Morgunblaðið - 14.03.1979, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. MARZ 1979
17
Framtíð Bernhöftstorfunnar:
Ekki hægt að láta málið dankast öllu lengur
— segir Birgir ísl. Gunnarsson
FORSÆTISRÁÐHERRA hefur með bréfi svarað
borgarráði vegna bókunar umhverfismálaráðs borg-
arinnar út af framtíð Bernhöftstorfu. í brefinu er því
haldið fram, að ríkissjóður hafi hvað eftir annað
ítrekað við borgaryfirvöld að þau tækju þátt í
sameiginlegu átaki til að leysa til frambúðar
skipulags- og umhverfisvanda á svonefndri Bern-
höftstorfu í samræmi við upphaflegan ásetning um
nýtingu lóðarinnar, sem borgaryfirvöld hafa aldrei
hafnað.
í bréfi forsætisráðherra er
enn farið á leit við borgaryfir-
völd aö þau taki afstöðu til
hvort þau vilji standa við fyrri
ákvörðun um að þiggja húsin og
að þau verði flutt í Arbæ og sett
þar upp á kostnað ríkisins, eða
hafni endanlega öllu tilkalli til
húsanna byggt á gjafaloforði frá
1964 og merki ákvörðun og
þakkir borgarráðs frá sama ári.
Birgir Isleifur Gunnarsson,
talsmaður minriihlutans í borg-
arstjórn, sjálfstæðismanna,
sagði í samtali við Mbl. þegar
hann var spurður um framtíð
Bernhöftstorfunnar í ljósi bréfs
forsætisráðherra, að þarna væri
um að ræða mál sem ekki væri
hægt að láta dankast öllu leng-
ur, heldur yrði að taka afstöðu
til. í bréfi forsætisráðherra væri
ítrekað fyrra tilboð um að gefa
ákveðin hús úr „Torfunni" og
flytja upp í Árbæ.
„Ég er enn sömu skoðunar og
ég var 1972 þegar sams konar
bréfi var svarað, að ég tel ekki
hægt að þiggja húsin að gjöf
nema unnt verði að átta sig á
hvað koma eigi í staðinn," sagði
Birgir. Hann kvað mjög vanda-
samt að fella nýbyggingu inn í
þetta svæði, og kvaðst þess
vegna kominn á þá skoðun að
það ætti að teikna þarna hús,
þar sem leitast væri við að fella
nýju bygginguna inn í þetta
umhverfi svo sem kostur væri,
en þegar sú teikning lægi síðan
fyrir yrði unnt að vega og meta
hvort það væri til bóta að reisa
þarna slíka nýbyggingu eða
vernda húsin sem fyrir væru.
„Ég er þannig ekki eindreginn
verndunarmaður,“ sagði Birgir
Isleifur. „Hins vegar sýnist mér
að meðan ríkið á þessar eignir,
þá beri því skylda til að halda
húsunum þannig við að ekki sé
til vanza fyrir borgina."
Björgvin Guðmundsson, for-
maður borgarráðs, sagði í sam-
tali við Morgunblaðið, þegar
hann var spurður álits á bréfi
forsætisráðherra, að hann ætti
ekki von á því að málefni Bern-
höftstorfunnar yrðu á dagskrá í
borgarráði, sem síðan hefði sent
þessa bókun áfram til forsætis-
ráðuneytisins, en hefði að öðru
leyti ekki látið málið til sín
taka.
Sjá bls. 12
— Forsætisráðherra
knýr á um aístöðu
borgarinnar um framti'ð
Bernhöftstorfu.
Ljóem: Emllfa
Frá ráðstefnu Sjálfstæðisflokksins um landbúnaðarmál sem
haldin var um helgina: Geir Hallgrfmsson formaður Sjálfstæðis-
flokksins, Friðrik Sophusson alþingismaður. ráðstefnustjóri, og
Bjarni Bragi Jónsson hagfræðingur í ræðustól.
Sjálfstæðisflokkurinn:
Vel heppnuð ráð-
stefna um landbúnað-
armál um helgina
Ráðstefna Sjálfstæðisflokksins um landbúnaðarmál var haldin
í Valhöll í Reykjavík um helgina, og sótti hana fjöldi manna víða
að af landinu. Ráðstefnan stóð bæði á laugardag og sunnudag, og
var fjallað um margvísleg málefni tengd landbúnaði á íslandi, og
þá einkum þau vandamál sem nú steðja að íslenskum landbúnaði.
Ráðstefnunni stjórnaði Friðrik Sophusson alþingismaður.
Þingsályktunartillaga Alberts um símann:
Lausnin mitt á milli
tillögunnar og þess
ástands sem ríkir?
ALBERT Guðmundsson, alþingismaður hefur lagt fram í
sameinuðu Alþingi þingsályktunartillögu um að símnot-
endur ráði tækjum sínum innan veggja sinna, þ.e.a.s. að
símtæki verði eins og hvert annað heimilistæki, en
einkaréttur símans verði ekki þannig að Landssíminn
einn hafi einkarétt á sölu þessara tækja. Hins vegar hafi
síminn með höndum gæða- og öryggiseftirlit með
tækjunum.
Morgunblaðið ræddi í gær við
Jón Skúlason, póst- og símamála-
stjóra og spurði hann um
viðbrögð Pósts og síma við þess-
ari tillögu. Jón kvað símnotendur
ráða því nú, hvar símtæki væru á
heimili þeirra, en hins vegar
kvaðst hann furða sig á því, að
Albert skyldi ekki kynna sér
betur í hverju þessi mál væru
fólgin. Almennt sagði Jón Skúla-
son, að þegar rætt væri um
símakerfi í bæjum og kauptúnum
þá skiptust þau í þrjá megin-
þætti, sjálfvirku stöðina,
línurnar og tækin.
Eins og allir vita, sagði Jón, þá
eru tæki á markaði erlendis bæði
góð og léleg og þegar símakerfið
væri skipulagt, kvað hann þurfa
að taka tillit til þess símatækis,
sem notað væri, og jafnframt
þeirra víra, sem notaðir væru.
Hér áður fyrr var staðlaður
gildleiki á vírum miðaður við
tækin þá, sem voru ekki eins góð
og nú. Þróunin hefur verið sú, að
notaðir hafa verið upp á síðkastið
miklu grennri vírar en áður —
vegna þess að unnt hefur verið að
kaupa vandaðri tæki, sem skila
betur talinu en gömlu tækin.
Almennt væri því hægt að segja
að símatækið og símalínan væru í
mörgum tilfellum einn og sami
hluturinn. „Þetta er hlutur sem
Albert hugsar ekki út í, sem ekki
er von, þar sem hann er ekki
tæknimaður," sagði Jón Skúla-
son.
Jón Skúlason kvað þetta vera
mikilvægasta þáttinn, en einnig
kæmi margt fleira til, svo sem
eins og varahlutaþjónusta í sím-
tækin. Þótt menn seldu hluti,
væri ekki tryggt að þeir ættu
varahluti í þá einnig. Þá kvað
hann og alþjóðlegar reglur gera ;
kröfu til að styrkleiki frá símtæki
næði ákveðnu marki. Hann kvað !
Póst og síma kaupa inn tæki í það ;
miklu magni að þeir fengju
magnafslátt og ættu jafnan til
varahluti. Því sagði hann að ef
menn íhuguðu málið vel, hlytu
þeir að komast að þeirri niður-
stöðu, að þjóðhagslega hagkvæmt
væri að hafa þetta allt á einni
hendi. Þá yrði einnig að gæta
þess, að símtækið passaði við það
sjálfvirka kerfi, sem hér er notað.
Aðalatriði málsins kvað Jón
Skúlason vera, að símalínan og
tækið væru nánast einn og sami
hlutur. Símalínurnar væru hlut-
fallslega dýrasti hlutur kerfisins
og þar yrði að beita mestri
hagkvæmninni. Hins vegar væri
ekki hægt að skipuleggja kerfið,
nema vitað væri hvaða símtæki
ætti að nota.
Guðmundur Ólafsson verk-
fræðingur, sem rekur fyrirtækið
Símtækni, kvað Albert
Gúðmundsson gera í tillögu sinni
samanburð á útvarpsviðtækjum,
rafmagnsbúnaði og jafnvel hita-
veituofnum, en taka yrði tillit til
þess, að ýmis önnur sjónarmið
giltu í sambandi við símakerfið.
Þessi sjónarmið væru þó ekki það
sterk, að ekki mætti verða breyt-
ing á. Guðmundur sagði, að
reglur Pósts og síma ættu að
verða miklu frjálsari, en gera
yrði þó ráð fyrir tegunda-
prófunum Póst og síma. „Það er
út í hött,“ sagði Guðmundur, „að
síminn legði línuna, en sagði
síðan: Gjörið svo vel, nú megið
þið tengja hvað sem er við þetta.“
Hins vegar kvað hann eðlilegt, að
viðkomandi símamálastofnun
leyfði engan búnað, nema hann
hefði verið tegundaprófaður.
Slíkt væri mjög æskilegt, enda
væri nauðsynlegt að breyta
ástandinu eins og það væri nú.
Guðmundur kvaðst einhvern
tíma hafa kailað núgildandi
ástand misnotkun á einkarétti
ríkisins á fjarskiptum. „Ég tel að
Póstur og sími misnoti þennan
einkarétt í þá veru, að hann
stendur hreinlega í vegi fyrir því
að símnotendur geti notað marg-
vísleg hjálpartæki, sem hafa
verið á boðstólum í öllum nálæg-
um löndum í jafnvel áratugi, en
hafa ekki verið leyfð hér á grund-
velli þessa einkaréttar. En það
sem koma skal, að mínu mati, er
mitt á milli þess sem Albert er að
tala um, að leyfa allt frjálst, og
þess ástands sem er í dag.“
Þá sagðist Guðmundur vita
það, að símamenn segðu, að slík
breyting, sem hann talaði um,
ylli glundroða. Á þeim rökum
kvað hann ekki unnt að standa.