Morgunblaðið - 26.01.1979, Blaðsíða 10

Morgunblaðið - 26.01.1979, Blaðsíða 10
10 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. JANÚAR 1979 Arndís Björnsdóttir: Hvar eru nú radd- ir þessara manna Fimmtudaginn 16. jan. birtist í Mbl. ágæt grein eftir Ellert Schram alþm. um skattpíningar- stefnu þá, er nú ríkir hjá stjórn landsins. Grein þessi er umhugs- unarverð og þarft innlegg í þær umræður um skattamál, sem fram hafa farið undanfarna mánuði. Er skemmst að minnast greina Sveins Jónssonar aðstoðarbankastjóra Seðlabankans um hættu þá, sem er samfara of mikilli skattlagningu tekna einstaklinga og félaga og telur Sveinn Jónsson, eins og reyndar flestir, sem um þau mál hafa fjallað, að allt of langt sé nú gengið í skattakröfum ríkisins. Ellert átelur í grein sinni vinnubrögð á Alþingi, sem hann telur ekki sæma þeirri stofnun. Slíkar upplýsingar eru fróðlegar fyrir okkur, sem ekki höfum svo glögga hugmynd um störf Alþing- is, en höfum þó frá barnæsku borið virðingu fyrir löggjafarsamkundu íslendinga. En nýir siðir fylgja nýjum herrum og á Alþingi sitja nú allmargir einstaklingar, sem fyrir kosningar töldu óhugsandi að komast á þing, en ultu þangað inn frir hreina tilviljun. Það er því varla von annað en þingstörfin beri þess einhvern vott. Við höfum nú í þeirri stofnun sjálfskipaða „frelsara" þjóðfélagsins, sem sjá drauga í hverju horni, véfengja allt og alla og hafa að því er virðist snúið þeirri grundvallarreglu við, að sakborningur skuli frjáls talinn unz sekt hans er sönnuð — nú er sakborningur sekur, nema honum takist að sanna annað. Það sem uggvænlegast er í þjóðlífi okkar íslendinga hlýtur að vera sú staðreynd, að þegar vinstri stjórnir sitja eins og sú, sem nú situr, láta launþegasamtökin yfir sig ganga hverja launaskerðing- una af annarri átölulaust, láta stinga upp í sig dúsum eins og svokölluðum félagslegum umbót- um í stað samningsbundinna hækkana og kyngja orðalaust gífurlegum skattaálögum, sem ekki eiga sér hliðstæðu í sögu lýðveldisins. Allt er semsé leyfi- legt, þegar „rétt stjórn" situr. Núverandi ríkisstjórn hefur sett algert met í skattaálögum, enda virðast alþingismenn hugleiða það eitt, hvar hægt sé að finna nýja skattstofna. Nýjasta dæmið eru hinir hrikalegu fasteignaskattar, sem nú eru lagðir á og jaðra við hreina eignaupptöku, en með þeim er fólki hreinlega refsað fyrir að hafa komið sér upp eigin húsnæði. Að vísu er inn á milli rætt um nauðsynlegt aðhald í ríkisrekstri, en það eru orðin tóm og gersam- lega meiningarlaus, eins og kosn- ingasigursslagorðið „samningana í gildi", sem stjórnarliðum hefur aldrei dottið í hug að standa við. Sá áróður, sem nú er hafður í frammi gegn öllu frjálsu framtaki, er stórhættulegur, því að undir- staða frjáls þjóðlífs hlýtur að vera frelsi einstaklingsins til athafna. En frelsi hans er nú reynt að skerða með öllum tiltækum ráðum og fæst ekki annað séð, en að stefnt sé í stórkostlegt atvinnu- leysi. Sé fótunum kippt undan rekstri fyrirtækja, stórra og smárra, eins og stefna núverandi stjórnar er, er erfitt að hugsa sér, hvert ríkið hyggst beina því fólki til vinnu, sem mun missa atvinnu sína og hver eigi að borga því launin. Hvert ætlar ríkissjóður að sækja sér eyðslufé, þegar gengið hefur verið af þeim örfáu kúm dauðum, sem enn er hægt að mjólka? Frjáls atvinnurekstur hefur 3ja mánaéa némkeió þar sem 11 adaldansarnir úr kvikmyndinni GREASE veröa kenndir. Innritun frá kl 17.00 til kl. 22.00 í Skírteini afhent sunnudaginn 4 Brautarholti A cími nr\OAc _' „ • * . . . - - - .** . Brautarholti 4, sími 20345 Drafnarfelli 4, sími 74444. og febrúar frá kl. 16.00 til kl. 19.00 í Brautarholti 4 og Drafnarfelli 4. Kennslugjöld fyrir námskeiöiö greiöist viö afhendingu skírteina. Verið með og lærið toppdansana í dag. löngum átt erfitt uppdráttar hér á landi og núverandi stjórnvöld ætla að slá met í þeim efnum að gera honum erfitt fyrir. Það er í raun og veru sárgrætilegt, hvernig t.d. hinir nýju þingmenn Alþýðu- flokksins láta Alþýðubandalags- menn svínbeygja sig til þess að koma hér á ófrelsi og höftum og skerða ráðstöfunarrétt einstakl- ingsins á öllum sviðum. Það mun verða Alþýðuflokknum lítill sómi að hafa átt á Alþingi þá menn, sem næstum endalaust er hægt að etja á foraðið. Það er lítill mannsbragur að því, að tala hátt og mikið, fordæma og skammast, en samþykkja síðan það, sem fordæmt var. Þá fer að verða kátbroslegt allt tal um „neðan- jarðarhagkerfi" og aðrar ámóta órökstuddar fullyrðingar. Það er hins vegar óhrekjanleg staðreynd, að nokkrir óprúttnir forystumenn launþegasamtaka ráða algerlega ferðinni í þjóðmál- um íslands. Því er vert að staldra við og hugleiða hvert stefnir. Ríkisstjórn Geirs Hallgrímsson- ar, sem féll í síðustu kosningum, fékk aldrei vinnufrið fyrir þeim aðilum, sem nú standa fyrir kjaraskerðingaraðgerðum, sem ekki eiga sinn líka. Verkalýðsfor- ingjarnir voru staðráðnir í að leyfa þeirri stjórn ekki að láta neitt gott af sér leiða. Ef þeirri stjórn þótti ástæða til að grípa til einhverra ráðstafana til þess að draga úr verðbólgu, þótt þær væru hreinir smámunir miðað við að- gerðir núverandi stjórnar, ætlaði allt af göflunum að ganga og „svívirðilegu kaupráni" var mót- mælt með verkföllum, útflutnings- banni og öðrum skemmdaraðgerð- um. En hvar eru nú raddir þessara manna? Þeir sitja þegjandi og aðhafast ekkert, nú þykja allar þessar kaupráns- og eignaupp- tökuaðgerðir nauðsynlegar og sjálfsagt að rýja alla launþega inn að skyrtunni. „Réttir menn“ sitja við stjórnvölinn og maka sinn krók og verkalýðsforingjarnir sitja eins og sneyptir rakkar við fætur þeirra. Erum við íslendingar þá orðnir svo skyni skroppnir, að við látum teyma okkur eins og ómálga börn, en hugsum ekki lengur sjálfstæða hugsun? Er það þessi ömurlega „línumennska" í stjórnmálum, sem koma skal? Er ekki mál til komið að linni og snúa vörn í sókn. Við skulum gera okkur Ijóst, að frelsi einstaklings- ins er i hættu. Því er það mikil nauðsyn, að allir hugsandi Islend- ingar fylki sér í þann flokk, sem berst fyrir rétti einstaklingsins og ákvarðanatöku hans sjálfs og veiti Sjálfstæðisflokknum það brautar- gengi að ná meirihluta á Alþingi. Arndís Björnsdóttir, kennari. Islenzk stúlka stofnar blásara- k vin te tt í Berlín NÝLEGA hélt blásara- kvintettinn Das Char- lottenburger Blaser- quintett sína fyrstu tón- leika í British Centre í Berlín og hlaut sérlega góða dóma. Kvintettinn samanstendur af fimm stofnendum hans, Evrópubúum frá ýmsum löndum, en einn þeirra er íslenzk stúlka, Sigríður Vilhjálmsdóttir óbóleik- ari, sem dvalist hefur í Berlín síðastliðið ár. Sigríður er dóttir Astu Al- bertsdóttur og Vilhjálms Guð- jónssonar heitins, klarinettleik- ara í Sinfóníuhljómsveit Is- lands. Sigríður lauk námi í Barnamúsikskólanum á sínum tíma og síðar frá Tónlistarskól- anum í Reykjavík, 19 ára gömul, og þá jafnframt fyrsti óbóleik- arinn, sem útskrifast úr Tón- listarskólanum. Eftir tveggja ára nám við Royal College of Music and Drama í Lundúnum hélt hún til Berlínar og reyndi við inntökupróf í Orchesterakademie des Berliner Philharmonischer Orchester, sem er undirbúningsdeild fyrir Fílharmoníuhljómsveit Berlín- ar, en hvort tveggja er undir stjórn Herberts von Karajan. I þessari undirbúningsdeild hljómsveitarinnar eru eingöngu 25 manns, hljóðfæraleikarar víðs vegar að úr heiminum, og eru gerðar mjög strangar kröf- ur. Hljóðfæraleikarar í Aka- demíunni eru á styrk hjá þýzka ríkinu, en tilhögun í deildinni er þannig, að tónlistarmennirnir yfirgefa hana ekki fyrr en þeir hafa fengið fast starf, ýmist hjá Fílharmoníuhljómsveit Berlínar eða beztu hljómsveitum lands- ins. Sigríður Vilhjálmsdóttir Sigríður er eini íslendingur- inn, sem tekið hefur próf í akademíuna og stóðst með prýði. Kennari hennar nú er fyrsti óbóleikari Fílharmoníu- hljómsveitarinnar, Lothar Koch, sem er einn frægasti núlifandi óbóleikari, og hefur Sigríður þegar leikið tvívegis með hljómsveitinni. Forsaga áðurnefndra tónleika er sú, að fimm félagsmenn akademíunnar tóku sig til og stofnuðu Das Charlottenburger Bláserquintett. Kvintettinn hef- ur aðeins æft í nokkra mánuði og hélt sína fyrstu tónleika nú í janúar og hlaut hina prýðileg- ustu dóma. Á menningarsíðu Die Welt frá 12. janúar segir m.a. á þessa leið: — Samspil þeirra ber vott um öryggi og góða samstillingu og hljómfegurð. Tónlist fimm- menninganna er gædd þeim ferskleikablæ, krafti og fjöri, sem einkennir góðan samleik þeirra. — Der Tagesspiegel hrósar þeim einnig mjög fyrir hæfni, sem það segir að verð- leikum, og rómar hinn góða árangur, sem þau hafa náð á þeim fáu mánuðum sem kvintettinn hefur æft saman.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.