Morgunblaðið - 20.03.1980, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. MARZ 1980
Ég gef þeim alltaf róandi
sprautu fyrst!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
í linudansi varnarspilara er
oft ekki rúm fyrir víxlspor. Og
slik spor þurfa ekki að vera
merkileg, nema þá einna helst i
augum makkers. En hann jafnar
sig þó jafnvel undan svíði þegar
hann hefur átt þátt i upptökum
glataðra tækifæra.
Norður gaf, austur-vestur á
hættu.
Vestur
S. D9532
H. D
T. K753
L. G82
Norður
S. G
H. Á96532
T. D1094
L. 109
Austur
S. K1076
H.1087
T. ÁG8
L. ÁD5
Suður
S. Á84
H. KG4
T. 62
L. K7643
Ilreyfðu þig ekki! Ilreyfðu þig ekki!
Brúin verður
til prýði
Maður er nefndur Þórir Ein-
arsson, og hefur hann tekizt á
hendur krossferð til að stöðva
framkvæmdir við Höfðabakkaveg
milli Árbæjar og Breiðholts. Að
sjálfsögðu er honum heimilt að
hugað vegastæði allra sæmilegasti
kostur, sérstaklega ef upphaflegt
framhald verður látið halda sér,
og að brúin verði bara til prýði í
Elliðadalnum. En af hverju þessi
læti, afhverju má vera heill
OTW

vera á móti vegagerðinni, það er
jú í tísku, en mér fannst það
nokkuð mikið í ytri kantinum
þegar hann fór í Morgunblaðinu
14.3. s.l. að bera saman Kröflu-
virkjun og Höfðabakkabrú og
hlakka yfir því að ofbeldis-
mönnum hafi með maurasýru og
sprengingum tekist að koma í veg
fyrir stækkun Laxárvirkjunar,
sem var bein orsök þess að ráðist
var í Kröfluvirkjun í slíku fljót-
ræði, og eru ábyrgir fyrir því að
hvert heimili á Islandi býr við
verri lífskjör en annars hefði
þurft að vera. Hvernig á að skilja
þessa samlíkingu, á að sprengja
brúna? Ég hélt að það væri hafið
yfir rifrildi að þörf er á góðum
vegum milli þessara fjölmennu
borgarhverfa, og mér sýnist fyrir-
brúarskógur neðst í Elliðaánum
og allt í lagi að hafa brú ofar?
Ef við göngum út frá því að það
sé ekki vegna þess að vegurinn sé
of nálægt heimili Þóris Einarsson-
ar, þá er það nánast eina röksemd-
in að hann sé of nálægt Árbæjar-
safni. Ja þetta átti maður eftir að
lifa, að Árbæjarsafn sem var
nánast smánaryrði á vörum allra
berfætlinga og himnaskoðara
borgarinnar, sé allt í einu orðið
svo heilagt að ekki megi keyra
framhjá því, því almáttugur minn,
þetta er bara vegur.
Mér sýnist á þessum tilskrifum
Þóris að verið sé að blása til
ófriðar milli Breiðholtanna og
Árbæjarhverfis, því óneitanlega
er þetta meira hagsmunamál fyrir
Eftir pass norðurs valdi austur
að opna á einu grandi veiku. Suður
doblaði, hvað sem það nú þýddi,
vestur sagði tvo spaða, norður
þrjú hjörtu, austur þrjá spaða og
suður fjögur hjörtu. Eftir þrjú
pöss lauk þar með einkennilegri
sagnseríu.
Austur spilaði út spaðasexi, sem
norður tók í blindum og spilaði sig
heim með spaðatrompun. Laufið
gaf skástan möguleika og norður
spilaði tíunni. Austur lagði
drottninguna á og undir kónginn
en þegar laufi var aftur spilað var
vestur með á nótunum, stakk upp
gosanum og fékk slaginn. Með
þessu bjó vörnin til möguleika,
sem vestur fylgdi þegar hann
spilaði lágum tígli. Austur tók
tíuna með gosa, síðan ásinn og
hefði getað banað spilinu með því
að spila þriðja tíglinum. Sagnhafi
hefði þá þurft að trompa í blind-
um en það þýddi að innkomu
vantaði til að nýta lauflitinn. Og
ekki þýddi að trompa tígla í
blindum því þá yrði tromptían
sigurslagur varnarinnar.
En ekki tókst að fylgja eftir
þessari vel skipulögðu vörn. í stað
þess að spila tíglinum spilaði
austur spaða og þá varð spilið
auðvelt. Sagnhafi trompaði, tók á
hjartaás, hjarta á gosann, tromp-
aði lauf og hjartakóngurinn varð
innkoma til að taka frílaufin tvö
— níunda og tíunda slaginn.
„Víkingaferð til Surtseyjar“
fær góða dóma í Danmörku
Fyrir jólin gaf Birgitte Hövr-
ings Biblioteksforlag út bók Ár-
manns Kr. Einarssonar „Víkiriga-
ferð til Surtseyjar". I dönsku
þýðingunni heitir bókin „Land-
gang pá vulkanöen." Nokkrir rit-
dómar hafa borist og birtist hér
stuttur útdráttur úr þeim:
Sigvald Hansen segir m.a. í
FREDERIKSBORG AMTS AVIS:
... Ný íslensk skáldsaga fyrir
börn og fullorðna með prýði-
legum myndum frá eldfjalla- og
sögueyjunni, íslandi. Þýðinguna
gerði rithöfundurinn Þorsteinn
Stefánsson og er hún stílhrein og
blæbrigðarík.
Söguþráðurinn er ljós og lif-
andi eins og vera ber þegar ritað
er fyrir börn. Það eru líka börn
sem eru aðalpersónurnar í
skáldsögunni. Takist manni að
lifa sig inn í heim barnanna má
hiklaust segja að bókin sé mjög
spennandi og lærdómsrík einnig
fyrir þá fullorðnu.
Víkingaferð til Surtseyjar er
ágæt kynning fyrir ísland í
tengslum við norræna málaárið
sem ákveðið hefur verið á næsta
ári, 1980. Hún færir Island nær
hinum Norðurlöndunum og þess
ber að vænta að hún verði einnig
þýdd á sænsku, norsku, og
finnsku, því að hún felur vissu-
lega í sér samnorrænan boðskap.
Ég tel bókina tvímælalausan
vinning fyrir danska bókamark-
aðinn. Og ég beini því til fræðslu-
yfirvaldanna að þau athugi
gaumgæfilega hvort ekki sé rétt
að gera hana að ákveðnum þætti í
norrænni sögukennslu skóla okk-
ar.
Lektor Erik Godske segir m.a. í
LEKTORUDTALELSE fra IND-
BINDING SCENTR ALEN“:
... Sagan er vel sögð og spenn-
andi, og lýsingin af þessari nýju,
íslensku eyju er ágæt. Er við hæfi
11 ára barna og eldri.
Karin Vibeke Schou segir m.a. í
sama blaði:
... Aðalpersónur sögunnar eru
tveir drengir, Ingólfur og Leifur,
sem nefndir eru eftir tveimur
fyrstu landnámsmönnum íslands
og því kallaðir fóstbræðurnir.
Bókin segir að nokkru frá þessum
fyrstu landnámsmönnum og er
það Ingólfur sem á mestan þátt í
þeirri fræðslu með því að semja
sögulegt leikrit frá þessum tíma
sem sýnt er í skólanum. Að
öðrum þræði segir hún svo hvern-
ig Surtsey myndaðist og fer sú
fræðsla fram í samtalsformi milli
fóstbræðranna og vinar þeirra
sem er kunnugur málavöxtum, en
einnig þó í samræðum við full-
orðna, einkum kennarann.
Það gengur greinilega rauður
þráður milli landgöngu þessara
tveggja fyrstu landnema íslands
og heimsóknar drengjanna
tveggja til Surtseyjar aðeins einu
ári eftir að Surtsey varð til.
Höfundur þessarar bókar sem
einnig hefur skrifað söguna
NIÐUR UM STROMPINN er
kynntur á bókarkápu sem einn af
kunnustu barnabókahöfundum
íslands. Einnig er þar frá því
skýrt að í Noregi hafi höfundin-
um verið veitt SÓLFUGLA-
VERÐLAUNIN (Solfuglprisen)
fyrir VÍKINGAFERÐ TIL
SURTSEYJAR.