Morgunblaðið - 19.10.1978, Qupperneq 13

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. OKTÓBER 1978
Hjörleifur Sigurðs-
son í FÍM-salnum
Mynd nr. 25i „Regn“
í FÍM-SALNUM viö Laugarnes-
veg heldur Hjörleifur Sigurðs-
son sýningu, er hann nefnir
„Verk í þrjátiu ár og minningar
frá Kína“. Hér er um nokkra
yfirlitssýningu að ræða, eins og
þeir munu fljótt sjá, er auga
hafa haft með Hjörleifi, síðan
hann sýndi í fyrsta sinn. En
eðlilega er þessi sýning ekki
tæmandi, ef svo mætti að orði
kveða, því að húsnæðið sníður
henni mjög þröngan stakk.
Hjörleifur Sigurðsson hefur alla
tíð lagt mikla vinnu í verk sín,
og því getur hann varla talist til
mikilvirkra málara. Tími Hjör-
leifs hefur einnig verið af
skornum skammti, þar sem
hann hefur orðið að stunda
ýmislegt annað, jafnhliða því að
vinna að myndgerð. En þótt
sýningu Hjörleifs sé þröngt
skorinn stakkur, gefur hún
hugmynd um hann sem málara
frá fyrstu tíð. Við, sem vorum
við hlið hans, er hann var að
byrja sinn feril, sjáum á þessari
sýningu nokkur verk, sem hann
vann í þá daga. Það eru aðallega
mannamyndir, svo sem af Gerði
og Else Mia, einnig má nefna
mynd frá Úlfljótsvatni frá
Myndllst
ettir VALTÝ
PÉTURSSON
árunum 1948—50. Þessi verk
sýndu þegar í byrjun, að Hjör-
leifur hafði á að skipa sérstæð-
um hæfileikum. Er þá aðallega
átt við meðferð litar og einnig
myndbyggingu.
Síðan kemur allt annar tónn í
verk frá 1952 og helst í nokkur
ár. Þá er það hin geometríska
ábstraktion, sem á allan hug
Hjörleifs, og nokkrar myndir
frá þessum árum eru nú á
þessari sýningu, en ég get ekki
að því gert, að mér finnst eins
og að þær séu svolítið settar hjá
í þessu úrvali. Litur þessara
verka var hreinn og hljómmikill,
á stundum var myndbygging
nokkuð meinlætaleg og því
heldur þung, en einföld og skýr.
Svo losnar um hlutina og
hljóðræn tilfinning gerir vart
við sig, eins og maður greinir
sérlega í „Peinture bleue“ frá
árinu 1965. Og það skeið heldur
áfram. að þróast í léttari og
liprari litameðferð en áður og er
auðsjáanlega vísir að því, er
Hjörleifur hefur unnið nú sein-
ustu árin í vatnsliti og olíu
reyndar einnig. Því verður ekki
neitað, að fyrstu verk Hjörleifs
verka nú mjög þung í litnum og
stundum svo alvarleg, að maður
getur vel látið sér til hugar
koma, að hér sé á ferð lífsleiður
þjáningamaður á efri árum. En
það merkilega skeður. Það er
eins og Hjörleifur Sigurðsson
taki að yngjast með því að eiga
við vatnslitina, og held ég, að
hann hafi einmitt fundið mikið
af nýjum og heillandi verkefn-
um á því sviði. Því læt ég það
fyrir almenning í þessum línum,
að Hjörleifur hafi, eftir því sem
ég sé best, náð mestum árangri í
myndgerð í vatnslitamyndum
sínum. Þær eru yfirleitt mjög
ólíkar því, er hann hefur unnið í
olíuliti, samt verður ekki annað
sagt en að stærsta verk á
þessari sýningu, sem er olíumál-
verkið „Regn“ No. 25 sé meira og
minna orðið til vegna þess
þroska, sem Hjörleifur hefur
náð í vatnslitamyndum sínum.
Minningar frá Kína eru allt
vatnslitamyndir. Þær eru flest-
ar málaðar nú á síðastliðnum
tveim árum. Það er auðséð, að
Kína hefur átt vel við Hjörleif,
og hann hefur gert sum af
sínum bestu verkum einmitt í
eða eftir ferð sína þangað. Ég er
ekki í neinum efa um, að
Hjörleifur Sigurðsson er sterk-
astur í ferli sínum einmitt í
þessum myndum, og mér virðist
hann hafa þróast yfir í hreinan
Impressionisma á þessum síð-
ustu árum. Það er ef til vill ekki
auðvelt verk að segja, hver er
þungamiðja þessarar sýningar
Hjörleifs, en ég held, að það séu
þessar vatnslitamyndir, sem
margar hverjar hafa sérstæða
litameðferð, sem er hnitmiðuð,
en leikandi létt. Er hægt að
segja öllu meir um þessa mynd-
gerð? Hjörleifur Sigurðsson er
það mótaður listamaður, að
hann fer ekki út í nein fen.
Þarna er á ferð mjög skemmti-
leg myndgerð, sem hefur ekkert
af hinum fyrrverandi
Weltssmerz, sem svo einkenndi
allt það, er Hjörleifur gerði.
Sýning Hjörleifs fer mjög vel
í þessum nýja sal og sannar, að
vel er hægt að halda þar
ánægjulegar sýningar, ef vel er
á málum haldið. Þetta er nú
þriðja sýning í röð á Laugarnes-
vegi 112 og vonandi aðeins
byrjun.
AUGLÝSINGATEIKNISTOFA
MYNDAMÓTA
"Aóalstræti 6 sími 25810
plegomazin, sem sljóvgar mjög,
bæði andlega og líkamlega. Torok
var látinn laus snemma árs 1978
eftir alþjóðlega baráttu fyrir frelsi
hans.
Hann sendi Amnesty Inter-
national bréf, þar sem hann kveðst
sannfærður marxisti og telur sig
hafa ráðist ómaklega á rúmensk
yfirvöld, enda sé hann þess
fullviss, að hið sósíalistíska stjórn-
málafyrirkomulag Rúmeníu sé
betra en kerfi kapitalista. Fyrri
tilfelli benda til þess, að fangar
séu neyddir til að skrifa slík bréf
til ættingja og vina erlendis til
þess að kaupa sér lausn. Torok er
nú í stofufangelsi á heimili sínu og
verður að hafa stöðugt samband
við geðveikrahæli heimabæjar
síns.
Andspyrnuhreyfingin í Rúmen-
íu fullyrðir, að þeir meðlimir
ungverska minnihlutans skipti
hundruðum, sem lokaðir séu inni í
geðveikrahælum, vinnubúðum eða
afpláni fangelsisdóma vegna gagn-
rýni á meðferðina á ungverska
minnih'iutanum í Rúmeníu. Amn-
esty International hefur sérstak-
lega rannskað og/ eða tekið upp
baráttu fyrir frelsi sex fanga úr
þessum hópi.
oklcar sparar þér mörg sporin í framtíðinni
Við tökum okkur upp með allt okkar hafurtask úr
húsi Hótels Esju á næstu helgi og höfnum í Toll-
húsinu við Tryggvagötu. Gengið erinn í vesturenda
hússins.
greiðsla flugfylgibréfa. Þv getur innleyst fraktbréfið
og lagt það í toll í sama húsi ásamt öðrum innflutn-
ingsskjölum.
Ekki skaðar heldur að gjaldeyrisbankarnir eru í að-
eins nokkurra skrefa fjarlægð.
Þar verða því farmsöluskrifstofur okkar og af-
Athugaðu að símanúmer Flugfraktar verður nú hið
sama og aðalskrifstofu Flugleiða.
FLUGLEIDIR frakt
Tollhúsinu v/Tryggvagötu sími 27800