Morgunblaðið - 11.10.1978, Side 29

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. OKTÓBER 1978
29
U'WU- AI
VELVAKANDI
SVARAR Í SÍMA
0100KL. 10— 11
FRÁ MÁNUDEGI
Sjötugur — Þorkell
Ólafeson í Stykkishólini
væri að magasjúklingur væri
látinn gefa línuna í mataræði. Nú,
þá fengi enginn annað en hafra-
se.vði að borða. Verður það ef til
vill næst?
Gísli Marísson.
Laugavegi 161."
• Ná hömlur
ekki tilgangi
sínum?
Nú þegar öld plastsins hefur
áunnið sér virðingarsess eftir
stormasamt tímabil um ágæti
þess, fara menn að takast á við
annað vandamál sem á sér þó mun
eldri sögu.
Hún er einkennileg þessi af-
stæðiskenning okkar íslendinga
Þessir hringdu . . .
• Mikil f járútlát
Ökumaður kvaðst vilja kom á
framfæri þakklæti til Jóhanns E.
Björnssonar fyrir grein hans um
hversu mikið það kostaði ökumenn
að lenda í árekstrum. — Rekur
hann þar hversu mikið maður á
meðalstórum bíl getur vænst að
þurfa að leggja út lendi hann í
árekstri, jafnvel þótt bíll hans sé
tryggður í bak og fyrir, en þessar
miklu fjárhæðir nema nærri 200
þúsundum króna. Er það ekki full
mikið fyrir glannaskap eða augna-
bliks óvarkárni í akstrinum?
Þessu varpar hann fram ökumönn-
um til umhugsunar og er það
vissulega þarft og vonandi taka
menn að hugleiða þessi mál meira
út frá þessu sjónarhorni.
• Góðar kvöld-
stundir
Bárai
— Ég vildi aðeins fá að
þakka sr. Frank M. Halldórssyni
fyrir stundir hans í sjónvarpinu
þar sem hann talaði af miklum
skilningi um heimilið og fjölskyld-
una, þetta voru orð í tíma töluð.
SKÁK
Umsjón:
Margeir Pétursson
Á IBM-skákmótinu í
Amsterdam í sumar kom þessi
staða upp í skák þeirra
Langewegs, Hollandi, sem hafði
hvítt og átti leik, og Browne,
Bandaríkjunum:
37. Dxd7! (En alls ekki 37. Bxe4 -
Dxe4 38. Dxd7 - Hbl+ 39. Kh2 -
Df4+ og mátar) Bxd3?? (Browne
varð að sætta sig við 37.... Bd5 og
staðan er mjög tvísýn) 38. Dxí7+
— Kh6 39. Df8+! (Yfir þetta sást
Browne í tímahrakinu. Eftir 39.
Dxh7+ — Kg5 er hann sloppinn)
Kh5 40. Hxh7+ - Kg5 41. h4+ -
Kg4 42. Df3 mát.
um boð og bönn, sem við höfum
svo mikla tröllatrú á að muni leysa
allan okkar vanda. Ef okkur
mistekst að leysa fram úr vanda-
máli sem steðjar að þá setjum við
á það bann rökstutt með tölum frá
nágrannalöndum okkar sem er
okkar heilagi andi í rökstuðningi
og framkvæmdum.
Nú er smátt og smátt verið að
banna reykingar á öllum opinber-
um stöðum, nú seinast í leigubílum
og vart verður þess lengi að bíða
að bannað verði að reykja í
einkabílum. Bannfæringamenn
þjóðfélagsins nálgast æ meir
persónulegt einkalíf einstaklings-
ins og eru reyndar þegar farnir að
teygja sig inn á einkaheimili hans
og má maður ekki búast við að
brátt verði þeir farnir að setja þar
ákveðnar reglur??
Tilgangurinn með áróðri gegn
tóbaki og áfengi er virðingar-
verður, en er ekki farið að ganga
svolítið nærri persónufrelsi
manna?
Fólkið er ríkið og fólkinu ætlað
að bera uppi ríkið sem væntanlega
fer ekki framhjá neinum nú á
tímum verðbólgualdarinnar.
Ein stærsta tekjulind ríkisins er
sala á tóbaki og áfengi sem nú
smátt og smátt á að banna fólki að
neyta að minnsta kosti utan dyra
enn sem komið er.
Þetta tilvonandi bann á sölu
gerils, er ekki annað en tilbúin
ráðstöfun til að mæta minkandi
sölu áfengis ríkisins sem er ein
stærsta tekjulind þess.
Það skýtur því svolítið skökku
við, ef væntanlegt bann á sölu
gerils á að verða til að draga úr
notkun manna á áfengi. Ef auka á
áfengissölu ríkisins með þessu
bragði er sú stofnun víst mesti
gerillinn í allri þessari gerlasúpu.
Það er að vísu hækkað verð
áfengis stöku sinnum, en það er
engu að síður yfirlýst staðreynd að
það dregur ekki úr notkun þess
nema um stundar sakir.
Er það ekki svolítið varasöm
stefna í lýðræðisríki sem við
köllum þetta ríki vort enn, að ætla
sér að steypa þjóðina í eitthvert
myndform, sem síðan ráðamenn
og aðrir braskarar geta breytt
eftir eigin geðþótta?
En Islendingar eru heimsþekkt-
ir að fara ekki eftir settum reglum
og þí reikna ég með að slíkt bann
verði ekki til þess að hindra þá í að
fara eftir því boðorði sínu:
„Bann er til að brjóta
og brot til að banna“
hefur löngum verið eitt virtasta
máltæki Islendinga bæði heima og
heiman.
Einhver benti á það í Velvak-
anda Morgunblaðsins nýlega að ef
leigubílstjórar færu að banna
reýkingar í bílum sínum hver fyrir
sig, yrði það að einskonar hláturs-
efni almúgans. Það er alveg rétt,
því Islendingum er ákaflega tamt
að hlæja að öllu því sem heitir boð
eða bönn.
Ég hef dvalist mikið erlendis og
ferðast mikið með leigubílum þar
og það er algengt að bannað sé að
reykja í þeim. En það er ekki
lögboðið því þar er ekki talin
ástæða til að setja almennt
lögbann um notkunarreglur á
einkaeignum manna. Þar ríkir sú
megin regla, að hver maður virði
rétt annars á eignum sínum og það
er ekki neitt aðhlátursefni.
Ég er einn af þessum gerilfylltu
reykingamönnum, en er þó hlynnt-
ur öllum áróðri gegn gerli og reyk,
en að sama skapi á móti öllum
boðum og bönnum. Ég tel það bæði
sýnt og sannað, að hömlur og bönn
ná aldrei þeim tilgangi sem þeim
er ætlað. Ég tel að allur áróður til
bætts lífernis eigi að beinast að
innri manni hvers einstaklings og
reyna á þann hátt að vekja hann
til umhugsunar um skaðsemi
gerða sinna.
Jóhann Gíslason.
Keflavík."
HÖGNI HREKKVÍSI
&ZP SIG6A V/öGA £ 1/LVtRAki
Hann er fæddur og uppalinn í
Hólminum og þar hefir hann
starfað alla tíð og átt heima í litla
og vinalega húsinu við Skólastíg.
Auðvitað hefur hann þurft að
sækja atvinnu utan staðarins, en
tengslin eru þau sömu. Foreldrar
hans voru Kristín Jónsdóttir og
Ólafur Jónsson, bæði -gagnmerkir
borgarar þessa bæjar og minnist
undirritaður þeirra með sérstakri
hlýju því þar var gleðin, ánægjan
og lítillætið svo mikið að það
streymdi út til bæjarbúa. I stórum
systkinahópi en þeim mun minna
húsnæði ólst Þorkell upp. Snemma
byrjaði hann að vinna fyrir sér.
Hann skildi fljótt að þá þurfti að
halda á öllu sínu, fara vel með, ef
einhver árangur átti að nást, enda
hefir óþarfa eyðsla ekki verið hans
aðalsmerki.
í vinahóp er Keli traustur og
loforð hans þarf ekki að festa á
blað. Hann man þetta allt og
verkin vill hann að séu vel af hendi
leyst og ekki er mér kunnugt um
að hann hafi verið í vandræðum
með að fá atvinnu, heldur öfugt.
Eins og gerðist með kaupstaðar-
búa þótti það sjálfsagt að fara í
sveit ef þess var nokkur kostur.
Þetta reyndi Keli og kynntist vel
lífinu og stritinu til sveita og dró
af því sínar ályktanir og þrátt
fyrir að þá var kaupið ekki hátt,
kom hann jafnan færandi hendi
heim. Hann vissi að það kom í
góðar þarfir. Þorkell var lengi
vélstjóri á Flóabátnum Baldri og
kannast margir við hann frá þeim
tíma. En seinustu árin hefir hann
verið á Fossunum. Hann átti lengi
í félagi við aðra lítinn trillubát og
sótti á honum til fanga og var það
jafnan farsæll bátur og flutti
marga björg í bæinn.
Ekki minnist ég annars en að
hann sé jafnan glaður og reifur og
með bros á vör mætir hann manni.
Hann á létt með að koma máli sínu
þannig fyrir að kátínu veki og
vinfastur er hann og drengur
góður. Á þessum degi sendi ég
honum innilegar afmælísóskir og
það munu fleiri gera. Og að hann
megi enn lengi eiga „smaladrengs-
ins léttu spor“ hér í Hólminum.
Árni Helgason.
Bók eftir nýjan
skáldsagnahöfund
kemur út hjá AB
ALMENNA bókafélagið hef-
ur gefið út fyrstu skáldsögu
Magneu J. Matthíasdóttur,
en hún hefur áður sent frá
sér ljóðabók, Kopar, árið
1976, og einnig hefur hún
skrifað barnasögur fyrir
útvarp. Skáldsagan nefnist
Hægara pælt en kýlt, og
segir m.a. á bókarkápu að
sagan „gerist annars vegar í
heimi ævintýranna og ijins
vegar í heimi eiturlyf janna“.
Hægara pælt en kýlt er
150 bls. unnin í Prentsmiðj-
unni Odda og Sveinabók-
bandinu.
Hægara pælt
enkýlt
eftir
Magneu J. Matthíasdóttur
Gerir samanburð á
íslenzku og færeysku
OTMAR Werner, prófessor í mál-
vísindum við háskólann í Freiburg
í Vestur-Þýskalandi, flytur opin-
beran fyrirlestur í boði heimspeki-
deildar fimmtudaginn 12. október
1978 kl. 20.00 í stofu 101 í
Lögbergi.
Fyrirlesturinn nefnist „Saman-
burður á færeysku og íslensku
máli“ og verður fluttur á íslensku.
Öllum er heimill aðgangur.
(Frétt frá Háskóla íslands).
VÚ Á1T íúWz)
- -a^AVA/SÓ\^l\/,j
-ÚZÉ&l&GA Vf/'Ar
0 ýyómxwri \ioá w ^
5KK/ VlEQ
^L-OH VfJALIA VÚ IW'J'
" 49 mLil\ W Oá /ÖóóoK
r06 Ó^(JUiG0%ru\
MMS/ób -f/L \0W0-