Morgunblaðið - 10.02.1980, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. FEBRÚAR 1980
39
ff í Síberíu urðum við að fella trén með
handsögum og klofa snjóinn upp í mitti ■■
(Sjá: MANNRAUNIR) * *
SAMFELAGIÐ
Doris Haase heitir kona
nokkur í Hannover í
V-Þýskalandi, sálfræðingur
að mennt. Frú Doris hefur
nokkur undanfarin ár
kennt í kvöldskóla þar í
borg sem ekki er svo sem í
frásögur færandi. Það sem
mörgum þykir þó furðu-
legra er námsefnið sjálft en
frúin reynir að leiða nem-
endur sína í allan sannleik-
ann um það eitt „hvernig
eigi að rífast“!
„Reiði, sem ekki fær út-
rás, hverfur ekki heldur
safnast fyrir og brýst síðan
fram eins og flóðbylgja,"
segir frú Doris. „Þess vegna
er betra að byrgja ekki inni
með sér lítilfjörlega
óánægju til að koma í veg
fyrir reiðiköst síðar.“
Heilræði frú Dorisar
Haase í átta liðum eru á
þennan veg:
1) Vektu ekki deilur á
óheppilegum tíma, eins og
t.d. þegar verið er að sýna
knattspyrnuleik í sjónvarp-
inu.
2) Veltu því vel fyrir þér
fyrst af hverju óánægjan
stafar. Haltu heimilisstörf-
unum utan við misklíðar-
efnin.
Listin
að
rífast
3) Byrjaðu ekki á þann
barnalega hátt að segja „þú
hefur gert þetta eða hitt“.
Talaðu í 1. persónu eins og
t.d. „mér gremst þegar ...“.
4) Rifjaðu ekki upp
gamlar syndir með setning-
um eins og „fyrir tíu árum
gerðir þú þetta eða hitt“.
5) Forðastu umfram allt
afdráttarlausar fullyrð-
ingar, t.d. orðin „alltaf“ og
„aldrei".
6) Reyndu að breyta um-
kvörtun í ósk. í stað þess að
segja: „Þú hefur aldrei
neinn tíma fyrir mig,“
segðu þá heldur: „mér þætti
gaman að við færum oftar í
bíó saman.“
7) Þegar farið er að
hitna verulega í kolunum
skaltu taka saman dálítið
yfirlit yfir umkvörtunar-
efnin svo að ekkert fari á
milli mála.
8) Ef þér skyldi nú vaxa
þetta allt í augum, ja, hvers
vegna ekki að fara þá bara í
koddaslag?
SKALKAR
IRAN
Byltingin geng-
ur berserksgang
I Þeir æða yfir eyðimörkina á
jkraftmiklum mótorhjólum og
brytja niður gasellurnar og dádýr-
in, sem áður voru alfriðuð. Stund-
um eltast þessir vélvæddu veiði-
þjófar við dýrin í Kavir-þjóðgarð-
inum þar til þau örmagnast og
geta enga björg sér veitt. Þá eru
þau skorin á háls eins og siðvenja
er þar í landi.
Frá íransströnd halda hundruð
manna út á Kaspíahafið til ólög-
legra styrjuveiða, ekki þó með net,
nætur eða annan venjulegan veiði-
búnað að vopni heldur dýna-
mitsprengjur. Þegar sprengjurnar
hafa spurngið í djúpinu fljóta
styrjurnar upp með sprunginn
sundmagann og er þateftirleikur-
inn auðveldur. Allt sem gera þarf
er að tína þær upp ír vatnsskorp-
unni.
Ibúar þropanna nálægt Zágos-
skóginum í Vestur-íran hafa held-
ur ekki látið sitt eftir liggja við að
fagna því að vera lausir við kúgun
keisarans. Verðmæt harðviðar-
trén hafa verið kvistuð niður,
ýmist í brenni eða að viðurinn er
seldur húsgagnaframleiðendum.
Síðan er skóglaus svörðurinn tek-
inn til akuryrkju eða búsmalanum
er beitt á hann.
Náttúruleg auðlegð írönsku
þjóðarinnar, sem keisarinn lagði
kapp á að varðveita, hefur orðið
hart úti í íslömsku byltingunni.
Árum saman hafa gilt strangar
reglur um skógarhögg og veiðar og
háum sektum beitt ef út af hefur
brugðið. Nú láta írarnir greipar
sópa um skógana jafnt sem fiski-
miðin. Með nútímalegum vopnum,
sem tekin voru frá hernum í
byltingunni á síðasta ári, stugga
þeir við eftirlitsmönnunum og í
Skófl-
an og
sand-
urinn
geym-
ir þa
best
KENNSLA: íranskur „bylt-
ingarvöróur" sýnir áhuga-
mönnum í Teheran réttu hand-
tökin við meðferð vélbyssu.
kjölfarið siglir auðn og eyðilegg-
ing. Mohammed Vahedi, yfirmað-
ur írönsku umhverfismálastofn-
unarinnar, segir að rán og rupl af
þessu tagi sé skiljanlegt í landi
þar sem miðstjórnarvaldið er í
molum.
„Þetta er eins og í rafmagns-
leysinu í New York á sínum tíma,
þegar brotist var inn í verslanir og
öllu stolið steini léttara. Fólk vill
gjarna fara sínu fram þegar
hvorki lög né lögregla halda aftur
af því.“
I Iran eru mörg stöðuvötn og ár,
auðug fiskimið í Kaspíahafi og
víðáttumiklir skógar, sem eru
heimkynni margra mjög fágætra
dýrategunda, t.d. persneska dá-
dýrsins, Kaspía-tígursins, Goit-
eres-gasellunnar, villta asnans og
cheetah. Nú óttast margir, að þau
spjöll verði unnið á gróðri og
dýralífi, sem seint verður bætt
fyrir.
Vahedi leggur þó áherslu á, að
ekki sé rétt að beita hervaldi til að
stöðva rányrkjuna. „Herinn stend-
ur með fólkinu og fólkið með
hernum," segir hann. „Herinn og
fólkið munu ekki berast á bana-
spjót. Við verðum að tala um fyrir
fólkinu og koma því í skilning um,
að þessar auðlindir á að nytja í
þágu þess og komandi kynslóða.
Ef allt er lagt í rúst verður af engu
sð takau
MICHAEL WEISSKOPF
ÍSRAEL og Egyptaland opn-
uðu landamæri sín og tóku
upp stjórnmálasamband 26.
janúar sl. En undirheimar Tel
Aviv og Kaíró skutu stjórn-
málamönnum og herforingj-
unum ref fyrir rass og voru
skrefi á undan. Friðurinn gef-
ur fé í aðra hönd.
Áður en landamærin voru
formlega opnuð var hægt að
kaupa tollfrjálsa ísraelska bíla
á bökkum Nílar — stolna
ísraelska bíla, oftast Mercedes
Benz. Það er bráðsnjöll hug-
detta ísraelskra og egypzkra
glæpamanna sem gerir þessa
bílaverzlun mögulega. Sam-
særismennirnir hafa sem sé
fært sér í nyt áætlun ríkjanna
um afhendingu herteknu
svæðanna á Sínai-skaganum
og fengið Bedúína-hirðingj-
ana, sem þar búa, sem milli-
göngumenn.
Afhending herteknu svæð-
anna er tilkynnt með góðum
fyrirvara. Israelsku þjófarnir
stela bílunum, aka þeim út í
Sínaí-eyðimörkina að nætur-
lagi, þar sem þeir eru afhentir
Bedúínunum, sem grafa þá í
sandöldurnar.
Þegar ísraelski herinn yfir-
gefur umrætt svæði grafa
Bedúínarnir bílana upp aftur,
skrá þá sem sína eign hjá
hinum nýju egypzku yfirvöld-
um, eða þá taka bílana í
sundur og flytja þá yfir Suez-
skurð til Kaíró.
Israelsk hernaðaryfirvöld
áætla að glæpahringurinn
hafi stolið um 150 bílum. Um
helmingur þeirra er þegar
kominn yfir Suez-skurð en
hinir eru trúlega enn grafnir í
eyðimerkursandinn.
Smygl er einnig tekið að
blómstra á ný meðal Bedúín-
anna, sem hafa stundað þá
iðju frá aldaöðli, en þeir urðu
að gefa þá starfsemi upp á
bátinn þau 12 ár sem hernám
ísraelsmanna stóð. Um þessar
mundir má m.a. sjá ísraelskan
bjór á svarta markaðnum í
Kaíró.
Við vörusmyglið er notuð
sama aðferðin og með bílana.
Smyglgóssið er flutt út í eyði-
mörkina og grafið þar, unz
svæðið er afhent Egyptum. Þá
snúa smyglararnir sér að
næstu landsspildu á áætlun-
inni.
- ERIC SILVER
Eins og
jörðin heíði
gleypt bílana
— hvað
hún gerði
raunar!