Morgunblaðið - 08.12.1979, Qupperneq 15

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 1979
15
Gaui í Gíslholti og Ósvald sonur hans gefa pysjunni fisk að éta.
(Ljósm. Sigurgeir).
FARFUGL SEM EKKI FÓR
Lundapysja 2 mánuð-
um á eftir áætlun
SUÐUREYINGAR fóru um miðj-
an október mánuð út i eyjuna sína
til að ganga frá fyrir veturinn.
Þeim til mikillar furðu fundu þeir
uppi í ey lifandi lundapysju, en
iundinn er venjulegast farinn í
lok ágúst og fararsnið fer að
koma á pysjurnar upp úr þvi. Að
sjálfsögðu tóku Eyjamenn ungann
í fóstur og dafnar hann hið bezta
hjá Guðjóni ólafssyni í Gíslholti
og f jölskyldu hans.
Yfirleitt hefur gengið illa að
halda lífi í lunda- eða svartfugls-
pysjum í mannabústöðum, en þessi
hefur haldist hið bezta við. Ósvald,
sonur Gauja, hefur stundað ung-
ann eins og hann hefur bezt getað.
Fyrst var fiski troðið í nef fuglsins,
en nú er hann farinn að bjarga sér
sjálfur og þarf ekki lengur aðstoð
við að innbyrða það, sem í hann er
borið. Þegar Sigurgeir ljósmyndari
tók myndir af pysjunni á dögunum
í snjónum úti í garði viðraði hann
sig allan og bægslaðist enda að
sjálfsögðu í framandi og kaldrana-
legu umhverfi.
Að sögn Sigurgeirs var allt varp
bjargfugla 10—15 dögum síðar á
ferðinni í ár en venjulega og mikill
pysjudauði á tímabili í sumar
vegna fæðuskorts. Þessi ungi hefur
þó verið 1 —2 mánuðum seinni á
ferðinni en venjulegt getur talist
og þegar hann fannst um miðjan
október var hann aldúnaður hnoðri
og bæði lítill og væskilegur. Sigur-
geir sagði að það þætti seint að
finna svo pínulítinn hnoðra í ágúst-
mánuði, hvað þá í október, en
unginn hefst vel við og ætlunin er
að halda honum í húsi í Eyjum eins
lengi og mögulegt er. Síðan ætt-
ingjar pysjunnar yfirgáfu Suðurey
leið langur tími þar til hún fannst
og merkilegt að hún skuli hafa
þraukað bjargar- og ætislaus í
eynni.
Lunda-
pysjan
vappar i
snjónum
í Eyjum,
en ætt-
ingjar
hennar
eru
langt
fjarri.
Umsjón:
Ágúst
Ingi
Jónsson
HELG ARVIÐT ALID
JÓLASVEINARNIR hafa að undanförnu unniö næstum allan sóiarhringinn til að
vera sem bezt undir heimsókn sína til allra landsins barna búnir. i dag leggja þeir,
sem búa í Skálafelli, land undir fót og eru væntanlegir til Reykjavíkur í dag. Það er
Askasleikir, sem hefur forystu í þessu ferðalagi þeirra bræðra, og í vikunni
höföum við samband viö hann, en hann býr ásamt bræðrum sínum í stórum helli
í Skáiafelli, og spurðum hann hvernig þeir ferðuðust á milli staða að þessu sinni.
— Við sem búum í stóra hellin-
um í Skálafelll komum til borgar-
innar í dag og þá vaentanlegá é
vélsleða ef fœri leyfir, en einnig
notumst viö viö jeppa eins og við
gerðum í fyrra. Jólasveinum hefur
fjölgaö á undanförnum árum í
hlutfalli viö fjölgun barna, en ég
reikna meö aö viö komum 16—17
úr Skálafelli í dag. Grýlu þekki ég
lítlð, hún hefur aldrei veriö hjá
okkur í hellinum og við höfum
mjög lítil samskipti viö hana.
— Sunnudaginn eftir viku hitt-
um viö væntanlega börnin í
Reykjavík á Austurvelli er kveikt
veröur á jólatrénu þar. Annars
kemur Bjúgnakrækir ekki meö
okkur í dag. Hann er svoiítiö
sérvltur og kemur aldrei um leiö
og viö hinir, en hittir okkur von-
andi á Austurvelli. Hann á hreln-
dýrasleöa og á alltaf í vandræðum
meö hreindýriö, þaö breytist aldrei
neitt hjá honum. Hjá okkur jóla-
sveinunum er mikiö aö gera milli
jóla og nýárs og þá hittum viö
krakka á ótal stööum, en þegar
kemur fram á þrettándann förum
viö jólasveinar aö Ifta tii fjalla og
„Okkur jólasveinana hlakkar
til að hitta alla krakkana"
Askatleikir, minmti Stúfur og langminnsti Stúfur hjálpast að viðað
reiM lítinn skála aða jólasveinabaa. Þar satla Askasleikir og bræður
hans að halda tii yfir jólin, því akki gata þair lagið úti i
snjósköflunum maðan þair dvalja í borginni, fjarri heimili sfnu sam
ar í stórum heiii (Skálafalli. (Ljósm. Lars Bjðrk)
höldum heim á leiö upp úr því. Ég
og Stekkjastaur vinnum mikiö
saman og okkur finnst sérstaklega
gaman á jólaböllunum.
— Nú búið þiö bræðurnir í
Skálafelli, fylgist þið mikið með
skíðafólkinu þar?
— Viö fylgjumst mjög vel meö
þeim sem þar renna sér á skíöum
og yfirleitt öllu, sem er að gerast,
vetur jafnt sem sumar. Við renn-
um okkur mikiö sjálfir, bæöi á
sleöum, skíöum og líka skautum á
svellbungunum þarna í kring. Viö
erum lítið fyrir skíöalyfturnar og
forðumst þær eins og heitan
eldinn. Sjálfir förum viö eins og
leiftur upp brekkurnar og þurfum
engar lyftur. Svo eigum viö
flugskíði og þegar viö erum komn-
ir á þau jólasveinarnir verðum viö
ósýnilegir. Þaö er mjög gaman aö
feröast um á þeim. Svo notum viö
líka huliöshjálm, en þá getur
englnn séö okkur, þó við sjáum
allt.
— Fylgdust jólasveinarnir
meö kosningunum um síðustu
helgi?
— Þaö fór elginlega allt fram
hjé okkur því viö vorum á bólakafi
í jólaundirbúningnum. Viö vissum
líka alltaf aö þetta myndi fara
einhvern veginn. Annars á ég
mikinn og góöan galdralurk og
Askasleikir með galdralurkinn
góða.
hann heföi getaö látiö kosningarn-
ar fara einhvern veginn ööru vísi.
Það er ekki heldur nokkur vafi á
því aö viö getum læknað verö-
bólguna meö lurknum ef viö verö-
um beönir um þaö.
— Fá allir krakkar gjafir frá
jólasveinínum?
— Óþægu krakkarnir geta enn
bætt ráö sitt og ef þau veröa þæg
og prúö fram aö jólum, þá er
aldrei aö vita nema þau fái
eitthvað í skóinn. Ég biö kærlega
aö heilsa öllum krökkum í borginni
og líka út um byggðir landsins,
líka óþægu krökkunum, og okkur
jólasveinana hlakkar til aó hitta
þau. Þegar viö förum heim eftir
áramótin verðum viö örugglega
orönir þreyttir og hvílum okkur
einhvern tíma, en byrjum svo aö
undirbúa næstu jól, safna eplum,
smíöa jólagjafir og gróöursetja
jólatré. Þaö er nóg að gera hjá
jólasveinunum allt árið, sagöi
Askasleikir aö lokum.
Hann er foringi jólasveinanna
og fyrir jólin kemur út lítil bók meö
mörgum myndum um hann og
bræöur hans. Þar er sagt frá
heimsókn þeirra í borgina undan-
farin ár, en Ketill vinur jólasvein-
anna hefur hjálpað jólasveinunum
viö aö gera þessa bók.
viljun, að við erum 5 bekkjarbræð-
urnir úr Laugarnesskóla í fram-
boði núna — og enginn í sama
flokki," segir Jóhann og brosir.
„Jón Baldvin fyrir A-listann, Hall-
dór Blöndal fyrir D-listann, Ragn-
ar Arnalds fyrir G-listann og
Ragnar Stefánsson fyrir R-listann
í Reykjavík."
Þetta hefur þá verið pólitískur
bekkur?
„Ekki á þessum tíma, en síðar
hefur ekki verið laust við pólitísk-
an áhuga bekkjarfélaganna. Auk
þeirra, sem ég nefndi áðan, eru
Styrmir Gunnarsson, Morgun-
blaðsritstjóri, og Sveinn Eyjólfs-
son, Dagblaðsforstjóri, úr þessum
bekk.“
í þessu viðtali í Ingólfi er
Jóhann spurður um áhugamál og
svarar því m.a. til, að hann hafi
ekki mikinn áhuga á tónlist. Einu
sinni sagði vinur minn við mig, að
ég væri svo laglaus, að það myndi
ekki þýða fyrir mig að eiga hund,
því ef ég blístraði á hann, kæmi
köttur." Þar með ljúkum við til-
vitnun í ágætt viðtal við Jóhann
Einvarðsson.
Úr leikritinu „Batnandi
manni er best að lifa,“ sem á
sinum tima var flutt af
ncmcndum í Laugarnes-
skóla. Lengst til vinstri er
Jóhann Einvarðsson, Hall-
dór Blöndal og Ragnar Arn-
alds í miðju og lengst til
hægri er Brynja Benedikts-
dóttir.