Morgunblaðið - 08.02.1981, Page 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. FEBRÚAR 1981
Er mikið um búðahnupl á
íslandi? Verða verziunarmenn
varir við mikla rýrnun, sem
rekja mætti til þjófnaða? Eru
marnir kærðir fyrir meintan
stuld? Þessum ojf fleiri spurnin«-
um svara nokkrir verzlunar-
menn sem MorKunblaðið ræddi
við á dógunum.
Voru þeir m.a. spurðir hvort
búðahnupl væri stundað hér i
sama mæli og erlendis, hverjar
varnir þeirra væru o« hver væru
viðbróKÖ fólks þejfar þeir vændu
það um að hafa tekið hluti
ófrjálsri hendi.
ÓLAFUR T0RFAS0N:
Niðurlæg-
ingin mesta
refsingin
ÉG IIEF ekki orðið mikið var
við búðarhnupl hérna, það eru
kannski helzt krakkar. sem
freistast til að taka eitthvað
smalent ófrjálsri hendi. sasði
Ólafur Torfason verzlunarstjóri
í KaupKarði við Kntíihjalla i
KópavoKÍ er rætt var við hann.
í verzluninni hefur verið komið
fyrir sjónvarpslinsum og má
fylgjast með mannaferðum af
skermi, og segir Ólafur þetta
kerfi hafa sannað ágæti sitt:
— Það hefur komið fyrir, að ég
hef orðið var við að einhverjir eru
að stinga á sig vörum og þá
fylgist ég vandlega með þeim til
að sjá hverju fram vindur. Yfir-
leitt læt ég viðkomandi komast
að kössunum og þar borgar hann
fyrir einhverjar vörur, en þegar
hann er kominn fram fyrir og
ætlar út tek ég hann tali. Segist
ég hafa séð hann stinga einhverju
á sig og við förum upp á skrif-
stofu mína og við ræðum málin.
ólafur Torfason verzlunarstjóri i Kaupgarði litur hér á skjáinn og
getur hann úr skrifstofu sinni horft yfir mestan hluta verzlunarinnar.
Ljósm. Kristján.
Hvernig eru viðtökurnar?
— Undantekningarlítið neita
menn fyrst í stað, en þegar ég
segist hafa séð til þeirra, þá láta
þeir sig. Ég kalla yfirleitt lögregl-
una til, maðurinn skilar vörunni
og málið er úr mínum höndum og
veit ég ekki hvort nokkur refsing
kemur til annað en áminning.
Stærsta refsingin í þessu efni
held ég að sé sú niðurlæging, að
þurfa að ganga út í lögreglubíl í
fylgd lögreglumanna og gera
grein fyrir máli sínu á lögreglu-
stöð. En mér finnst rétt að kalla
til lögregluna, því sé það ekki
gert er hætt við að aftur sé reynt
að hnupla. En sá, sem hefur verið
tekinn, og hefur staðið frammi
fyrir lögreglunni lætur viðkom-
andi verzlun í friði upp frá því og
kemur þar vart aftur.
Hversu vel er hægt að fylgjast
með í verzluninni með sjónvarps-
kerfinu?
— Ég get fylgst með ákveðnum
stöðum, en auk þess sé ég vel yfir
verzlunina frá skrifstofu minni.
Því er ekki að neita að til eru
varasamir staðir þar sem hugs-
I 1 iJ
I/1
" ÁÁ
■■ jwBBj LÆm

Þorvaldur sagði að komið heföi fyrir að fólk reyndi að koma hlutum
undan þegar það skytist milli fatahengjanna, en hann taldi hnuplið
ekki vera orðið slíkt vandamál hér sem viða erlendis.
ÞORVALDUR ÞQRVALDSSON:
Menn bera oftast
við gleymsku sinni
VIÐ VITUM að eitthvað er um
búðarhnupl og við vörutalningu
kemur jafnan fram það sem við
köllum óþekkt rýrnun, en það er
erfitt að gera sér grein fyrir
hvort hún stafar eingöngu af
hnupli eða hvort fleira kemur
þar til, sagði Þorvaldur Þor-
valdsson verzlunarstjóri í IlaK-
kaupum er Mbl. ræddi við hann
um þessi mál.
— Við talningu hjá okkur, sem
gerð er nokkrum sinnum á ári,
kemur fram bæði þekkt rýrnun og
óþekkt. Þekkta rýrnunin eru
skemmdir, það sem verzlunin not-
ar sjálf o.fl., en allt slíkt er skráð
og við vitum hversu mikið það er,
segir Þorvaldur ennfremur. —
Óþekkt rýrnun er hins vegar það
sem t.d. gleymist að skrá, en hefur
t.d. skemmst, venð skipt sem
gölluð vara o.þ.h. og það sem
hverfur úr verzluninni.
Hvernig má verjast hnupli?
— Hverjum starfsmanni er
uppálagt, að hafa opin augu, gefa
gaum að grunsamlegum manna-
ferðum og láta deildarstjóra sinn
vita, ef grunur vaknar um eitt-
hvað misjafnt. Ég vil hins vegar
leggja áherzlu á, að við þjófkenn-
um engan fyrr en viðkomandi er
kominn með vöru frá okkur fram-
hjá kössunum án þess að borga og
geri einhver það, er hann annað-
hvort að gleyma sér eitthvað eða
taka ófrjálsri hendi af ráðnum
hug.
Hver eru viðbrögðin ef þið
spyrjið fólk hvort það ætli að taka
hlut án þess að greiða fyrir hann?
— Yfirleitt bera menn við
gleymsku sinni, a.m.k. fyrst í stað,
en sumir bresta í grát og sjá eftir
öllu og aðrir eru forhertir og telja
okkur óalandi og óferjandi fyrir
þá ósvífni að bera upp á þá
þjófnað. Við gerum það hins vegar
ekki nema við séum fullkomlega
vissir. um að viðkomandi séu að
reyna að koma vörum undan.
Hvernig getið þið verið vissir
um það?