu. Ég vil aðeins með þessum fáu
línum minnast góðs vinar og heið-
ursmanns.
Kynni okkar Óla V. Metúsal-
emssonar eru orðin löng eða rúm
50 ár. Er þá margs að minnast frá
þeim liðnu árum við brottför hans
héðan af okkar sjáanlega jarð-
sviði.
Margar leiðir áttum við saman í
öll þessi ár. Minningarnar
streyma nú fram í hugann, mynd-
ir af umhverfi og atburðum líða
framhjá á filmu liðinna ára. Allt-
af var hann hinn trausti og góði
ferðafélagi, hvort sem hann var á
erlendri grund eða inn til dala
meðal íslenskra fjalla.
Marga veiðitúrana fórum við
saman, sem of langt væri upp að
telja.
Báðir vorum við morgunmenn,
sem kallað er eða árrisulir í þess-
um ferðum. Við nutum því oft
þeirra dásemda að sjá almættið í
veruleikanum þegar dagurinn
rak nóttina á brott úr dalnum, sjá
sólina taka völdin og setjast í önd-
vegi inn á milli hárra fjallatinda.
Allt fékk nýtt líf á ný.
Árniðurinn fékk annan grunn-
tón, þar sem áin skoppaði með
skvettum og lifandi lífi, grösin á
bakkanum grétu perludögginni
til fagnaðar.
Þar sem vorsins daKí>ir drjúpa
skfnandi ár að ægi blám“
Nú yljar maður sér við arin
minninganna um farinn veg, þar
sem við áttum saman hinar
ánægjulegustu stundir í faðmi
náttúrunnar.
t
Sonur minn og bróðir okkar,
BRYNJÓLFUR EINARSSON,
áður Langholtsveg 25,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 2 nóv kl 1 30
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vildu minnast hans er bent á
SÍBS
Kristín I ngileifsdóttir,
Sigríður Einarsdóttir,
Gunnþórunn Einarsdóttir,
Einar J. Einarsson,
Leifgr Einarsson
+
Maðurinn mmn og faðir
BJARNISVAVARS.
Meðalholti 11.
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 3 nóvember kl
10 30
Dagmar Beck.
Jóna B. Svavars.
t
GUÐMUNDUR BJARNI GUÐLAUGSSON.
húsasmiður,
frá ísafirði.
andaðist á Hrafnistu föstudaginn 28 okt s I Jarðaförin fer fram frá
Fossvogskirkju, fimmtudaginn 3 nóvember kl 1 3 30
f.h ættingja
Trausti Sigurlaugsson.
Eiginkona mín og móðir. t
SIGRÍÐUR J. HALLDÓRSDÓTTIR, Hrauntungu 27, Kópavogi.
Lést sunnudaginn 30 okt i Borgarspítalanum Ingibergur Sæmundsson, Jón Kristinn Ingibergsson, Elin Dóra Ingibergsdóttir. Örn Sævar Ingibergsson.
Móðir mín, t ODDRÚN JÓNSDÓTTIR,
andaðist 31 október i Landspitalanum
Þórarinn Hafberg.
Faðir okkar
t
ODDGEIR ÓLAFSSON,
bóndi,
Dalseli Vestur Eyjafjöllum
lézt á Landakotsspítala mánudaginn 3 1 október s.l
Einar, Símon og Ólafur Oddgeirssynir
t
Maðurinn minn og faðir okkar,
JANUS HALLDÓRSSON,
framreiðslumaður.
Háaleitisbraut 103,
lézt að heimili sínu að kvöldi 30 okt
Karen Antonsen,
Sjöfn Janusdóttir. Viðar Janusson.
Brynja Janusdóttir, Gerður Janusdóttir,
Innilegar jarðarför t þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og HLÍFAR EYDAL Gilsbakkaveg 7, Akureyri,
Þyri Eydal, Björn Bessason, Brynjar Eydal. Brynhildur Eydal, Birgir Eydal, Selma Jóhannesdóttir, Pálina Eydal og aðrir aðstandendur.
Lokaðídag
vegna jarðarfarar
Sóla V. Metúsalemssonar
Áklæði og gluggatjöld.
O. V. Jóhannsson og Co.
Skipholti 1 7 a.
Sonur okkar og bróðir
ÁRNI DAVÍÐSSON,
Ljósheimum 3,
lézt af slysförum að kvöldi 28. október Jarðarförin ákveðin siðar
Þórunn Hermannsdóttir,
Davíð Guðbergsson,
Svanhildur Davíðsdóttir,
Gunnar Hermannsson,
Guðbergur Davíðsson,
Baldur Þór Davíðsson,
Esther Björk Daviðsdóttir,
Katrín G unnarsdóttir,
Afmælis-
og
minningar-
greinar
ATHYGLl skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á í mið-
vikudagshlaði, að berast I sfð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera 1 sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
Ifnubili.
Gjöf ta
Tjaldanes-
heimilisíns
FIMMTUDAGINN 27.
október var sjóður að upp-
hæð 100 þúsund krónur af-
hentur Foreldra- og
styrktarfélagi Tjaldanes-
heimilisins, sem nýlega
hefur verið stofnaö.
Sjóðurinn nefnist
Hjálparhöndin og var
stofnaður af Kolbrúnu
Jónsdóttur og Sigurði
Árnasyni til minningar um
látinn son þeirra Snorra.
Á Tjaldanesheimilinu
dvelja nú 28 drengir og er
féð ætlað til styrktar starf-
sieminni þar. Forstöðumað-
ur Tjaldanesheimilisins er
Birgir Finnsson.
t
Maðurmn mlnn,
NJÁLL ÓFEIGUR BARDAL,
lést í Winnipeg, 1 9 sept s.l
Sigga Bardal.