Morgunblaðið - 22.10.1978, Qupperneq 20

20
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. OKTÓBER 1978
„Ég er fœddur
með bíladellu ”
Árni Björnsson hefur tekiö
þátt í öllum rall-keppnum sem
haldnar hafa verið á Islandi til
þessa. Árni starfar hjá Bílablað-
inu of; heimsóttum við hann þar
og spurðum hann fyrst að því
hvað rall væri í raun 0(í veru?
„Rall-keppnin skiptist í
tvennt. I fyrsta lafii eru það
sérleiðirnar og í öðru lagi
ferjuleiðir. h’erjuleiðirnar eru
innan bæja og á almennum
þjóðvegum. Þar er hámarks-
hraðinn um 40—50 kílómetrar á
klukkustund og eru þessar leiðir
notaðar til þess að ferja okkur
„Bílarnir eru úr almennri
framleiðslu. Það er nokkuð farið
að tíðkast að menn breyti þeim
og hér á landi eru til nokkrir
mjög skemmtiiegir bílar í
rall-akstur, sérstaklega styrktir
og með kraftmeiri vélar. En
flestir bílarnir í rall-keppnum
eru bílar úr almennri fram-
leiðslu.
í rall-akstri eru tveir menn í
hverjum bíl. Ökumaður er að-
eins nokkurs konar stýrimaður
en aðstoðarökumaður, sem við í
daglegu tali köllum kóara, hann
sér um leiðarlýsingar. Hann er
hann má alls ekki vera bíl-
hræddur."
Er mikill áhugi á ralli hér á
landi?
„Undirtektirnar hafa batnað
mjög mikið frá því fyrsta
rall-keppnin var haldin og hefur
áhorfendum fjölgað mikið. Í
síðasta ralli voru mörg hundruð
áhorfendur á öllum leiðum. Það
yljaði manni líka mikið þegar
við keppendur komum með
Akraborginni til Reykjavíkur
eftir keppnina að sjá allan
áhorfendafjöldann standa á
bryggjunni og taka á móti okkur
yfir á sérleiðirnar. Á sérieiðun-
um fer sjálf keppnin fram og
eru vegirnir þar fremur slæmir
og meðalhraðinn sem gefinn er
er yfirleitt meiri. I hvorum enda
þessara leiða eru tímastöðvar.
Hver maður á að keyra vissa
vegalengd á vissum tíma og
vissum hraða. Á sérleiðunum
reiknast frávikin í sekúndum en
á ferjuleiðunum í mínútum. Ef
komið er of fljótt að tíma-
stöðvunum er frávikið tvöfaldað
og er það gert til þess að menn
keyri frekar hægar en hraðar.
Ef viðkomandi fær mínus á
einni tímastöð þá getur hann
ekki unnið hann upp á næstu.
Hann situr uppi með mínusinn
hvort sem honum líkar betur
eða verr.
Hvernig bílar eru notaðir í
rall?
með kort og leiðabók með alls
kyns merkingum en hana fáum
við er við leggjum af stað. Eftir
þessari bók vísar hann veginn
og sér um að bíllinn sé á réttri
leið. Síðast fengum við bókina
24 tímum fyrir keppnina en ég
hef heyrt að fyrir næsta rall
fáum við ekki bókina fyrr en
stuttu áður en keppni hefst. Við
tímastöðvarnar fáum við kort
með tölum um hraða, tíma og
vegalengd. Tvær þessara talna
eru á kortinu en hina þriðju
verður aðstoðarmaðurinn að
reikna út. Sumir láta aðstoðar-
manninn einnig keyra á ferju-
leiðunum. Án aðstoðarmanns er
rall ekki framkvæmaniegt, hann
á að minnsta kosti 50% þátt í
útkomunni. Aðstoðarmaður
verður að vera fijótur að reikna
og vita hvað hann er að gera og
— mörg þúsund manns. Áhorf-
endum hefur farið fjölgandi að
keppnum í bifreiðaíþróttum
yfirleitt. Áhorfendur halda sér
líka mun betur frá vegunum nú
en áður en það kom fyrir að þeir
jafnvel hlupu eöa keyrðu í veg
fyrir bílana. í sambandi við
allan öryggisútbúnað þá hefur
sérstök nefnd verið vaiin en FIB
og Bifreiðaíþróttaklúbbur
Reykjavíkur eiga aðild að henni.
Þessi nefnd býr til ailar öryggis-
reglur og eru þær í samræmi við
alþjóðareglur sem gilda um
slíkar keppnir.
Er þátttaka mikil í þessum
keppnum?
„I síðasta ralli tóku 27 manns
þátt en það er breytilegt frá
einni keppni til annarrar hvað
keppendur eru margir. Konur
hafa verið mjög slappar við að
Árni Bjarnason.
láta sjá sig og þær eru aðeins
fjórar sem hafa tekið þátt í
rallkeppnum. Á Húsavík í sum-
ar var stúlka aðstoðarmaður hjá
mér en annars er minn fasti
aðstoðarmaður Sigbjörn Björns-
son. Sverrir Ólafsson hefur haft
sína konu sem aðstoðarmann og
í fyrsta rall-akstrinum voru
tvær konur og er sú sem þá
keyrði sú eina sem hefur verið
ökumaður í rallkeppni hér á
landi.“
Hvaða bíl keyrir þú í
rallkeppnum?
„í tveimur síðustu rall-keppn-
um hef ég keyrt fyrir Bifreiðar
og landbúnaöarvélar en það
fyrirtæki á bílinn sem ég nota
og sér um allan kostnað. Eg fór
á þessum bíl til Húsavíkur.
Þetta er station-bíll og var þá
með 1200cc vél og að öllu leyti
óbreyttur. Mér gekk vel i rallinu
á Húsavík og varð í öðru sæti.
Þá var vélin aöeins 65 hestöfi.
Síðan var 1600cc vél sett í hann
fyrir síðasta rall og einnig aðrir
demparar. Það munaði gífurlega
miklu um þaö hvað hann varð
kraftmeiri. í þessu ralli varð ég í
7, sæti. Eg varð fyrir því óláni
að það sprakk tvisvar hjá mér
og í bæði skiptin á erfiðum
sérleiðum en það hefur aldrei
áður sprungið hjá mér í ralli.
Þetta síðasta rall var 1080 km.
Fyrri daginn keyrðum við 500
km og höfðum viðdvöl í Reykja-
vík um nóttina en strax kl. 7 á
sunnudagsmorgni lögðum við
aftur af stað. Þetta var mjög
þreytandi en þreytan kemur
eiginlega ekki fram fyrr en
keppnin er búin og maður er
búinn að fara í bað og ætlar að
slappa af.“
Hvenær verður næsta rall?
„Næsta rall verður núna
11.—12. nóvember. Það verður á
milli 5 og 600 kílómetra langt og
líklega verður það hér á Suður-
eða Suðvesturlandi, annars fær
maður ekki að vita hver leiðin er
fyrr en rétt áður en keppnin
hefst svo ekki vinnist tími til að
skoða hana. Eg ætla að taka
þátt í þessu næsta ralli."
Hvers vegna tekur þú þátt í
rallakstri?
„Ætli það sé ekki vegna þess
að maður er fæddur með bíla-
dellu. Áhuginn á rallinu byggist
fyrst og fremst á því að það þarf
góðan ökumann tii þess að ná
einhverjum árangri í ralli.
Bílinn skiptir ekki höfuðmáli.
Vegirnir eru margvíslegir og
veðrið breytist og það er alltaf
eitthvað að koma upp á. Það er
líka erfitt að komast vega-
lengdirnar á réttum tíma þar
sem á sérleiðunum, en þar eru
vegirnir verstir, er mælt upp á
sekúndu og þó að maður nái
góðum tíma er ekki víst að
maður hitti nákvæmlega á þessa
réttu sekúndu.
Maður fær líka njög mikið út
úr rall-keppnum. Ég væri held-
ur ekki að þessu nema mér þætti
það mjög gaman. Ég verð að fá
útrás fyrir þessa bíladellu og
þegar hún er fengin þá líður mér
vei. Síðan fer mig að klæja í
fingurna aftur eftir 2—3 daga.“
Áð lokum spurðum við Árna
hvað ökumaður þyrfti að hafa
til að bera til þess að verða
góður rall-ökumaður?
„Góður rall-ökumaður þarf að
vera við öllu búinn. Hann má
ekki gera meira en hann er viss
um að geta ráðið við. Ef maður
ætlar sér endalaust að keyra
upp á Guð og lukkuna þá kemur
maður sér í vandræði. Hann
verður líka að gera sér grein
fyrir því hvernig bíllinn starfar
og hann þarf að vera vel
þjálfaður — vinna sjálfkrafa og
ekki þurfa að velta neinu fyrir
sér í sambandi við það hvað gera
skuli næst. Hann má heldur alls
ekki keyra það hratt að hann
verði sjálfur hræddur."
- R.M.N.
„Alltafeinhverjir
sem ekki skilja okkur”
Mynd: Emilía.
Finnbjörn ásamt Oddnýju konu sinni. Kristján sonurinn var ekki
heima.
FINNBJÖRN Kristjánsson. vél-
virki. er mikill áhugamaður um
bíla og hefur bæði tekið þátt í
sandspyrnukeppnum og starfað í
Kvartmíluklúbbnum.
„Mér finnst kvartmílan
skemmtilegri, annars er iítil reynd
komin á þessi mái þar sem ekki
hefur verið enn haldin keppni í
kvartmílu hér á landi. Við höfum
ekki haft braut til að keppa á fyrr
en núna og keppnisreglurnar eru
ekki til enn sem komið er, en það
er verið að koma þeim saman. I
Bandaríkjunum og Svíþjóð eru til
reglur en það verður að laga þær
að aðstæðunum hér. T.d. er keppt í
hundrað flokkum í kvartmílu-
keppnum í Bandaríkjunum en hér
höfum við 7 flokka."
Hvernig er kvartmílukeppni?
„Kvartmílukeppni er keppni um
það hvor tveggja bíla sem stillt er
upp við brautarendann er fljótari
að keyra 402 metra. Þaó er ekki
alveg komið visst form á keppnina
hér þar sem reglurnar eru ekki til
en 22. október verður brautin vígð.
Við gerum þá ráö fyrir að fjórir af
þessum 7 flokkum sem til eru hér
verði notaðir. Bílarnir eru mis-
munandi mikið breyttir frá upp-
runalegri mynd en þeim er skipt í
flokka eftir því hversu mikið þeim
hefur verið breytt. Það er einnig
hægt að taka þátt í kvartmílu-
keppni á óbreyttum bílum. Bíliinn,
sem ég er á, er Volvo, smíðaður
árið 1964, en ég skipti um vél í
honum og yfirleitt allt nema
umgjörðina. Núna er í bílnum
Chevrolet-vél, árgerð 1970. Bíllinn
er útbúinn þannig, að hann skili
krafti í startinu og hafi hröðun
alla leiðina í mark. Það þarf að ná
öllum kraftinum úr bílnum á
þessum 402 metrum og það reynir
vissulega mikið á þá á þessari
vegalengd þó ekki sé hún löng. Við
náum um það bil 160—170 km
hraða á kvartmílubraut.“
Ilvernig búið þið ykkur undir;
keppni?
„Undirbúningurinn liggur mest í
því að koma bílnum í gott lag. Það
er geysilega mikil þolinmæðis-
vinna að fá hina ýmsu hluti eins og
maður vill að þeir séu og komast
að því hvað megi betur fara. Við
erum tíu sem höfum iðnaðar-
húsnæði saman til þess að gera við
bílana okkar og það fer geysilega
mikill tími í þetta. Sjálf keppnin
er sáraeinföld, það er bara að taka
af stað þegar grænt ljós er gefið.
En ég hef mjög gaman af þessu.
Þetta er mín tómstundaiðja og ég
væri ekki í þessu nema ég hafði af
því ánægju. Áhugi minn beinist að
bílaíþróttum yfirleitt en ég hef
valið að taka þátt í kvartmílunni."
Þar sem Finnbjörn er fjöl-
skyldumaður leikur okkur forvitni
á að vita hvernig fjölskyldan komi
inn í myndina?
„Það má segja að qll fjölskyklan,