Morgunblaðið - 11.10.1978, Page 28

Morgunblaðið - 11.10.1978, Page 28
28 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. OKTÓBER 1978 IIcldurAu að þú lánir mér ckki manninn þinn <>k sláttuvélina? P’luKÍrcyja. — bctíar þú mátt vcra að því. hjálpar þú mér að Icita að kontaktlinsunum mínum? BRIDGE Umsjón: Páll Bergsson í spilinu hér að ncðan virðist vinninjjur aljjcrlcKa háður stað- sctninjíu mikilvæus háspils svo ckki sé minnst á flcira. scm þarf að takast. En þcjjar spilið kom fyrir lék sajjnhafi nauðsynlcjían millilcik. s<m í lciöinni lcysti málið. Vestur jjaf, allir á hættu. Noröur S. G942 H. ÁG9 T. ÁI)4 L. ÁG6 Austur S. D108 H. K1032 T. KG83 L. 42 Suöur S. ÁK6 H. 6 T. 1075 L. KD10975 Vcstur S. 753 II. D8754 T. 962 L. 83 Ekki koma nær, ekki horfa niður. Þú fælir fiskana. Ný aðferð? „Enn er komin upp splunkuný aðferö til að bæta ástandið í áfenjíismálum þjóðarinnar og er hún í sérflokki, því hún er sú heimskulegasta sem menn hafa heyrt um og meira en það — ofstjórnar- og einræðissvipurinn er öllum ljós. Nú ætla stjórnarherrarnir að taka á þessu sjálfskapaða og sumpart ímyndaða vandamáli af myndugleik, en það er að rífa sig upp og einoka sölu á geri í landinu. En hver er svo tilgangurinn með þessu brölti? Er það velferð fólksins sem þessir menn hafa tekið að sér að ráða fyrir eða eru þeir að hugsa um blessuð litlu börnin sem gætu hugsanlega komizt í bruggðið hans pabba síns? Hræsni. Það er að mínu viti ekki það sem þessir „ger-spekúlantar“ eru aðspá í, heldur veldur minnkandi sala í vínbúðinni þeirra þeim hugarangri og þessi söluminnkun er umsvifa- laust útskýrð þannig að fólk sé almennt farið að brugga, þess vegna seljist ekki þessi fínu vín, sem þeir selja sjálfir í búðunum sínum. En af hverju spyrja þessir „Ger-herrar“ ekki bara fólkið sjálft sem þeir eru að ráða fyrir sísvona: Af hverju ert þú hættur að koma til mín og kaupa þitt sprútt? Ert þú kannski farinn að brugga? Svarið verður nei, nei, kæri herra Ger, ég er ekki farinn að brugga, en það er bara þetta, þú ert farinn að okra svo hræðilega að ég fæ mig ekki til þess að verzla við þig. Þarna er sannleikurinn — svona einfalt er þetta. Fólkið'lætur ekki bjóða sér meira. Island á heims- met í háu verði á áfengi og eitt er víst að fólk kannar vandlega allar aðrar leiðir áður en það velur leiðina til Á.T.V.R. og svo mun áfram verða þar til ráðamenn átta sig. Taka verður áfengismálin til endurskoðunar. Ef menn vilja í alvöru bæta eitthvað þá er bannað. Vest af öllu til þess fallið að ná árangri. Bann er neikvætt. Upplýsingar og frjáls umgengni við áfengi í öllum myndum er ráðið sem duga mun bezt. Næst verst af öllu er þegar áfengissjúklingar eða fyrrverandi áfengissjúklingar eru að reyna að gefa heilbrigðu fólki línuna í áfengismálum. Reynsla þeirra kemur heilbrigðum að engum notum. Allir sjá hve fáránlegt það Suður varð sagnhafi í sex laufum og vestur spilaði út spaða- sjöi. Lágt úr borði og suður tók áttuna með kóng. í næsta slag tók hann á laufkónginn en spilaði síðan hjarta á ásinn og trompaði hjarta á hendinni. Lágt lauf á ásinn sá fyrir trompum andstæð- inganna og trompaði sagnhafi hjarta. Með þessu hafði sagnhafi lagt grunninn að vinningi. Fá þurfti ellefta slaginn og þann tólfta varð tígullinn að sjá um. Þegar hér var komið voru sjö spil á hendi og staðan var þessi: Noröur S. G94 H. - T. ÁD4 L. G Vestur Austur S. 53 S. D10 H. D8 H. K T. 962 T. KG83 L. - Suður S. Á6 H. - T. 1075 L. D10 L. - Spaðaás og aftur spaði settu austur í klemmu. Hann var fastur í netinu og varð að gefa tólfta slaginn. JOL MAIGRETS Framhaldssaga eftir Georges Simenon. Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaói. 6 kurteislega og reyndi aö gera sér upp áhuga. — Já. lögregluforingi. Og þaö var einmitt þess vegna sem ég fullvissaði frú Martin um að við ættum aö tala við yður. Viö höfum sannanir fyrir því. Telpan svipti frá sænginni og sýndi okkur brúðu sem hún haföi haft hjá sér í rúminu. stærðar dúkku sem ekki hafði verið í húsinu kvöldið áður. — Og það voruð ekki þér sem höfðuð gefið henni hrúð- una. frú Martin? — F.g ætlaði að gefa henni brúðu. cn ekki svona stóra og fína. Ég hafði keypt hana daginn áður á Les Galeries. Ég hélt henni fyrir aftan hakið þegar við gengum inn í her- bergið. — Það þýðir með öðrum orðum að einhver hefur komið inn í herbcrgið til hennar um nóttina. — En þar mcð er ekki öll sagan sögð. flýtti fröken Don- eoeur sér að grípa fram í. Nú var hún kominn á skrið fyrir alvöru. — Colette er ekki svoleiðis barn að hún sé að búa til eða skrökva. Við spurðum hana í þaula. móðir hennar og ég. Hún er viss um að hún sá einhvern sem var búinn eins og jólasveinn mcð hvítt skegg og í rauðum stakki. — Hvenær vaknaði hún? — Ilún veit það ekki. Ein- hvern ti'ma um nóttina. Ilún opnaði augun. þvj' að hcnni fannst hún sjá ljós og þá var Ijós í hcrbcrginu sem kom frá iuktinni sem stóð á gólfinu. — Ég skil satt að segja hvorki upp né niður í þessu. sagði frú Martin og andvarp- aði. — Kannski maðurinn minn viti meira um þetta en ég... En fröken Doncocur vildi ckki láta svipta sig dýrðinni. Og hélt áfram frásögninni. Það kom fram að harnið hafði sagt frá þcssu í smáatriðum og frökenin sleppti þar engu og gat þess enn einu sinni að henni hefði strax hugkvæmzt að snúa sér til Maigrets. ...lólasveinninn." sagði Col- ctte. „stóð hoginn yfir gólfinu eða kraup öllu heldur og það var eins og hann væri að stússa við citthvað í gólffjölunum." — Varð hún ckki smeyk? — Nei. Hún horfði á hann og í morgun sagði hún okkur að hann hefði verið að fikta við einhverjar fjalir í gólfinu. Ilún hélt hann væri að búa til gat svo að hann kæmist niður á næstu hæð til að færa hörnun- um þar gjafir. Þar býr fjöl- skyldan Delormers og þau eiga þriggja ára gamlan dreng og hún hugsaöi með sér að reyk háfurinn hefði likast til verið of þröngur. — Maðurinn hlýtur að hafa tekið eftir því að hún horfði á hann. Svo virðist eftir frásögn hennar að dæma að hann hafi staðið á fætur og gengið í áttina að rúminu hcnnar og lagt þessa stóru brúðu á sængina. Svo setti hann fingur fyrir munninn. — Sá hún hann fara? — Já. — Niður um gólfið? — Nei. Ilann smeygði sér út um dyrnar. — Ilvert snúa þa-r. — Beint út í forstofuna. Áður var þetta herbergi leigt út sérstaklega og er þvi' ba>ði tengt íbúðinni sjálfri og for- stofunni. — Voru dyrnar ekki læstar? — Jú. víst voru þær la^star. bætti nú frú Martin við. Ég myndi aldrei skilja telpuna cftir í ólæstu forstofuherbergi. — Braut hann upp dyrnar? — Sennilega. Ég veit það ckki. Fröken Doncoeur vildi strax að við fa-rum til yðar. — Sáuð þið að hreyft hefði verið við góiffjölunum? Frú Martin yppti öxlum eins og hún væri hundlciö á þessu öilu. en gamla frökenin svaraði snaggaralega. — Það hafði ekkcrt verið

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.