Morgunblaðið - 18.07.1980, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ1980
Frá Þórarni Ragnarssyni blm. Mbl. í Halmstad:
Islendingar yfirspiluðu Svía
— en urðu samt að gera sér jafntefli að góðu
íslrnska landslidiA I knattspyrnu sýndi alujoran stórlcik á
Örjans-leikvanKÍnum í Halmstad i KaTkvöldi. er liðið mætti sænska
landsliðinu. Jafntefli varð í lciknum. 1 —1. en það ijefur engan veginn
rétta mynd af Kan^i leiksins. Svíar skoruðu sitt eina mark eftir mikil
mistök. einu mistökin sem islenska liðið Kerði i leiknum. En hvað eftir
annað tókst Svium að hjarKa á síðustu stundu. íslenska liðið sýndi
ódrepandi baráttuvilja allan leikinn, jafnframt því að það sýndi
stórkostleKa Koða knattspyrnu. Allan siðari hálfleik átti íslenska liðið
KcrsamleKa ok sótti þá án afláts. Liðið lék sem ein sterk heild ok allir
leikmennirnir sýndu sínar bestu hliðar. Það var hverKÍ veikur
hlekkur i íslenska liðinu ok kom KÓður leikur þess ok mikil barátta
Svíum KreinileKa í opna skjöldu.
Traustur og yfir-
vegaður leikur ís-
lenska liðsins
Framan af fyrri hálfleik lék
íslenska liðið mjög yfirvegað og
vel. Vörnin var ákaflega sterk og
þeir Örn Óskarsson og Sigurður
Halldórsson skiluðu hlutverkum
sínum sem yfirfrakkar Nilsons og
Edströms mjög vel. Þessir sterku
framherjar Svíanna komust ekki
upp með neitt múður og fyrir vikið
var sóknarleikur Svíanna mjög
bágborinn, þrátt fyrir að liðið
hefði nokkra golu í bakið. íslend-
ingar fengu fyrsta marktækifæri
sitt af mörgum strax á 10. mínútu.
Þá sendi Sigurlás góða sendingu
inn í vítateig Svía. Ásgeir Sigur-
vinsson kom aðvífandi á fleygiferð
og hefði vart þurft að spyrja að
leikslokum ef hann hefði náð til
knattarins, en á síðustu stundu
tókst sænskum varnarmanni að
pota í horn. 5 mínútum síðar fékk
Ralf Edström fyrsta af fáum
marktækifærum Svía, er hann
skallaði naumlega fram hjá.
Leikurinn jafnaðist nokkuð er á
hálfleikinn leið og fór fyrst og
fremst fram á vallarmiðjunni, þar
sem varnarleikur beggja liða var
sterkur og gaf lítið eftir.
Snilldarmarkvarsla
Á 28. mínútu leiksins tók þó
Ásgeir Sigurvinsson af skarið.
Hann fékk þá knöttinn rétt við
miðlínu, óð sjálfur upp allan völl,
lék á tvo varnarmenn og skaut
sannkölluðu þrumuskoti að
sænska markinu frá vítateigslínu.
Áhorfendur héldu niðri í sér
andanum er sænski markvörður-
inn Wernerson flaug eins og
köttur efst upp í markhornið og
varði af fádæma snilld. Rétt fyrir
leikhlé reyndi Ásgeir enn með
þrumufleyg, beint úr aukaspyrnu í
því tilviki, en knötturinn fór yfir
markið. Svíar áttu eina umtals-
verða atlögu enn í fyrri hálfleik,
nánar tiltekið á 45. mínútu. Tor-
björn Nilson fékk þá góða send-
ingu inn í vítateig íslands og var í
þokkalegu færi. Hann skaut hörk-
uskoti, en rétt yfir. Af framan-
skráðu geta menn gert sér i
hugarlund hversu vel íslenska
vörnin lék í fyrri hálfleik, en segja
má að Svíarnir hafi ekki fengið
eitt einasta tækifæri sem heitið
getur því nafni.
Einstefna í síð-
ari hálfleik
íslenska liðið kom mjög ákveðið
til leiks í síðari hálfleik og hóf
leikinn þá af feykilegum krafti. Er
óhætt að segja og engar ýkjur, að
íslenska liðið tók öll völd á
vellinum. Á 52. mínútu fengu
íslendingar galopið marktæki-
færi. Góð fyrirgjöf kom þá fyrir
sænska markið skammt utan
markteigsins. Janus Guðlaugsson
kom aðvífandi og tók knöttinn
glæsilega á lofti, spyrnti þrumu-
skoti að marki. En Wernerson
tókst að verja af mikilli snilld. Var
þetta eitt besta marktækifæri
leiksins og hefði átt að færa
Islandi forystu í leiknum. Aðeins
mínútu síðar voru Islendingar enn
ágengir. Ásgeir Sigurvinsson
braust þá í gegnum vörn Svía, en
þrumuskot hans smaug framhjá
stönginni. íslendingar hnýttu nú
saman hverja stórglæsilegu sókn-
ina af annarri og hin sterka vörn
Svía átti hvað eftir annað í hinum
mestu erfiðleikum að hemja ís-
• Ralf Edstrom og Sigurður Halldórsson kljást um knottinn, sem
reyndar sést ekki á myndinni. Sigurði gekk prýðilega í viðureign
sinni við Edström.
lensku framlínumennina. Þeir
Sigurlás og Pétur voru frábærlega
studdir af miðjumönnunum, Ás-
geiri, Alberti, Guðmundi og Jan-
usi, sem allir höfðu hreint ótrú-
lega yfirferð í leiknum. Þess má
geta hér, að vörn Svía var ein-
göngu skipuð leikmönnum Öster,
sem hefur aðeins fengið á sig 3
mörk í 14 leikjum í sænsku
deildarkeppninni.
Sigurlás Þorleifsson var á ferð-
inni á 64. mínútu, átti gott skot
naumlega fram hjá eftir að Albert
og Guðmundur höfðu splundrað
vörn Svía. Þegar hér var komið
sögu, höfðu Svíar ekki átt eitt
einasta skot að íslenska markinu
allan síðari hálfleik.
Fjörkippur Svía
Svíar reyndu nú allt hvað af tók
að hala sig inn í leikinn og þjálfari
liðsins Lars Arneson brá á það ráð
að setja framherjann Rudger
Backe inn á. Þetta skerpti dálítið
sóknarleik Svía og á næstu mínút-
um átti Ralf Edström tvö góð skot
að marki íslands. Það fyrra var
hörkuskot af löngu færi sem
sneiddi naumlega framhjá mark-
súlunni. Hitt skotið var ekki eins
Sagt eftir leikinn:
Vorum jafnvel enn
óheppnari nú en í Noregi
„ÞAÐ VAR ægilegt að gera
þessi slæmu mistok, ég sá Svíann
þar sem hann var rétt fyrir utan
vítateig þegar ég ætlaði að
spyrna knettinum aftur til Þor-
steins markvarðar. En spyrna
min var of laus, og Sviinn náði
knettinum. Það má segja, að
félagi minn Guðmundur Þor-
björnsson hafi bjargað andliti
minu með þvi að jafna nokkrum
minútum siðar. Það hefði verið
agalegt að tapa leiknum á þess-
um slæmu mistökum minum. Það
var mikil stemmning i liðinu og
einnig meðal hinna 300 islensku
áhorfenda sem hvöttu okkur
óspart. Það heyrist oft meira í
þessum fáu íslendingum sem eru
erlendis, heldur en þegar við
leikum heima með troðfullan
Laugardalsvollinn,** sagði Albert
Guðmundsson eftir leikinn. Mar-
teinn fyrirliði Geirsson sagði:
„Það hefði verið agalegt að tapa
þessum leik á mistökum Alberts.
Við sýndum stórleik og þetta er
einhver albesti landsleikur sem ég
hef tekið þátt í fyrir íslands hönd.
Við höfum aldrei fengið jafn mörg
góð marktækifæri og við fengum í
þessum leik,“ sagði Marteinn og
ljómaði eins og tungl í fyllingu.
„Það er með ólíkindum hve
ragir dómarar eru að dæma víta-
spyrnur, þegar ísland er annars
vegar," sagði Ásgeir Sigurvinsson
og hélt svo áfram: „Ég var kominn
einn í gegn, þegar maðurinn
renndi sér beint í hælana á mér
aftan frá og hjó mig niður. Ég tel
annars að síðari hálfleikurinn hafi
boðið upp á það besta sem íslenskt
landslið hefur sýnt, við áttum
tvímælalaust að vinna þennan
leik, hver einasti leikmaður skilaði
stöðu sinni mjög vel.
„Islenska liðið lék allan tímann
mjög vel,“ sagði Guðni Kjartans-
son landsliðsþjálfari eftir leikinn,
„liðið sýndi mikla baráttu og
dugnað, sérstaklega var síðari
hálfleikurinn góður. Allir stóðu
sig mjög vel og liðið virkaði sem
sterk heild. Það var ægilegt að fá
ekki vítaspyrnuna þegar Ásgeir
var felldur, en dómarinn þorði
ekki að dæma vítaspyrnu," bætti
Guðni við.
„Ég átti jafna möguleika að ná
til knattarins þegar Albert ætlaði
að gefa aftur til mín, en sendingin
var laus og ég hikaði aðeins að
hlaupa út. Fyrir vikið náði Svíinn
knettinum og skaut yfir mig og í
netið,“ sagði Þorsteinn Ólafsson
markvörður íslenska liðsins og
bætti síðan við: „Ég ætla að njóta
þess að lesa sænsku blöðin á
morgun, því ég veit að við höfum
komið þeim hressilega á óvart með
góðum leik okkar, við hefðum átt
að sigra miðað við gang leiksins og
ég verð að segja eins og er, að ég
átti ekki von á íslenska liðinu
svona sterku."
„Eftir að Ásgeir hafði verið
felldur, rann knötturinn frá hon-
um og náði égþá til hans,“ sagði
markaskorari Islands, Guðmund-
ur Þorbjörnsson, eftir leikinn.
„Mér tókst að vippa knettinum
yfir fót varnarmanns og skora í
bláhornið fram hjá úthlaupandi
markverðinum. Það var ólýsanleg
tilfinning að sjá boltann í netinu.
Við náðum vel saman og lékum af
miklu sjálfstrausti, vorum ekkert
smeykir við Svíana. Það hefði
verið mjög slæmt að tapa út af
mistökum Alberts, sem hafði sýnt
mjög góðan leik,“ bætti Guðmund-
ur við.
Ég er mjög ánægður með leik-
inn, við erum greinilega á réttri
leið. Við vorum óheppnir í Noregi
og jafnvel enn óheppnari nú, því
við fengum mýmörg tækifæri til
þess að skora og áttum tvímæla-
laust að sigra í þessum leik. Þá
var baráttuandinn fyrir hendi,
þessi sem að margir hafa talið
horfinn úr liðinu. Svíar mega
mjög vel við una að sleppa með
jafntefli," sagði Helgi Daníelsson,
formaður landsliðsnefndar.
örn Óskarsson, einn besti mað-
ur íslenska liðsins, sagði: „Það var
gaman að eiga við Nilson og taka
hann úr umferð, en ég var orðinn
óskaplega þreyttur í lokin. En við
sýndum þeim í tvo heimana,
sýndum þeim að við getum vel
unnið þá.“
„Sigurviljinn í liðinu var ótak-
markaður," sagði Sigurður Hall-
dórsson, sera fékk það erfiða
hlutverk að gæta Ralf Edström,
miðherja Svía. „Edström er erfið-
ur, hann er klókur leikmaður og
sérstaklega sterkur skallamaður.
Ég hefði hugsanlega getað komið í
veg fyrir mark Svía, en hugsaði of
mikið um Edström og áttaði mig
of seint á möguleikanum."
„Við létum knöttinn vinna fyrir
okkur og létum þá um að hlaupa,"
sagði Janus Guðlaugsson. „Við
áttum algerlega miðjuna og lékum
vel. Það var sérstaklega ánægju-
legt hvernig við náðum að bæta
við okkur í síðari hálfleik, en í stað
þess að gefa eftir, lékum við þá
enn betur,“ sagði Janus enn frem-
ur. Janus átti stórgott marktæki-
færi í leiknum, náði þrumuskoti
að sænska markinu af stuttu færi.
„Ég skil ekki hvernig markvörður-
inn náði að teygja sig í knöttinn,
skotið var alveg úti við stöngina."
Arneson, þjálfari sænska liðs-
ins, sagði: „Island kom bæði mér
og liði mínu mjög á óvart með
góðum leik. íslenska liðið átti
algerlega siðari hálfleik, leikmenn
liðsins voru sérlega duglegir og
það kom mér sérstaklega á óvart
hversu vel leikmenn liðsins héldu
knettinum og léku vel saman."
Miðherjinn sterki Ralf Edström
sagði að íslenska liðið hefði leikið
mjög vel í síðari hálfleik. „Við
vorum heppnir að skora þetta eina
mark okkar, sem íslendingar
færðu okkur á silfurfati. Það er
erfitt að draga einn leikmann
íslenska liðsins úr öðrum framar,
en Sigurður Halldórsson, sá sem
gætti mín, lék mjög vel og er
sterkur leikmaður. Þá fannstr~mér
Pétur Ormslev vera góður frammi,
leikinn leikmaður sem hefur góða
yfirferð.“
Merki unga fólksins